Ahoj,
Minęło sporo czasu od kiedy tu ostatni raz zaglądałem i jeszcze więcej od kiedy coś publikowałem. Tak mnie jakoś codzienne życie do podłogi przygniotło, że poziom mojej społecznej aktywności pełzał po podłodze.
Blog też oszczędzałem przed aktualizacją i nawet pomysły porzucenia tego niewdzięcznego zajęcia tłukły się po głowie coraz głośniej. Życie bez obnażania swojej prywatności jest wszak dużo bardziej wygodne, spokojne i mniej zobowiązujące.
Jednak moja zwierzęca, stadna potrzeba dzielenia się wrażeniami i emocjami z innymi wzięła w końcu górę. Postanowiłem jeszcze raz podjąć wyzwanie, nadrobić zaległości i potem na bieżąco już uprawiać szkutniczo-żeglarski ekshibicjonizm.
Dla tych co nie są w temacie informuję, że z moją dotychczasową aktywnością mogą zapoznać się głównie w wątku o s/y Santa Pasta
Oto pierwszy wpis po dłuższej przerwie, przy tworzeniu którego pamięcią musiałem sięgnąć wstecz o prawie trzy lata. Nie ma w nim odrobiny żeglarskiej przygody i nie znajdziecie nic ciekawego o remoncie łódek, ale od czegoś przecież musiałem zacząć. Na rozgrzewkę zapraszam więc na taki oto wstępniaczek do moich nowych przygód z nową łódką
https://rawonsails.blogspot.com/2018/10/kto-szuka-ten-zwiedza-druga-wyprawa.html
I jeszcze jedno. Wszystkim marudom, którzy z uporem maniaka namawiali mnie do kontynuacji blogowej działalności, gratuluję wytrwałości i osiągnięcia celu
