|
Pomnę, że kiedyś pisałem (dla encyklopedii PWN: tu - zapodaję w oryginale):
<! Zbiór Volkswagen~1.doc>
<! Bardzo proszę o wykonanie poniższego tytułu według załączonego wzoru graficznego (przy czym tło powinno być neutralne i nie zawierać stylizowanej litery “T”)
<IMG SRC="h://toyota/Historia.jpg">>; proszę także o zmianę koloru liter tytułu np. zamiast czerwonego zielony a zamiast czarnego czerwony.>
<P><B>VOLKSWAGEN — HISTORIA</B></P>
<P><B>Prehistoria.</B></P>
<P>Historycznie rzecz biorąc firma powstała na polecenie Adolfa Hitlera, który postanowił wybudować fabrykę małych samochodów dla wojska. Zbiórka wśród ludności dała około 270 milionów DM co pozwoliło na wyprodukowanie wkrótce kikuset aut. Wykonanie projektu zlecono w 1932~r Ferdynandowi Porsche (seniorowi) <Archiwum Fot. VWP-03”>, który już od początku lat dwudziestych pracował w firmie Daimler nad koncepcją małego i taniego auta. Zresztą w okresie tzw. wielkiego kryzysu (gospodarczego) większość konkurencyjnych firm produkowała już podobne pojazdy, ale żadne z nich nie dawały możliwości stworzenia na tej podstawie mocnego i niezawodnego auta, o przeznaczeniu wojskowym. W styczniu 1934~r F.Porsche przedstawił gotowy projekt.</P>
<P>Ferdynand Porsche (senior) urodził się w 1875~r w Czechach; z wykształcenia był inżynierem elektrykiem natomiast w dziedzinie machaniki maszyn był samoukiem. Mając 23 lata (w 1898~r) zaprojektował pierwszy silnik elektryczny (o mocy 12~KM) nadający się do wbudowania w piastę koła, a następnie doprojektował doń pojazd akumulatorowy, który otrzymał na Światowej Wystawie w Paryżu w 1900~roku złoty medal. Następnie przeprojektował w nim żódło zasilania na spalinowe z prądnicą. (Dzisiejsze, najnowsze projekty aut ekologicznych stosują to rozwiązanie). Nic dziwnego że pojazd ten o nazwie “Mixt”~ (4x4/60~KM/120~km/h) zyskał dużą popularność w armii Austro&ndasch;Węgier, gdzie młody konstruktor, odbywał służbę wojskową jako kierowca arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Hochenzolerna, następcy tronu cesarskiego. W 1905~r F.Porsche (senior) objął stanowisko dyrektora technicznego i konstruktora firmy Austro–Daimler, projektując m.in. 30-konną “Maję” (Maja była siostrą słynnej Mercedes Jelinek). Gdy Austro-Daimler przejął fabrykę samochodów “Steyr AG” Porsche został tam także głównym konstruktorem. Niezależnie od tego pracował dla armii austriackiej, gdzie projektował ciągniki artyleryjskie, a za jeden z nich otrzymał tytuł doctora honoris causa. Listę nowości jakie wprowadził do motoryzacji można by mnożyć, na przykład w 1921 roku jako pierwszy zastosował sprężarkę do silnika oraz silnik rzędowy z dwoma wałkami rozrządu w głowicy.
