USTAWA z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (tekst jednolity)
Art. 37a ust. 13. Szkolenia w zakresie uprawiania turystyki wodnej prowadzą osoby, które posiadają tytuł zawodowy trenera lub instruktora w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, ......

Projekt z dnia 6 marca 2012 r.
USTAWA z dnia 2012 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów
Art. 23. W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 41 otrzymuje brzmienie: „Art. 41. 1. Zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w związku sportowym oraz w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez polski związek sportowy może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu w rozumieniu ustawy. 2. Do zadań trenera lub instruktora sportu należy poza prowadzeniem zajęć, o których mowa w ust. 1, przekazywanie aktualnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu treningu sportowego i współzawodnictwa sportowego w danym sporcie. 3. Trenerem lub instruktorem sportu w sportach, w których działają polskie związki sportowe, może być osoba, która: 1) ukończyła 18 lat; 2) posiada co najmniej wykształcenie średnie; 3) posiada wiedzę, doświadczenie i umiejętności do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu; 4) nie była karana za przestępstwa umyślne popełnione w związku ze współzawodnictwem organizowanym przez polski związek sportowy.”;
2) uchyla się art. 42.

Art. 41. 1. Tytułami zawodowymi w sportach, w których działają polskie związki sportowe, są tytuły trenera i instruktora sportu.
........................
6. Instruktorem sportu może być osoba, która:
1) ukończyła studia wyższe w obszarze kształcenia umożliwiającym uzyskanie specjalistycznej wiedzy i umiejętności instruktorskich lub
2) posiada co najmniej średnie wykształcenie oraz ukończyła specjalistyczny kurs instruktorów w danym sporcie i zdała egzamin końcowy.
7. Zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez polski związek sportowy mogą prowadzić wyłącznie osoby posiadające tytuł zawodowy trenera lub instruktora sportu.
8. Prowadzenie specjalistycznego kursu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, ust. 4 pkt 4, ust. 5 pkt 4 oraz ust. 6 pkt 2, zwanego dalej "kursem", wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, wydanej na czas określony.
9. Podmiot ubiegający się o uzyskanie zgody na prowadzenie kursu składa do ministra właściwego do spraw kultury fizycznej wniosek o wyrażenie zgody na prowadzenie kursu.
10. Do wniosku o wyrażenie zgody na prowadzenie kursu dołącza się w szczególności:
1) wykaz kadry wykładowców, przy współpracy z którą będzie realizowane kształcenie;
2) informację na temat bazy dydaktycznej i obiektów wykorzystywanych do prowadzenia zajęć;
3) odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo z innego rejestru właściwego dla formy organizacyjnej podmiotu ubiegającego się o uzyskanie zgody;
4) (16) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
5) numer identyfikacyjny REGON, o ile wnioskodawca taki posiada;
6) ramowy program kursu.
11. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej udziela, w drodze decyzji, zgody, o której mowa w ust. 8, w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 9. Przed udzieleniem zgody, o której mowa w ust. 8, minister właściwy do spraw kultury fizycznej zasięga opinii właściwego polskiego związku sportowego.
12. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia, w drodze decyzji, udzielenia zgody, o której mowa w ust. 8, jeżeli wnioskodawca nie przedłoży dokumentów, o których mowa w ust. 10, albo jeżeli nie posiada odpowiednich warunków kadrowych i organizacyjnych, koniecznych dla prawidłowego prowadzenia kursu, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 16.
13. Podmiot, który uzyskał zgodę, o której mowa w ust. 8, składa do ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, w terminie co najmniej 4 tygodni przed rozpoczęciem kursu, wniosek o zatwierdzenie programu kursu.
14. Nadzór nad prowadzeniem kursu przez podmiot, który uzyskał zgodę, o której mowa w ust. 8, sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej.
15. W ramach sprawowanego nadzoru minister właściwy do spraw kultury fizycznej ma prawo żądać udostępnienia dokumentów, pisemnych wyjaśnień dotyczących prowadzonego kursu oraz dokonywać kontroli. Do prowadzonej kontroli stosuje się odpowiednio przepisy art. 17-20.
16. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki uzyskiwania tytułów trenera i instruktora sportu,
2) szczegółowe warunki uzyskiwania zgody na prowadzenie kursu, w tym rodzaje dokumentów niezbędnych do uzyskania tej zgody oraz wzór wniosku o zatwierdzenie kursu,
3) warunki kadrowe i organizacyjne, konieczne dla prawidłowego prowadzenia kursu,
4) minimalne wymogi, jakim powinien odpowiadać program kształcenia,
5) dokumenty stwierdzające posiadanie tytułów trenera i instruktora sportu, wzory tych dokumentów, podmioty obowiązane do ich wydawania oraz podmiot obowiązany do prowadzenia ewidencji tych dokumentów
- biorąc pod uwagę stopnie, o których mowa w ust. 2, oraz konieczność zapewnienia najwyższego poziomu kształcenia.
Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej jest organem właściwym do uznawania kwalifikacji zawodowych trenera lub instruktora sportu osób, które nabyły kwalifikacje do wykonywania tych zawodów w państwach innych niż państwa członkowskie Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacja Szwajcarska.
2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może uznać kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 1, jeżeli nie występują zasadnicze różnice w kształceniu w państwie, w którym dana osoba uzyskała kwalifikacje, biorąc w szczególności pod uwagę rodzaj zdobytych kwalifikacji oraz doświadczenie zawodowe osoby ubiegającej się o uznanie kwalifikacji w zawodzie trenera lub instruktora sportu.
3. Postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji osób, o których mowa w ust. 1, wszczyna się na wniosek.
4. Do wniosku w sprawie uznania kwalifikacji dołącza się:
1) poświadczoną notarialnie kopię oryginału dokumentu potwierdzającego tożsamość wnioskodawcy;
2) oryginał dyplomu wnioskodawcy wraz z suplementami, jego urzędowy odpis albo poświadczoną notarialnie kopię oryginału lub urzędowego odpisu dyplomu;
3) oryginał świadectwa i innych dokumentów potwierdzających nabyte przez wnioskodawcę wykształcenie albo poświadczoną notarialnie kopię oryginału;
4) dokumenty potwierdzające doświadczenie zawodowe wnioskodawcy.
5. Osoby ubiegające się o uznanie kwalifikacji, którym wraz z dyplomem nie wydano suplementu, do wniosku w sprawie uznania kwalifikacji dołączają dokumenty potwierdzające przebieg studiów, w szczególności kopię indeksu lub arkusza ocen.
6. Dokumenty, o których mowa w ust. 4 i 5, przedkłada się wraz z ich tłumaczeniem na język polski przez tłumacza przysięgłego.
7. Postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji powinno zakończyć się wydaniem decyzji nie później, niż w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku w sprawie uznania kwalifikacji w zawodzie trenera lub instruktora sportu, biorąc pod uwagę niezbędne informacje dotyczące rodzaju, przebiegu i czasu trwania kształcenia oraz doświadczenia zawodowego.

