09.08.2013 Estoński żaglowiec Blue Sirius, osiadł na mieliźnie, bezpiecznie ewakuowano jedenastu członków załogi, w tym czworo dzieci. Na wpół zatopiony, dryfuje.

http://ru.delfi.lt/abroad/global/foto-starejshij-estonskij-parusnik-sel-na-mel.d?id=62050053

http://news.odin.tc/index.php?page=view/article/715/Estonian-tall-ship-Blue-Sirius-drifting-half-submerged-Baltic-sea

_________________
Pozdrawiam Sebastian

Pozycja: http://www.marinetraffic.com/ais/defaul ... =lastknown

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Nie dryfuje tylko przedryfował kilkaset metrów od poerwszego kontaktu ze skałami i teraz tkwi - czwarty dzień - nadziany na skalistą mieliznę o głębokości ledwo 1.3m... Tak przynajmniej tu napisali, parę godzin temu:
http://news.postimees.ee/1347920/sailboat-still-stuck

Hmmm, ciekawy przypadek, bo kierował 19 letni szyper - a na statku był ponoć potencjalny kupiec...
"Can clumsiness be considered navigation error?"
("Czy cipowatość może być uważana za błąd nawigacyjny?")

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

A skąd wiesz, czy wiek tego kapitana miał tu jakiekolwiek znaczenie? Lepiej nie podnoś takiego argumentu, bo jeszcze u nas paru posłów i urzędników wpadnie na pomysł, aby patenty "kojota" wydawać tylko tym, co przekroczą 50-kę.
Książkę "Piętnastoletni kapitan" czytał, a?
(taa, zaraz mi odpowie, że to fikcja literacka była)

Najmłodszym kapitanem to był chyba Farragut - 12 lat

Ogranicz troszkę fantazję w swych skojarzeniach i...nie podniecaj się.

Ja nie "podnoszę" żadnego "argumentu"...
Po prostu informuję, o tych okolicznościach wypadku, które są... moim zdaniem nietypowe. A właśnie wiek szypra wydał mi się nietypowy.
Znasz wiele innych przypadków gdzie szyprem podobnej wielkości żaglowczyka jest nastolatek? Ja nie znam - dlatego piszę, że to ciekawe...

To dla mnie ciekawe zupełnie niezależnie od tego, czy nastoletni szyper był na przykład uczniem/studentem szkoły morskiej oraz czy posiadał uprawnienia do prowadzenia tej jednostk (a jak piszą - ten szyper, który wjechał w miel "Blue Siriusem" - był takim uczniem/studentem oraz miał "papier" )

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

BTW - siedzi mocno w bardzo płytkim miejscu i ma zalane wnętrze....
Dobrze to nie wygląda:


http://www.youtube.com/watch?v=ELkDO-pBEeU#at=92

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

To jeszcze tylko dla tych, co nie maja na podorędziu map, wycinek z miejsce w którym Blue Sirius wszedł na mieliznę.

Dziwne bardzo - awaria jakaś czy kapitan chciał iść na skróty?

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Spróbujcie, o, biegli w guglowaniu ustalić, czy to ten sam Blue Sirius, który w latach 80. należał do Niemca z Lubeki (Helmuta Wulle) i nosił banderę Jersey. Bo podobny (choć moja pamięć co do wyglądu może zawodzić). Jeśli tak - mam związaną z nim ucieszną dykteryjkę.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

A jeśli nie, to dykteryjka mniej ucieszna? Dawaj!

Właśnie, co za szantaż. Najpierw dykteryjka, guglowanie później!

_________________
Daniel
***** ***
"W demokracji wolno głupcom głosować, w dyktaturze wolno głupcom rządzić." B. Russell
"Propaganda u ruskich jest potrzebna, bo jak im wyłączycie TV zorientują się, że są głodni." Internet
"To dziwne być w tym samym wieku co starzy ludzie." tamże

Nie wiem, czy banderę Jersey nosił w latach 80-tych, ale w 90-tych i w 2001 nosił niemiecką, w dodatku nosząc ją był sfotografowany przez Niemców w Lubece i Warnemunde. Powiedziałabym, ze poszlaki dość takie silne som
Dawaj dykteryjkę!