W niecały rok od złożenia projektu wykonano prototyp, a następnie krótką serię trzydziestu pokazowych aut o mocy 26~KM, pojemności 900 cm<SUP>3</SUP>, ciężarze 650~kg, zużyciu paliwa 8~l/100~km i maksymalnej prędkości 100~km/godz. Silniki tych samochodów były chłodzone powietrzem a cylindry miały układ poziomy typu bokser, spotykany dotychczas głównie w ciężkich motocyklach <Reprodukcja: parada garbusów na tle Bramy Brandenburskiej z 1938~r Kolekcja VW lub W.Sierpowski>. Hasłem reklamowym auta miało być “jedynka z zerami” tzn. 1000~kg—1000~cm<SUP>3</SUP>—100~km/godż—10~l./100~km.—1000~DM—trwałość 10~lat.</P>
<P> W ciągu roku samochód był udoskonalany przez firmę projektową “Dr.Ing.h.c.F.Porsche KG”. Ogółem (do 1938~ r) wydano na ten cel około 30 milionów marek. Od 1938 roku F.Porsche (senior) kierował budową fabryki dla “KdF WAGEN i związanego z nią miasteczka. Do wojny wyprodukowano kilkaset sztuk aut cywilnych. W latach czterdziestych F.Porsche (senior) pracował nad przekonstruowaniem auta do celów militarnych (za co po wojnie był internowany we Francji przez władze alianckie).</P>
<P> Po wojnie alianci przejęli zarząd nad zrujnowaną fabryką,
której dyrektorem generalnym został dr Heinz Nordhoff, były dyrektor Opla i BMW. Po zmianie nazwy miasteczka na Wolsburg, (w ramach reparacji wojennych) uruchomiono jej produkcję jesienią 1945~r. Już w 1950 roku wyprodukowano pierwsze 100~000 sztuk <”Klasyczne Samochody”, Jonathan Wood Fot.Str.253> Kaffera, czyli Betle, czyli Garbusa “Typ1” i rozpoczęto jego eksport.</P.>
<P> Slogan “Bezpieczeństwo przede wszystkim”, solidne wykonanie oraz nowoczesna reklama (do dzisiaj cytowana jako wzorcowa) dały efekty. Do 1958~roku wyprodukowano w sumie około 2 miliony aut a ich roczny eksport do USA był wyższy od całkowitego eksportu samochodów amerykańskich. Produkcja przekraczała 4~000 sztuk dziennie przy zatrudnieniu wynoszącym około 70~000 osób. Kolejny silnik miał już pojemność 1200~cm<SUP>3</SUP>, a moc jego wzrosła do 34~KM; następnie pojawiały się silniki o mocy 37~KM; 40~KM (1965~r); 44~KM (1966~r.) i 50~KM. Tradycją stało się też, że każdy silnik produkowany był w wersji z obniżonym stopniem sprężania. Warto przypomnieć ze Kafer był już produkowany i montowany w USA Brazylii, Paragwaju, Nigerii i Meksyku (w tym ostatnim do dnia dzisiejszego <M.J.Strzelecki Fot. VW-01>).</P.>
<P> Nie jest prawdą jakoby Garbus (VW typ1) był niezmienny w czasie; przeciwnie, firma Volkswagen w dążeniu do perfekcji, wprowadzała zmiany zawsze gdy tylko zachodziła tego potrzeba, nawet kilka razy do roku. Jednak większość tych zmian wprowadzano tak aby utrzymać “kompatybilnośc w dół”. Większe zmiany wprowadzono w latach: 1952, 1960, 1967 i 1972 (kiedy to sumaryczna produkcja przekroczyła 15 milionów sztuk) a także roku1997.</P.>
<P> Jednocześnie z produkcją “Garbusa” firma Volkswagen co kilka lat wprowadzała na rynek modele aut pochodnych konstrukcyjnie, ale nowch pod względem koncepcji użytkowej (tj. “designu”). W 1947 roku Holender Ben Pon wymyślił “hybrydę” — samochód dostawczy w którym zastosowano (wprost z terenowych Kubelwagenów) standardowy zespół napędowy ze skrzynią biegów, mocując całość do solidnej ramy i dodając przekładnie zwalniające przy kołach napędzanych. W ten sposób powstał od razu sprawdzony i technicznie niezawodny samochód dostawczy “typ 2” Transporter (tzw. Ogórek).</P.>
