No nie, tak od razu bana!
Napisz, że będzie nam milej i przyjemniej bez tego "pana" a w ogóle to oni za sanacji wyginęli...

_________________
Pozdrawiam
Sławek
-----------------
http://www.waligorski.art/liryka.php?litera=b&nazwa=22
"Najważniejsze, że ocean jest duży, a Ameryka dokładnie w poprzek - nie da się nie trafić."

Podlegam tutaj pod dziecko, nie na miejscu by było pisać "od tak", bez zwrotu grzecznościowego, no jakże tak?!

_________________
wodna°ᵒ̊

No to się zdecyduj - dziecko czy nie dziecko...
Bo jak dziecko to trochę za późno na pisanie - dzieci od dobranocki czyli od 19.30 śpią,
A jak "nie dziecko" to przestań "panować"
My tu na TY.
Pzdr
Kocur
ps. czy dziecko może zmienić swoj awatar na taki bez łapek w buźce?

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

Każde dziecko skorzystałoby z wyjazdy mamy i siedziało do późna przed komputerem
Postaram się przestać "panować", Panie Burku_Kocurku

_________________
wodna°ᵒ̊

Ja na przykład reaguję na "Marcin", "Yigael", "ej ty", a w przypadku pewnej blondynki reaguję także na użycie przez nią słów "idiota" i "debil" - w szczególności, jeżeli właśnie pływam czymś małym i mokro chodzącym w mokrej piance przy +3 albo odkopuję samochód stojąc od godziny po pas w bagnie przy -3.

Marek reaguje na "Marka" /sam widziałem wielokrotnie/.

A spróbuj mnie spanować to zacznę gryźć!

Panie Burku_Kocurku, zmienię avatar, jak będzie jakieś zdjęcie, że tak to ujmę "do pokazania", teraz to jedyne jakie miałam z takich

Dobrze Panie Marcinie, stajesz się dla mnie Marcinem.

_________________
wodna°ᵒ̊

Szanowne grono już po nas.



Od jutra chodzę spać o 2200.

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

Panie Wojciechu, może to będzie dobre rozwiązanie, bo na prawdę mi się tutaj spodobało ^^

_________________
wodna°ᵒ̊

Tryb Ciebie szwankuje Wodna Panno

*Wojciechu

_________________
wodna°ᵒ̊

Aleksandra, nie chwal dnia przed nocą.

Tak na ochłodę , tu za jakiś czas może być " bitwa morska ", a wtedy już nie będzie tak miło.
Oby było inaczej.

A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój...

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

tu za jakiś czas może być " bitwa morska

w jakim sensie?


http://www.youtube.com/watch?v=i2vpdlATU4s

_________________
wodna°ᵒ̊

http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=s5Ng_NTf_Bg

Bitwa jak bitwa. Drzazgi fruwają, szczególnie kiedy rykną karonady.

Wielokrotnie na tym Forum broniłem 'Nowych' i będę tak robił w przyszłości.
Choć właściwie - nie jesteś już nowa. Masz ponad 40 postów. Niewiele jest osób, które ma więcej.

Widać, że świetnie piszesz. Z przyjemnością się to czyta i już nie mogę doczekać się opisów Twoich rejsów. Albo na początek może jakieś kolejne opowiadania z kursu? Z pewnością było wiele sytuacji, godnych opisu.

Jest tylko jeden zgrzyt. Używanie formy 'Pan/Pani'. Uwierz mi, że to strasznie irytujące i jest to dysonans na tym Forum. Obiecaj, że to się nie powtórzy.

Wracając do meritum. Czy w sezonie 2012 zamierzasz pływać na jachtach >7,50m.?
Jeśli nie a np. Omegą - to przypominam, że możesz pływać nawet bez patentu. Pisałaś też, że macie z dziadkiem małą łódkę. Nikomu więc nie musisz pokazywać żadnych dokumentów - tylko żeglować.

Nie wyobrażam sobie, abyś już od początku sezonu nie pływała. Szkoda byłoby.
Jaka forma będzie dla Ciebie najlepsza, to już od Ciebie zależy. Jeśli będziesz potrzebować pomocy Forumowiczów - to z pewnością ją otrzymasz.

1. Pływanie z dziadkiem.
2. Pływanie z osobą, z którą byłaś na kursie. Odśwież kontakty. Ja tak właśnie zaczynałem na śródlądziu. Ja i moja koleżanka byliśmy w tej samej sytuacji. Każde z nas samodzielnie bało się brać obcych ludzi i odpowiadać za ich bezpieczeństwo. Jednocześnie wiedzieliśmy, że w dwójkę sobie poradzimy. Przynajmniej do 4°B. Potem jak zgraliśmy się zabieraliśmy inne osoby na pokład. Bo wiedzieliśmy, że nawet bez ich pomocy jesteśmy w stanie sobie poradzić. Choć oczywiście ganialiśmy ich do szotów czy steru itd.
3. Bardzo dobry jest też tzw. 'zerowy' rejs kapitański. Tak zaczynałem na morzu. Oficjalny kapitan zaproponował mi, abym prowadził tak jakbym to ja dowodził. On tylko dyskretnie obserwował sytuację i bardzo rzadko zwracał mi na coś uwagę.
4. Inne.

Jeśli chciałabyś coś odpowiedzieć to nie pisz do mnie Panie Andrzeju, bo... <Tu wyciąłem groźby karalne>

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Tak - i nie tak.

Taka sytuacja jest cholernie skomplikowana psychologicznie. Po pierwsze "nominalny" musi rzeczywiście bardzo dobrze umieć trzymać język za zębami. Ja tego nie umiem.

"Wylaszowałem" czworo kapitanów. Już kiedyś o tym pisałem na tym forum. Symbolicznie dostałem "swoją" banderkę od Jarka Marszałła, a z kolei ja cztery wręczyłem (z najlepszymi życzeniami) następnym, których uważałem za "dobrych".

Uważam, że "pierwszy kapitański" powinien jednak być całkiem samodzielny. Bez nadzoru.

Jeśli jednak Twój, Andrzeju, "kapitan-nadzorca" umiał to zrobić - to pełny szacunek i chapeau bas.

Jakkolwiek - patrząc z drugiej (własnej) strony - czy na pewno miałeś pełną satysfakcję z udanego "pierwszego kapitańskiego"?

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Ten 'zerowy kapitański' to był dodatkowy bonus. I tak byłem zdecydowany poprowadzić 'pierwszy kapitański'. Aby jednak ew. Izba Morska nie zarzuciła mi jakiejkolwiek niestaranności, to zrobiłem wszystko mocno 'nadmiarowo'. Wziąłem rezerwową VHF, chartplotter, kilka GPSów ręcznych i wiele innych rzeczy. Ponadto pojawiłem się dwa tygodnie wcześniej. Zapisałem się ponownie na kurs, pomimo że wcześniej miałem patenty/certyfikaty w kilku organizacjach itd. Na tydzień wcześniej zapisałem się zaś na rejs komercyjny. Oczywiście pomyślałem o wszystkim. Na dokładnie takim samym jachcie! Chodziło mi o to, aby śledzić warunki pogodowe i wejść 'z marszu' w mój docelowy rejs.

Miałem to szczęście, że kapitan rejsu komercyjnego, gdy dowiedział się o moich planach - sam zaproponował mi 'zerowy kapitański', na co chętnie przystałem. To był doświadczony żeglarz śródlądowy ale pływał też na morzach. Nie wtrącał się prawie wcale w to co robię. Zapamiętałem, że zapytał, czy sprawdziłem dziś poziom oleju? Jak to - dziś? Przecież sprawdzaliśmy na początku rejsu? Pamiętam mój szok. Ale teraz, skoro Włodek też tak zaleca, to już nie dziwię się.

Odpowiadając na pytanie Jaśka. Tak - czułem satysfakcję z 'pierwszego kapitańskiego', bo pomyślałem o wszelkich większych potencjalnych problemach, bo był udany towarzysko, bo załoga popłynęła ze mną w następny morski rejs. Miałem satysfakcję, że poradziłem sobie. To nie to samo, co w 'zerowym kapitańskim'. Tam było co najwyżej trochę stresu. Ale nie było adrenaliny. Bo wiedziałem, że zawsze 'prawdziwy kapitan' może przejąć komendę i nas uratować. A tu po raz pierwszy w życiu na morzu nie mogłem odwołać się do nikogo. Wielokrotnie wcześniej i później byłem oficerem, także pierwszym. I to nie to samo. Nawet, gdy prowadzę samodzielnie nocną wachtę i podejmuję wszelkie decyzje samodzielnie. Ale zawsze mam ten komfort, że kapitan sam się obudzi lub ja go obudzę i podejmie właściwą decyzję. Wiem, że Izba Morska uzna ileś tam procent winy oficera. Sam z siebie staram się jak najbardziej. Ale to nie to samo. Poziom adrenaliny na własnych rejsach jest niesamowity. Wiele rzeczy widzi się z innej perspektywy. Dlatego, od czasu do czasu wybieram się na rejsy light, czyli takie gdzie nie jestem kapitanem.

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Andrzej jak bym miał odczuwać tyle stresu, adrenaliny, strachu przed IM ... itd itd to bym chyba nie pływał. To co napisałeś powyżej jest przerażające i ani trochę nie zachęca do pływania.

_________________
Olek Kwaśniewski

Oczywiście raczej dobrze mnie zrozumiałeś, ale chyba chcesz mnie sprowokować do odpowiedzi. No to udało Ci się.

IM jest dla mnie takim odniesieniem. Przed pierwszym rejsem przeczytałem wszystkie orzeczenia IM i dziwiłem się, jak w większości były to proste błędy. Np. nawigacyjne, brak map na jachcie, wejścia na mieliznę. No to przygotowywał się z podstaw teoretycznych nawigacji. Oprócz tego wziąłem własne GPSy i jeden chartplotter. I wziąłem zapasowe własne mapy akwenu. IM rozpatrywała przypadki, że nie zdążono wezwać pomocy, ze względu na brak łączności lub awarię. No to wziąłem ręczniaka VHF. itd.

Czy to źle, że chcę uczyć się głównie na cudzych błędach?
Czy to źle, że czytam Orzeczenia Izb Morskich?

Jeszcze inaczej - błędy wytykane przez IM, to przypadki nie stosowania DPM.
Czyli w uproszczeniu: postępowanie większości załóg rozpatrywanych przez IM należy zamienić o 180° i mamy DPM. Na przykładach. Nie czyta się tego 'na sucho'.

Postaram się jeszcze dokładniej wyjaśnić Ci. Bliskim ideału jest dla mnie wypadek "Oskarda" (prowadził członek zespołu 'Banana Boat"). Jacht zatonął ale skiper punkt po punkcie pokazywał, że zrobił absolutnie wszystko, co w jego mocy, aby uratować nie tylko załogę ale i jacht. IM miała tylko nieliczne uwagi. I wyobrażam sobie, że gdybym miał mieć wypadek, to chciałbym, aby IM uznała, że przestrzegałem DPM. Z drugiej strony, z takim nastawieniem, na rejsach, które prowadzę ... wypadek nie zdarzył się.

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Głupie lub prowokacyjne pytania. Oczywiście że dobrze!
Technicznie nic do zarzucenia nie mam. Tylko klimat strachu i obaw który rozsiałeś we wcześniejszym poście ma się nijak do mojego odczuwania przyjemności z żeglowania (podkreślam mojego).

_________________
Olek Kwaśniewski

"Wracając do meritum. Czy w sezonie 2012 zamierzasz pływać na jachtach >7,50m.?
Jeśli nie a np. Omegą - to przypominam, że możesz pływać nawet bez patentu."

No tak, do 7.5m można bez patentu, wypadło mi z głowy zupełnie.
Jeżeli dziadek da radę, to oczywiście jak najszybciej postaramy się wypłynąć, ale później tak czy inaczej strach przed zatopieniem łódki i pasażerów będzie. Zwłaszcza z moją siostrą, która mnie wprowadzi w szał swoją odwieczną paniką :P
Jak mi nie wyjdzie, to pozostaną mi samoloty, co też uwielbiam.

O tym "pierwszym kapitańskim" myślę, że narazie nie ma o czym ze mną rozmawiać

_________________
wodna°ᵒ̊

To nie pływaj z siostrą.



Chyba też nie do końca zrozumiałeś. Wiedząc, że panika udziela się (patrz powyższy post) zachowywałem na moim rejsie absolutny spokój i jeśli tylko dało się mówiłem spokojnie.

Natomiast nie mów, że przy pierwszych kapitańskich rejsach morskich nie przeżywałeś tego bardziej? Mniej spałeś niż jako zwykły załogant? Bardziej sprawdzałeś, czy wszystko jest w porządku? Ja to nazywam adrenaliną. Z całą pewnością - nie tak jak Ty atmosferą strachu.

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Otago zatonął z powodu nie trzymania kotwicy - wziąłeś kotwicę?

Dobrze Olek spytał wyżej - czym dla Ciebie jest żeglarstwo? Pasmem udręk i powodem stresu?!