http://www.tallship-fan.de/cgi-bin/tallship_e.pl?ACTION=DISPLAY&SCHIFFSID=654&RETURNTO=country_e.htm

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

O Dżizus, jak one mnie menczom!
Walnąłem się byłem w wyro na Zawiasie o 3 rano w Stavanger. O 6 wstałem. Niezwykle życzlywy Zosta (niech imię jego będzie błogosławione) zawiózł nas na lotnisko Sola (nie mylić z rybą).
Już o 9.30 byliśmy na Lecz Walesa Erport spółka z o.o. i odkiblowaliśmy tam do 17.10, bo nasz narodowy przewoźnik lotniczy za przebukowanie biletu z Gdańska do Warszawy na którykolwiek z wcześniejszych lotów życzył sobie 450 zł, a cena biletu wynosiła 208 zł.
W rezultacie do domu dotarłem o 19.00.
Chromolę, idem w wyro. Ucieszna dykteryjka bedzie jutro.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Jutro to dziś, tyle że jutro

Się nie ociągać proszę!

ps. A na kamienicy u Starej Sobieskiej ktoś nabazgrolił farbą: "Lepsze jutro było wczoraj".

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

No to proszę, Drogi Forumowy Narodzie, zgłodniały uciesznych dykteryjek:
Na początek zastrzeżenie: Nie jestem pewien, czy dykteryjka dotyczy tego samego Blue Siriusa, który wlazł na skałę koło Tallinna.

Było to w czasach tak zamierzchłych, że nawet Zbieraj wpisywał do książeczki rejsy, które odbył: Nawiasem mówiąc - wszystkie trzy rejsy miały swoją historię: Na Zawiasie - na Milenium Isle of Man (patrz port Douglas) - wyszedłem z portu w czasie huraganu, bo się bałem, że mi wichura rozpieprzy Zawiasa o nabrzeże. To był ten słynny nagły huragan, który w czasie Fastnet Race zatopił kilkanaście jachtów. Wystarczy wpisać w wujka gugla Fastnet 1979 i wszystko jasne.
Następny rejs, na Zewie Morza, Z Helu do Świnoujścia, odbyłem na żaglach, bo wysiadła pompa wtryskowa i serwis z Władziowa nie mógł tego naprawić.
No a o tym następnym zara bedzie:

Wlazłem "Zewem" do Lubeki. 200 m pustego nabrzeża, stanąłem w dogodnym miejscu.
Po kilkunastu minutach przychodzi do mnie trapowy mówiąc, że jacyś Anglicy pytają, czy mogą stanąć alongside.

Zdziwiło mnie trochę, dlaczego chcą stanąć przy mojej burcie, skoro maja kupę wolnego nabrzeża, ale co mi tam, niech stają.

Wyszedłem po paru minutach na pokład i co widzę? Przy burcie stoi szkuner wielkości "Zewu Morza", nazwa "Blue Sirius", bandera (na oko) angielska a po pokładzie łazi trzech obwiesi w podartych dżinsach i takich samych swetrach. Łachudry, szmondaki i w ogóle morskie nurki śmietnikowe.

Mówię do jednego z nich, żeby ten swój szpring przełożył nie tędy lecz tamtędy, a on na
to, że niszt fersztejen Englisz. No to ja z tym samym tekstem do drugiego obwiesia, a on też, że niszt fersztejen. No to ja do trzeciego. Trzeci był fersztejen, więc poprawił, jak chciałem.

Po paru minutach przyszedł do mesy ten trzeci obwieś i wyjaśnił, o co chodzi.
Otóż on jest właścicielem "Blue Siriusa", zarejestrował jacht na Jersey (podatki!), oni jutro przeprowadzą jacht w jakieś inne miejsce, ale na razie się spieszą, a boją się zostawić pusty jacht, bo złodzieje są nawet w kraju znanym z Ordnungu, a u mnie jest wachta trapowa, więc przypilnuje.

- OK - powiedziałem. - No problem, znaczy siem, keine Frage
- No to uprzejmość za uprzejmość - powiedział obwieś. - Zapraszam całą twoją załogę wieczorem na dyskotekę .
- A ty wiesz, co robisz? Moja załoga to nie dwóch kumpli, jak u ciebie, tylko 26 osób!
- W porządku - powiedział obwieś. Nie ma sprawy. Przyjadę po was samochodem o ósmej wieczorem.

