Biorę w ciemno, ale tylko z autografami i dedykacją

Ile się czeka na wyjęcie z wody i miejsce na "twardym"?

Marku, jak jeździcie na brzeg z kotwicowiska? Marina oferuje jakąś podwózkę czy własnym transportem?
Jeżeli własnym, to jak wygląda kwestia pozostawienia dinghy na brzegu? (Pytam o kradzieże)

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Oooooo! Naprawdę fajnie.

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl

Pytanie niby proste, ale odpowiedź nie może już być prosta. Jesteśmy w Meksyku, tu nic nie jest oczywiste.
Po pierwsze, przeważnie nie prowadzą rezerwacji. Jak łódka zejdzie do wody, to następny może stanąć na wolnym miejscu. Trzeba dzwonić i się dowiadywać. Mariny bardziej na północ zatoki są dostępne nieomal od ręki i są tańsze, ale o tej porze roku jazda na północ to tylko dla twardzieli. Sytuacja meteorologiczna w zatoce to dość złożony temat. Gdzieś pod koniec marca można się tam wybrać, a ja chcę płynąć na Polinezję już w połowie kwietnia. Muszę więc szukać miejsca na południu zatoki.
Pojechałem do San Blas, żeby sprawdzić warunki i okazało się, że nie ma tam wody i prądu i nie można mieszkać na jachcie, są za to chitras’y (tropikalna odmiana komarów). Są znacznie mniejsze od komarów, które znamy na tyle, że przechodzą przez moskitiery. Ugryzienia są znacznie bardziej dokuczliwe i swędzenie utrzymuje się przez kilka dni. Te komary można już spotkać na Karaibach w sąsiedztwie mangrowców. Gryzą głównie po nogach, gdyż słabo latają. Siedzą w piasku i atakują z ziemi. Z wiatrem mogą przylecieć na jacht.
Napisałem o tych stworzeniach, bo nasza wizyta w tamtej marinie trwała 30 minut a pogryzienia odczuwałem przez tydzień. Wszyscy tam chodzą w długich spodniach a nogawki należy wpuścić w skarpetki.


W marinach są dinghy dock’s (oczywiście płatne 5-10$ za dzień) i jest bezpiecznie. W innych miejscach bywa różnie. Przykładem może być La Cruz. Jest tam tylko port rybacki i nie ma miejsca na pozostawienie pontonu. Widzę czasem ponton wyciągnięty na plażę. Praktyka jest taka, że żeglarze świadczą sobie usługę podwózki na brzeg, albo można korzystać z miejscowych łodzi wożących turystów – takie water taxi.
Przestępczość jest niska. Nie odczuwam tu żadnego zagrożenia, ale trzeba mieć cały czas na uwadze fakt, że są to jednak biedni ludzie, którzy patrzą na hordę (głównie) Amerykanów, którzy epatują (z punktu widzenia miejscowych) bogactwem. W marinach nie widziałem ani jednego meksykańskiego jachtu. Rybackie wioski są otoczone rezydencjami i kompleksami hotelowymi. Wszystko głównie dla Amerykanów i Kanadyjczyków.
Wczoraj na kotwicowisku miała miejsce akcja. Miejscowy chłopak podpłynął wpław do katamarana na kotwicy i ściągnął z pokładu paddleboard. Wiosłując rękami zaczął odpływać. Ktoś to zauważył i podniósł alarm przez radio. Kilkanaście sekund później trzy pontony w ślizgu dopadły gnojka. Błagał, żeby nie wzywać Policji.


Fajne zajęcie na długie przeloty.

_________________
Marek (dawniej Jeanneau - wszystko się kiedyś kończy)
Czas ruszać. www.newkate.com

W Meksyku należy (koniecznie) sprawdzać datę na pokwitowaniu zapłaty za wizy.
Kolega został wezwany do Immigration (Policja portowa przypłynęła na kotwicę) w celu wezwania do zapłaty za wizy (jego i załogi). Kolega (jak wszyscy) zapłacił za wizy (które otrzymał) przy odprawie. Na miejscu okazało się, że na pokwitowaniu (które wystawił urzędnik) brakowało daty. Koledze wytłumaczono, że z tego powodu pieniądze, które zostały przesłane do jakiejś jednostki państwowej nie zostały przesłane do Immigration z powodu braku daty na pokwitowaniu. Okazało się, że uzupełnienie brakującej daty nic już nie zmieni (wiza kosztuje 35$ od osoby). Trzeba zapłacić jeszcze raz. Ponieważ dyskusja zmierzała donikąd a reakcją na każdy argument było wzruszenie ramionami urzędnika, kolega nie mając wyjścia zapłacił ponownie za wizy. Po otrzymaniu pokwitowania postanowił sprawdzić czy tym razem jest tam data. I okazało się, że trzymał w ręku pokwitowanie bez daty. Sytuacja zrobiła się dość kuriozalna. Urzędnik dopisał datę, ale nie poczuwał się do niczego więcej.