<P> Wśród wielkiej liczby odmian Ogórka jakie zaczęto produkować, najwięcej było aut użytkowych np. wersja “Mixt” <M.J.Strzelecki Fot. VW-02>, ale były także minibusy, oraz wszelkiego rodzaju auta kempingowe. W latach sześćdziesiątych był to w USA drugi przebój firmy Volkswagen, a pokolenie hippisów traktowało go jak auto kultowe (czyli na równi z Garbusem), doceniając zarówno niezawodność, prostotę konstrukcji jak i jego futurystyczny wygląd. Transportery przetrwały do dzisiaj i są produkowane w Meksyku w swej drugiej “T2” <M.J.Strzelecki Fot. VW-03> wersji stylistycznej.</P>
<P> Tymczasem, w 1955 roku pokazano “sportowy” model tzn. auto dwuosobowe o nazwie “VW Karmann–Ghia Coupe”. Auto to ze względu na świetnie stylistycznie rozwiązane nadwozie (firmy Ghia-Design) do dzisiaj jest cenionym przez zbieraczy rarytasem <W.Sierpowski Fot. VW Karmann–Ghia Coupe>.</P>
<P>W latach 60 firma przedstawiła światu kilka pochodnych technicznie samochodów jak VW~500/1600~typ3, czy kombi o tradycyjnej nazwie “Wariant”, który przez swą pojemność i funkcjonalność zjednał sobie najwięcej przychylności <M.J.Strzelecki Fot. VW-04>. Dzisiejszy “Chrabąszcz” (meksykański) posiada katalizator, silnik o mocy 46~KM (34~kW), uzyskując przyśpieszenie pozwalajace osiągnąć w 18~sekund prędkość od 0–100~km/h, oraz prędkość maksymalną 130~km/h; sumaryczna produkcja tego modelu przekroczyła już 22~miliony sztuk.</P.>
<P> W 1973 roku firma Volkswagen zrewolucjonizowała swą ofertę rynkową przedstawiając “Passata”. Był to pierwszy samochód tej firmy z napędem na przednią oś, z całkowicie nowym silnikiem rzędowym, o dużej unifikacji części. Od Passata <M.J.Strzelecki Fot.VW-07> począwszy, poprzez “Golfa” (1974~r) <M.J.Strzelecki Fot.VW-06> i “Polo” (1981~r) <M.J.Strzelecki Fot.VW-05> Volkswagen rozpoczął najnowszą erę ekspansji rynkowej.</P>
<!Audi>
<P>Historia firmy Audi (wchodzącej obecnie w skład koncern Volkswagenu <Archiwum Fot. A-01>) zaczęła się formalnie w dniu 29 czerwca 1932~roku, kiedy to w obliczu wielkiego kryzysu cztery renomowane firmy samochodowe znane już od początku wieku tzn. Wanderer, Horch, DKW i Audi postanowiły połączyć się, powołując Auto Union Company z siedzibą w Chemnitz. Nie można pominąć ich historycznych zasług w rozwoju automobilizmu: Horch i Audi to dwie firmy założone przez Augusta Horcha, a DKW kojarzy się z osobą Jörgena Rassmusena i z Jego fabryką pojazdów Dampf-Kraft-Wagen (parowych ciągników) zał. w 1916~r, a także z Jego ulubionymi sloganami: “Des Knaben Wunsch” (Pragnienie Chłopca), dla nazwy produkowanych silniczków do modeli, czy “Das Kleine Wunder” (Mały Cud) dla roweru, jak też znanego autka “Deutscher-Klein-Wagen” tłumaczonego przewrotnie w Polsce na “Dykta-Klej-Woda” z racji nadwozia wykonanego ze sklejki.</P>
<P>Auto Union Company w celu wprowadzenia specjalizacji podzieliła produkcję na typy: DKW pozostało przy małych autach, Wanderrer produkowała średnie czterosuwowe, firma Audi samochody większe, a Horch te najbardziej prestiżowe. W ramach dalszej ewolucji firma przekształciła się w dzisiejszą Audi produkującą auta konkurencyjne prestiżem z Mercedesami ale także od czasu sławnego Audi Quatro o bardzo silnym zabarwieniu sportowym. <Fot. CD Audi TT/TTC_003.jpg>) </P>
<!Rolls–Royce>