Powiedziałem załodze, że załapaliśmy się wszyscy na krzywy ryj na dyskotekę. Entuzjazm był spory, bo było to w czasach (wyjaśnienie dla małolatów), kiedy obywatel PRL, wyjeżdżając poza granice tego radosnego kraju, mógł legalnie kupić w banku 5 dolarów. Niezależnie od czasu podróży, to znaczy - jeśli na trzy dni - 5 dolarów, jeśli na miesiąc - 5 dolarów. Nieco później miłościwie panująca socjalistyczna władza, w swej nieopisanej łaskawości, podniosła ten limit o 100 procent i można była kupić 10 dolców.

Chłopaki pozakładały jakieś lepsze (w sensie - czyściejsze) dżinsy i czekamy. Przed ósmą zza pobliskiego magazynu portowego wyjeżdża taksówka, biały mercedes, za nią druga (biały mercedes) za nią trzecia (biały mercedes) i tak kolejne. Chyba sześć albo siedem. Z pierwszej wysiada nasz obwieś: Biały smoking, mucha pod szyją, odpieprzony, jak słynny stróż w Boże Ciało.

Krzyknąłem pod pokład:
- Chłopaki, nie wiem o co chodzi, ale nie jest dobrze. Ogłaszam alarm mundurowy!

Lord, zwany dotąd niesłusznie obwiesiem, wyjaśnił, że mamy jeszcze chwilę, bo on wie, że przyjechał za wcześnie, więc zdążymy się poprzebierać.

Zawiózł nas do centrum miasta, gdzie na rzece Trave była zacumowana ogromna barka z siatkobetonu (budowana jeszcze podobno w czasie wojny, ale nie dokończona), zamieniona na "River Diskotek", będąca własnością naszego dobroczyńcy. Właściciel przedstawił nas bywalcom dyskoteki, jako świeżo poznanych przyjaciół-żeglarzy aus Polen i było bardzo miło.

Nazajutrz Helmut (bo tak miał na imię) przyszedł zabrać jacht i zaczęliśmy gadać przy butelczynie jakiegoś zacnego trunku.

Otóż był to mieszkaniec NRD, który, w wieku 17 lat nawiał z raju towarzysza Honeckera do tego wrednego, kapitalistycznego NRF. Tam mu się powiodło na tyle, że ma River Diskotek, "Blue Siriusa" i trzy duże hotele w mieście.

Ma jednak pewien istotny problem. W Enerdowie została jego matka-staruszka. O odwiedzaniu matki nie ma mowy, bo dla władz jedynie słusznej części Niemiec on jest zdrajcą i uciekinierem, a taki swołoczom wizy się nie udziela. Helmut z Mamusią Dobrodziejką wykombinowali więc taki sposób, że mamusia wykupuje raz w roku związkowe wczasy w socjalistycznej Bułgarii, a on tam jedzie jako kapitalistyczny turysta z Niemiec Zachodnich i mieszka w sąsiednim hotelu dla inostrańców już to w Warnie, już to w Słonecznym Brzegu.

W związku z tym, chciałby się mnie poradzić, czy "Blue Siriusem" dałoby się przypłynąć do Polski. To by mu w znacznej mierze uprościło problem, bo do Stettin czy innego Swinemuende jest znacznie bliżej, niż do Warny.

Powiedziałem, że to żaden problem. Rząd PRL chyba nic do niego nie ma, więc wizę dostanie. Mamusia też pojedzie ze związkami zawodowymi nach Volksrepublik Polen i powinno być dobrze.

Pokazałem mu na mapach, jak wygląda całe przejście Świnoujście-Szczecin, gdzie może się zatrzymać. Okazało się przy tym, że na "Zewie" są gdzieś na dnie szuflady stare i od dawna nieaktualizowane mapy 21, 22 i 23, czyli całe przejście, więc mu je podarowałem.

Helmut zrealizował swój plan. W następnym roku odbył rejs do Szczecina, po drodze zawinął do Trzebieży, gdzie się ostro zaprzyjaźnił z ówczesnym dyrektorem Bogdanem O. i spotykał się potem regularnie z matką w Polsce.

