W pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Niedziela, 1 lipca startujemy we dwa jachty z Dziwnowa do Sassnitz. Tomkowy "Homer II" i moja "Dulcinea".
Tomek szybko stawia żagle, jeszcze w kanale, my po wyjściu stajemy pod wiatr stawiając grota, którego pełzacze wypadły z likszpary.
Zajęło nam to dłuższą chwilę i kilka kabli w kierunku przeciwnym do planowanego.
Po zrobieniu porządku z grotem i postawieniu genui płyniemy około mili za "Homerem II" prawym halsem z prędkością około 6 kn.
W takiej konfiguracji zbliżamy się do "ruty", którą wykorzystują promy pływające ze Świnoujścia do Szwecji i widzimy sylwetkę tegoż nadpływającego od północy.
I tu zaczęło się coś co spowodowało, że opadły nam szczęki z wrażenia.
Nagle z radia dobiega sympatyczny, męski głos:
"Jacht Homer II - prom Skania prosi" (Homer II ma transponder AIS).
"Zgłasza się Homer II"
"Widzimy was na ekranie, skręcimy w lewo, żebyście mogli przejść nam przed dziobem"
W tej chwili zrobiło nam się ciepło - bo to jakby prosto na nas.
Tym razem ja wywołałem Skanię i uzyskałem info, że mnie także widzą i nie rozjadą.
Stanęło na tym, że uzgodniliśm iż przejdziemy mu za rufą.
Pierwszy raz mi się zdarzyło, że mostek dużego, komercyjnego statku sam proponuje jachtowi płynącemu pod żaglami, że zejdzie mu z drogi.
