Co w klinie likszpary będzie zabudowane?

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

To jest "szyna" i będą pełzacze . Jeszcze muszę zrobić otwór do wsuwania pełzaczy.

To jeszcze uzupełnię relację z budowy masztu. Po zalaminowaniu całości masztu, wyrównanie i doszlifowanie "skrzydełek". Do tego szlifowanie, aby "upłynnić" przejście z dolnego prostokątnego profilu w parabolę i uzupełnienie laminatu. Gotowa całość masztu pomalowana podkładem epoksydowym, no i na koniec 2 warstwy czarnej farby.

Wracamy do kokpitu, poszywanie sklejką . Było trochę zabawy z wyprofilowaniem sklejki na zaokrąglenie siedzeń. Użyłem sklejki 4 mm, a podpora do długich elementów okazała się świetną giętarką.

Trochę poślizgu z relacją, lecz musiałem się też zająć innymi rzeczami. Krótko mówiąc musimy uporządkować i przygotować do remontu i wyposażenia mieszkanie. Część prac będziemy robić sami, więc wodowanie, do którego przymierzałem się w najbliższe lato, przesunie się prawdopodobnie o kolejny rok. Ad rem. Wrócę jeszcze do kabiny. Jej ścianę , która usztywnia kadłub musiałem sporo przyciąć, aby zapewnić dostęp do konstrukcji podnoszenia miecza w celu np. wymiany fału. Natomiast usztywnienie zapewni kratownica z konstrukcji zabudowy kokpitu. Teraz zaczyna być powoli widać, jak wkomponowałem wystającą część skrzyni mieczowej i wciągarkę w konstrukcję zabudowy kokpitu.

Zdałem sobie sprawę, że niedawno minęła 5. rocznica tej budowy! Szacun za wytrwałość!

Budowa jachtów, to dla mnie trochę filozofia i sposób na życie, podobne trochę do treningu karate. Minęło też ponad 4 lata od ciężkiego zawału serca, który tylko zmobilizował mnie do ciężkiej pracy nad sobą, aby wrócić do dobrej formy. Obecnie biegam, pływam, trenuję i jestem w lepszej formie niż przed zawałem, z czego nie ukrywam jestem dumny. Dlatego też mogę kontynuować prace przy budowie sporego jachtu, z których część do lekkich nie należy. Ta budowa, to klasyczny przykład ambiwalentnych uczuć. Z jednej strony mam świadomość, że to mój ostatni duży projekt i nawet przesunięcie wodowania o rok to nie problem, a radość budowania się przedłuży . Z drugiej strony obawa czy zdążę .... Cały czas mam z tyłu głowy budowę katamaranu Tadzia goorola. Dużo gadaliśmy ze sobą przez telefon i byłem u Niego parę miesięcy przed śmiercią. Wracając do budowy, bo mały poślizg w relacji i może pora na małe podsumowanie na koniec roku. Kokpit poszyty sklejką, więc mogę ogłosić, że budowa kadłuba pod względem konstrukcyjnym zakończona . Zostaje do zrobienia zabudowa "kieszeni" w kokpicie, oraz poszycie sklejką i wykończenie zabudowy kabiny. Maszt gotowy, teraz buduję bom. Do części okuć mam gotowe rysunki Wojtka, część zaprojektuję i dam do wypalenia na laserze, czy prasie. O właśnie, to najważniejsza rzecz, od której powinienem zacząć moje dywagacje nad projektem. Jestem niezmiernie wdzięczny Wojtkowi za ten projekt prototypu, za poświęcony czas i że mam z nim świetny kontakt. To jest w tym projekcie cudowne, że od momentu uzgodnień projektowych, mam możliwość budowy swojego jachtu marzeń . Dostałem od niego " 10 przykazań " jeśli chodzi o rysunki wykonawcze, dotyczących głównych zasad projektowych, natomiast wiele rzeczy mogę sobie sam realizować . To tyle moich rozważań z okazji 5 lecia . Słowo harcerza, wracam do relacji z konkretnych prac , bo robót, a szczególnie wykończeniowych bardzo dużo. Wszystkiego najlepszego w nadchodzącym roku, spełnienia planów i marzeń życzy Staszek.

