Nikomu nie narzucam, ani nie chciałbym aby ktokolwiek inny narzucał styl pływania i to jak traktuje żeglarstwo.

Czy naprawdę musimy w każdym widzieć wirtuoza żeglarskiego rzemiosła? Chyba nie.
Jeden potrzebuje znać podstawy bezpiecznego żeglowania w słoneczną pogodę, aby mógł się pobujać w piękną pogodę na krótkich dystansach od portu do portu.
Inny chce pływać po oceanach.
Jeszcze inny che startować w regatach.

Czyli każdy sam sobie wyznacza potrzeby. Skoro kursy są dowolne, niech każdy sam sobie do swoich potrzeb określa czego instruktor ma go nauczyć. niech to się kończy wewnętrznym egzaminem na prośbę kursanta.

Ale nie rozumiem dlaczego za wszelką cenę mamy pozbawić możliwości niedzielnego korzystania z jachtu żaglowego człowieka, który traktuje to ze wszech miar turystycznie i okazjonalnie.

Jeżeli już te patenty muszą być, bo dalej twierdze, że armator bez systemu patentów potrafi dostatecznie dobrze zadbać o swój jacht i pierwszej z brzegu osobie go nie da, to niech egzaminowane będzie absolutne minimum, absolutna podstawa.

Na 100% dojść do kei tylko bardzo znikoma część jest wykonywana na żaglach, a więc podstawą są manewry na silniku przy dobijaniu do kei.

Dalej twierdzę, że warto umieć, ale to czy ktoś chce umieć pozostawmy do decyzji samego zainteresowanego.

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

Ale dopuszczasz, że innym (tym, którzy podobnie jak Ty i ja nie zamierzają się pociąć) może być całkiem obce doszukiwanie się "pozytywnych aspektów" w trwaniu państwowo-urzędniczego zamordyzmu?


A nawet

BTW - Jakby Ci coś nie wychodziło z "niemyśleniem", to podpowiadam, że stając wobec problemów można też zamknąć mocno oczy. To co prawda równie nieskuteczne jak nie myśleć o nich, ale za to będziesz mogła sprawdzić jak wyglądasz w trakcie snu...

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

Masz racje. Zagalopowalam się. Pisalam na podstawie własnego podejscia do zeglarstwa. Podejscia moich Znajomych i obserwacji osob, z którymi miałam okazje plywac. Być moze sa tez ludzie, dla ktorych manewry pod zaglami to wirtuozeria i najwazniejsze dla nich jest opanowanie manewrow na silniku, zeby moc bezpiecznie wyjsc i wejsc do portu.
Niniejszym odszczekuje to co napisałam powyzej, pozostajac tylko przy stwierdzeniu, ze ten manewr jest najlepszym wg mnie poligonem, do nauki manewrowania na zaglach.

pierdupieru, Nie obraz sie, ze nie skomentuje, ale ani wpływ polityki naszego panstwa na psychike obywateli ani strategie rozwiazywania problemow, czyli znowu psychologia, nie leza w sferze mych zainteresowan.

Dziękuję, ale to gra zespołowa wielu osób.
Mamy tu dobry przykład, że w jedności siła.
Ty też - jeżeli chcesz sie do tego przyłożyć - masz szansę wziąć w tym udział.
Śledź na forum powstajace projekty aktów prawnych i bierz w tym czynny udział.
Pzdr
Kocur

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

Żeby było jasne. Uważam że umiejętność - do wyboru - stanięcia na kotwicy, stanięcia na boi, dojścia do nabrzeża i zacumowania na żaglach powinna być obowiązkowym elementem egzaminowania. Nie bardzo sobie wyobrażam bezpieczne , skuteczne, w dodatku opłacone przez załogę prowadzenie jachtu choćby w Chorwacji jeśli skipper nie potrafi wejść do np Splitu i w razie awarii silnika dojść na żaglach do nabrzeża stacji paliwa lub rzucić kotwicę. To że przepisy, chcących żeglować pod polska banderą na jachtach o Lc ponad 7,5 metra zmuszają do posiadania patentów nie ma żadnego znaczenia.

