Owszem wegetarianin, wegetarianka musi liczyć się z tym, że jest skazana jeść bezmięsne potrawy,
ale dzisiejsza sztuka kulinarna stawia mnóstwo rozwiązań i można to jakoś pogodzić,
a nie traktować ich jako innych, odmiennych.
Cytuj: ja jestem zwolennikiem koncepcji, jak ktoś chce się "unieszczęśliwiać" i "jeść trawę" to powinien ją sobie zorganizować, a nie dezorganizować pracę kambuza  nie wiem gdzie to przeczytałem, ale stwierdziłem, ze to ma sens, bo czemu mięśni mają być "pokrzywdzeni". pływałem parę razy z dziewczyną, która nie jadała mięcha, zawsze jakiś ser się dla niej znalazł, ale sama sobie pilnowała żeby jeść to co może...
Wiesz mam siostrę wegetariankę i sam przez pewien okres studiów, mieszkając
z nią stałem się w 80% wegetarianinem, bo nie opłacało się robić dwóch obiadów,
tylko, że ja potrafiłem sobie odmówić mięsa pomimo iż lubię, natomiast w przypadku mojej siostry,
to nie było na zasadzie: nie jem mięsa bo chcę schudnąć, (i tu kłania się teza, że wegetriańsko nie znaczy lekko,
czasem te potrawy są dużo bardziej kaloryczne) tylko obrzydzenie do padliny, smród.
Dla nas mięsożerców jak gotuje się gulaszyk to jest poezja, albo dochodzą zapachy z kuchni to naturalnym
objawem jest odruch Pawłowa i zachwycanie się zapachem, a u niej jest przezywanie
katuszy powonienia, pamiętam chyba najgorzej było przy flakach, albo jak robiliśmy
z rodzinką tatara ze świeżutkiej polędwicy, masakroza wtedy się działa.
i nie do końca wegetarianizm należy postrzegać jako, unieszczęśliwianie siebie,
trzeba spróbować zrozumieć, a nie odwracać się do niego plecami i mieć go w d...
tylko dlatego, że jest wegetarianinem, a samemu zajadać wspaniały cieplutki posiłek.
Można to przecież jakoś rozwiązać, tym bardziej że w przypadku rejsu który organizuje
Leszczyna tych osób będzie klika, a nie jedna, ale nawet gdyby była jedna,
to ta osoba płynie z Wami, a nie jest jakimś wyrzutkiem tylko dlatego, ze nie je mięsa.
Niemniej jednak, nie lubię jak traktuje się wegetarian jak trędowatych i mówienie,
że jak wybrali sobie taką drogę to niech sami kombinują.
Oczywiście podczas rejsu są czasem inne warunki, ale organizując taką wyprawę trzeba też założyć,
że na pokładzie są takie osoby, a czasem przygotowanie dla nich potrawy zajmuje klika minut i gotowe,
oczywiście wspomniana przez Ciebie deska serów, jak najbardziej, ale ileż można jeść sam ser.
Fajnym patentem dla takich osób są pasztety i pasty sojowe, do chleba, oczywiście wszelkiego
rodzaju zupy - flaki sojowe etc.
Danie z pieczarkami
Prostym sposobem na szybkie danie i niekoniecznie tylko dla wegetarian jest danie z pieczarek:
Cebule rumienimy na patelni, w międzyczasie siekamy pieczarki
(żeby było szybko, można też zetrzeć na tarce na tych dużych oczkach)
i dorzucamy do cebuli na patelnię - solimy, pieprzymy.
Pod obróbką termiczną , pieczarki zmniejszą swoją objętość, wiec można ich wrzucić dużo.
Ja częściej robiłem to w garnku niż na patelni.
Później dodajemy śmietanę, oczywiście hartując ją, tak by się nam nie ścięła.
Gotujemy makaron, jaki kto woli odcedzamy i podajemy układając na
makaronie pieczarkami, można doprawić magą.
same pieczarki z Cebulą można zawekować już wcześniej przed rejsem, a potem tylko
wrzucić do naczynia i podgrzewając.
Danie ze szpinakiem
Wracając do szpinakowych wariacji, to pomysłem na takie danie może być tzw zapiekanka.
Mówię tzw ponieważ końcowym etapem tego dania jest zapieczenie wszystkiego w piecu, ale niekoniecznie.
2 paczki szpinaku (w domowych warunkach można kupić mrożony)
2 kawałki sera (może być lazur, albo rokpol - pleśniowy)
czosnek (jego nigdy za wiele im więcej tym lepiej )
makaron najlepsze są takie rurki, albo muszelki, ale każdy się nadaje
sól, lub kucharek, pieprz, masło, śmietana
(można dodać jajko, ale niekoniecznie)
Wielu ma nieprzyjemne skojarzenia, że szpinak plus wyobrażenie jest równe odruchowi - bleeee, niedobre, śmierdzi.
Męka dzieciństwa, tortura jedzenia żelaza, wizja połykanej trawy etc.
Poniższą potrawkę przygotowywałem dla osób, które były kategorycznymi przeciwnikami szpinaku,
a jednak po zjedzeniu wyrażały swoją fascynację. Przepis nie mój ale już nie pamiętam skąd go wytrzasnąłem.
Czy to nie dziwne, że wielu z nas jeśli ktoś zapyta, czy lubisz szpinak? odpowiada: "nie", a czemu? "bo jest nie dobry",
a jadłeś go kiedyś?, "nie" ale jest niedobry.
Na patelnie wrzucamy rozdrobniony szpinak (lub jeśli macie w domu zamrożony)
jeśli są całe liście to poszatkować na maczek, dajemy pół kostki masła lub margaryny.
jak zrobi się jednolita papka dodajemy czosnek i przykryjcie na chwilę, bo zacznie bulgotać,
nie może to być ani za rzadkie ani za gęste, dodajemy pieprz, kucharek,
później wrzucamy serek pleśniowy i dodajemy śmietanę (zahartować) i niech to się tak
jeszcze poddusi, aż ser się rozpuści.
Gotujemy nasz ulubiony makaron, odcedzamy i podajemy z pastą z pieczarek.
W domowych warunkach, przygotowujemy żaroodporne naczynie i dodajemy na dół szpinak,
potem warstwa makaronu znów szpinak, znów makaron i na górę albo zcieramy na tarce ser żółty,
albo układamy w plastrach i na 230 stopni do pieca na 20 min.
Leszczyna jeśli rejs będzie tygodniowy to spokojnie podołasz.
Trzymam kciuki będzie dobrze choć uważaj bo wegetarianie są upierdliwi,
Wracając do mojej siostry, to nóż którym jest krojona kiełbasa, czy mięso,
nie może być potem użyty do krojenia chleba, czy pieczarek etc.
W jogurtach często dodawana jest żelatyna, więc też trzeba zwrócić uwagę.
Są też wegetarianie ortodoksyjni, którzy nie jedzą ani jajek, ani ryb.
Ale mam nadzieję że Twoja ekipa będzie współpracowała i może oni sami poddadzą Ci jakieś pomysły,
a tym bardziej sami będą dokonywać tych kulinarnych impresji wegańskich.
Nie specjalnie wyolbrzymiam niektóre aspekty, bo wiem co to znaczy mieć wegetarianina w domu,
na szczęście ma teraz męża, który spełnia się w kulinariach 
i zaspokaja jej potrzeby potraw bezmięsnych 
Powodzonka życzę Leszczyna i jak wrócisz to napisz jak załoga się sprawowała.
|
,ale brukselka fuuuj(kto zrobi zjadliwą brukselkę wygrywa browara).
.
