Ateny, Akropol, nocne spacery, pyszne jedzenie, muzyka, ach ta Grecja. Kolejna odsłona antycznej kultury i historii. Wyruszyliśmy tym razem na Cyklady. Po drodze odwiedziliśmy przepiękną wciśniętą między skały Hydrę i samotną skałę Monemvasia z trzema poziomami miasta na swoich zboczach i szczycie oraz pływającymi w pobliskich wodach licznymi żółwiami. Nocny przelot na Milos dostarczył nam niesamowitych widoków gwieździstego nieba, które sprawiało wrażenie, że wisi zaraz nad naszym masztem i że musimy uważać żeby nie zaczepić nim o gwiazdy. Niektóre z nich strącała jakaś niewidzialna siła, a życzeniom nie było końca. Odwiedzaliśmy kolejno wyspy archipelagu. Na Milos odwiedziliśmy katakumby i miejsce odnalezienia Wenus z Milo, a spacer po wyspie przerodził się w prawdziwą wyprawę pieszą i nocny powrót do mariny, a na kolorowych folderach z trasami wyglądało to tak blisko. Na Santorini nocowaliśmy wewnątrz kaldery, tuż pod stromymi zerwami krateru ozdobionego u samej góry białymi jak śnieg domkami z niebieskimi dachami i okiennicami. Zabawne było parkowanie przy wielkiej stalowej boi, oddalonej od brzegu jakieś 20 metrów. Jerecki na dziobie z przygotowaną do obłożenia cumą, Krzychu po zrobieniu desantu na brzeg również z cumą, a tu nagle jacht cała naprzód, ktoś przez przypadek przesunął manetkę do przodu. Efekt, Jarecki ląduje prawie na boi, chroniąc jacht przed uszkodzeniem, Krzychu o mały włos nie ląduje w wodzie trzymając długą cumę, a ja ze śródokręcia wykonuję sprint między wantami do manetki. Sytuację opanowaliśmy, chociaż nie obyło się bez strat, ale po drobnych naprawach światło dziobowe wróciło na swoje miejsce. Płynąc na Mykonos przywitał nas meltemi, okresowy, silny wiatr znany w Grecji od tysięcy lat. Schroniliśmy się w porcie i wyruszyliśmy na zwiedzanie Delos, wyspy muzeum archeologicznego. Mykonos opuściliśmy również przy wiejącym meltemi, trudne warunki z jakimi na jachtach turystycznych rzadko miałem okazję się zmierzyć były sporym wyzwaniem. Regularne 6 B w porywach do 7 B nasz jacht znosił nawet dobrze, szliśmy na zarefowanych żaglach, pod wiatr i pod fale, kołysało całkiem nieźle, ale żegluga była dość sucha i płynna. Kiedy tak walczyliśmy dzielnie z wiatrem i falami na przeciwległym kursie ukazał się wielki żaglowiec. Sunął dostojnie z wiatrem na pojedynczych sztakslach, natomiast my skakaliśmy na falach jak na huśtawce, co to znaczy wielkość było widać jak na dłoni. Rejs w Grecji przerósł nasze najśmielsze oczekiwania, z zamierzonych celów odwiedziliśmy wszystkie, oprócz tego odwiedziliśmy na Cykladach wszystkie najbardziej na południe, wschód i zachód wysunięte wyspy archipelagu.
Czy to wystarczy żeby się zakochać w greckim żeglowaniu? Ja się zakochałem
Ale wiem, że z powyższego powodu część osób nie decyduje się na eksplorację greckich wód...