Przy okazji czy manewr dojścia do nabrzeża jest najlepszym elementem szkolenia na żaglach. Co ma wspólnego wykonywanie rufy w 6 B do podchodzenia do nabrzeża na zredukowanym zazwyczaj ożaglowaniu?

Piotr Siedlewski

Warto jednak najpierw uzyskać na to zgodę kapitanatu Split.
Bo mandaty tam mają spore, może zaboleć.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Czy silnik pyta się w kapitanacie o zgodę na awarię .

Piotr Siedlewski

Silnik nie ma radia.

_________________
Jarek Madejski

Silnik się nie pyta, skiper się pyta.
Takie mają przepisy.
Byłem w takiej sytuacji wiele lat temu właśnie w Splicie. Kończyliśmy rejs w Splicie, na splickim zalewie był praktycznie sztil, a silnik nie odpalił. Wyraźnie siadł akumulator, który zresztą był jedyny. Skontaktowałem się telefonicznie z armatorem. Uzgodniliśmy, że jakoś na żaglach doczłapię do główek, a on wyjdzie po mnie ribem.
Dolaliśmy do akumulatora wodę, bo cele były w połowie suche Wyłączyliśmy wszystko i po ca 2 h silnik odpalił
I tak się to skończyło.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Rozumiem, że kiedy walnie silnik po przejściu główek portu to podstawowym zmartwieniem nie jest zapewnienie zdolności manewrowania tylko uzyskanie pozwolenia na uzyskanie zdolności manewrowości od kapitanatu. Czy tak?

Piotr Siedlewski

Kombinujesz jak koń pod górę.
Warto, żeby skrytoczytacze wiedzieli jakie są w Chorwacji (i nie tylko tam) przepisy.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Uzyskanie zgody na zakotwiczenie od jakiegolwiek kapitanatu w sytuacji, gdzie alternatywa MOZE byc wysłanie ratowników (zwracam uwagę na słówko moze) nie jest zazwyczaj IMHO kwestia godzin a raczej sekund...

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Podchodziłeś kiedyś na żaglach do nabrzeża w porcie w Chorwacji . Czy wypowiadasz się na temat całkowicie dla Ciebie egzotyczny.

Piotr Siedlewski

Ciekawe jak sobie radzą jachty motorowe gdy im walnie silnik już za główkami portu. Stawiają żagle by odzyskać manewrowość?

Wiem, wiem - warto umieć, ale pytam trochę z ciekawości, a trochę z przekory.

Nawiązując porównaniem (może nieudolnym) do tematu , jakoś nie pamiętam, by mnie egzaminowano z awaryjnego hamowania gdyby mi układ hamulcowy padł w aucie.

Oczywiście warto wiedzieć, jednak:

Czy naprawdę uważacie, że jak ktoś zda egzamin to w emocjach sytuacji zdoła wszystko zrobić perfekcyjnie gdy tego nie praktykuje okresowo, a ostatni raz robił to na egzaminie 10 lat wcześniej?

Nie wierzę, że zaliczony na egzaminie manewr pomoże niedzielnemu skipperowi w takiej sytuacji. Owszem będzie miał pojęcie, ale brak ćwiczeń spowoduje, że będzie... miał co najmniej brązowe spodnie i daj Boże nic więcej.

A patrząc z drugiej strony. Jeżeli ktoś sam z siebie będzie okresowo ćwiczył taki manewr, to myślicie, że będzie to robił tylko dlatego, że zaliczył na egzaminie, czy dlatego, że sam chce.

Coś mi się wydaje, że niektórym doskwiera utrata blichtru...

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

Co do szkoleń to uważam, że dochodzenie do nabrzeża (na żaglach) jest świetną formą "naumienia się" jachtu i pozwala poznać możliwości manewrowania.
Jeśli chodzi o egzaminy to w 100% zgadzam się, że są one NIEPOTRZEBNE. Ale skoro już ma się odbywać jakiś egzamin praktyczny, to nie róbmy z niego cyrku. Jeśli egzaminowany ma prowadzić później jachty po morzach i oceanach (a w wypadku żeglarza ma prowadzić dowolnie duży jacht na śródlądziu), to niech coś pokaże. Skoro przyszedł na egzamin to chyba potrafi zrobić coś tak banalnego jak podejście na żaglach.
Naprawdę zaczynam się zastanawiać, czy obowiązkowe patenty nie są w naszym kraju koniecznością . Z jednej strony wiele osób pisze, że nie potrzeba patentów bo wystarczy rozsądek, i nikt kto żeglować nie umie, na morze pchać się nie będzie. A z drugiej strony piszecie o tym, jak strasznie trudnym dla zdających egzamin manewrem jest dojście do kei.

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

Robert, ponieważ piszesz, ze częściowo z ciekawości, to Ci poważnie odpowiem (o tych jachtach motorowych). Jak będziesz kiedyś w tutejszej marinie, zwróć uwagę na rufy motorowek.. Ci myślący (większość) ma zamontowane małe przyczepne silniczki na rufie, właśnie 'w razie co'. Ci co nie maja, albo wierzą w niezawodność mechaniki i rachunek prawdopodobienstwa, bo maja dwa i ich wiara czasem jest nagradzana (padł jeden) albo nie (bo jest całe multum rzeczy, które wyłącza oba na raz). W takim wypadku zachowują sie jak trzecia, nierozsadna grupa - wołają RNLI

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Pamiętam manewr podejścia, którego uczyliśmy kursantów w Jastarni (wychodziło dobrze tylko na nefrytach). Idąc bagsztagiem mijało się boję po czym już blisko nabrzeża wykręcało się bardzo ciasna cyrkulację. Jacht stawał do boi, a przy dobrym wykonaniu, w chwili gdy rufa przechodziła tuż przy nabrzeżu, podawało się cumę. Jednym obrotem jacht był zacumowany na boi rufą do nabrzeża. Każdy z moich kursantów umiał to zrobić, a byli to kandydaci na żeglarza. I jestem pewien, że nigdy, żaden z nich nie zrobił tego manewru na czarterowej czy własnej łódce. Ja z resztą też nigdy bym go nie wykorzystał. Taki manewr w marinie byłby zbyt niebezpieczny. Ale na kursie umożliwiał doskonałe wyczucie jachtu, a na egzaminie pokazanie umiejętności manewrowania.
Przy okazji, każdy kto zrobił go na egzaminie miał dodatkowe pytanie o manewr awaryjny w razie nie złapania boi.

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

No tak zwłaszcza po oceanach jest ważne ciasne manewrowanie...

Myślę, że oszukujesz sam siebie. Spójrz na profil typowego czarterującego jachty w szczycie sezonu, a odpowiesz sobie jakie typowy czarterujący ma ambicje żeglarskie.

Znowu w Twoim poście słyszę głos egzaminu tylko po to, by zaliczyć i zapomnieć. Czy naprawdę nie czujesz, że amatorzy coraz częściej mają dostęp do tego co kiedyś było zarezerwowane dla elity?

Niedługo amatorzy będą regularnie w kosmos latać. A Ty chcesz widzieć cały świat z pozycji ambitnego żeglarza.

Chcesz umieć i czerpać z tych umiejętności radość to Twoja sprawa. Większość turystów traktuje żeglowanie jachtem jako dwutygodniowy incydent i nie potrzebne mu są nadzwyczajne umiejętności, bo i tak przez 50 tygodni do następnego czarteru straci wprawę i gwarantuję Ci, że w przypadku awarii silnika za główkami portu będzie miało spore kłopoty z awaryjnymi manewrami.
Tacy żeglarze turyści potrzebują tylko podstaw, które są w stanie używać i zapamiętać na swoje 2 tygodniowe wakacje pod żaglami.

