A rynek miał wszystko uregulować.

zaczyna regulować

Zostawianie butów na kei jest akurat dobrym zwyczajem. Po pierwsze pomaga utrzymać czystość na jachcie. Po drugie, wchodząc butem na pokład można dość łatwo zabrać ze sobą pasażerów na gapę - karaluchy.

Pogląd o butach jest dość ciekawy ale wg mnie kompletnie nieżyciowy

Miałem kiedyś inspekcję francuskich celników na jachcie - przeszukanie robili w mundurach, w kepi, z bronią boczną... i na bosaka.

czy ktoś pływał z sekstantem

Trochę offtopic, ale mógłbyś rozwinąć? Pogląd o butach jest dość ciekawy ale wg mnie kompletnie nieżyciowy - bym się wydarł, jakby mi Pani na drewniany pokład w szpilkach wejść chciała (nie znam takich całe szczęście*) albo dżentelmen w wojskowych papuciach na czarnej gumie. Ale generalnie przeciwko obuwiu dostosowanemu do sytuacji nie mam nic. Tzn ja nawet u siebie w domu nie mam nic do obuwia gości, niech popylają w czym im tam wygodnie, ale może dziwny jestem. Tak czy inaczej na prośbę armatora buty bym zdjął jednocześnie wyrabiając sobie zdanie, skrzętnie zapisane w złowrogim czarnym kajecie pod zakładką "unikać". Ciężko mi również wyobrazić sobie np tydzień bez butów.
Pomimo dość rozwiniętej wyobraźni nie mogę ogarnąć karalucha, który dumny z siebie jak Bronek po dyktandzie chichocząc przykleja się do buta, coby czmychnąć na łódce i wyżreć resztki Tyrolskiej

Pozdrowenia - Maciek

* Już nie znam. Moja ślubna chciała wleźć za ster (już) naszej łódki (w dzień ślubu to było i w stroju adekwatnym do sytuacji) pozować. Jako że w kokpicie jest drewno, doszła do masztu i została uświadomiona. Spod masztu też były fajne zdjęcia

W każdym bądź razie - śmiało możesz mnie zapisać w swoim kajecie pod zakładką "unikać".

Rejs Malta-Sycylia (17-19.9.2014) był rejsem dla dorosłych i prowadzony przez dwie osoby (dwóch kapitanów ?).

Czytam z zaciekawieniem opinie o firmie “Rejsy jachtem” i postanowiłem dodać parę słów, ponieważ na własnej skórze doświadczyłem zderzenia ich oferty z rzeczywistością. Jednocześnie chcę podkreślić, że jest to mój punkt widzenia i efekt moich subiektywnych wrażeń, choć lektura innych wpisów przekonuje, że moje wrażenie nie jest odosobnione.
Na rejs zapisalem się z kolegą w maju tego roku, a po wpłacie zaliczki, osobiście (telefonicznie) skontaktowała się ze mną pani, która przedstawiła się jako Kasia, udzieliła odpowiedziami na moje pytania. Poprosiłem o opinie o rejsie w języku angielskim i o koje w salonie. Zapewniono mnie, że załoga będzie miała wpływ na planowanie trasy. Na tym etapie wyglądało to całkiem nieźle, chociaż wszystkie obietnice były tylko w formie słownej, nic w formie pisemnej.
Po wpłaceniu pieniędzy na podane konto zaległa ‘głucha cisza’ w komunikacji między mną a firmą “Rejsy jachtem”. Nie otrzymałem nawet maila organizacyjnego.
Na pomoście w porcie postoju jachtu, gdzie ilość pozostawionego obuwia sprawiała wrażenie, że oto właśnie znajdujemy się przed wejściem do meczetu i mogła raczej zwieść przybysza. Potem okazało się, że był to stały znak rozpoznawczy miejsca cumowania naszego jachtu. Przywitała nas wspomniana pani Kasia, natychmiast pobrała kaucję i składkę na wyżywienie. Niestety, ale w powietrzu czuło się napiętą atmosferę - takie miałem wrażenie. Kolega postanowił zrobić wieczorek integracyjny dla rozluźnienia atmosfery, ale dwójka “kapitanów” od razu się od nas, “szarego ludu”, oddzieliła. Jak się okazało, błędem było zorganizowanie takiego spotkania zapoznawczego, gdyż po godzinie 10 wieczorem kapitan krzykiem (wrzaskiem) i rozkazującym tonem (nie prośbą czy sugestią), w formie trzeciej, oświadczył, że mamy iść spać, bo jest ... cisza nocna! W tym miejscu muszę nadmienić, że chociaż cisza nocna została nakazana decyzją kapitana, to skrępowanych orgazmów w czasie ciszy nocnej, czy życia seksualnego pary kapitanów w trakcie rejsu, a więc zakłócania ciszy nocnej, nikt z nas komentować na głos nie śmiał ! Niestety, ale następny dzień był trochę spięty.
Zdziwilo mnie, to że pan Kapitan i pani Kapitan wzięli sobie najlepszą kajutę. Okazało sie, że jako członek załogi masz tylko płacić, niczego nie wymagać i być cicho. Wszystkie pomieszczenia na jachcie, gdzie można było coś schować były zajęte. W koi tylnej, gdzie nocowalem, pod łóżkiem nie można było już nic włożyć. Nawet barek w salonie był wypełniony i to …. butelkami z alkoholem, który należał do pary Kapitanskiej!!! Muszę nadmienić, że nerwowy pan Marek zabronił używania jakiegokolwiek alkoholu w czasie pobytu na wodzie.

