W latach 70 przywiozlem czerwoniaka, Barka lub Arka(nie pamietam) nazwalismy go Galatea, z Gdyni do Krakowa , do parku Jordana, po remoncie, dodanie silnika, skladane maszty, w 1972 poplynelismy Dunajem z Bratyslawy do Konstancy.

Witam.
O Czerwoniakach dowiedzialem sie dozo pozniej z internetu.
Jako mlody adept sztuki zeglowania mialem wiele frajdy w latach
siedemdziesiatych z jednym z takich Czerwoniakow. Trafil daleko od morza prawie ze w gory
bo do Tarnowa. Mialem wtedy chyba 17 lat jak zaczelismy harcerze z 36 WDH im ORP Orzel
remontowac ta jednostke. Co ja wtedy wiedzialem o zeglowaniu tyle ze bardzo mnie pociagalo
Na zeglarza zdalem egzamin praltyczny i teoretyczny. Jacht stal niedaleko przy
ul Narutowicza. Po lekcjach dlubalismy przy nim z kolegami zeby go przygotowac
do wodowania.Mial piekne debowe deski na burtach laczone miedzianumi nitami.
Kladlismy na burty laminat z maty i zywicy epixydowej. Zeby uszczelnic kadlub. Jak sie pozniej okazalonie
byl to dobry pomysl. Po jakims roku takiej meczarni z braku doswiadczenia ladlub byl gotowy usczelniony.
Jacht dostal pieknne drewniane maszty i nowe zagle. Zostal przetransportowany na Jezoro Roznowskie k Grodka nad Dunajcem. Tego roku latem odbykem moj pierwszy rejs morski na S Y Odkrywca
z jako zalogant. Rejs byl pelnomorski krajowy jak sie wtedy mowilo czyli z Gdyni na Baltyk i powrot do Gdyni bez zawijania do obcych portow. Przy Gotland zkapal nas sztorm 10 B co bylo duzym przezyciem dla 18 latka ze srodladzia. Dalsze losy zeglsza i jachtu opisze pozniej bo tel wymaga ladowania. cdn