Żagiel pracujący pod kątem 10 do 50' do wiatru rozkołys aktywnie tłumi. I można sobie coś takiego postawić. Metodą sztormową niegdyś było wybranie małego kliwra na bukszprycie do diametralnej, na obu szotach. Stare dzieje, ale stosował Slocum, Dumas, Knox-Johnson i chwalili sobie.
Ja wypróbowałem ustawienie gieni (może raczej dużego foka, bo nieco podcięty, nie poziomo, co akurat istotne) na wytyku - nie spinakerbomie, lecz bosaku idącym od cęg masztu (z tyłu, za wantami) wypychającym róg szotowy. Normalnie zaparty o podstawę masztu i wetknięty ostrzem w remizkę. Szot wybrany trzyma wszystko na sztywno, żagiel ustawiony 45-50 stopni do diametralnej. I święty spokój. Pracuje tak bardzo ładnie od pełnego bajdewindu po fordewind, powiedzmy od kąta żeglugi 70 do 200, w fordewindzie mając opływ w istocie idący po żaglu z tyłu
Sprawność takiego żagla jest w efekcie większa. Elegancko też można na motyla jechać.
IIRC przepisy regatowe tej metody kategorycznie zakazują - ciekawość WHY?
HR P28
) 