Wyjechaliśmy do Pomer czterema samochodami z Warszawy, Kielc, Łodzi - niemal każdy inną trasą ( co niektórzy przez Słowację, a wieść gminna głosi, że nawet przez italiański Triest). My jechaliśmy chyba najkrótszą i sprawdzoną trasą przez Brno, Wiedeń, Graz i Maribor. Zasuwaliśmy Żabowozem marki Chrysler Grand Voyager 2,5 D w sześcioro wioząc wielką trumnę teściowej na dachu. Spotkaliśmy się z resztą załóg dopiero na parkingu mariny. Od Słoweni padało - co jak się później okazało było zwiastunem tego co nas czeka przez cały tydzień…….
Załogami dowodzili : forumowi „Długi” i „Krzys” oraz znany z formowego rejsu zawiasowego „Stasinek”. Naszym Oceanisem 37 dowodził „Szaman 3” czyli Mariusz Główka.
Nasza załoga :
forumowicze – 3 szt.
skrytoczytacze – 2 szt.
Żegluj.net free – 2 szt.
Razem 7 szt. oraz w promocji Zenek Supersternik
Przyjęcie jachtów od firmy czarterowej odbyło się nad wyraz sprawnie, biorąc pod uwagę, że lało jak z cebra, a załogi z całym majdanem tkwiły zniecierpliwione w samochodach. Po zakwaterowaniu udaliśmy się skonsumować wspólnie coś ciepłego i wypić za cudowne ocalenie w podróży.
Podczas narady załóg ustaliliśmy, że płyniemy „rozruchowo” na wysepkę Losinj, a w poniedziałek rano ruszamy stamtąd do Wenecji.
Następnego dnia (niedziela) wszystkie załogi wyszły rano w morze, tylko nie my – bo musieliśmy dokończyć prowiantowanie jachtu robiąc zakupy w Puli. Ku naszemu zdziwieniu wychodząc kilka godzin później z zatoki na otwarte morze spotkaliśmy „nasze” jachty , które właśnie wracały do mariny. Wymiana korespondencji przez radio ujawniła przyczynę tego nagłego odwrotu. A mianowicie duża fala i załoga, która zmieniła barwę z cielistej na zieloną
My stwierdziliśmy jednogłośnie, że nie damy się zniechęcić mięczakom i płyniemy dalej - czyli do Mali Losinj. Co tu dużo gadać warunki nie były sprzyjające, silny wiatr, fala i padający poziomo deszcz powodował , że bimini nie dawało żadnego schronienia . Tymczasem obydwie nasze załogant ki leżały trupem w kojach, Jacek dogorywał w messie, a Żaba wraz z „Bastardem” czyli Sławkiem na ławkach w kokpicie nie przejmując się deszczem. Nawet Skiper rzucił z nienacka truskawkowego - kisielkowego pawia
Załącznik:
DSC06820.JPG [ 110.39 KiB | Przeglądane 7161 razy ]
Jedynym ocalałym z tego pogromu był nie wiedzieć czemu piszący te słowa
Już po zmierzchu dotarliśmy zmoknięci jak przysłowiowe kury do mariny w Mali Losinj, gdzie czekał już na nas „Pan 360 Kuna”. Niestety za kąpiel i toaletę po sezonie trzeba płacić ekstra i to całkiem sporo. Za kąpiel czy też posiedzenie zarządu po 30 kuna od łba….
Wieczorem oczywiście wypiliśmy za cudowne ocalenie i znaleźliśmy nowe zastosowanie suszarki do włosów. Żaba z Jackiem wytrwale suszyli rzeczonym sprzętem do suszenia owłosienia zmoczone sztormiaki, aby były na rano w miarę suche.
Załącznik:
DSC06836.JPG [ 99.67 KiB | Przeglądane 7161 razy ]
Zgodnie z planem we wtorek o 5-tej pobudka, szybka kawa i o 6-tej oddajemy cumy. Po półgodzinie i przepłynięciu mili parkujemy w tym samym miejscu w marinie. Dlaczego ?
