|
Wstęp
Zgodnie z daną obietnicą przygotowałem przewodnik ustawień 470. Opierałem się na zaleceniach polskich trenerów, tabelach ustawień producentów żagli oraz własnym wieloletnim doświadczeniu.
Przewodnik przygotowany jest dla pływania rekreacyjnego - ale na łódce regatowej, sportowej. Aby bezpiecznie pływać na takim sprzęcie, bezwzględnie należy znać i rozumieć zasady ustawień i oczywiście mieć techniczną możliwość ich zmiany, także w trakcie pływania. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, to co na zwykłych łódkach robimy refowaniem, na 470 uzyskujemy zmianą ustawień odpowiednią do warunków wiatrowych.
Maszt i takielunek
1. Pozycja masztu: 3130 mm od pawęży do środka masztu
Od tego ustawienia zależy balans łódki. Staramy się znaleźć taką pozycję aby łódka była neutralna lub lekko zawietrzna - wtedy w normalnym przechyle nie będzie leżała na sterze (nie będziemy hamować ciągłym kontrowaniem). Ustawiamy praktycznie raz dla danego kompletu żagli.
2. Salingi: dla długości 480 mm - 510 mm linia łącząca końce salingów powinna być oddalona o 130 mm - 150 mm od tylnej ściany masztu.
To ustawienie określa wstępne ugięcie masztu, które na wysokości salingów powinno wynosić 35 mm - 50 mm. Możemy je zmierzyć napinając fał grota wzdłuż masztu. Od tego ugięcia zależy profil grota. Na słabe i silne wiatry wypłaszczamy zwiększając ugięcie, na średnie pogłębiamy zmniejszając.
3. Napięcie takielunku: takielunek napinamy bardzo mocno. (41- 43 LooseA)
Mocne napięcie takielunku zapobiega deformacji liku przedniego foka, zwiększa sztywność łódki i szybkość reakcji na podmuchy. UWAGA nieporozumieniem jest zakładanie miękkiego fału foka. Właściwy sztag jest właśnie wewnątrz kieszeni foka i MUSI być przedłużony stalowym fałem najlepiej doczepionym do windy. (Nie widziałem na innej łódce, by ktoś przy zdrowych zmysłach zastąpił stalowy sztag miękką linką). Napięcie takielunku podałem dla pomiaru prostym tensometrem LooseA. Najlepiej byłoby pożyczyć takie urządzenie, zmierzyć siłę napięcia i zaznaczyć na maszcie dokąd zeszło zakończenie stalowego fału. Gdy nie mamy dostępu do takiego urządzenia musimy zrobić to na wyczucie. Wybieramy windę, opór wyraźnie rośnie, widać jak maszt w cęgach przesuwa się do przodu, kiedy przestanie opór gwałtownie wzrośnie - podciągamy jeszcze parę milimetrów - i powinno być dobrze. W przypadku starszych kadłubów należy robić to ostrożnie słuchając, czy za bardzo nie protestują.
4. Pochylenie masztu: uzależnione jest od wagi załogi i siły wiatru. Mierzymy na napiętym takielunku. Spotykamy dwa sposoby jego pomiaru. W pierwszym wciągamy miękką miarkę na top masztu i mierzymy odległość do środka górnej krawędzi pawęży, w drugim fał grota dociągamy do dolnej opaski na maszcie, w takiej pozycji go blokujemy - odchylamy do rufy i mierzymy odległość między końcem fału a złączeniem dna z pawężą w osi łódki.
Wiatr m/s I sposób II sposób
0-6 6740 mm 1300 mm
6-8 6700 mm 1260 mm
8-10 6660 mm 1220 mm
>10 6620 mm 1180 mm
Ja polecam II sposób pomiaru, I sposób jest uzależniony od kształtu góry pawęży, która może być prosta lub łukowata jak w Ziegelmayerze. Zmianę pochylenia uzyskujemy przepinając wantowniki, dobrze jeśli mają podwójne rzędy otworów - tzw. regulacja o pół otworu.