Kokpit całkowicie poszyty sklejką, czyli prace konstrukcyjne z kadłubem zakończone .

C.d. zdjęć.

Maszt mam, to teraz pora na bom. Docięte pasy sklejki, teraz wycięcie otworów ulżeniowych. Obrobione dwie listwy drewniane.

Stas
Prośbę bym miał. Pstryknij tą ramę z drugiej strony i zrecenzuj na ile ona pomogła \
( Mam taką sama piłkę i takie same problemy z nią )

Z tego typu taśmówkami jak wiesz są głównie 2 problemy. Pierwszy, to mała sztywność konstrukcji i wpadanie w drgania. Aby temu zapobiec, postanowiłem zbudować "egzoszkielet" . Z podręcznego złomu wybrałem trochę kształtowników, zrobiłem projekt, dociąłem i pospawałem jeszcze starą spawarką elektrodami. Skręciłem to razem i efekt przeszedł moje oczekiwania. Teraz taśmówka chodzi bardzo stabilnie, bez drgań. Dodam, że całość jest przykręcona do solidnej podstawy z wtryskarki. BTW, to jedna z niewielu rzeczy pozostałych z pożaru, który kilkadziesiąt lat temu pochłonął mi wszystkie maszyny , głównie stolarskie, kupione z myślą o produkcji....

Natomiast drugi problem, to prowadzenie piły za pomocą stalowych trzpieni. O tym kiedyś pisałem, ale nie pamiętałem czy to było w relacji z poprzedniej budowy , czy w tej. Okazuje się, że trudno się przekopać przez własną relację . Na szczęście znalazłem w tej, na początku na 7 stronie, bo chodziło mi o zdjęcie dorobionych elementów przed montażem. W sumie, to odpowiednio obrobione kawałki płaskownika, kilka łożysk i śruby. Efekt rewelacyjny. Dodam, że po tych zmianach mogę używać zamiast oryginalnych "włosowych" taśm, znacznie szerszych. Teraz mam założoną o szerokości 12 mm. Akurat miałem otwartą taśmówkę, bo po tylu latach rozpadła mi się nakładka na górnym kole, a na dolnym też połatana. Muszę zamówić, bo długi czas oczekiwania, ponieważ tylko Chińczycy na allegro mają ...

Dzięki serdeczne
Też myślałem o dorobieniu takiej ramy, ale jak zwykle, czasu na wszystko nie wystarczało
Bardzo mi pomogłeś tymi zdjęciami i opisem. Będę się musiał wreszcie za swoją zabrać.
Pójdę Twoją ścieżką Jeszcze raz dzięki

Otwory ulżeniowe wycięte, pora na klejenie elementów. Akurat się ociepliło i mogłem to zrobić w stolarni.

Wiercenie otworów pod rolki i reflinę. Montaż i klejenie kolejnej ścianki. Ponieważ spadły temperatury, klejenie już w salonie. Malowanie środka bomu.

Sklejenie całości bomu. Zapomniałem o tym wspomnieć przy budowie masztu, więc piszę teraz. Przy klejeniu długich elementów występuje zjawisko "ściągania". Szczególnie przed ostatecznym sklejaniem należy elementy odpowiednio naciągnąć i ustabilizować , aby ostatecznie uzyskać prostolinijność. Jeszcze ostateczne przewiercanie otworów pod system refowania. Fazowanie krawędzi na strugarce, potem zaokrąglanie.

Laminowanie bomu i malowanie.

No to teraz pora na salingi. Wycięcie listew i obróbka profilu.

Laminowanie salingów. Obróbka końcówek.

Obróbka końcówek salingów. Dorobienie i wklejenie wkładki z blachy nierdzewnej. Wklejenie nakrętek i docięcie śrub. Zaokrąglenie końcówki salingu

Dzień dobry,

Mam dwa pytania dotyczące Twojej budowy:

1. Widzę że roboty trwają mimo niskich, nie jak na porę roku, ale jak na wymagania technologiczne temperatur, bo chyba kleisz epoksydami.
Zatem - jakich żywic oraz jakich utwardzaczy używasz do klejenia zimą, lub ogólnie, poniżej 18 stopni ?