<P> Od lipca 1998~r Rolls–Royce Motor Cars Ltd. (wraz z Bentleyem) należą do koncernu VW, ale ich historia zaczęła się już w 1904 roku, gdy konstruktor Henry Rolls i biznesman Charles Royce zaczęli współpracę; mieli bardzo zbliżone poglądy na to co kryje się pod terminem “dobry samochód”— oto dwa charakterystyczne tego przyklady
<RR Phantom 1, 1929~r fot.4 str.172 “Samochody Marzeń”>
<RR Silver Cloud 3, 1963~r fot.4 str.178 “Samochody Marzeń”>
Wprowadzony w 1965~r model RR Silver Shadow MK~1 jest do dnia dzisiejszego samochodem marzeń najbogatszych i na równi ze swoimi odpowiednikami zza oceanu, produkowanymi przez amerykańską filię fimy o nazwie Bentley, wyróżnia się spośród aut jakością wykończenia wnętrz a także rozmiarami.</P>
<!Bentley>
<P> W.O.Bentley swój pierwszy samochód “3-litre” zbudował w 1919~r a w dwa lata potem uruchomił produkcję, która trwała do roku 1931, kiedy to firma zbankrutowała i została wykupiona przez RR. Od tego czasu prawie wszystkie auta obu firm miały swoje odpowiedniki za oceanem. RR od Bentleya można łatwo odróżnić: w RR. za kierownicą siedzi “Jan”, a w Bentleyu “Pan”.</P>
<!Bugatti>
<P> Ettore Bugatti był uważany za jednego z najgenialniejszych konstruktorów samochodów — zwano Go “czarodziejem z Molscheim”. Urodzony w 1882~roku w Mediolanie w rodzinie znanego złotnika, do 16~roku życia uczęszczał do Akademi w Brera. W 1898 roku zaprojektował swój pierwszy samochód na którym uczył się “zawodu” kierowcy wyścigowego. Jego zamiłowanie do wyścigów i talent plastyczny, który widać w prawie każdej Jego konstrukcji, szybko zjednały mu przychylność i Etore już w 1910~r mógł założyć swą własną firmę w Alzacji. Cała gama fantastycznych projektów wytyczała kierunki rozwoju konstrukcji i stylistyki aut zarówno wyścigowych jak i reprezentacyjnych a ilość nagród zebrana przez te samochody na różnego rodzaju pokazach i wyścigach rychło przekroczyła tysiąc. Samochody firmy Bugatti o charakterystycznej chłodnicy w kształcie stylizowanej podkowy odznaczały się niezwykłą trwałością i stabilnością motoryczną. Niezależnie od pojazdów sportowych Bugatti produkował też niewielkie serie prestiżowych samochodów na specjalne zamówienia do których nadwozia projektował jeden z jego synów, Jean Na przykład, seria samochodów Royale a w tym zwłaszcza La Royale Type 41, <Fot.3 str.26 “Samochody Marzeń”> zaprojektowany dla króla Hiszpanii czy też uznawany za najpiękniejszy roadster Type 55 Super Sport (design F.Falaschi) <Fot.4 str.26 “Samochody Marzeń”>, na którym jeździła (i zginęła) Isadora Duncan. Sława konstruktorska Bugattiego pozwalała mu na fantastyczne projekty np: łodzi półpodwodnej przeznaczonej do przepłynięcia Atlantyku w 50 godzin, lub niezwykle poręcznego autka dla firm konkurencyjnych takiego jak np., Bébé-Peugeot. Zalety w postaci precyzji wykonania i nowoczesności rozwiązań, były jednocześnie przyczyną trudności finansowych firmy. Dzisiaj marka należy do koncernu VW i przez ostatnie kilka lat próbuje wejść na rynek przedstawiając modele studyjne, mające nawiązywać do szczytnych tradycji. Jak na razie współpracując z firmą stylizacyjną Italdesign, należącą do Giorgetto Giugiaro, przedstawiono następujące modele: Bugatti EB118 (1998~r) oraz EB218 i limuzynę EB18/3 Chiron (1999~r) z zamiaram wznowienia produkcji w 2001~r. w historycznym Molscheim we Francji. W mieście tym istnieje, niedawno sprywatyzowane, muzeum samochodów Bugatti . </P>
<!Lamborghini>
