Panowie !Istotne jest tylko polozenie wypadkowej sily aerodynamicznej ( jej zwrot, kierunek, wartosc i punkt przylozenia) powstalej na zaglach, nie ma tu zupelnie znaczenia w jaki sposob i przy pomocy jakich patentow, przekazecie te sile na kadlub.

Nie prawda! Aby powstał moment obracający łódkę do wiatru, potrzebna jest para sił - jedna od żagli, a druga od kadłuba, miecza, kilu, czy czego tam chcesz, bo kadłub nie jest zamocowany w wodzie.

To byl chyba tylko skrot myslowy, odnoszacy sie do czesci subsubwatku.... Dosc zrozumiale w tym calym bajlaganie rozdrabniajacym sie coraz bardziej i chyba nieodwracalnie.

Panowie !Istotne jest tylko polozenie wypadkowej sily aerodynamicznej ( jej zwrot, kierunek, wartosc i punkt przylozenia) powstalej na zaglach, nie ma tu zupelnie znaczenia w jaki sposob i przy pomocy jakich patentow, przekazecie te sile na kadlub.

Wszyscy mamy podobnie, ale tlumaczymy to sobie ( albo nie ) roznie.

Tak - ważne są punkty zaczepienia, zwroty, kierunki i wartości wypadkowych sił: aerodynamicznej hydrodynamicznej, ciągu i oporu.
Fizyka nie lubi skrótów myślowych, bo wtedy zadania dają złe wyniki - znam to, bo zawsze dostawałem dwa plus, a najwyżej trzy z dwoma...

Fajne! A Robert - młotek nie wykształcony - się kiedyś zastanawiał czy da się na samym bezanie. No przecież, że tak! Punkt przyłożenia nie ma znaczenia.

I w związku z tym różnym tłumaczeniem nasze łódki inaczej się na wodzie zachowują.

Daje się - po wyjęciu miecza jednak lepiej się skręca na wiatr

Głównie i w zasadzie tylko

PS Dostalem kiedys trojke z osmioma minusami i palke minus z wykrzyknikiem - ale to bylo z robot recznych.

Głównie i w zasadzie tylko

A najwięcej zmian w prawach fizyki powoduje wiara i dekrety.

OT:Dostałem sześć pałek w ciągu dwóch godzin - mniemam, że u tego samego belfra

Aby powstał moment obracający łódkę do wiatru, potrzebna jest para sił - jedna od żagli, a druga od kadłuba, miecza, kilu, czy czego tam chcesz, bo kadłub nie jest zamocowany w wodzie.

Szuwaks?

Zgadzam sie z toba calkowicie. Nie ma natomiast zadnego znaczenia dla tych momentow skrecajacych, gdzie i jak pomocujesz szoty i inne liny. Abstrahuje tu od tego, ze miejsce mocowania lin wplywa oczywiscie na prace zagli, ich ksztalt itp.

Tak

po wyjęciu miecza jednak lepiej się skręca z wiatrem niż z mieczem,

Proszę o podaje nazwy jednej, konkretnej łódki, która po postawieniu dużej genuy jest zawietrzna, czyli zachowuje sie zgodnie z podręcznikiem

wzajemne położenie środka ożaglowania i środka bocznego oporu nie ma z sobą nic wspólnego i nie ma wpływu na nawietrzność/zawietrzność łódki.

Weź sobie łódkę typu slup, postaw na niej tylko żagiel typu genua i płyń bajdewindem.

Reszta jest przenoszona przez szot, który jest zamocowany zdecydowanie w części rufowej.
W uproszczeniu - jacht jest ciągnięty ZA RUFĘ, po stronie ZAWIETRZNEJ.

to rozwiń myśł precyzyjnie, czyli odpowiedz na pytanie już "nieretoryczne".

Weź sobie łódkę typu slup, postaw na niej tylko żagiel typu genua i płyń bajdewindem. Ustaw ster na zero.
Polecisz dziobem do wiatru aż miło. A przecież wg podręczników duży żagiel na dziobie i brak jakiegokolwiek żagla z tyłu, to ewidentnie środek ożaglowania przed środkiem bocznego oporu, więc powinieneś za chwilę strzelić rufę!
Otóż jest tak:
Na żaglu występuje siła aerodynamiczna, która na rysunku jest sprowadzona do do wektora, przyłożonego w środku ożaglowania i wszyscy uczeni w piśmie traktują to jako prawdę objawioną. A przecież to nie ma żadnego znaczenia.
Siła na żaglu może być przyłożona w dowolnym miejscu. Przecież to nie żagiel żegluje, lecz jacht. Ważne jest więc, gdzie ta siła "jest przyłożona" do kadłuba.
No to narysuj sobie ten jacht ale nie z profilu, jak w podręcznikach, tylko w rzucie z góry. Pomyśl - siła z żagla przenoszona jest na kadłub w trzech punktach: róg halsowy (czyli dziób jachtu), róg fałowy (czyli top masztu) i szot, (czyli knaga w okolicach kokpitu, czy wręcz na rufie).
Siła przyłożona do topu masztu jest w swojej większości szkodliwa: ściska maszt i przechyla jacht. Czyli - o kant potłuc. Częściowo - oczywiście - jest skierowana do przodu i ta część siły jest "pozytywna".
Siła przyłożona do okucia na dziobie - ciągnie kadłub w bok, czym powoduje zawietrzność.
Problem w tym, że te dwie siły razem - to nie więcej niż 20-40 proc. całej siły aerodynamicznej, jaka powstaje na żaglu. Reszta jest przenoszona przez szot, który jest zamocowany zdecydowanie w części rufowej.
W uproszczeniu - jacht jest ciągnięty ZA RUFĘ, po stronie ZAWIETRZNEJ. Jak by sie więc konstruktor nie starał, "środek ożaglowania" będzie zawsze ZA środkiem bocznego oporu, niezależnie od tego, co wynika z rysunku w podręczniku i jacht będzie nawietrzny (wbrew podręcznikowi).
Doprowadźmy sytuację do absurdu: do łódki przymocuj 10-metrowy bukszpryt i postaw na nim tę genuę, ale dalej z szotem zamocowanym na rufie. Łódka też poleci do wiatru. A przecież nie tylko środek ożaglowania, ale CAŁE ożaglowanie jest przed środkiem bocznego oporu!
Co zrobić, żeby jacht był zawietrzny? Odwrotnie, niż radzą podręczniki: założyć małego foczka i zamocować szot możliwie najbliżej dziobu.
Zwróć uwagę, że jeśli do tego dostawisz grota, on też będzie ciągnął głównie za talię, zamocowaną w tylnej części jachtu, z tym, że efekt będzie nieco inny, bo talia z reguły jest mocowana (nawet jeśli jest na wózku i szynie) bliżej diametralnej jachtu niż szot, więc efekt ciągnięcia "do wiatru" będzie mniejszy.

Żeglujmy.