I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie przesadził. Otóż każda wizyta zaczynała się (i kończyła) odprawą graniczną i celną w Świnoujściu. Helmut urządzał z tej okazji dużą bibę, skutecznie upijając naszych funkcjonariuszy. Siebie zresztą też. Przyjaźń między Helmutem a naszymi służbami zacieśniała się coraz bardziej, zgodnie z socjalistyczną zasadą, że kwiat przyjaźni wtedy najlepiej kwitnie, kiedy się go dobrze podlewa.

Aż nagle Helmut wpadł na pomysł, żeby - korzystając z tego, że w Polsce kontrola graniczna "Blue Siriusa" polega głównie na konsumpcji gorzały - przemycić kumpla z NRD, który też nieszczególnie kochał towarzysza Honeckera.

Jak powiedział - tak zrobił. Kumpel przyjechał na wycieczkę do Polski, wsiadł na "Siriusa", przed wejściem do Świnoujścia Helmut położył go w bakiście w mesie, która była przykrywana ławą do siedzenia przy stole i zaprosił WOP-istów i celników na odprawę.

Funkcjonariusze wnosili kolejne "Prosit!" nie przypuszczając nawet, że 10 cm pod ich, pardąs, dupami, leży uciekinier z NRD.

Pijaństwo zakończyło się, jak zwykle, postemplowaniem odpowiednich kwitów granicznych i celnych.

Funkcjonariusze, odpowiednio znietrzeźwieni, wyszli z jachtu, Helmut z portu, a kumpel z bakisty.

I dalej wszystko byłoby klawo, (no może poza tym, że rząd NRD szukałby długo swojego obywatela, który przekroczył granicę w kierunku Volksrepublik Polen i ślad po nim zaginął), gdyby Helmut nie zaczął się chwalić swoim wyczynem. Lokalna gazeta w Lubece zamieściła zdjęcie (sam widziałem) na którym w mesie "Blue Siriusa" kilku polskich celników i WOP-istów wznosi kieliszki, a podpis głosił, że ci idioci nie wiedzą, że siedzą na uciekinierze z NRD.

Przez WOP i urząd celny w Świnoujściu przeszedł huragan połączony z tajfunem i cyklonem. Cała ekipa tych dwóch służb, która miała tego dnia dyżur, wylądowała w Bieszczadach, dając tym samym gwarancję, że już nigdy nie wypuści zagranicę jachtu bez dokładnej kontroli.

A Helmut dostał bana na polską wizę. I znów musiał się spotykać z mamusią w Warnie.

Wiele lat później spotkałem Helmuta, zupełnie przypadkowo, na ulicy w Lubece, do której zawinąłem - bodaj - "Rutkowskim".
- Co słychać? - zapytałem inteligentnie.
- Kiepsko. - Powiedział smutnym głosem Helmut. - Popatrz (tu pokazał na solidną szramę na szyi)- miałem dwa bajpasy, sprzedałem "Blue Siriusa", już nie pływam.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Warto było poczekać. Wojtek, rozumiem masz już zapisane?

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Owszem
http://wojtekzientara.pl/zbieraj.html#sirius

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

Stoję teraz w Morro Janble przy kei burta w burtę z przemiłą parą Anglików (Kahhy i Bear), która pływa już od kilkudziesięciu lat po świecie, swoim równie wiekowym betonowym jachtem Claudia B. Jedni z tych ludzi, których się nie zapomina i utrzymuje kontakt. Kompletnie wyluzowana para z poczuciem humoru zmuszającym do myślenia.
W czasie naszej kolacji przed odlotem do Polski, Kahey ładnie spuentowała swoją kolejną morską opowieść mówiąc: Sailing is not just about traveling and visiting places, in most part is about meeting people.
Historie takie jak ta, opowiedziana przez Janusza, są potwierdzeniem tej maksymy.

Notuj Wojtku, notuj.

_________________
Marek (dawniej Jeanneau - wszystko się kiedyś kończy)
Czas ruszać. www.newkate.com

To ja tylko tak uzupełniając historię dotyczącą Helmuta.
Miałem okazję go poznać w 1985r będąc w Lubece na jachcie Bieszczady i także korzystaliśmy z jego niesamowitej gościnności.
Pod linkiem mały artykuł o nim z nieistniejącej już gazety "Wybrzeże"
Rok pewnie 1986 lub 1987...
http://www.pbase.com/adrozd/helmut