Meksyk, jak każde miejsce, ma swoje blaski i cienie. O ile okoliczności przyrody zachwycają, to obcowanie z miejscową ludnością zachwyca mniej. A jest to najbardziej opiniotwórczy element poznawczy. W tej ostatniej kategorii Meksyk przegrywa ze wszystkimi dotychczas odwiedzonymi przez nas miejscami. Meksykanie (szczególnie w branży żeglarskiej) są bardzo aroganccy, butni i nastawieni głównie na dyktowanie absurdalnie wysokich cen, szczególnie gdy żeglarz znajdzie się w sytuacji przymusowej, ale nie to jest najważniejsze. Mam ogromny problem z zaakceptowaniem okazywania niechęci do gringos. Nie chodzi tu o to, że to ja jestem gringo. Chodzi o to, że nie akceptuję niechęci do ludzi dlatego, że są inni, co do zasady, bez względu na to, o jaką inność chodzi.
Do tego nie można pominąć licznych kradzieży. Mariny są strzeżone i bezpieczne, ale pozostawienie jachtu na kotwicy wiąże się z ryzykiem włamania (nawet w dzień). Pozostawienie jachtu na noc to nieomal pewność tego, że jacht będzie okradziony. Nam lokalni złodzieje ukradli ponton przycumowany do jachtu. Podniesiony alarm na radiu pozwolił odzyskać ponton, który został zauważony na plaży ze spuszczonym powietrzem (przygotowany już do transportu). Silnika niestety już nie było (nowa Yamaha 15 km). Technika jest taka - złodziej podpływa wpław do jachtu z nożem, odcina cumę i bezszelestnie oddala się z wiatrem. Miejscowe gangi czują się tu zupełnie bezkarne. Kilka dni temu katamaran został okradziony ze wszystkiego (nawet łyżki i widelce zabrali). Na policji poszkodowani usłyszeli pytanie; czego od nas oczekujecie? Odnoszę wrażenie, że Policja jest opłacana.

W sobotę (jeżeli dobra prognoza się utrzyma) opuszczamy Meksyk (bez żalu) i ruszymy na Polinezję Francuską. Będzie to około 3000 Mm. Gdzieś blisko 132 południka przekroczymy równik. Płyniemy na sam środek największej wody świata.



Tu w Zatoce Banderas czuje się już od kilku tygodni wzmożony ruch związany z otwarciem sezonu na przeloty przez Pacyfik. Ostatnie przeglądy i naprawy. Nam pozostało jeszcze tylko uzupełnienie prowiantu.
Jacht jest w pełni sprawny. Nowy hydrauliczny siłownik autopilota zamontowałem w ubiegłym tygodniu. Testy wypadły dobrze.
Pomiędzy Markizami i miejscem naszego startu dryfuje opuszczony w październiku ub. roku jacht s/v Yara. S/v Zingaro podjął załogę z jachtu po utracie masztu (relacja dostępna na YT). Będziemy musieli być czujni. W tym rejonie włączymy radar. Jeżeli uda się nam namierzyć jacht. Zatopimy go.

_________________
Marek (dawniej Jeanneau - wszystko się kiedyś kończy)
Czas ruszać. www.newkate.com

Może zanim to zrobicie nie lepiej zgłosić jacht do służb morskich żeby nie było problemów?

Czy to ten?
https://boatwatch.org/resolved/sv-yara- ... k-of-dawn/

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

Nie ma służb morskich które się zajmują zatapianiem dryfujących wraków. Taki jacht stanowi realne zagrożenie.
Od pół roku wrak kręci się mniej więcej w tym samym miejscu a jest to trasa przelotu na Markizy z południowej Kalifornii i Meksyku.
Jeżeli zobaczę wrak na radarze to go zatopię.

Na uwagę zasługuje brudna burta wraka. Ilość syfu przylepionego w ciągu kilku miesięcy daje sporo do myślenia. Odnoszę wrażenie, że Pacyfik jest znacznie brudniejszy od Atlantyku. Jest to bardzo przygnębiające.

_________________
Marek (dawniej Jeanneau - wszystko się kiedyś kończy)
Czas ruszać. www.newkate.com