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Siostrze obiecałam, trzeba będzie ją trochę wyprostować co do zachowania na żaglach.

_________________
wodna°ᵒ̊

Chcesz powiedzieć, że ominęła Ciebie era flaszenlogów ?

Piotr Siedlewski

Żeglarstwo jest jednym z najbezpieczniejszych hobby. Wypadki zdarzają się niezwykle rzadko. Nie zwalnia to jednak nikogo, z tego aby mimo to dbać o bezpieczeństwo. Safety first, jak mówią Anglicy. Jeśli jest bezpiecznie to możemy już cieszyć się żeglowaniem. I wtedy zadowolone twarze załogantów są nagrodą.

Ja może jestem szczególnie przewrażliwiony na punkcie bezpieczeństwa, bo prowadzę rejsy z małymi dziećmi a wkrótce także morski rejs z niemowlakiem. I powiem Wam, że akurat z tego zarzutu, jestem dumny. Spokojnie możecie mi zarzucać, że na moich rejsach dbam przesadnie o bezpieczeństwo.



I tu zaimponowałaś mi! Tak jak żeglarz, nie załamujesz się, tylko zastanawiasz się, jak pokonywać trudności! Czy siostra jest młodsza od Ciebie?

Prośba do Adminów. Wydzielcie posty nie związane bezpośrednio z pytaniami Oli - do innego wątku. W tym moje, bo Szanowni Koledzy wpuścili mnie w OT.

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Ależ Andrzeju, nie przeszkadzają mi Wasze rozmowy tutaj, jeśli o to chodzi!

co do pytania o wiek siostry- nie, nie jest młodsza. Ma 24 lata

_________________
wodna°ᵒ̊

Dla Kuracenta Żeglarstwo jest sposobem na podniesienie swojego EGO i robienia z siebie bohatera. Dlatego rozpisuje się o niebezpieczeństwach czyhających na każdym kroku, o zagrażających życiu 10-cio stopniowych przechyłach i mrożących krew w żyłach przejściach przez przesmyki o szerokości 150m. Do tego gloryfikacji i sprowadzaniu do wielkiego wyczynu tak powszechnych jak przyrządzenie posiłku - czekam z niecierpliwością na wątek o czynności która następuje potem, czyli zrobieniu kupy. To też przecież czynność zagrażająca życiu ;->. Ma jednak wyjątkowego pecha, bo rozpisuje się o tym wszystkim na forum, na którym ludzie coś niecoś wiedzą na temat o którym pisze i dla których żeglowanie jest równie bohaterskim czynem co gra w bierki. Za to w przeciwieństwie do rzeczonego mają pojęcie ile kosztują składniki na obiad i jak przyrządzić jakąkolwiek potrawę...

_________________
Pozdrawiam
Krzysztof Chajęcki "meping"

Dokładnie tak.

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Meping, mam wygooglać Twoje zdanie o wadach wszelkich uogólnień?!

Na dole jest napisane tak: "W sumie było 1108 użytkowników online :: 177 zarejestrowanych, 0 ukrytych i 931 gości (oparte na użytkownikach aktywnych przez ostatnie 24 godzin)". O prawie tysiącu osób nie wiesz nic.

Kiedyś ktoś napisał na forumie o kuracentyzmach, że są one często zarodźcem całkiem rozsądnych dyskusji, z których można się wiele dowiedzieć. Popieram autora tamtej wypowiedzi, bo też uważam, że z absurdalnego Andrzejowego pytania czasami rodzą się fajne dysputy (co nie zmienia mojej oceny poziomu porąbania Jędrusia )

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

hmmm @meping myślę, że przesadzasz. Po prostu Kuracent tak odczuwa żeglarstwo i dzieli się swoimi obawami tu na forum. Problem jest gdzie indziej - stres kapitana, choćby najbardziej skrywany, zawsze udzieli się załodze i może niestety popsuć wiele.

Wszystko ok, dopóki nie ma powodów do stresu i tu pytanie do Kuracenta - czy jesteś pewien, że w skrajnej sytuacji dalej będziesz umiał zachować kamienny spokój?

IMO kapitanowanie na morzu to nie tylko wyznaczanie pozycji i pamiętanie o uzupełnieniu paliwa czy manewry portowe. To są rzeczy, które nie mają prawa stresować skipera.
Dla mnie najtrudniejszą sztuką jest umiejętność dowodzenia załogą i myślę, że tego będę się uczyć całe życie.

_________________
noone