Wtedy zrozumiałem ze wakacje mogą przypominać obóz karny i to za nasze pieniądze. Pan Marek (moje subiektywne spostrzeżenie) gdy coś nie było po jego mysli, miał minę jak dziecko, któremu zabrano torebkę z cukierkami, potem był wrzask i jeszcze raz widok dziecka któremu zabrano torebkę z cukierkami!
Jeżeli chodzi o manewry jachtu, to widząc wielką nerwowość pana Kapitana oraz ciągle okazywaną niechęć ze strony pani Kapitanowej postanowiłem się trzymać się z daleka. Smutne to, a jednocześnie groteskowe, ale pan Kapitan wrzeszczał, krzyczał - atmosfera nie była najprzyjemniejsza. Na innych rejsach, w których brałem udział, wyglądało to tak, że załoga była przydzielana do zadań i skipper wyjaśniał jaki manewr będzie wykonywany i jakie problemy mogą nastąpić. Tutaj tego nie było !
Jeżeli chodzi o planowanie podróży, to ONI (para Kapitańska) dokądś płynęła - to fakt. My mieliśmy bardzo mgliste i ogólne pojęcie - no przecież mieliśmy siedzieć cicho ! Niestety, ale nikt nie mówił, jaki jest plan dnia, czy cokolwiek w tym rodzaju.
W wyniku przeziębienia, którego się nabawiłem, a które osięgnęło zenitu trzeciego dnia marzyłem tylko o tym, by móc leżeć w koi. Pan Kapitan po poinformowaniu o moim problemie powiedzial: ”Ja jestem lekarzem, przeżyjesz to”. Po tym rejsie byłem następne dwa tygodnie chory.
Jak wspominałem wieloktrotnie Pani Kapitan w sposób powtarzający się okazywała mi swoją niechęć pomimo tego, że za ten rejs zapłaciłem. Nie dbając o komfort załogi zawsze wybierała sobie najwygodniejsze stanowiska na jachcie. Raz nawet usunęła mnie z miejsca na którym usiadłem !!!!!! Uważam to za bezczelność, czułem się intruzem na rejsie, za który przecież zapłaciłem.
W czasie rejsu słychać bylo z jej strony niewybredne komentarze o innych jachtach na wodzie: „oni nie umieją żeglować”, “ci się zaraz rozbiją przy tym manewrze wejścia do portu...“ itd. To smutne co napiszę, ale ilość takich komentarzy była tak duża, że po jakimś czasie stały się już obojętne.
Na zakończenie musze dodać, że pieniądze, które wpłaciliśmy nie zostały rozliczone. Nigdy wcześniej, w czasie innych rejsów, nie zdarzyła mi się taka ... nieelegancka sytuacja.
PODSUMOWUJĄC. Cały ten rejs byl prowadzony chaotycznie i nieprofesjonalnie, przez osoby które z powodów charakterologicznych nie powwinny mieć nic do czynienia w dzisiejszych czasach z branżą turystyczną.

Dr.D.Panek

Ja zostałem wychowany tak, że jak przychodzę w gości do kogoś do domu to pierwsze co robię to ściągam buty. Tak zostałem wychowany.

Skłanianie do zdejmowania butów i samemu przyjmowanie gości na bosaka lub w kapciach jest obyczajem wiejskim sprzed kilkudziesięciu lat (stał się on obyczajem powszechnym np. w Czechach). Z punktu widzenia savoir vivre jest to niedopuszczalne, skandaliczne i obraźliwe dla gościa. Wyobraźmy sobie np. ministra czy premiera chodzącego po czyimś domu w skarpetkach. W perspektywie savoir vivre nie ma różnicy pomiędzy ministrem premierem, a panem Kowalskim.

Buty są integralnym elementem ubrania.