Tak na marginesie niedawno skończonego Festiwalu Shanties - kilka przemyśleń.

Festiwal zaczynał się przed laty trochę "obok" mnie. Jeszcze wtedy nie byłem aż tak mocno zaangażowany w żeglarstwo, tym bardziej, że właśnie niedawno odpowiedni urząd wyjaśnił mi, że "klauzula morska" mi nie przysługuje. Na początek Shanties był imprezą kameralną, a animatorką (jedną z wielu) była Monika Jarolim, obecnie Pękalska. Koleżanka z klasy licealnej, w której byłem zakochany szczenięcą miłością. Ona wie, ja wiem, oboje wiemy jak to było. Moniko - nadal jestem w Tobie zakochany

No i Monika - do dziś pamiętam, Kraków Nowa-Huta, os. Centrum A (dokładne namiary znane i pamiętane, znaczy numer bloku i mieszkania oraz numer telefonu - nie do publikacji) dała mi do przepisania na maszynie pierwszy chyba śpiewnik shanties. Bo ja miałem w domu takową maszynę - umiałem pisać, choć nie do końca, po latach mnóstwo byków wykryłem .

Szron trochę skronie przykrył, ale sentyment został.

Do czego?

A, do znajdujących się w tytule wątku "piosenek prawdziwych".

Czyli takich, których autorzy wiedzą, co i o czym piszą.

Nie sztuka opiewać "żeglarskiego jelenia na rykowisku". Czyli zachodzące słońce, wzburzone fale i te sprawy....

Niedościgłym mistrzem opisywania prawdy (choć w bardzo subtelny, aluzyjny sposób) był śp. Janusz Sikorski, Sikor. "Do Anioła Stróża" dziesiątki razy sobie nuciłem, stojąc za sterem w nieciekawych warunkach. "Ballada o Wszechżonie" ma u mnie ciut inne konotacje prywatne, jakkolwiek też mocne. Podobnie jak "Nostalgia", albo "Tawerna pod Dorodną Flądrą". Nostalgiczne "Morze Sargassowe" czy "Kołysanie" są po prostu piękne.

O ile wcześniej wspomniane tytuły odnoszą się jakoś do wytęsknionej kobiety, pozostałej w domu, i mówią o bezpośredniej relacji miłosnej - te dwa ostatnie teksty pokazują kwintesencję przyczyny, dla której tą kochaną kobietę pozostawia się samotną, idąc w morze. "Ballada o Wchechżonie" - zresztą też. Ot, po prostu, życie. Takie "pisane pianą", "ze sztormu w sztorm".

Od czasu do czasu (nie uzurpuję sobie niczego) jestem również zawodowym żeglarzem. Gdzie mi tam do prawdziwych marynarzy - takich, co 9 miesięcy w morzu, 3 miesiące na urlopie. Moje proporcje są raczej odwrotne. A jednak...

Niskie ukłony dla Anki Peszkowskiej - żony marynarza (prawdziwego marynarza, m.in. Komendanta Daru) za mnóstwo lat temu napisane "Nieczułe morze". Gdy pisała te słowa - Pestka był już oficerem marynarki handlowej, choć o komendanturze Daru pewnie jeszcze nie marzył. A ja wtedy - chyba pierwszy raz wąchałem sól na bałtyckim rejsie Jagiellonią. Tak się jakoś złożyło, że też zrozumiałem sens tych słów...

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Urok "Do Anioła Stróża" odkryłem na nowo kiedy kiedyś pracując przy komputerze na drugim oknie przeglądarki wyszukiwałem na YT różnych interesujących mnie utworów z dziedziny szant i piosenki żeglarskiej. Mimo, że mam płytę CD z utworami Janusza Sikorskiego to wcześniej kiedy słuchałem tych piosenek ciurkiem ta jedna jakoś mi się wtedy nie wyróżniała na tle innych. A wtedy po prostu mnie zamurowało. Zresztą posłuchajcie:http://www.youtube.com/watch?v=WvNThhbbzvQ

Pozdrawiam Marian Janaś

Słuch mam wprawdzie całkiem do d..., ale wydaje mi się, że to jest wykonanie Waldka Mieczkowskiego, a nie Sikora.

Kasetę (ktoś pamięta co to?) Sikora mam i to nawet z jego dedykacją. Przedwczoraj widziałem w Realu na wyprzedaży CD z nagraniami z tej kasety.

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

Szanty żeglarskie... ostatnio kupiłem synowi, niech się uczy

http://www.nokaut.pl/ksiazki/spiewnik-z ... 45067.html

Masz rację!
To znaczy - masz rację, że słuch masz całkiem do d....
To śpiewa Sikor!

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Potwierdzam, to Sikor.

_________________
Alkohol pity z umiarem nie szkodzi nawet w dużych ilościach.
http://www.szkutnia.waw.pl

OK, bo już się martwiłem, że coś się zmieniło.

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

I wspaniały "komentarz" Jurka Porębskiego na trąbce.

Byłem kiedyś na "tawernianym" koncercie Starych Dzwonów. Sala aż grzmiałą od głosów całej publiczności, śpiewającej wraz z Jurkiem Porębskim, Ryśkiem Muzajem, Andrzejem Koryckim. Jakoś 2005-2006, nie pamiętam.

Koncert był poświęcony właśnie pamięci Sikora. Dzwony śpiewały wyłącznie Jego piosenki, przeplatając (w konferansjerce) anegdotami. Bez żadnej hagiografii, wręcz przeciwnie.

Jedną z nich przytoczę.

Otóż, Sikor jechał na rejs Polskim Leniem, sznurki oddawał mu, zamieszkały w Sopocie, niejaki Rysiu Muzaj. Na pożegnanie dżentelmeni wyraźnie sobie zapowiedzieli, że za tydzień się spotykają, materiał do nowej płyty itd.

Przychodzi następna sobota, Rysiu czeka na Janusza - nieobecny.

No OK, ostatnio sztormiło, może jacht się spóźnił... Bywa.

W niedzielę Rysiu już się trochę zaniepokoił, ale gwałtowynych ruchów nie podejmywał. Jak Sikor wróci - to wróci. i da znak życia.

W poniedziałek jednak pojechał do Gdyni, do CWM, z pytaniem - gdzie jest teraz Polski Len?

- Normalnie, w morzu. Sikor oddał łódkę w sobotę, a teraz jacht jest już w morzu, z kolejną załogą.

Środa wieczór, do drzwi mieszkania Ryśka puka Sikor, z napoczętą butelczyną wiskacza za pazuchą i powiada "Cześć Rysiu, właśnie wróciłem..."

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma