Pozwalam sobie założyć ten wątek na zasadach "never ending story"
Chciałbym wykorzystywać go do tego, żeby zwrócić się do Was z prośbą o Waszą opinie
dotyczącą aktualnie podejmowanych przeze mnie działań.
Będę wdzięczny ( na prawdę, to nie tylko zwrot grzecznościowy ) za wszelkie
wypowiedzi dotyczące ( w mniejszym lub większym stopniu ) tematów, które będę tutaj
sygnalizował.

Sprawa z którą się aktualnie borykam dotyczy imadła do kształtowej obróbki drewna.
Jest o tyle pilna, że jutro przystępuję do jej realizacji
Przewertowałem już sporo literatury i stron internetowych... Aż wreszcie dotarłem do czegoś, co na dzień dzisiejszy wydaje mi się optymalnym rozwiązaniem.
Proszę spójrzcie na fotografię dołączoną do tego postu.
Znalazłem to zdjęcie gdzieś w sieci ( adresu nie zapisałem ) Nie jest może najlepszej jakości, ale przedstawia kilka imadeł w różnych ujęciach i przy odrobinie dobrej woli można
coś z niego "wyczytać"
Jak widzimy istotą urządzenia są nożyce norymberdzkie pozycjonujące szczęki imadła.
Ramiona ich są na tyle długie, że umożliwiają zaciskanie przedmiotów o stosunkowo dużych gabarytach...
Przewiduję wykonanie szczęk z ceownika 80mm z nakładkami z drewna bukowego...
Ramiona nożyc z płaskownika 20x12. Zawiasy fi 16mm bezpośrednio w płaskowniku
( bez tulejek brązowych ) z pasowaniem H7...
Śruba trapezowa fi 24 skok 4... Z żeliwną nakrętką.
Tak to by z grubsza wyglądało na dzień dzisiejszy... I teraz pytanie do Szanownego Grona.
Ma ktoś jakiś lepszy pomysł ? Sugestie etc...?
Bardzo był bym wdzięczny za wszelkie podpowiedzi i słowa krytyki
Proszę się w żaden sposób nie ograniczać
Pozdrawiam
Marek Skoczylas

Nie, naprawdę.Pomogłem, ile mogłem.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Robiłem kilka stołów stolarskich projektu pana Roubo z przed kilku wieków ( nie mogę znaleźć zdjęć)
Wpisz sobie roubo workbech . W takim stole jest prostsze imadło które po podwyższeniu szczęk by tak samo działało jak te z twojego zdjęcia. Można by je zrobić ze stali.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

Pomogłeś bardzo Uwiarygodnić to co napisałem
Wiesz... Ja naprawdę kilka wieczorów nad tym spędziłem i doszedłem już chyba do granic
swoich możliwości
Ważna dla mnie jest opinia Koleżanek i Kolegów...
Nie chcę żeby rzecz wyglądała w ten sposób, że oto ekspert ( doopa a nie ekspert )
pyta o poradę
Ważne dla mnie jest, żeby rozmówcy nie mieli oporów przed wypowiedzeniem swojego zdania
Te błędy, na które zwróciłeś uwagę... One tam są, bo one tam powinny być...
W żadnym razie się ich nie wyrzekam
I jeśli Koleżanki i Koledzy tak rzecz odczytają, to pomogłeś naprawdę bardzo

peter
Widziałem to imadło... Ale dla mnie ważne jest, żeby nie musieć się schylać za każdym razem Myślałem nawet o zastosowaniu drugiej śruby na dole i "zasynchronizowaniu" tego koromysła łańcuchem Jak mi te nożyczki nie wyjdą to tak pewnie zrobię
Mówimy o takim jak na fotce poniżej ?

Wszystko zależy co chcesz robić, jeżeli jest to seria takich samych przedmiotów to po jednorazowym ustawieniu szerokości na dole imadła, nie trzeba będzie się schylać z każdym razem. Pracowałem z takim imadłem i nie jest specjalnie upierliwe.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

z pierwszego zdjęcia to jest pantograf i sruba trapezowa z nakretka z brązu, sruby i nakretki trapezowe kupisz chociazby na alledrogo np Tr 20x4, z przodu imadła tam gdzie wajcha dajesz łozysko oporowe a nakretke z kołnierzem mocujesz w tylnym chwycie.

_________________
siach

I tak i niekoniecznie
No bo weźmy serie przedmiotów... Prostopadłościany o wymiarach 25x80x150...
I każdy w procesie obróbki chcemy mocować w trzech głównych płaszczyznach...
I tu sprawa się komplikuje na tyle, że moim zdaniem o to "nie schylanie" warto zawalczyć...
Problem tylko jak?
Tutaj na filmiku koleś pokazuje z jakim skutkiem zastosował u dołu wałek z łożyskiem liniowym, może to jest jakieś wyjście... Bo ja wiem...
https://www.youtube.com/watch?v=qI38vYEYOe0
Chciałbym zrobić to imadło głównie ze stali, dlatego, że po prostu wyjdzie taniej


Właśnie, nie pantograf... I "myk" jest w tym, że jeśli łożyskować ramiona na sztywno, do
szczęk imadła, to pewnie niewiele z tego wyjdzie
A znowu robić takie, jak na tym filmiku:
https://www.youtube.com/watch?v=FRAUHhPI0dQ
z profili z badziewnej stali, też ryzykowne

Może zatem dwie śruby i łańcuch ?

To imadło to po prostu taka rozwinięta wersja Roubo, te metalowe elementy są mocowane na górze do szczęk, wahliwie, a na dole ślizgają się po szczękach, gdzie problem? Im mocniej ściśniesz śrubą to mocniej dół jest rozpierany tymi nożycami i szczeki są równoległe.
Zrób sobie takie z drewnianą śrubą.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

peter
Serdeczne dzięki za uwagi Baaardzo mi pomogłeś
Ale po kolei...

Problem tkwił w moim pomyśle wykonania tego. Spójrz na zdjęcie pod moim pierwszym postem. Ja to widziałem tak, że szczęki były by wykonane z ceownika stalowego...
A układ dźwigni identyczny jak na zdjęciu ( i sposób ich wykonania )...
Chciałem na dole szczęk ( w bocznych "płótnach" ceowników ) wyfrezować "fasole" i ramiona połączyć wspólną osią.
Co dało by mi możliwość uzyskania takiego układu kinetycznego,
jak w tym ulepszonym Roubo ze zdjęcia pod ostatnim postem...
Obawiałem się tylko, że oś w tych fasolach będzie się zacierać... I tu widziałem problem...
Nie jestem pewien, czy zrozumiale rzecz opisałem
Ale to już przeszłość. bowiem właśnie wróciłem ze sklepu, gdzie zakupiłem materiały.
Przez całą drogę myślałem o tym, co napisałeś w poprzednich postach... Że takie klasyczne Roubo nie jest specjalnie upierdliwe i że łatwo można go wykonać ze stali...
Postanowiłem, ze tak właśnie zrobię, zwłaszcza, że udało mi się bez trudu i tanio kupić
potrzebne materiały. Będzie zatem metalowe klasyczne Roubo z belką na dole o przekroju prostokątnym...
A nad sposobem blokowania tej belki będę się jeszcze zastanawiał
To raczej nie wchodzi w grę z powodu kosztów... Nigdy nie robiłem gwintu na
drewnianej śrubie ( metodą stolarską ) ale raczej bez trudu dał bym radę naciąć na tokarce gwint o takich parametrach...
Spodziewam się, że zastosowanie drewnianej śruby dało by doskonały efekt... Spora średnica, duży skok gwintu, mała podatność na zacieranie, etc...
Ale sprawa w tym, że robię to imadło przede wszystkim dlatego, żeby wykorzystywać odpady wysokogatunkowego drewna... Które z racji gabarytów nie zawsze kwalifikują się na prostą obróbkę maszynową...
W chwili obecnej drewno, które nadawało by się na wykonanie takiej śruby jest dla mnie stanowczo zbyt cenne, żeby marnować go na tak "mało istotne" elementy

Pedałem. Jakieś ząbki i zapadka obsługiwana nogą.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

O to to Tak właśnie myślałem. Z tym, że myślałem o zapadce obsługiwanej ręką ( jakaś malutka dźwignia ) Nie mam odciągów w "stolarni" i przy ręcznej robocie wióra będą się
pewnie walały pod nogami
Ale mam jeszcze nadzieję na inne, że tak powiem "samoistne" rozwiązanie.
Widziałeś ten filmik, gdzie koleś zastosował łożysko liniowe ?
U mnie profil o przekroju prostokątnym (stalowy ) poruszał się będzie w długim ( 50 ) otworze wyłożonym dębowym drewnem... Może to się zaciśnie samo ?

Właśnie powierciłem i nagwintowałem pomocnicze otwory w szczękach do mocowania
drewnianych elementów... Teraz kończę frezowanie i będę wytaczał otwór pod mocowanie
elementów śruby...
Miałbym do Ciebie ważne pytanie...
Jak używałeś takiego imadła, śruba w płaszczyźnie pionowej bardzo "zmieniała kąt" ?
( kiedy zaciskałeś). Zastanawiam się nad tym, czy rzeczywiście łożyskowanie na brązowych panwiach to dobry pomysł ? Może ona powinna mieć trochę luzu w przedniej szczęce ?

Powinna. Ja robiłem ze śrubami drewnianymi i był tam luz. Cała przednia szczęka imadła "stoi" na dolnej listwie.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

A kupno używanego klasycznego stołu stolarskiego z 2 imadłami ?

A co to jest "klasyczny stół stolarski"? Chodzi ci o strugnicę? To specjalistyczny stół zaprojektowany do konkretnych wyrobów i nie jest wbrew pozorom narzędziem uniwersalnym.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

Powoli wychodzę na prostą Tylko czemu ta prosta taka krzywa
Chciałem imadło stolarskie, a wyszło mi... Kowalskie
Wymyśliłem sobie, że żeby nie musieć się schylać za każdym razem, to sobie to "Roube"
skrócę... I to się o dziwo udało... Tzn po złożeniu imadełko pracuje i zaciska w miarę płynnie
wszelki wymiary w zakresie długości śruby.
I można by śmiało powiedzieć, że eksperyment się udał i powstało urządzenie, które
z całą pewnością będę użytkował. Ale...
Nigdy (!!!) nie róbcie "Roube leg vise" ze stali Bardzo Was proszę
peter ma po tysiąckroć rację, kiedy pisze o drewnianych śrubach!
Takie imadło obowiązkowo powinno być wykonane z drewna.
Ono będzie wtedy po prostu lżejsze. Znacznie lżejsze

Tutaj to się nie udało... Tzn szczęka nie zawiśnie na listwie, bo jest za ciężka i trzeba ją
delikatnie unieść przy zmianie wymiaru...
Na szczęście jest w miarę krótka

W celu poprawienia Wam nastroju ( byście się mogli trochę pośmiać ) kilka fotek
elementów składowych koromysła.
Fotki całości przedstawię później, jak trochę ogarnę warsztat
Gdyby się to komuś miało przydać, to na czwartej fotce starałem się zilustrować
prosty sposób na wykonanie prostej śruby ruchowej

Dziękuję wszystkim za pomoc
Marek

Pierwsze testy dowiodły zdecydowanej przydatności "wynalazka"
Prawdę mówiąc, to jestem nim oczarowany. Ale wynika to w dużej mierze z tego, że do tej pory nie używałem takiego imadła ( posiłkowałem się ślusarskim ).
Zaciska doskonale. Dostęp do obrabianego materiału niewiarygodny wprost
Chyba minie trochę czasu, aż zacznę dostrzegać jego wady.
Jeszcze raz serdecznie dziękuję peter za naprowadzenie na "właściwe tory"

PS: Całkowity koszt tego badziewia to około 60 PLN
( tyle wydałem z kieszeni, nie licząc posiadanego złomu ) No i oczywiście dwa dni roboty...

Zainstaluj dwie rolki z tyłu, nie powinno się wtedy zacinać.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

Pomyśl o wypełnieniu ceownika choćby drewnianym klockiem. Krawędzie aż się proszą aby uderzyć w nie kolanem.

_________________
Wiosna

Lub/oraz pomaluj jakimś Hamerem np. na żółto.
MJS

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIP-em. za co? i po co?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności, tak łatwo"-Churchil.

Kłania się orłel... hukslej.

[size=70]Zapraszam na fejsa:"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

Doskonały pomysł Dzięki .
Rozmyślałem trochę o tym, jak przeczytałem Twój post i przyszło mi do głowy, że można
by szybko i łatwo zastosować dwie rolki, zrobione z małych zakrytych łożysk...
W układzie takim, jaki starałem się naszkicować...
Czyli jedna rolka przed tylną szczęką ( można by ją "utopić" trochę w szczęce )
a druga za tym "dębowym łożyskiem".
Wypróbuję, jak już się nacieszę imadłem na tyle, że zacznę zauważać jego wady
Na razie nasączyłem jakimś olejem mineralnym ( silnikowym) to :dębowe łożysko" i efekt
jest w pełni zadowalający. Imadło zacina się nieznacznie tylko przy rozciąganiu szczęk...
Ale to naprawdę nieznacznie. Na dzień dzisiejszy wcale mi to nie przeszkadza