Najważniejsze jest znaleźć swoje podstawowe pochylenie, na którym pływa się od zera do słabej czwórki w skali Beauforta praktycznie bez pełnego balastowania na trapezie. Cięższym załogom nie polecam przy słabych wiatrach prostowania masztu bardziej niż podano w tabeli.
Pochylenie masztu jest najważniejszym parametrem wpływającym na możliwość bezpiecznej żeglugi w silniejszych wiatrach. Pamiętajmy im bardziej wieje, tym bardziej pochylamy.
5. Opędnik lub klocki
Dodatkowo usztywnia zestaw na wysokości cęg. Na słabe wiatry zostawiamy luźny lub dodatkowo uginamy maszt do przodu kontropędnikiem, w wietrze 4-7 m/s wybieramy ok. 30 mm (2 koraliki lub 2 klocki), przy silniejszym wietrze luzujemy - łódka staje się miękka, maszt amortyzuje uderzenia szkwałów.
Grot
Stawiamy od opaski do opaski. Róg fałowy na górnej opasce masztu, bom na dolnej. Róg szotowy w pobliżu opaski na końcu bomu. Przed postawieniem pamiętamy o odpowiednim napięciu górnej listwy. Ważne jest prawidłowe mocowanie grota do masztu i bomu. W rogu halsowym są dwie remizki: dolna służy do dowiązania żagla do masztu, górna do regulacji liku przedniego - koniecznie dowiązujemy cienką linkę, która przez bloczek przy pięcie masztu umożliwi nam regulację. W rogu szotowym remizka jest połączona z regulacją liku dolnego w bomie.
6. Róg halsowy: wiatry słabe i średnie - zostawiamy 10 mm - 15 mm luzu między krawędzią żagla a tylną ścianką masztu, wiatr silny dowiązujemy żagiel do samego masztu.
7. Róg szotowy - regulacja liku dolnego: wiatry słabe i średnie zostawiamy 10 mm do 25 mm luzu do opaski, wiatr silny dociągamy do opaski.
8. Regulacja liku przedniego: wiatry słabe i średnie nie dotykamy, na żaglu mamy poziome zmarszczki. Wraz ze wzrostem siły wiatru zaczynamy napinać lik przedni, wygładzając zmarszczki. Robimy to w bajdewindzie, na pełnych ponownie luzujemy.
9. Obciągacz bomu: zostawiamy luźny tak długo jak długo możemy dobrać grota i wybalastować łódkę.
Wskaźnikiem dobrej pracy obciągaczem są wstążki na liku tylnym - wszystkie mają powiewać równolegle.
10. Stropiki (wózek): wybieramy tak aby w bajdewindzie bom był w osi łódki, przy silniejszym wietrze odpuszczamy na zawietrzną.
Fok
W kieszeni foka jest sztag, żagiel musi swobodnie przesuwać się wzdłuż sztagu. Uwaga po postawieniu foka cienka stalówka, która podtrzymywała maszt z dziobu ma bardzo duży luz - należy go zebrać tak aby nie haczyła o icki a jednocześnie była odsunięta od krawędzi natarcia żagla.
11. Róg fałowy: dowiązujemy do żagla pętlę z cienkiej linki o długości dobranej tak aby lik dolny foka opierał się o pokład, pętlę zakładamy na szeklę, którą mocujemy sztag do fału. Uwaga przy zmianie ustawienia masztu zmieniamy długość pętli.
12. Róg halsowy: przez jego remizkę prowadzimy regulację liku przedniego. Zasada bez zmian - na słabe i średnie wiatry zostawiamy zmarszczki, na silniejsze dobieramy mocniej, aż do ich likwidacji.
13. Wózki: ustawimy tak, aby kształt liku tylnego foka odpowiadał kształtowi grota. Na silniejszy wiatr przesuwamy je do tyłu, robimy to także na kursach pełnych.
Zakończenie
Nic tylko ustawiać, przestawiać i jeździć.
greg470
| Ostatnio edytowano 10 sie 2011, o 07:19 przez Maar, łącznie edytowano 1 raz |
| Zamieniłem 3,5 na 30 |
|
-pewnie parę osób się tutaj zdziwi 