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

Podchodzenie na żaglach do nabrzeża jest przydatną umiejętnością, ale jest jeden problem. Jest grupa żeglarzy wybitnych, żeglujących zawodowo co wpłyną w każdych warunkach, na obojętnie czym, wszędzie i zrobią to bezpiecznie i ładnie, nawet bez silnika i ze złamanym masztem

No i jest ta druga grupa żeglująca dla przyjemności z rodziną, przyjaciółmi 1-4 razy w roku lub rzadziej. Do tej grupy zaliczyłbym siebie. Na egzaminie na żeglarza musiałem podejść do kei na żaglach na Orionie, parę lat później zaliczyłem awarię silnika na C-28 i w Górkach musiałem wejść pomiędzy dalby na żaglach. Gdyby podobna sytuacja wydarzyła się na czymś większym na czymś, na czym płynę pierwszy raz, chyba szybciej stanąłbym na kotwicy i wpław popłynął do brzegu, by znaleźć kogoś kto mnie wciągnie niż ryzykowałbym takie podejście No chyba, że na Helu miałbym, 50m wolnego nabrzeża. Dlatego wymaganie takiego podejścia na egzaminie, gdzie możemy pierwszy i ostatni raz trafić na tego typu jacht jest, moim zdaniem, pozbawione sensu.

Ale cały czas piszecie o podejściu na egzaminie tak, jakby faktycznie chodziło o sprawdzenie tej konkretnej umiejętności. A moim zdaniem to nie tak. W trakcie tego manewru po prostu widać, czy dana osoba radzi sobie z jachtem czy nie. Nikt nie mówi, ze ma to być podejście na jajo w możliwie najtrudniejszej wersji. Ale w czasie tego manewru można ocenić wszystkie elementy: zaplanowanie manewru, przygotowanie (z podziałem funkcji i wyjaśnieniem) i wykonanie (może nawet z wydawaniem komend, choć sam uważam to za przerost formy nad treścią).

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

Ludzie mają problem ze zrobieniem człowieka za burtą na egzaminie, a co dopiero dochodzenie do nabrzeża na żaglach.

Ja pływałem bardzo dużo na jachtach mieczowych bez silnika i dochodzenie na jeziorku na żaglach jest dla mnie manewrem podstawowym, który każdy żeglarz powinien umieć zrobić na leciutkiej otwartopokładówce.

Jednak jeśli mówimy o jachcie balastowym który waży kilka ton i stresie jaki panuje na egzaminie to boję się, ze bosmani mogli by nie nadążyć z naprawianiem połamanych pomostów i dziobów. Szczególnie, że niewielka turbulencja wynikająca z zabudowy portowej potrafi z na pozór łatwego manewru zrobić coś bardzo trudnego.

_________________
Jarek Madejski

Moniia. Dzięki za poważną odpowiedź. A tak na marginesie czy będąc rezydentem tamtejszej mariny musisz zdawać egzamin do prowadzenia jachtu? Nie? Wiec jak to możliwe, że Ci wszyscy ludzie bez egzaminu wpadli na to, że warto mieć silnik pomocniczy?
Nie mówiąc o tym, że skąd wiedzieli jak się nim posłużyć?



krzysdl. Piszesz o zaplanowaniu, podziale funkcji. Znowu poniekąd czasy minione. Jasne powinno się umieć ale to i tak przychodzi nie z kursu i egzaminu, a z doświadczenia zdobytego pływając wiele godzin i wiele rejsów jako załoga i obserwując bardziej doświadczonych skipperów. Pływając ze znajomymi najczęściej podchodzę sam, bo znajomi nie za bardzo się interesują żaglami i zanim ich przekonam do pewnych obowiązków to szybciej, pewniej i bezpieczniej zrobię to sam. Pływając z rodziną syn pomaga, bo też jest żeglarzem z zamiłowania i to co robi robi z pasją.

