Janna napisał(a): A na co tamta dama stosowała czarcie łajno, niestety nie wiem. Oto stosowny cytacik:
Właściwości lecznicze: hipotensyjne (obniżające ciśnienie tętnicze krwi), przeciwzakrzepowe, przeciwzawałowe, wykrztuśne, wiatropędne, przeciwwzdęciowe, rozkurczowe.Przyspiesza gojenie ran (doustnie i zewnętrznie skojarzyć).
Wskazania dawne: zaburzenia trawienne, niestrawność, wzdęcia, skurcze przewodu pokarmowego, atonia jelit, zaburzenia krążenia krwi, histeria, zdenerwowanie, zaparcia u osób starszych, hipochondria, nieżyty układu oddechowego i moczowego (jako środek osuszający śluzówki, przeciwzapalny i przeciwwysiękowy), obniżony popęd płciowy (jako aphrodisiacum).
Wskazania współczesne: wzdęcia, nieżyty oskrzeli z obfitą wydzieliną śluzową i ropną, mokry kaszel, zaflegmienie gardła i oskrzeli; zespól jelita drażliwego.
Dawkowanie: 0,3-0,5 g 2-3 razy dziennie, najlepiej w kapsułkach, pigułkach, w zawiesinach z żółtkiem jaj lub z walerianą. W lewatywach 2-4 g. Nalewka smrodzieńcowa Tinctura asae foetidae po 20-50 kropel na cukrze, z eterem, aromatycznym naparem lub jako dodatek do mieszanek 2-3 g/100 g; jako środek do wąchania dla histeryków i hipochondryków; do wlewanek 2-8 g jako emulsja lub napar walerianowy, lub rumiankowy. Także (4-6 g) po roztarciu z żółtkiem jaj i wymieszaniu ze 100 ml wody – ciepła emulsja do odbytu przy zaparciach, kolkach kałowych (obstrukcyjnych). Nalewkę smrodzieńcową sporządzano na alkoholu 70%, 1 cz. surowca na 5 cz. spirytusu.
Oj, bo powiem, komu z forumowiczów bym to zalecił 
|