To tylko złudne wrażenie. Musiałbym się bardzo postarać, żeby kolanem uderzyć w szczękę Naprawdę bardzo... Niestety nie mam statywu ani modela, którego
mógłbym umieścić na zdjęciu obok imadła, wtedy wszystko było by jasne
Ale jest tam inna "pułapka konstrukcyjna" , którą musiałem brać pod uwagę...
A która w dużej mierze wpływa na taki a nie inny kształt tej przedniej szczęki...
I możliwość uderzenia w nią kolanem sprowadza praktycznie do zera...
Wyobraź sobie, że zaciskasz dłoń na dźwigni śruby i szybkim ruchem chcesz
zacisnąć, lub otworzyć, imadło. Oto mogłoby zaistnieć poważne niebezpieczeństwo, ze uderzysz kostkami dłoni w "płótno" ceownika...
Rozumiesz do czego zmierzam ? Żeby tego niebezpieczeństwa uniknąć możemy oczywiście wydłużyć łeb śruby zaciskowej...
Czyli wywiercić otwór na dźwignię dalej od szczęki imadła... Co w sumie niepotrzebnie
wydłuży całą konstrukcję... Albo mocno ukosować boczne "płótna" ceownika przedniej
szczęki, co doprowadzi do tego, że dłoń będzie bezpiecznie oddalona od krawędzi.
Przy okazji "załatwiamy" problem ewentualnego trwałego wygięcia dźwigni w trakcie dalszego użytkowania.
Widzimy, że wraz ze wzrostem długości dźwigni rośnie jej odległość od krawędzi szczęki.
Rzecz tyczy oczywiście ukosowania zewnętrznych krawędzi szczęki u dołu...
Bowiem ukosowanie w górnej części determinowane jest bardziej przez technikę wykorzystywania imadła
Ale...
Wypełnienie ceownika wstawkami drewnianymi, które sugerujesz, ma, moim zdaniem, spory sens zwłaszcza w górnej części imadła.
Dlatego, że o wiele bezpieczniej dla narzędzia będzie, jak "niechcący" uderzy ostrzem w drewno, jak w metal

Jak odgadłeś na jaki kolor zamierzałem malować ?
Jak już sprawdzi się w boju, to zamierzam pomalować go Hamerem, ale czarnym.
Bo taki akurat posiadam. Ale zauważyłem, że ta farba lepiej sprawdza się w roli
"tymczasowej podkładówki", jak farby nawierzchniowej. Zwłaszcza w warsztatowych szpejach Strasznie szybko się ściera.
Dlatego potem zamierzałem to "przejechać" żółtym lakierem w spraju, który też gdzieś powinienem posiadać
Nie jestem pewien tylko, czy to się nie pogryzie ze sobą.

Żółty jest najsłabiej kryjącym ze wszystkich kolorów, dlatego zawsze stosuje się pod niego biały podkład.

_________________
Wiosna

Tego się właśnie obawiałem. Wczoraj spróbowałem na surowym żelastwie i efekt krycia
jest taki jakby go wcale nie było
Niestety jasnego podkładu nie mam. A jedna puszka spraju nie wystarczy na kilka warstw
Będę to musiał przemyśleć jeszcze...

Bez jasnego podkładu możesz położyć choćby i 10 warstw, a i tak ładnego żółtego nie uzyskasz

_________________
Wiosna

Tak sobie myślę, że mógłbyś śrubę zakończyć sześciokątną główką - jak w imadłach maszynowych, co 1. dzięki odpowiedniej konstrukcji korby pozwoliłoby uniknąć pokaleczenia dłoni o ceownik 2. w pewnych sytuacjach ułatwiłoby dostęp do obrabianego przedmiotu 3. na co dzień, kiedy nie korzystasz z imadła wystawałoby jeszcze mniej niż obecnie

_________________
Wiosna

Czyli z żółtego trzeba będzie zrezygnować

Teraz, po wyprofilowaniu ceownika tego niebezpieczeństwa nie ma...
A dźwignią zawsze wygodniej zaciskać jak kluczem
Maszynowych mam od groma w warsztacie i powiadam Ci, mogą człowieka nerwowo skończyć czasem.

Pendzelkiem, grubo, "nahamerować" ... da radę.
MJS

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIP-em. za co? i po co?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności, tak łatwo"-Churchil.

