Małe sprostowanie
1. Seksu
2. piwa...

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

I żeby nasi faceci rozumieli nas tak, jak my rozumiemy ich.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

No tu w tym miejscu to chiba letuchno przesadziłaś - chiba ....

Pzdr
Wł.

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

A jednak nie. Po zapoznaniu się z wytycznymi wydanymi przez Polskie Towarzystwo Tłumaczy Przysięgłych i Specjalistycznych
https://tlumaczenia-prawnicze.eu/zasady ... -rosyjski/
prawidłową transliteracją nazwiska Зеленський wydaje się być Zelenskyi.

Nazwisko prezydenta skopiowałam z rządowej strony ukraińskiej, z tego względu oraz mając na względzie miejsce urodzenia i narodowość, przyjęłam że nazwisko prezydenta jest zapisane po ukraińsku.

To tylko tak, gwoli autopoprawki, bez znaczenia praktycznego.

PS. Nie mam, nawet na drugie, na imię Wojtek

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Można pomyśleć o nadaniu "honorowego imienia Wojtek"...

A z nazwiskami - to nie takie proste!
https://pressto.amu.edu.pl/index.php/su ... 1686/1655/

Bo pytanie: czemu transliterować, a nie transkrybować: Zełenski?

Choć - w przypadku nazwisk transliteracja ma swoje uzasadnienie (możliwość odtworzenia oryginalnego zapisu).
Tylko, że prócz samego nazwiska, aby ten proces był odwracalny, musimy wiedzieć:
1) z jakiego języka
2) na jaki język
3) wg jakich zasad (i kto wydał, i kiedy wydał)
Bez tej wiedzy - to się robi burdel (transliteracja traci sens)

Ale to w oparciu o Rozporządzenie MSWiAA z 30 maja 2005 r. w sprawie sposobu transliteracji imion i nazwisk osób należących do mniejszości narodowych i etnicznych zapisanych w alfabecie innym niż alfabet łaciński (podkreślenie moje) jak sądzę? A Zełenski ZTCW do takiej mniejszości nie należy...

Moim zdaniem to tu namieszali sporo... Ukraińcy. Bo w swoich dokumentach zaczęli zapisywać nazwiska (i imiona) łacinką. Siłą rzeczy bez określenia na jaki język odbyła się transliteracja/transkrypcja. Żeby było ciekawiej: te zasady zmieniały się w czasie:
Oczywiście - w Polsce do "papierów" wpisuje się nazwisko z paszportu.

Więc: to samo nazwisko ukraińskie zapisane cyrylicą może być w Polsce zapisane na kilka sposobów w zależności od tego kim jest jego nosiciel, kiedy dostał (lub nie dostał) paszport, czy miał i jakie dokumenty... itd.
Ta sama osoba może mieć (i często ma niestety dla niej) dokumenty na nazwisko (teoretycznie to samo) ale w różnym zapisie alfabetem łacińskim.

_________________
wolne publikacje nautyczne

***********************************************
* Gdyby wszyscy byli bogaci nikt nie chciałby wiosłować *
***********************************************

Żeleński z Wielkimy Jajamy.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

W sensie że taki swój chłop -> chłopak -> czyli "boy", -> Boy-Żeleński?
Bo inaczej tego "Ż" - nie rozumiem...

_________________
wolne publikacje nautyczne

***********************************************
* Gdyby wszyscy byli bogaci nikt nie chciałby wiosłować *
***********************************************

Faktycznie chyba skojarzenie z Boyem. Po prostu tak brzmi po naszemu.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Po naszemu to brzmi bardziej dosłownie: "Zieliński" Ale to tak na marginesie społecznym.

PS: Ale też mi często to "Ż" wskakiwało z klawiatury

Zieliński też ładnie.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Ten zapis jest też zgodny z zasadami z https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/55-2010-%D0%BF#Text
Z tym że... to nie jest (wbrew tytułowi) transliteracja, bo nie da się zawsze odtworzyć z zapisu łacinką zapisu cyrylickiego, np:
1. Андрій -> Andrii
2. Andrii -> Андріi lub Андрйй lub Андрйі lub Андрій
O miękkim znaku (pomijanym) nie wspominając...