Dlatego, że tfu ! waterproof wyświetlacz wielofunkcyjny znanej marki, której z litości nie wspomnę okazał się być niezbyt wodoodpornym, zatankował deszczówki i odmówił współpracy. To, że nie wskazywał kierunku i prędkości wiatru nie miało takiego znaczenia, jak to, że nie pokazywał głębokości – co jest kluczowe w przypadku celowania w lagunę wenecką. Szybka wymiana telefonów z czarterownią, która zobowiązała się dostarczyć następnego dnia ( we środę) promem nowy wskaźnik i zamontować go korzystając z miejscowej „złotej rączki”. Tutaj nastąpiło kolejne pranie mózgów gdzie została wypracowana decyzja, że idziemy do Pomer nie tracąc dnia z rejsu i tam wymienimy padnięty wskaźnik.
I wtedy znowu odezwał się Jonasz, o którym napiszę później. Po wyjściu z zatoki na otwarte morze dostaliśmy fali, wiatru i deszczu w mordę i na dodatek ostrzeżenie z „Rijeka Radio” o zbliżającej się burzy. Nie zastanawiając się długo pokazaliśmy jej rufę i daliśmy drapaka do zatoki. Pół godziny później po raz trzeci zmoknięci cumowaliśmy przy tym samym pomoście – tyle że od zawietrznej strony. Securite było jak najbardziej na miejscu, bo burza przyszła do mariny tuż za nami.
Przez dwie doby pobytu w Mali Losinj wykorzystując krótkie przerwy w opadach powłóczyliśmy się nieco po wyspie, zrobiliśmy zakupy w miejscowym „Lidl’u” . Bardzo fajne, klimatyczne miasteczko i bardzo dobre lody mają ….
Załącznik:
DSC06783.JPG [ 69.19 KiB | Przeglądane 7161 razy ]
Zapomniałbym złożyć samokrytyki. Zamykając zejściówkę chyba z nadmiaru siły złamałem klucz od zamka, więc musieliśmy w deszczu szukać fachowca, który zniszczył całą kupę surówek zanim przy wydatnej pomocy Sławka w końcu dorobił aż trzy klucze. Za cenę jednego
Przuciwszy plany płynięcia do Wenecji jako nierealne ( dalej nie mieliśmy feralnego wskaźnika - bo płynąc do Pomer zrezygnowaliśmy z jego dostarczenia na Losinj) szukaliśmy alternatywnej propozycji. Stanęło, że popłyniemy rano na Rab korzystając z obrotowego mostu . Jak ustaliliśmy tak zrobiliśmy. Przed 9-tą rano kręciliśmy już bączki wśród ławicy mniejszych , większych jachtów i inszych łódek czekając aż tubylec w żółtej kamizelce zakręci korbą. Tak korbą, bo ów most ma napęd dwudyszny (wdech –wydech…)
I tutaj po raz kolejny odezwał się nasz Jonasz, nie mogliśmy rozwinąć grota rolowanego w maszcie, bo wcześniej prawdopodobnie został przez nas „krzywo” zwinięty. Koniec końców nie na wiele by się przydał - bo wiało nam prosto w dziób więc popłynęliśmy na małym, pracowitym, japońskim dieselgrocie.
W międzyczasie rozpogodziło się więc Zenek sterował, a my oddawaliśmy się błogiemu lenistwu.
