Potwierdzacie moje spostrzeżenia. Wcale mnie to nie cieszy... 
Do kwestii "żeglować, ale jak?" dochodzi także "czytać, ale co?" W Internecie można wyczytać stosy bzdur, ale i na drukowane dzieła trzeba uważać. Przez grzeczność nie będę przytaczał przykładów. Miało być pozytywnie.
Doświadczenie wynika z sumy popełnionych błędów. Własnych. Uczenie się na błędach cudzych, to metoda dobra i tania, ale tylko uzupełniająca.
Patrzę przez okno na przybój i właśnie się nieco uspokoił. Rano był naprawdę potężny. Nie muszę patrzeć w tablice pływów, żeby wiedzieć że jest wysoka woda, bo wiem że najgorszy przybój jest przy odpływie - na płytszej wodzie fale się bardziej załamują. I biada jachtowi, który kotwiczy we względnie dobrych warunkach na wysokiej wodzie, po 6h może być bardzo krucho. - to jest przykład wnioskowania na podstawie zasobów wiedzy własnej połączony z uczeniem się na błędach cudzych.
Przykład drugi: Nie mogłem doprosić się, żeby kolega zakładał szelki i przypinał się, kiedy idzie sikać na rufę. Opowiadałem nawet o kapitanciu, który w ten sposób wypadł za burtę i tyle go widziano. Za którymś razem popchnąłem go w trakcie. Zachwiał się, złapał achtersztagu, obsikał spodnie i przerażony wykrzyknął - Zwariowałeś?
Efekt osiągnąłem, zaczął się przypinać.
To jest przykład uczenia się na błędach własnych u kapitancia psychopaty. Cena błędu nieduża, nauka IMHO warta życia.
Miałem to szczęście, że na początku swojej żeglarskiej drogi spotkałem mentora, który wyznaczał mi zadania przygotowujące do roli skippera. Np szykowaliśmy się do wyjścia z Gdyni, wziął mnie do mapy i powiedział: Płyniemy do Jastarni. Pokaż którędy byś popłynął i na co będziesz uważał. Wyznaczyłem jakąś trasę, nawet z sensem, ale nie udało się jej ściśle zrealizować ze względu na kierunek wiatru, który się zmienił. Trzeba było uwzględnić nowe okoliczności i nowe niebezpieczeństwa - na bieżąco w morzu jest to trudniejsze, tego się nauczyłem.
Także tego, że wypływając z nową załogą i niezbyt znanym jachtem, pierwszy etap robić krótki i w dzień. Np: płynąć z Gdyni do Szwecji, zrobić przeskok do Helu. Na Zatoce sprawdzimy załogę robiąc kilka zwrotów, refowanie, MOB. Sprawdzimy jacht zmieniając żagle, obserwując takielunek, słuchając silnika, pompując zenzy itd.
Przed wejściem do portu wypytywał mnie co i jak zrobię. I zawsze padało "A o czym jeszcze zapomniałeś?" Zawsze się coś znalazło, a to nie przygotowałem rzutki, albo bosaka, albo słynnego drucika do przetykania palnika w kuchence 
Wybieraliśmy się też na spacer na główki portu, gdzie musiałem odpowiedzieć na pytanie czy wychodzimy. Dusza się wyrywała w morze, ale patrząc na przybój we Władysławowie, dużo trudniej podjąć taką decyzję niż siedząc w knajpie...
Dużo się nauczyłem. Zygmuncie - dziękuję!
Nie jest więc prawdą, że uczymy się tylko na samodzielnie prowadzonych rejsach, jak nie jest prawdą, że staż z żaglowców nie przydaje się do prowadzenia jachtów. Zanim dojdziemy to zdobywania doświadczenia na własnych rejsach, trzeba posiąść wiedzę, umieć zastosować ją w praktyce, przeanalizować błędy cudze i potem dopiero popełniać własne. Wyjdzie szybciej i taniej...
Pozdrawiam
Krzysiek
| Załączniki: |
IMGP1595.JPG [ 194.44 KiB | Przeglądane 5543 razy ]
|
|