Kłania się orłel... hukslej.

[size=70]Zapraszam na fejsa:"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

Tylko, że ona jest w spraju i diabli wiedzą ile w tej puszce farby tak naprawdę jest

Imadełko, jak to u nas na wsi powiadają, "śmiga ino gwizd" Od rana nie mogę się nim
nacieszyć. Dorobiłem kilka bukowych pryzm do zaciskania okrągłych przekrojów.
Ale powoli wychodzi na jaw, że posiadane przeze mnie narzędzia do ręcznej obróbki drewna
są "o kant poopy potłuc"
Rzecz dotyczy zwłaszcza dłut. Przynajmniej tutaj zauważam największy problem.
Stąd kolejne pytanie do Szanownego Grona.
Do tej pory używałem dłut tylko w "nagłych wypadkach" i były to badziewne tanie dłuta.
Teraz powoli dociera do mnie, że w przypadku ręcznej obróbki drewna, takie dłuta, to po prostu "nie ta liga"...
Byle sęk potrafi je skutecznie załatwić.
W dodatku stosowany przeze mnie sposób ostrzenia tych dłuto_podobnych "wynalazków"
też pewnie pozostawia sporo do życzenia.
Na pierwszej fotografii widzicie ostrzałkę jaką zrobiłem lata temu do mojej stolarni.
Używam jej do ostrzenia noży strugarskich, frezów, pił etc...
Do tej pory ostrzyłem na niej też proste dłuta, ale traktowałem rzecz troche "po macoszemu"...
Ostrzałka ma wymienne, nie tylko tarcze, ale całe wrzeciona z mechanizmem dosuwowym. To też nie ma najmniejszego problemu z wymianą tarcz...
Ale...
Te dłuto_podobne ostrzyłem zawsze tylko zgrubnie, bez diamentowania.
Efekt widzicie na drugiej fotce. Zdjęcie zrobione z lampą błyskową, żeby łatwo można było zauważyć rysy od tarczy. Używałem do tego tylko tarcz z ceramiki aluminiowej...
Na pierwszej fotografii widzicie jak tarcza zaciera się od takiego dłuta ( przed ostrzeniam
była diamentowana )
Dalej, po tej operacji zgrubnego formowania ostrza...
A warto tu dodać, że czasem trzeba zebrać nawet 1,5 mm ( sic! )
Zbierałem "drut" na jakimś kamieniu wodnym ( wetstone ? ) bliżej nieokreślonego pochodzenia ( na fotografii drugiej pod ostrzem dłuta )
Dzisiaj, załamany jakością tych dłut, rozpaliłem gazowy piecyk w kuźni i "rozprostowałem" dwie bieżnie większego łożyska ( SKF )...
Ostrza po zahartowaniu z grubsza naostrzyłem ręcznie...
Hartowałem całkowicie na wyczucie. Nagrzałem do białego i studziłem w oleju, ale tylko
okolice ostrza...
Potem, w ramach testu, ścinałem tym wszelkie napotkane sęki itp...
Efekt o wiele lepszy od tych badziewnych dłut.
I tutaj pytania do Szanownego Grona:
1. Co robię nie tak, przy ostrzeniu dłut ?
2. Zna ktoś jakiegoś, sprawdzonego a niedrogiego, producenta dłut ?
3, Jak wyprowadzić ten mój "wetstone" ? Załadować na frezarkę i przejechać ( na mokro ) elborem ?
Będę wdzięczny za wszelkie podpowiedzi.

Dłuta zawsze ostrzę ręcznie. Zwykła osełka, tylko równa, potem płytka marmurowa na mokro. Z łożyska dłuta bardzo dobre.

_________________
Pozdrawiam
Alterus

Cześć, udało mi się wreszcie dodać zdjęcie imadełka, proste i działające.

_________________
Piwo jest dowodem na to że Bóg nas kocha i chce żebyśmy byli szczęśliwi.

Genialne jest Piękne
Ja się do tego przymierzałem, jak "kot do jeża" a tu trzeba było całkiem inaczej, jak teraz widzę
Powiedz, jaki jest skok tej śruby i średnica ( tak mniej więcej ) I jak ona jest łożyskowana
w przedniej szczęce ?
( Na łbie śruby nacięty jest kanał i łożyskowany dzieloną podkładką, czy kołkiem ? )
I z jakiego drewna jest listwa na dole ? Wklejana w szczękę ?