Czyli może być:
Zelenskyi (tak by chyba miał w UA paszporcie), Zełenskyj (tak by transliterowali, gdyby był mniejszością w Polsce), Zełenśkyj - gdyby transkrybować wg PWN, Zełensʹkyj - transkrypcja MSWIA, Zełenski - transkrypcja googlowa, Zelensʹkij transkrypcja PN-ISO 9:2000, Zieliński, Zieleński - gdyby spolszczać, Zelenskyy - jak zajrzeć na oficjalnego tłitera... ... A to nie wyczerpuje palety możliwości (przy czym to nie jest złośliwie dobrane nazwisko ).

_________________
wolne publikacje nautyczne

***********************************************
* Gdyby wszyscy byli bogaci nikt nie chciałby wiosłować *
***********************************************

Jestem Twoją fanką!

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Wojtku
Sądzę, ze wszystko jest o wiele prostsze.
Spójrzmy na oryginalny zapis tego nazwiska. "Зеленський"
Co widzimy ? Oto widzimy, że jest ono zapisane alfabetem rosyjskim.
( Po rosyjsku, nie po ukraińsku )
Wskazuje na to końcówka nazwiska ( -ий ).
( na 100% pewien nie jestem, raczej na 99 )
Jeśli teraz dokonamy transkrypcji, otrzymamy dokładnie to o czym mówił Zbieraj.
"Zelenskij"
Dlatego, że - jak pisał Zbieraj - " ale ле - to le, a nie łe!
Gdyby się nazywał Зелэнський, to byłby Zełenskij."
Przy czym ważne, że posługujemy się tutaj rosyjskim.
Ale jeśli uprzemy się przeczytać to nazwisko - zapisane Зеленський - tak, jakby było
ono napisane po ukraińsku, to w transkrypcji użyjemy litery/zgłoski "ł".
I to w myśl tej samej zasady, którą podał Zbieraj.
Bowiem w rosyjskim alfabecie literę "e" przeczytamy "je", ale w ukraińskim przeczytamy ją dźwiękiem "e"
( Ukraińskie "je" wygląda tak: "є" )
Czyli forma Zełenskij ( której sam zdecydowałem się używać ) jest transkrypcją błędną.
Tak to sobie tłumaczę na potrzeby ewentualnych wątpliwości

Zapytałam koleżankę ukrainistkę i ukrainofilkę o Twoją tezę

I ona twierdzi, że zapis jest ukraiński.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Janno
Możliwe. Dlatego zaznaczyłem te 99% nie sto. Ale rad bym zobaczyć jakieś rdzennie ukraińskie słowo z taką końcówką
( Ukraińskiego używam często ale w formie mówionej, a z ortografią u mnie jednakowe problemy w dowolnym języku )
Co do samego nazwiska, to ta konkretna rodzina nie była ( z tego co pamiętam )
ukraińskojęzyczna. ( Ale też mogę się mylić jeśli chodzi o dalszych krewnych obecnego prezydenta ).
Wołodymyr zaczął uczyć się ukraińskiego bodajże dopiero w 2015 albo nawet 2017 roku. Sam o tym wspominał w wywiadach...
Wprawdzie już umie poprawnie powiedziec "palanyca" ale z "Odiessa" jeszcze ma kłopoty

A tak na marginesie społecznym... W formie lokowania produktu...
Chciałbym Ci polecić coś, co zainteresowałoby pewnie każdego przewodnika górskiego,
jeśli on beskidzki ( poprawna transkrypcja: bez kiecki )
Youtubowy kanał Ecolinguist. https://www.youtube.com/c/Ecolinguist/videos
I przykład chyba najpiękniejszego języka jakiego kiedykolwiek używano na świecie
Żeby odróżnić od rosyjskiego uparcie używamy błędnej nazwy Rutenia <- to egzonim

I kak tiebie takoje Elon Musk ?