3) posiada wiedzę, doświadczenie i umiejętności do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu

Teraz jeżeli będziesz chciał być instruktorem PZŻ, to oni będą weryfikować, jeżeli Szkoły "X", to wymagania będą tej szkoły.

Gdyby tak jeszcze w ogóle odstąpić od przymusu odbywania zorganizowanego szkolenia "na stopień", jako wrunku podejscia do egzaminu. Przecież podobnej bzdury też nigdzie niemal (za Białoruś nie ręczę...) na świecie nie znają...
Po "uwolnieniu" trenerów sportu będziemy nadal mieć sytuację, w której sam, własnego dziecka nie mogę przygotować do egzaminu "na stopień" (oby bezstronnego, oby...). Muszę jeszcze komuś zaplacić za oficjalne "szkolenie"...

....
Czyli po 40 latach "eksperymentu instruktorskiego" wszystko ma szansę wrócić do normalnej sytuacji, takiej jaka panowała do (chyba..) końca lat 80-tych ubiegłego wieku. ....

...prowadzenia samochodu... prawo jazdy....

Anglik , Francuz może samodzielnie szkolić swoje dziecko w zakresie umiejętności prowadzenia samochod

Stawiam wiec pytanie: Czy nieobowiązkowe szkolenia żeglarzy turystycznych powinni prowadzić kwaligikowaniu i uprawnieni pprzez związek sportowy instruktorzy - jesli tak to wariant 2, jeśli nie to wariant 3 (a zostało czasu tylko do 6 kwietnia!).
Prosze o powazne odpowiedzi bez wycieczek osobistych.

jak najrychlejsze wycofanie z obiegu prawnego zapisów o obowiązku odbywania szkoleń jako warunku dopuszczającego do egzaminów...

Dlatego najbardziej moim zdaniem istotne jest naciskanie na jak najrychlejsze wycofanie z obiegu prawnego zapisów o obowiązku odbywania szkoleń jako warunku dopuszczającego do egzaminów

Przy najbliższej rozmowie z dyr. Cezarym Grzanką zapytam Go o aktualny klimat dla zniesienia obowiązkowych szkoleń dla żeglarzy.

Co do obowiązkowych szkoleń - to ustawa nie mówi, na jakie patenty mają być obowiązkowe? Jest to temat do dyskusji.

To nie jest temat do dyskusji - ustawa nie zawiera żadnej regulacji dotyczącej obowiązku odbywania szkoleń.

ktoś go posiada to logicznie rzecz biorąc posiada

...Szczególnie jaskrawym przykładem jest to, że rodzice, dziadkowie czy nawet starsze rodzeństwo może swoich krewnych uczyć jeździć na rowerze, grać w piłkę nożną, siatkówkę czy też uczyć pływać ale nie może ich uczyć żeglować choć na wodzie spędzili razem dni czy tygodnie.

Myślisz, że minister rozróżnia powszechne uczyć od ustawowego szkolić?

Tu się zgodzę, tylko mam wrażenie że minister tylko podpisuje a kto inny wymyśla.

Ło Matko!

Trza uczyć podstaw?

Ps: Zapraszam w piątek i sobotę na Cedzynę, wtedy udzielę wszelkich i wyczerpujących informacji.

kto zabrania Ci uczyć dzieci żeglowania.

Zastanawia mnie jednak kto zabrania Ci uczyć dzieci żeglowania.

Ale przed przystąpieniem do egzaminu dla uzyskania jedynego słusznego patentu wymagane jest zaświadczenie o odbyciu OBOWIĄZKOWEGO szkolenia w koncesjonowanej firmie.
(płacącej jedynemu słusznemu związkowi działkę za udzielenie owej firmie glejtu Firmy Koncesjonowanej - tak przynajmnie było)
Koszmar...

Nikt...
Ale przed przystąpieniem do egzaminu dla uzyskania jedynego słusznego patentu wymagane jest zaświadczenie o odbyciu OBOWIĄZKOWEGO szkolenia w koncesjonowanej firmie.
(płacącej jedynemu słusznemu związkowi działkę za udzielenie owej firmie glejtu Firmy Koncesjonowanej - tak przynajmnie było)
Koszmar...
Pzdr
Kocur