Witam,
wybieram się w tym roku na Sardynię i w związku z tym mam pytanie, czy ma ktoś może własne doświadczenia z pływania po parkach narodowych i rezerwatach morskich na Sardynii ( np. archipelag Maddaleny) Szczególnie interesują mnie postoje na kotwicy lub na wystawianych bojach.Czy ktoś sprawdza pozwolenie na pływanie w tych miejscach?
Jak wielki jest tam tłok latem? W zasadzie każde osobiste wrażenie może być pomocne.

Próbowałem prześledzić dyskusje na ten temat na Włoskim forum Amici di Vela, lecz jedyne co zrozumiałem, to to, że nie są te przepisy proste i jednoznaczne.

_________________
Pozdrawiam
Witek
'odwierty do pomp ciepła'

Pływałem. Czarterowałem. Pozwolenie miałem, z nim pływałem po La Madalenie i stałem na bojach i kotwicy. Nikt nic nie sprawdzał, ale miałem katamaran czarterowy. Podejrzewam, że doskonale wiedzą, że armator nie wypuści bez opłaty.
Pozwolenie nie kosztowało tyle z tego co pamiętam, by go nie kupić.

Fajne rejony, polecam!
Byłem na majówkę. Zdaje się, że na sailforum umieszczałem szczegółową relację ze zdjęciami.

Przejrzałem sailforum, znalazłem kilka ciekawych informacji o Sardynii, kilka Twoich postów na ten temat, ale tego obszernego nie znalazłem.
Gdyby Ci się chciało wrzucić linka , to byłbym wdzięczny.

_________________
Pozdrawiam
Witek
'odwierty do pomp ciepła'

Może to Ci pomoże
viewtopic.php?f=65&t=6240

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

Dzięki bardzo, już wcześniej przeczytałem.
Też mam obawy co do kłopotów z cumowaniem i kotwiczeniem. Tylko ,że my będziemy tam w lipcu i sierpniu, więc może być większy tłok niż pod koniec września.

_________________
Pozdrawiam
Witek
'odwierty do pomp ciepła'

Myślę, że będzie zdecydowanie większy.Ale kotwicowisk tam nie brakuje. Na mnie te "rezerwaty" wrażenia nie zrobiły. Przepływałem przez taki przy południowej Korsyce. Kupa skałek. Jak na zdjęciu.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak