Ta historia nie miała jednak happy endu

Ich kasa

Wiedziałem, że ktoś napisze po raz setny o ratowaniu życia i kosztach tego.

Co do kasy, to miałem na myśli, że stracili kasę topiąc jacht. Swoją kasę i swój jacht.

Dopóty ich zabawa i kasa dopóki ktoś nie zginie w akcji ratowniczej

Dopóty ich zabawa i kasa dopóki ktoś nie zginie w akcji ratowniczej.

Czy w Polsce narciarze płacą za akcje TOPR czy GOPR?

Można oczywiście rozpocząć po raz fyfnasty dyskusję na tematy podstawowe, ale po co?

Ich kasa, ich jacht, ich życie.

ale tak naprawdę to świetny przykład, że nikomu nic do tego.

Można nie pochwalać, można się czepiać, że nie umieją,

Można powiedzieć, że my zapłacimy, ktoś będzie swoje zdrowie narażał na takie zachowania, bo tak jest.

Należy więc zrezygnować ze służb które ratują życie?

Czemu potrzeba zakupu alkoholu, słodyczy, mięsa, fajek, telewizora czy nowych kafelek ma być bardziej uzasadniona niż chęć "rzucenia wszystkiego i wyjechania w Bieszczady" czy na Karaiby.

Ludzie płynący na materacach do Szwecji, jachtem na Polinezję czy włażących boso na Gerlach to margines.

Wtedy idąc w góry nie liczysz na pomoc z zewnątrz.

To nie żart, ale prawdziwa historia. Polski turysta wybrał się w rejon Tatr na granicy Polski i Słowacji. Poślizgnął się i spadł na stronę słowacką, raniąc się w nogę. Zadzwonił do TOPR, ale okazało się, że przyleci po niego śmigłowiec słowackiej Horskiej Służby.
Wtedy ranny turysta wyłączył telefon i uciekł, uznając, że ewakuacja ze skaleczoną nogą będzie dla niego mniej dotkliwa niż opłacenie akcji ratunkowej.

Głównie przez takie niedopowiedzenia są tutaj długie dyskusje.