Janno
Mimo wszystko nie jestem przekonany. Spójrzmy choćby na przykład który podał Wojtek:

Końcówka "-ий" tutaj nie wystąpiła... Ona jest tak charakterystyczna dla rosyjskiego jak
walonki czy bliny
Poproś przy okazji Koleżankę o przykłady rdzennie ukraińskich słów z końcówką -ий .
Będę bardzo bardzo wdzięczny

PS: Moim zdaniem to nazwisko ma polskie korzenie i powstało dosłownie z formy Zieliński
( transkrybowanej na rosyjski - nie na ukraiński ). Ale to tylko moje przypuszczenia.
Chociaż... Moi znajomi Ukraińcy też naszeptują, ze jestem w błędzie

Koleżance nie śmiem głowy zawracać, bo ma zajęć po kokardę. Ale na pewno pytałes juz o to swoich ukraińskich znajomych.
Ja nie uważam, że nazwisko, które z definicji niekoniecznie musi być znaczącym wyrazem w danym języku, musi mieć końcówkę jak znaczący wyraz w danym języku. No i zapis nazwiska nie musi definiować jego przynależnosci językowej, raczej wchodzi w grę narodowość. W tym wypadku jest to ukraiński Żyd.
A z kolei ja jestem od pokoleń Polką i deklinuję swoje panieńskie nazwisko po polsku, choć Ty wmawialbys mi zapewne, że na 99% nazwisko miałam czeskie.
Trochę żartuję, a trochę nie. Chodzi mi o to, że sprawa nazwisk nie jest taka jednoznacznie prosta.

Rutenia? Pierwsze słyszę, prawdę mówiąc. Rusiński - tak, i owszem zaś.
A filmik fajny

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

No oczywiście, że bym Ci wmawiał
W przypadku Zełenskiego ( takiej formy uparłem się używać ) nie chodziło mi o narodowość nazwiska a o to w jakim języku zostało zapisane ( jakim alfabetem ).
To, że nazwisko zostało zapisane rosyjskim alfabetem wcale nie stoi w sprzeczności z tym, że jest ukraińskie. Taka specyfika tego kraju po prostu...

Mówiłem, że Rutenia to egzonim ( powszechna ale nie rodzima nazwa - Rutenia, Ruthenia ).
Używam dlatego, że coś ostatnio słowo Ruś jakoś tak nie najlepiej mi się kojarzy
Tak niespecjalnie miło...

Moi ukraińscy znajomi w pełni popierają zdanie Twojej koleżanki. Że to zapis w ukraińskim języku. Że nawet gdyby pochodziło od Zieliński to tym bardziej taka końcówka wystąpiłaby
właśnie w transkrypcji na ukraiński. W dodatku twierdzą dranie ( drańki właściwie ) że w rosyjskim przy transkrypcji by nie wystąpiła.
Ale kto by tam im wiarę dawał

Janno
Korzystając z okazji, że Sajmon waży moje słowa i procenty a mnie to bawi...
A w tych trudnych czasach o uśmiech niełatwo.
Pozwolę sobie dowcipną historię opowiedzieć. Zagadkę właściwie.
( Która rozbawi każdego przewodnika jeśli on bez kiecki )
Że niby spóźniony prezent na 8 marca - w sensie.

Jak wiesz, moja żona pracuje w ośrodku kultury jako instruktor różnych plastycznych historii.
Ostatnimi czasy prowadzi takie jakby przedszkole-przechowalnię dla dzieci z Ukrainy.
Matki przyprowadzają rano swoje pociechy i idą załatwiać swoje sprawy a Bethh organizuje tym pociechom jakieś zabawy, żeby nie umarły z nudów, skoro przeżyły wojnę
W piątek miała ośmioro dzieci ( najstarsze w wieku 5 lat ). Wymyśliła sobie, że będą malowali flagi Ukrainy a potem udekorują nimi budynek GOKu.
I teraz uważaj. Będzie zagadka.
Przy stole siedziało ośmioro dzieciaków. Każdy dostał kartkę papieru rysunkowego, ale...
Na stole leżało tylko cztery pudełka kredek po 12 kolorów w każdym pudełku.
Bethh podeszła do szafki, wyjęła kolejne cztery pudełka, ale zanim położyła je na stole, zauważyła, że dzieciaczki już wzięły kredki ( każde po dwie kredki ) i zaczęły malować flagi
Ukrainy... ( Autentyk! )
W takiej sytuacji nie pozostało jej nic innego, jak zaproponować wycieczkę nad pobliski staw i wspólne topienie Marzanny Na dekorowanie budynku flagami jakoś nie miała ochoty
Pytanie - Dlaczego ?