2. Obejrzałem starannie ilustracje wykonania końcówek salingu.
Czy uważasz, że wanta, zginana na salingu powinna przechodzić przez ostre krawędzie stalowego okucia, a nie np. przez odpowiednio zaokrągloną końcówkę ?
Jest jasne, że blachy na zdjęciu są opiłowane na gładko, ale nie o to chodzi, bo takie wygładzenie nic nie wnosi; myślę o promieniu łuku ok. 20 - 25 lub więcej mm.

Uprzedzam ewentualne obiekcję: pytanie o saling nie jest prowokacyjne.
Od szeregu lat sam pracuję nad modernizacją ośmiometrowej łódki, więc zwracam uwagę na to, jak inni robią podobne detale.

Obróbka końcówek nowych, aluminiowych salingów, które zastąpiły stare, drewniane - była jedną z pierwszych prac jakie zrobiłem.

Pozdrawiam
tomasz

1) Cały czas używam Epidian 5 plus PAC ze względu na dużą tolerancję proporcji i łatwość sporządzania dowolnej wielkości porcji. Robiłem trochę testów z żywicą w niskich temperaturach. Moim zdaniem można kleić w temperaturach 5-10 stopni, ale elementy mniej istotne wytrzymałościowo i nie ruszać ich przez tydzień, dając czas na utwardzenie. Żywica dopiero w okolicach zera traci swoje właściwości klejące i słabo łączy elementy. Jak miałem okienko pogodowe z temp. 5-10 stopni przez tydzień, to kleiłem elementy poszycia kokpitu. Dla uzyskania docisku pasy sklejki były skręcane wkrętami, więc tu mega mocna spoina nie była potrzebna. Natomiast przy kolejnych etapach klejenia bomu elementy były smarowane żywicą, łapane ściskami w stolarni i przenoszone do domu do salonu. 2) Jeśli chodzi o salingi, to ja przeszedłem odwrotną drogę. W projekcie mam salingi z aluminium. Ponieważ wymyśliłem sobie design masztu jaki widać, dopasowałem do niego bom, więc nie miałem innego wyjścia jak dopasować salingi. Aby uzyskać opływowy profil zrobiłem je z twardego drewna, ale trzeba było wymyślić wykonanie końcówki pod wanty. Przede wszystkim wkładka z blachy 2mm dla wzmocnienia i odpowiednie śruby bezpieczne dla żagli. Do tego zaokrąglenie końcówki salingu dla bezpieczeństwa żagli i nie trzeba montować dodatkowych zabezpieczeń. Dzięki za zwrócenie uwagi na potrzebę większego zaokrąglenia wkładki stalowej od góry w miejscu zgięcia. Sądzę, że dobrym rozwiązaniem będzie sfazowanie wiertłem i wyrównanie pilnikiem .

Dziękuję za wyczerpujące informacje o żywicach i opis salingów.

Napisałem o salingach, bo oryginalnie łódka, kiedy ją kupiłem, miała masywne ciężkie salingi drewniane, zrobione z jakiejś przyzwoitej, nieżywicowanej sosny.
Te salingi były znacznie mocniejsze niż okucia łączące je z aluminiowym masztem Proctor'a i w dodatku już były pogięte, więc nie budziły odrobiny zaufania.
Ponieważ okucia salingów, jak zwykle wówczas na małych łódkach, miały zaczepy want kolumnowych, sprawa zrobiła sie na tyle poważna, że nie zaryzykowaliśmy rejsu ze Szwecji i powstał nowy temat, mianowicie przywiezienie łódki na przyczepie.
Stąd jedną z pierwszych prac po przywiezieniu łódki, gdy jeszcze szukałem miejsca na postój i prowadzenie robót, były salingi - oraz ich okucia. W rezultacie - kupiłem zgrabne, kroplowe profile, a firma Mast zrobiła z tych profili nowe salingi oraz indywidualne okucia.

A pracując przy tych nowych salingach - zająłem się detalami, o jakich pisałem poprzednio.

_______________________________________

Pozdrawiam
tomasz

Salingi gotowe. Mam gotowy maszt bom i salingi, teraz pora na projektowanie części okuć. Jeszcze do bomu zamontować rolki pod jedno fałowy system refowania.