Jacek Woźniak napisał(a): A niby gdzie ten brak kompetencji? Bo nie potwierdziła tego co MY wiemy? A może nie potrafimy przeczytać co odpowiedziała? Akurat za to można się do niej przyczepić.
Pani z ministerstwa powiedziała tylko, że nie ma systemu uznawania uprawnień otrzymanych w innym państwie.
Sprawdźmy więc, czy nie potrafimy przeczytać co powiedziała.
Sprawdźmy też, czy powiedziała tylko, że nie ma systemu uznawania uprawnień.
Pani Agnieszka Sut, pracownik ministerstwa w korespondencji z Monią, napisała tak:
Tak się składa, że jedyną kompetentną osobą, która może udzielić odpowiedzi na Pani pytanie jestem ja, gdyż zajmuję się tą tematyką. Jestem prawnikiem, wiec wiem, co piszę.
Strach pomyśleć, co by się stało, gdyby pani Agnieszki zabrakło.
Poczytajmy co pani Agnieszka dalej stwierdza:
Nie ma w polskich, ani powszechnie obowiązujących unijnych przepisów określających procedury uznawania patentów. Po prostu nie ma takich podstaw prawnych. Czyli innymi słowy żaden zagraniczny certyfikat żeglarski nie jest uznawany przez Polskie prawo.
Monia przywołała podstawę prawną, która dla średnio rozgarniętego prawnika, nie powinna budzić wątpliwości. Oto cytat:
art. 37a ust.1 pkt.6
Osoba, która uzyskała uprawnienia do uprawiania turystyki wodnej w innym państwie, może uprawiać turystykę wodną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie posiadanych uprawnień potwierdzonych stosownym dokumentem.
Na co pani Agnieszka napiasła tak:
Cytowany przepis odnosi się tylko do polskich uprawnień. Jeżeli chcielibyśmy, aby jakieś dokumenty zdobyte granicą były uznawane w Polsce musi być ku temu ustanowiona podstawa prawna oraz odpowiednia procedura.
Pani Agnieszka najwyraźniej ustawy nie traktuje jako podstawę prawną. Co może budzić nie tylko zdziwienie, ale pozwala wątpić w jej kwalifikacje jako prawnika.
Monia napisała tak:
Nie mogę się zgodzić, że cytowany przeze mnie przepis art. 37a 6 odnosi się do polskich uprawnień. Nic na to w żaden sposób nie wskazuje, a wręcz przeciwnie. I jak do tej pory znam JEDNO uprawnienie zagraniczne, które podpada pod tą kategorię - chorwacki Voditiel Brodice, który a. jest uprawnieniem państwowym b. ma ściśle określony zakres uprawnień.
Na co pani Agnieszka ripostuje:
art. 37 a ust. 6 jest niejasny i w zasadzie mnie wiadomo, o co w nim chodzi. Wynikałoby z niego, że każdy zagraniczny certyfikat (zwracam uwagę, że w ustawie jest mowa o uprawnieniach, nie certyfikacie - moje wtrącenie), nieważne jak zdobyty (np. po dwugodzinnym szkoleniu) mógłby być uznawany w Polsce, podczas, gdy w Polsce trzeba się trochę natrudzić, aby patent zdobyć. Jest to zupełnie nielogiczne. Poza tym, pisząc, że cytowane przez Panią przepisy dot. polskich
uprawnień nie miałam na myśli ust. 6, to chyba jasne i Pani nie musi mi nic udowadniać. Proszę w takim razie zwrócić się o oficjalną opinię prawną do naszego Dep. Prawnego. Ja w tej kwestii nie mam już nic do dodania.
Gdyby pani Agnieszka pozwoliła sobie na forum na takie "wycieczki" to nie byłoby to dobrze przyjęte. Ale to pisze urzędniczka w korespondencji z obywatelem!!! Taka riposta w odpowiedzi na rzeczowość Moni, która została poparta spójnością wypowiedzi w dążeniu do uzyskania odpowiedzi na proste w sumie pytanie, i do tego utrzymana jest w bardzo eleganckim tonie (jak na brytyjskie obyczaje przystało), budzi moje zażenowanie.
Pani Agnieszka kontynuując napisała:
Tak jak wcześniej wspomniałam, przepis ust. 6 jest nielogiczny i wprowadza nierówność podmiotów. My dokładnie wiemy, jak wyglądają szkolenia żeglarskie za granicą. Na pewno nie dopuścimy do sytuacji, aby osoby, które uzyskał zagraniczny certyfikat żeglarski były uprzywilejowane w stosunku do osób, które zdobyły patent polski, po odbyciu porządnego szkolenia. Na marginesie, nie musi mnie Pani pouczać, naprawdę jest to w złym stylu.
A to, co Pani prywatnie myśli w żaden sposób mnie nie interesuje.
Na tym etapie ja bym najprawdopodobniej napisał już oficjalna skargę na pracownika ministerstwa, zarzucając przekroczenie uprawnień, czym kompromituje organ Rządu Polskiego, naruszając tym moje zaufanie do organów władzy. Ale Monia postanowiła jeszcze upewnić się, że dobrze zrozumiała. I napisała tak:
I dziękuję za skierowanie do odpowiedniego działu. Na marginesie, nie zauważyłam, abym Panią gdziekolwiek pouczała. Ale w związku z tym, co napisała Pani o moim prywatnym zdaniu - rozumiem, że poniższe sformułowania stanowią stanowisko Ministerstwa, a nie Pani prywatne zdanie?
Tu cytat powyższej wypowiedzi pani Agnieszki.
Odpowiedź rozbrajająco szczera. Pani Agnieszka napisała:
Oczywiście, bowiem jak przepis jest nielogiczny, tak jak w tym przypadku (czyli wykładnia literalna nie daje rezultatu), wtedy stosuje się tzw. wykładnię celowościową. Zatem należy stwierdzić, że ustawodawca, uchwalając ten przepis z pewnością nie miał na myśli tworzenia sytuacji nierówności podmiotów.
Ja czuję wstyd i zażenowanie czytając wypociny urzędniczki ministerstwa.
A Wy?
|
i spełnia wymagania KB odnośnie morsa.
) tam urzędujących.