Żonę natomiast denerwuje, że żagiel cień rzuca, albo wiatr strony w magazynie przewraca.

Żeglarstwo bardzo się zmieniło. Teraz bardziej jest turystyką w formie żeglowania.

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

Dlaczego uważasz, że zaplanowanie manewru czy podział funkcji przy manewrze to czasy minione. Przecież nie mówię, że to ma być jakiś formalny Plan Manewru Podejścia. Tylko muszę sobie ułożyć w głowie jak chcę to zrobić i z głowa wykonać. Jeśli mówimy o pływaniu turystycznym, to dlaczego mam wszystko na jachcie robić sam. Nie bardzo wyobrażam sobie takie pływanie, gdzie moi znajomi wożą się na jachcie, a ja mam ich obsługiwać. Żony też do żeglowania bym nie zmuszał (moja akurat lubi) jak nie chce.
A jeśli nie robię podejścia całkiem sam, to nawet osobom mało zaangażowanym można powiedzieć co się będzie robiło i umówić się, że "Ty skoczysz na brzeg i od Niego weźmiesz cumę, a Ty weź ten duży niebieski balon i pilnuj, żebyśmy się o brzeg nie porysowali". I tyle.
Czy takie podejście do żeglarstwa turystycznego (bo jak mam kogoś wozić to niech mi za to płacą) naprawdę uważasz za przeterminowane?

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

Manewr egzaminacyjny

_________________
Wodę jeziora pozorowała wielka szklana płyta. Powierzchnia szkła była twarda i lekko pomarszczona. Kiedy oddaliłem się na odległość jednego kilometra od brzegu w Pial Edin, dotarłem do krawędzi szkła. Począwszy od tego miejsca aż do brzegu pod Lesaiolą woda była prawdziwa.
Adam Snerg Wiśniewski

Krzysdl. To już Twoja sprawa jak pływacie. Jeżeli załoga żeglarsko zamiłowana, to jak najbardziej niech się udzielają, pomagają zgodnie z zadaniami przydzielonymi przez skippera na manewr główny i rezerwowy. To jest bardzo fajne i pożądane. Ja jestem za.

Życie jednak pokazuje, że żeglarska przygoda ma skrajnie różne interpretacje w zależności od osobnika.

Ja w brew pozorom nie jestem młodziakiem i żeglarsko wychowałem się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Też wracam z rozrzewnieniem do tamtych lat, ale jetem również realistą i dostrzegam ogromną popularyzację żeglarskiej turystyki, która nie koniecznie musi oznaczać żeglowanie w sztormach i wchodzenie jak na pewnym filmie z YouTuba do Svaneke, co prawda nie na żaglach, ale dla sporej rzeszy żeglarskiej społeczności ekstremalne.


Nie. Każdy podchodzi do żeglarstwa jak chce i jak lubi. Uważam jednak, że nie sprawdzi się narzucanie innym to co Ty akurat uważasz za słuszne i dające Tobie akurat tę radość z żeglarstwa.

Tyle i tylko tyle.

Uważam też, że skoro nastąpił postęp w obsłudze jachtów, w systemie ratownictwa morskiego i śródlądowego to nie utrudniajmy ludziom żeglować jak chcą.

Ja wierzę, że Ci co się biorą za żeglarstwo na poważnie nie potrzebują bata w postaci egzaminu, by samemu pogłębiać doświadczenie.

Co co żeglarstwo traktują jako epizod napędzają rynek z którego czerpią również Ci akapit wyżej.

Bez rozwiniętego rynku wrócimy do czasów gdzie żeglarstwo było reglamentowane. Czy tego naprawdę chcemy?

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

Oni byli lepsi, robili o 90 stopni więcej i na żaglach . Swoją drogą przy pierwszym pokazywaniu tego manewru reakcja była podobna, zarówno na jachcie jak i na brzegu. Zwłaszcza, że robił to żeglarz (bez stopnia), który sam nie wierzył w powodzenie takiej operacji. Myślę, że idący bagsztagiem prosto na nabrzeże nefryt też może wystraszyć

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

Woda na młyn dla przeciwników rozbudowanych egzaminów.

