Żeglarskie podróże opisywane w tym wątku to fajna rzecz jednak dla większości w tym dla mnie pozostają w sferze marzeń. Jak się czyta te opisy podróży przez Atlantyk i inne to można dostać kompleksów. Jednak ja nie mam kompleksów, że pływam "wokół komina" i szczerze pływanie po Pucyfiku też ma swój urok. Pewnie zależy to też od tego na czym się pływa i z kim:-)
Ja pływam na łodzi typu Pomeranka ze szkutni Jacka Strucka w Jastarni. Jest to łódź płaskodenna, odkryto pokładowa, ożaglowanie gaflowe. Dzięki bardzo małemu zanurzeniu można dosłownie wpłynąć w brzeg i równie łatwo odejść. Takie żeglowanie ma swój niepowtarzalny urok szczególnie samotne, które najbardziej lubię. Jest się panem samego siebie i wszystko zależy od tego jak się człowiek zachowa czy ma respekt do żywiołu jakim jest woda i wiatr. Trochę odszedłem od tematu żeglarskich podróży.
Tak więc dla mnie żeglarska podróż to rejs z portu macierzystego Jastarni do Kuźnicy, Rewy,Pucka. To rejs do Gdyni, Gdańska, Helu. Było tego trochę przez ostatnie kilka lat. Tym bardziej, że Pomeranką pływam cały rok. Przerwa tylko jak zatoka zamarznie i trzeba odmalować antyporostem:-). Wracając do wątków opisywanych przez innych na tym forum np. rejs w Chorwacji to najbardziej cieszy mnie jak pływam z ludźmi z kraju (tak mówimy tu o wszystkich przyjezdnych ) w krótkie rejsy na piaszczyste mielizny, gdzie woda jak kryształ, gdzie można skakać z łodzi na główkę i jak słyszę, że "po co jeździć do Chorwacji jak tutaj jest tak pięknie " to dodaje skrzydeł. I z tego wziął się ten tekst trochę długi