PS: Moje koleżanki z Ukrainy już się poddały i przyznały, ze nazwisko prezydenta zapisane zostało po rosyjsku - to tak na marginesie

Dzieciaczki czasem są mądrzejsze od dorosłych
Czworo bachórków wzięło kredki żółte i niebieskie. Malowanie sino-żewtoj bez problemu. Czworo pozostałych przegłówkowało i wzięło kredki pomarańczowe i zielone.
Pomalowały całość flagi. Na żółto.*
* pomarańczowy + zielony = żółty
Następnie 1/2 żółtej części pomalowały ponownie kredką zieloną otrzymując niebieski.**
**żółty + zielony = niebieski

Kolory cokolwiek przyszarzałe, odbiegające od wzorca, ale co tam. Dzieciakom to nie przeszkadza
Pokonały Twoją Panią

Moja trzyletnia wnusia eksperymentuje na kolorach. Głównie na ścianie, co jej wolno. Kiedyś moją uwagę. że kolory są "nie bardzo", skwitowała krótko. To cio.

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Gdyby było, jak mówisz... Co stałoby na przeszkodzie, żeby dekorować tymi flagami budynek, tak, jak to było zaplanowane ?
Teraz już rozumiesz ? Proszę nie podpowiadaj adresatce zagadki
I najstarsze dziecko miało 5 lat... I wszystkie były zadnieprzańskie...

A tego to nie kumam. Za Dnieprem nie mieszają kolorów?

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

One nie mieszały kolorów.
To były niewinne zadnieprzańskie dzieciaki. Chciały jak najlepiej wykonać zadanie.
Myślały, że nie dostaną więcej kredek.
Te, dla których zabrakło żółtych i niebieskich, po prostu wzięły czerwone i czarne kredki...
Dlatego lepiej już było pójść i tą Marzannę topić.
Ech... Co my wiemy o Ukrainie...

Trochę jednak tam wiemy. Co prawda z końcówki 20 wieku (92-96). Kilkadziesiąt 3-4 dniowych pobytów coś tam dało.

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Trochę tak. Ale z każdą chwilą dowiadujemy się i będziemy dowiadywali się więcej.
Moja żona nawet "przygrała głupa" i spytała czy to przypadkiem nie jest niemiecka flaga...
"Nie. Nasza. My mamy też taką flagę" odpowiedział niewinny dzieciaczek, dumny, że udało mu się rozwiązać techniczny problem braku kredek.
No i co mu teraz powiesz ? Że na budynku zawiesimy tylko cztery flagi ? Wytłumaczysz dlaczego ?
Lepiej już było "płynnie przejść" do starosłowiańskich obrzędów topienia wiosennych panien

Moje koleżanki organizują zajęcia dla dzieciaków i aż zapytałam, czy spotkały się z takim czymś, jak Twoja żona. Otóż nie. Po pierwsze, dzieci dzieliły się kredkami/farbkami i czekały aż będzie wolny dany kolor (zwykle nawyki przedszkolne), a po drugie, żadne z kilkuset dzieci, ktore się przewinęły przez zajęcia, nie sięgnęło po czerwoną lub czarną w kontekście flagi. Więc to chyba jednak nie jest powszechne zjawisko.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Janno
Miej litość nade mną. Co nie jest powszechnym zjawiskiem ?
Przecież ta historia opowiada tylko o tym, że te dzieciaki widziały tego "Stendhala" za Dnieprem. I o niczym więcej.
Niewinne dzieciaczki, które chciały zachować się bardzo grzecznie, jak ich matki poinstruowały.
Namalowały flagi Ukrainy w taki sposób, żeby kłopotu nie sprawiać. One nie miały bladego pojęcia co malują... Gdyby miały świadomość historii, to po prostu nie sięgnęłyby to te kolory w tym miejscu na Ziemi.
A nas ( mnie i Bethh ) zaskoczyło tylko to, że dzieci wychowane po tamtej stronie Dniepru w ogóle widziały czerwono-czarną.
Zaskoczyło nas to, bo nie przypuszczaliśmy, że jest to tak powszechnym zjawiskiem...
Ech...
PS: Co do samej symboliki - to jest część walki tego narodu o wolność. A nawet więcej - część kształtowania tego narodu... I to musimy uszanować chcąc szanować ten naród.
Tutaj żadnych pejoratywnych skojarzeń proszę nie wysnuwać.