_________________
każdy ma jak lubi, a jak nie ma jak lubi to lubi jak ma...
Najgorszego sortu Robert Karney (aka) pough

można sobie poćwiczyć przy boi stawanie w łopot z pełnego kursu - na pełnych żaglach się niewiele różni od silnika.
po co?

_________________
Wodę jeziora pozorowała wielka szklana płyta. Powierzchnia szkła była twarda i lekko pomarszczona. Kiedy oddaliłem się na odległość jednego kilometra od brzegu w Pial Edin, dotarłem do krawędzi szkła. Począwszy od tego miejsca aż do brzegu pod Lesaiolą woda była prawdziwa.
Adam Snerg Wiśniewski

Pewnie myślimy bardzo podobnie. Ja nie widzę potrzeby formalizowania pływania i rozpisywania manewrów. To ma być przyjemność. Ale nie rozumiem też pływania na żaglach z kimś, kto nie chce się zaangażować choć na tyle, żeby pomóc zacumować łódkę. Ale może po prostu mam takich, a nie innych znajomych.


To napisałem na samym początku. Ja teżjestem za tym, żeby nie było obowiązkowych egzaminów. Ale skoro już są, to czegoś powinny wymagać. Skoro ma być egzamin na sternika (wiem morskiego teraz ), to moim zdaniem było by żenujące, gdyby kolejni egzaminowani wykazywali się jedynie obsługa manetki i ewentualnie zwrotem (jednym do wyboru bo rufa zbyt niebezpieczna, a sztag może niewygodny ). Chyba, że naszym celem ma być likwidacja idei egzaminów przez ich ośmieszenie. W takim wypadku jestem całym sercem za.

Ja też zaczynałem żeglować dość dawno (kiedy instruktorzyłem w Jastarni, to obóz liczył setkę kursantów). Bardzo cieszę się z postępu i swobody i wcale nie tęskno mi do czasów wykrzykiwanych komend i reglamentacji żeglarstwa. Ale przeraziło mnie, kiedy na pytanie z pierwszego posta, tak wiele osób zaczęło pisać jak to podejście na żaglach jest straszne, niebezpieczne i bezsensowne (wiem upraszczam nikt tak wprost nie napisał). Może dla tego, że uważam umiejętność wykonania takiego manewru zwłaszcza na "akwenie treningowym" za podstawową. A w wypadku właśnie akwenu treningowego (dużo miejsca, możliwość podejścia z różnych kątów względem wiatru) za równie łatwą jak na silniku.

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *


Można, ale taki manewr w ciasnej przestrzeni między nabrzeżem a linią bojek, dawał dużo większe wyobrażenie o inercji i cyrkulacji jachtu. Po za tym, wymagał naprawdę dobrego wyczucia co opłacało się na egzaminie podczas prostszych, klasycznych manewrów. Cały czas piszę o tym, że nie chodzi o nabycie i sprawdzenie umiejętności podchodzenia do kei ale o umiejętność manewrowania jachtem.

_________________
_____Krzysiek_Wrocław_____
Wygrana lub przegrana nie jest prawdziwym budo.
Prawdziwe budo nie zna porażki.
Nigdy nie przegrywać oznacza nigdy nie walczyć.

tylko że w zasadzie nie staje się w łopot z pełnego wiatru poza niekontrolowaną rufą

_________________
Wodę jeziora pozorowała wielka szklana płyta. Powierzchnia szkła była twarda i lekko pomarszczona. Kiedy oddaliłem się na odległość jednego kilometra od brzegu w Pial Edin, dotarłem do krawędzi szkła. Począwszy od tego miejsca aż do brzegu pod Lesaiolą woda była prawdziwa.
Adam Snerg Wiśniewski