Bardzo Wam dziękuję za ożywienie wątku.
A tymczasem Pirania znowu popływała po Wiśle.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Chyba nie Robercie Chyba nie psujemy.
Pozwoliłem sobie przekopiować dwie fotki z pierwszego postu Janny a i rycinkę przy okazji wkleić jakąś tam...
Looknij na pierwszą fotkę. Spróbuję przekonać, że nie psujemy
Kolega zasuwa na imadełku przykręconym do palety. Spójrz na te "krótko ścięte" wióra...
Jak myślisz, jakie wióra uzyskałby, gdyby przymocował do obrabianej "zagatowki" rumpla
mały składany stolik z Castoramy ? Oczywiście operując tym samym narzędziem...
Nie uzyskałby po prostu...
A to z tej przyczyny, że te stoliki do elektronarzędzi naszykowane są. A tutaj mamy
ilustrację, że Kolega ma we zwyczaju pracować poważnym ręcznym strugiem.
Gdzie i prędkość skrawania mniejsza, opory skrawania wielgaśne... Ale i wydajność kolosalna.
Znaczy się, za chwilę będziemy doradzać Jannie zakup frezarki Najlepiej nie chinki, ale jakiejś droższej
No i oczywiście kompletu frezów, etc...
Ktoś tu wspominał coś o tym, że narzędzia mogą być droższe od kajaka...
Czy jakoś tak
I w ogóle, zamiast marudzić, że psujemy cokolwiek... Mógłbyś się zastanowić dlaczego akurat Ciebie "przywołałem do odpowiedzi"
Ale, najpierw spójrz na drugą fotkę ( a i rycinkę przy okazji omieć wzrokiem )
Chłopaki ( nasi koledzy po fachu ) naprawdę pracują całkiem serio tymi narzędziami. Ja te zdjęcia widzę - dosłownie - jak film.
Druga fotka i rycinka - toż to Japonia w pełnej krasie swej egzotyki.
Ale, jak obejrzysz obie rycinki w tym wątku... Zauważysz, że Japonia polegała na na_dupie_siedzeniu A wstać z kolan z takim strugiem nie tak łatwo.
I składany stolik z Castoramy wcale tutaj w niczym nie pomoże
A jeśli nie wstawać, to ...
Myślę o tej zielonej. Bardziej "ogólnodostępna". Tą brązową obok zielonej skrzyni Janna musiałaby grajfnąć z Twojego pokoju obok
Może, zamiast grymasić, że coś psujemy, napisz co z tą zieloną jest nie tak ?
Wygniata się ? Przeciera ?
Bo wiesz... Niekoniecznie recenzja poważnego narzędzia przez poważnego użytkownika
musi od razu być psuciem wątku
A skoro już jesteśmy przy narzędziach, które mogłyby się przydać...

To ja o "ergonomii" trochę. Zdarzyło mi się w życiu spróbować naukawego (odróżnia się jak kwas siarkawy H2SO3 od siarkowego H2SO4 ) podejścia do tematu pracując jako asystent naukowo-badawczy w Pracowni Ergonomii Środowiska Dzieci i Młodzieży IWP. Niewiele dobrego tam zdziałałem, ale chciałem m. in. zająć się właśnie naturalną zdolnością i skłonnością dzieci i młodzieży do przyjmowania pozycji kucznej, siadu płaskiego, klęcznej itd. Pozycji często niedostępnych dla populacji dorosłej, z powodu wczesnego przyjmowania pozycji siedzącej w fotelu i kultywowania jej przez długie lata. Pozycja klęczna kultywowana jest tradycyjnie np. właśnie w Japonii - tam nie ma problemów z ruchomością i rozciągnięciem stawów kończyn dolnych. U nas w zasadzie tylko dzieci i młodzież swobodnie, bez wysiłku i na długo kucają, klęczą, siedzą po turecku itd. Praktykując, przez kilka lat, dość intensywnie zen, musiałem odtworzyć swoją zdolność do siedzenia po japońsku - pozycja klęczna zwie się tam "seidza". Po zaprzestaniu praktyki zen powtórnie utraciłem tę umiejętność. Zdolność siedzenia w pozycji kwiatu lotosu utraciłem chyba wraz z osiągnięciem pełnoletności. Nie próbowałem więcej.

Wracając do meritumu, jak mawiał kolega Kierownik, pozycje przyjmowane podczas obróbki drewna przez dziesięcioletniego Maćka były dla niego wygodne i naturalne, a więc ergonomiczne i zdrowe! O ile Maciek, jako dorosły człowiek zajmie się kiedyś znowu szkutnictwem, wtedy może sprawi sobie profesjonalny stół warsztatowy. Ale Maciek prowadzi sportowy tryb życia i być może jako wyjątek od reguły, nie straci swoich naturalnych zdolności do przyjmowania pozycji kucznej, czy klęcznej.

Moja zielona poduszka piankowa, jest wykonana z pianki dość miękkiej. Kilkakrotne postawienie na niej kościstego kolana spowodowało trwałe wgniecenia. Nie używam jej intensywnie, ale gdyby, to widać, że rozpadnie się szybko. Oczywiście, nie kosztuje ona majątek, więc będzie można wymienić na nową. W sprzedaży bywają różne, niektóre są trwalsze, wykonane z gęstszej pianki i pewnie takie należy wybierać.

Oczywiście, gdybym nastawiał się na szkutnictwo zawodowe, to skompletowałbym sobie ładniutki zestaw profesjonalnych narzędzi. Ale buduję okazjonalnie, a wybieram do budowy proste i łatwe. Dlatego mój zestaw narzędzi pozostaje wciąż bardzo prymitywny.

Będąc już starym (60) pierdołą odczuwam braki ergonomiczne mojego warsztatu, wynikające z utraty mojej własnej sprawności. Porównywanie jednak ergonomii populacji starych pierdół do ergonomii dzieci i młodzieży jest nieporozumieniem.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Hi, hi, hi.A, to zwracam honor.

A tak wewogóle to chciałem zauważyć, że pierdołowatość nie ma nic wspólnego z Peselem.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

W sumie, racja. Moja pierdołowatość jest stymulowana kardiologicznie i np. właśnie dlatego, zamiast korzystać z silnego wiatru, siedzę w domu i wypisuję się na forumie.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/