Popieram Cape - odbijacze staram się zdejmować, albo przynajmniej wrzucić na pokład, choćby dlatego, aby nie tłukły o burtę, aby nie zgubić, bo linki którymi są mocowane zazwyczaj są tak dobrane, aby dały się łatwo odwiązać (i węzły mocujące także), co sprawia, że tłukąc o burtę po zawietrznej mogą to zrobić same i opuścić jacht bezpowrotnie. Pomimo powyższego czasem zdarza się zapomnieć. Czemu? Ano często żegluję z bardzo mało liczną załogą, czasem sam, czasem jeszcze gorzej (dla porządku na decku) z małymi dziećmi i w ferworze manewrów poodejściowych (klarowanie cum, zbieranie odbijaczy, szykowanie do stawienia i stawianie żagli) albo się zapomni, albo zapomni się o jednym czy dwóch odbijaczach. Ze schowaniem nigdy nie miałem problemu, bo jest na nie stałe miejsce w bakiście. Bardzo rzadko nie ściągam ich z premedytacją, albo tylko wrzucam na pokład, np. jak się przestawiam z Neptuna czy Conrada do AZS na rybkę, na kakaryce przy spokojnej wodzie. Gdy mi ktoś zwróci uwagę to grzecznie dziękuję (jak zapomniałem) i ściągam, albo mówię wprost, że to dlatego, iż płyniemy tylko kawałek. Ze względu na to, iż u mnie częstym powodem pozostawienia odbijacza jest skleroza i roztargnienie, przez co jestem wdzięczny za zwrócenie uwagi, to też czasem grzecznie zwracam uwagę innym.
A co do prania? W porcie to dla mnie norma - zwykła ludzka rzecz, konsekwencja prostego wyboru - robię i suszę pranie, albo biegam kolejne dni w tych samych gaciach i skarpetkach. Podobno nie żegluje się z praniem na relingu. To prawda, bo może zwiać, ale jak jest odpowiednio przypięte a woda jest na tyle spokojna, że nie chlapie, to czemu nie? Tak, zdarzało się, mam nawet zdjęcie wschodu słońca gdzieś koło Gotlandii, ze skarpetkami na relingu. Bo jaki mam wybór? Opóźnić opuszczenie portu o dobę, albo skitranie ich na kilka dni pod pokładem, gdzie przejdą miłym zapaszkiem stęchlizny...
Oba powyższe zwyczaje (ściąganie odbijaczy i nie pływanie z praniem) mają swe źródło w tradycji, która ma swe źródło w praktycznych aspektach żeglugi i bycia na jachcie. Tradycja to w dużej mierze "dobra praktyka". Postępując tak jak opisałem odstawiam na bok tradycję, która jest czasem niepraktyczna, a kieruję się bieżącymi potrzebami moimi i załogi oraz zdrowym rozsądkiem.
Wydaje mi się, że dość jasno wyłożyłem moją filozofię w tych kwestiach 
Pozdrawiam
meping
*****
Maar napisał(a): Pomijam to, że wiele (o ile nie wszystkie) elementy etykiety mają swoje źródło w pragmatycznym podejściu do żeglowania i nieprzestrzeganie ich może mieć wpływ na bezpieczeństwo.
To samo napisałem...
|