Załącznik:
DSC06856.JPG [ 131.26 KiB | Przeglądane 7161 razy ]
Wbrew temu co widać na zdjęciu steruje Zenek , a Basia sie tylko opiera
Ten Zenek to pracowity facet, nic go nie rusza, zdeklarowany abstynent - nie je , nie pije, a chodzi i żyje
Rzuciliśmy kotwicę w cichej zatoczce vis’a’vis miasteczka Rab i korzystając z ciepełka wskoczyliśmy do wody. Niektórzy przy pomocy podkowy ratunkowej zwiedzili od strony wody całą zatoczkę. Przystąpiliśmy do testowania pontonu -sprawdzając urban legend, jakoby pontonem z silnikiem można uprawiać drifting. Wprawdzie nierównomiernie obciążony ponton pływa bokiem, ale do driftu jednak mu daleko….. Następnie odbyły się oficjalne regaty Oceanis 37 vs Ponton z silnikiem 2,5 kuca, którym powoził Żaba. Wynik był taki, że ponton z przerwą na tankowanie i tak był w marinie pierwszy, a jego skiper był ciężko oburzony, że obsługa nie chciała mu podać mooringu
Załącznik:
DSC06949.JPG [ 98.66 KiB | Przeglądane 7161 razy ]
Postój w zatoczce wykorzystaliśmy do zrobienia porządku z żaglem – wciągając na top masztu Sławka. Od tego czasu nie było już problemów z grotem.
Ci co odwiedzili Rab wiedzą , to naprawdę piękne zabytkowe miasteczko wiszące na skale tuż nad taflą morza. Jeszcze piękniejsze nocą……
Rano tankujemy paliwo do pełna ( całe 9 litrów) i płyniemy ponownie na Losinj, tym razem od drugiej strony. Do maleńkiego porciku Narazine, którego falochron został zbudowany z zasypanego kamieniami stalowego kadłuba jakiegoś statku.
Wieczorem w marinie cała załoga zgodnie doszła do wniosku, że taka ilość nieprzewidzianych zmian pogody i awarii sprzętu nie mogła zaistnieć sama z siebie, że niechybnie ktoś w tym musiał maczać palce. I w ten sposób drogą eliminacji rozpoczęło się poszukiwanie tzw. „Jonasza”. W miarę ubywania napojów wyskokowych krystalizowało się stanowisko, że istnieje duże prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że owym złym duchem , sprawcą naszej niedoli jest forumowa Smoczyca – Janna, albowiem w jednym formowych wątków wieszczyła nam pewną zgubę i zatracenie. Zrzuciwszy na nią wszelką odpowiedzialność z lekkim sercem, pokrzepieni na duchu udaliśmy się na zasłużony odpoczynek
Następnego dnia miła niespodzianka. Nikt od nas nie chce pieniędzy za cumowanie, wodę i prąd, z których korzystaliśmy. Normalnie nienormalne…….
Ruszamy do Pomer, po drodze dowiadujemy się, że załogi Długiego i Krzysia także wracają właśnie z Cres’u .
Po powrocie do mariny wybuchła nie lada bomba. Otóż dowiedzieliśmy się, że Radio Erewań podało, że nie zapłaciliśmy za marinę więc chorwacka Policja (niektórzy twierdzili, że była to ichnia Straż Miejska) wszczęła za nami pościg uzbrojoną motorówką, że strzelali do nas z działka i ledwo uszliśmy z życiem
Stanowczo dementuję te fałszywe informacje, nikt nas nie gonił, nikt do nas nie strzelał, nie uciekliśmy z żadnej mariny, a to co nurek znalazł pod naszym dnem i nazwał „mali otworieno” - to absolutnie nie jest przestrzelina po chorwackim pocisku z działka
, a pamiątka z czyjegoś poprzedniego rejsu. Fakt , że jak usłyszeliśmy, że mamy nowy otwór w dnie nie było nam zbyt wesoło……
Z Pomer wyruszyliśmy w drogę powrotną w sobotnie południe w dobrych humorach i w sumie zadowoleni z rejsu…..
Mam nadzieję, że odwrócisz złą antyrelacyjna passę 
W poniedziałki nie wychodzi się w rejs. Wyszli wcześniej, to musieli to jakoś przeczekać. 