Nie mam litości dla kogoś, kto chce mnie swatać z AD.
Nie napisałeś wcześniej albo ja nie doczytałam o Twoich i Beth odczuciach. Opowiedziałeś historyjkę, mnie zaciekawilo, na ile to może być częste, że dzieciaki narysują flagę ukraińską nie niebiesko-żółtą. Twój post z ośmioma dzieciakami był tylko inspiracją do moich dalszych poszukiwań i badań z kilkuset dziećmi. I wyciągnęłam wnioski, jakie napisałam we wczesniejszym poście. Nie odnoszę sie do odczuć czyichkolwiek, nie wysnuwam skojarzeń, ani nie oceniam niczego. Nawet nie jestem przywiązana do swoich wniosków. Ot, druga opowiastka. Ciekawi mnie jeszcze jedynie, dlaczego te dzieci, ktorymi opiekowała się Beth, nie wykazywały typowych zachowań grupowych, czyli zabierały po dwie kredki naraz, choć rysuje się najpierw jednym, potem drugim kolorem oraz że się nie dzieliły. To nie jest typowe zachowanie w tym wieku, zwłaszcza u dzieci socjalizowanych w grupach przedszkolnych. Ale na to pytanie nie odpowiesz mi ani Ty, ani Beth.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Zdziwiony? "кров і земля"" jest często spotykana w Ukrainie. Równocześnie z "sino-żewtoj".Dawno temu, widywałem takie zestawienie przed Chortycą* na Chortycy. Występuje też samodzielnie. Obejrzyj zdjęcia z Majdanu.
Dzieciaczki mogły mieć bardzo prawidłowe skojarzenia.
* nieistniejąca już restauracja

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Eeee... Ten tego... no... Ojczyznę chciałem ratować
https://pl.wikipedia.org/wiki/O%C5%82en ... en%C5%9Bka
( A przy okazji zauważyłaś jaki ten Kraków i Krywyj Rog... Ops przepraszam... Krywyj Rih,
podobne )



Wychowanie wojenne Janno. Moim zdaniem to decyduje, że całą POW możemy sobie o kant dupy potłuc.
Te rodziny ( matki z dziećmi ) które decydują się zostać na Podkarpaciu są naprawdę biedne... Ale naprawdę świadome swej sytuacji.
Powiedziałbym nawet, że zaskakiwać może nie tyle to, jak zareagowały ale już sama szybkość tej reakcji. Dlaczego podzieliły się kredkami w oka mgnieniu. Dosłownie w czasie
potrzebnym na sięgnięcie do szafy i wydostanie stamtąd kolejnych pudełek z kredkami.
Miały pokolorować każde po kartce z bloku rysunkowego A4. A nie wszystkie były w tym samym wieku. Te wspomniane 5 lat to wiek najstarszego z dzieci.
Nie wszystkie mogły jednakowo ocenić zadanie i potrzeby w zakresie czasu jego wykonania.
Oczywistym wydaje się, że powinny reagować tak, jak to sugerują Twoje koleżanki.
A już na pewno nie należałoby spodziewać się takiego współdziałania w grupie...
A teraz wyobraź sobie inna sytuację. Przejeżdża karetka na sygnale i dwójka trzylatków ( brat i siostra ) wskakuje pod stół i chwytają się za ręce. I w tej pozie po prostu trwają...
Nie okazują lęku i w ogóle niczego. Wyczekują... Tego nauczyli ich rodzice na potrzeby przetrwania wojny.
Tutaj podobnie. Zachowują się tak, żeby kłopotu nie sprawić... Żeby wykonać zadanie
jak najszybciej i całą grupą. I komunikują się w oka mgnieniu. Jak najlepiej wyszkolony oddział komandosów. Widzą, że kredek za mało... Od razu dzielą. Biorą tyle ile wystarczy do
zaspokojenia potrzeb. Każde po dwie... A kiedy brakuje żółtych i niebieskich, kolejne dziecko sięga po czerwoną i czarną. A pozostałe trzy za nim. Może nawet te pozostałe trzy jeszcze nie wiedzą dlaczego takie kolory...
Wojna i bieda Janno. I Pedagogikę możemy sobie wsadzić.
Tak ja to sobie tłumaczę