<P> Włoski magnat Feruccio Lamborghini, od 1949~r znany jako konstruktor ciągników rolniczych i producent urządzeń klimatyzacyjnych, wykupił firmę Ferrari. Po niedługim czasie firmę sprzedał, zakładając w 1963~roku firmę “Nuova Automobili Feruccio Lamborghini Sp.A.”. Kolejne produkty tej firmy (począwszy od roku~1964) to: 350GTV, Miura, Silchuette, Jalpa, Espada, LM 002, Countach <Fot. 4 str. 98 ”Samochody Marzeń” Ken Wose wyd. Science Press W-wa> oraz Diablo <”Klasyczne Samochody” Jonathan Wood str. 230> przy czym dwa ostatnie modele cieszyły się największą popularnością. Niestety, sama firma podobnie jak poprzednia Ferrari wciąż miała charakter manufaktury borykajacej się z ogromnymi kłopotami finansowymi. Od 1987 r. firma wchodziła kolejno w skład firmy Crysler, następnie Megatech/Bermudy, potem w skład Malezyjskich firm Timor oraz V–Power Corp. ; następnie, w 1998~r wykupiła ją firma Audi, wchodząca w skład koncernu VW. Dzięki zapleczu finansowemu i naukowemu koncernu VW plany na najbliższą przyszłość wydają się być obiecujące.</P>
<!Skoda>
<P>W Czechach tradycje motoryzacyjne sięgają 1899~r, kiedy to Waclaw Klement (księgaż) i Waclaw Laurin (mechanik) rozpoczęli produkcję motocykli “Slavia”. W krótkim czasie przestawili firmę na produkcję niewielkich aut osobowych a potem ciężarowych. Już w 1911~r firma “Laurin&Klement” produkowała 800 samochodów, 300 motocykli i 268 silników stacjonarnych. W 1925~r nastąpiło połączenie fabryki “L&K” z zakładami zbrojeniowymi ”SŠkoda” (produkującymi na licencji “Hispano Suiza” luksusowe auto “H6”) a w 1932~r z fabryką “Praga”. W tym czasie pod nazwą “Škoda” fabryka produkowała model auta “420 Popular” w kilku wersjach. <Fot. SK-01 M.J. Strzelecki> <Fot. SK-02 M.J. Strzelecki>. Zakłady, zniszczone w trakcie działań wojennych odbudowano w 1946~r i po modyfikacji auta wznowiono jego produkcję jako “Škoda Octawia” <Škoda Octawia 440 z 1950~r “Samochody Świata”, H.Schrader, wyd. Res Polonia Łódź Fot.str.185>. Model MB~1000 z silnikiem z tyłu rozpoczął nowy etap rozwoju fabryki. Seria 1000 a potem 100 zastąpiona w 1976~r serią 105 a potem 120 i 130 znana była pod “przydomkiem VW wschodu” zarówno z powodu rozwiązań coraz bardziej podobnych do słynnego Garbusa VW, jak też stosunkowo wysokiej jakości. W 1990~r wprowadzono przedni napęd w modelu “Favorit”; w roku~1994 w modelu “Felicja” <Fot. SK-03 M.J.Strzelecki> zastosowano także silnik od VW; koncern VW prowadzi już od 1991~r stopniowe przejmowanie fabryki, które zakończy się w roku 2000. Dzisiejsza produkcja to silnie zunifikowane z VW, ale nie pozbawione własnego wizerunku auta Fabia i Octawia <Archiwum Fot. A-01></P>
<!Seat>
<P>W 1950~r banki Hiszpańskie, państwowy koncern INI i FIAT powołały firmę “Seat”, która produkowała samochody licencyjne do roku~1980, kiedy to Włoski koncern wycofał się ze spółki. Mimo tego, w ciągu trzech lat Hiszpanie wylansowali swój pierwszy własny model Seat~Ibiza. W efekcie, koncern VW, nie chcąc dopuścić do rozwoju konkurencji, przejął już w 1986~r pierwsze 75% akcji Seata a w 1990~r resztę. Produkcja dzisiejsza to bardziej usportowione konstrukcje VW (“Leon” i “Toledo” <Archiwum Fot.A-01>).
Pozdrawiam MJS
_________________ "Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk
Wspomnij: Orwella i Huxleya.
Zapraszam na "fejsa": "Dla tych co nie lubią szerokich ruf  " "Marian Strzelecki" oraz https://planyjachtow.pl/
|
byłem, widziałem.
