[Wojciech1968] wydzielone z tego tematu viewtopic.php?f=5&t=2451&p=315170#p315170

Miałem okazje popływać na trimaranie po Bałtyku, Północnym i Atlantyku.
To stare czasy, lata 70, gdy Łódzcy harcerze wybudowali trimarana RETMAN III.
Szanując uwagi poprzedników pozwolę sobie odnieść się do kilku poruszanych aspektów.
Pierwszy, to przewrotka i powstanie samodzielne.
„Mój” trimaran miał maszt aerodynamiczny, szeroki na 1200 mm, z pustą komorą pływakową w środku. Do tego na topie był duży pływak, zwany przez załogę „awacsem” - od tego samolotu z wielkim radarem. Maszt był mocowany do pokładu na przegubie, a wanty miały tzw. „zapas”, pozwalający wydłużyć je bez odpinania o ok. 30 cm. Po wywrotce załoga luzował wanty z jednej strony, maszt leżący na wodzie dzięki wspomnianemu „awacsowi” i przegubowemu połączeniu się przekrzywiał i w efekcie kadłub wraz z pływakami odchylał się od pionu wystarczająco, aby trimaran samodzielnie powstał. (!) Jako, że w latach 70 trimarany to była wielka nowość, inspektorzy PRS zażądali próby powstania i takowa odbyła się w basenie jachtowym w Gdyni. Załoga potrzebowała 10 minut na poluzowanie want i jacht powstał!
Kolejnym życzeniem panów z PRS była próba łańcuchowa wytrzymałości połączenia kadłuba i pływaków, na którą z oczywistych przyczyn nie mogliśmy się zgodzić.

Drugi aspekt, to żeglowanie po Bałtyku. Jak pojawiała się fala, to zwykle w wyniku wiatru. Jak wiatr był za słaby, to jachtem nieco kiwało, natomiast gdy przywiało porządniej, jeden boczny pływak zagłębiał się całkowicie w wodę, drugi unosił się całkowicie w powietrze a wąski kadłub ciął wodę jak nóż. W efekcie jacht szedł równiutko, rozcinając fale jak ciepły nóż miękkie masło. Prędkość rosła do fantastycznych wartości 25 węzłów i więcej, ale skala się kończyła i strzałka opierała się o ogranicznik. Kilka spotkanych załóg na klasycznych jachtach miało wielkie oczy, gdy mijaliśmy ich kiwających się na typowej bałtyckiej fali z szybkością kilku węzełków. To była jazda!
Wadą były rozbryzgi z dźwigarów zanurzonego pływaka, w efekcie sternik był nieustannie „pod prysznicem”.

Kolejnym aspektem były zwroty. To był koszmar. Po zwrocie sternik w maleńkim kopicie stal na kłębowisku lin a wachta pracowicie porządkowała chyba 18 lin zmienianych w czasie każdego zwrotu!
Czy wspomniałem, że poza aerodynamicznym masztem, pod którym bez żadnych żagli Retman robił 8 węzełków, był grot zaopatrzony w tzw. wtedy „path avenue bom”, czyli wielką szeroką konstrukcje kształtu kajaka, na której w poprzek było zainstalowanych kilkanaście szyn, po których poruszały się wózki a dopiero do nich był przymocowany giętki bom właściwy i do niego dolny lik grota? Dzięki temu żagiel od samego dołu miał właściwe wybrzuszenie – tak głosiła teoria.
Tak więc zwrot wyglądał tak, że jacht dochodził do linii wiatru praktycznie stając, wtedy szybko przerzucaliśmy żagle, jacht zaczynał się cofać, sternik wychylał ster w drugą stronę, żagle łapały wiatr, jacht się zatrzymywał i po chwili ruszał do przodu nowym kursem. Chyba nie muszę dodawać, że częste zwroty nie były mile widziane przez załogę?

Z ciekawostek dodam, ze napęd mechaniczny stanowiły dwa silniki zaburtowe typu Wietierok, zamontowane na tylnej krawędzi dźwigarów, na czymś w rodzaju pantografów znanych ze śródlądzia.
Żebyście widzieli miny niemieckich pograniczników.

Z ogromna zazdrością patrze dziś na wypasione trimarany turystyczne. Jeśli bóg od kasy pozwoli, to kiedyś taki wyczarteruje.

_________________
Pozdrawiam
WW

Masz jakies zdjecia Retmana III?

Moze warto byloby je zeskanowac i wrzucic na forum ku uciesze gawiedzi?!

_________________
Pozdrawiam,
Marcin

"If I had been God
I would have rearranged the veins in the face to make them more
Resistant to alcohol and less prone to ageing"

Już kiedyś Maciek Adamczak poszukiwał zdjęć Retmana na pl.rec.zeglarstwo, ale skończyło się na obietnicy Andrzeja Witka, że poszuka:
http://pl.rec.zeglarstwo.narkive.com/FY ... ii-zdj-cie

Samo skrzydło Retmana (ale chyba jedynki, nie trójki) robi za maszt na stawach Stefańskiego w Rudzie Pabianickiej (poniżej czterech zdjęć na pierwszej stronie):
http://www.rudapabianicka.fora.pl/teraz ... go,56.html

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Tak, to maszt od Retmana.
Miał więcej przygód, łącznie ze złamanie masztu przy lekkim wietrze, z powodu błędów technologicznych, ale budowali go tacy jak ja, dzieciaki wtedy.
Był też wykończony z typową dla tamtego czasu siermiężnością. Dość powiedzieć, że maty nie starczyło na wnętrza a i farba skończyła się w połowie malowania szafki. Kompas został przyniesiony i postawiony przed sternikiem. Kto by się tam martwił o wykonywanie jakichś fanaberii typu tabele dewiacyjne, mapy, silniki, itp. Nawet z radia został wyjęty bezpiecznik, abyśmy go nie zepsuli, itp.

Pamiętam, jak kiedyś zabrakło wiatru, flauta kompletna.
Zniosło nas na szwedzkie wody i tak staliśmy kilka godzin.
Przypłynął kuter ichniej straży i bardzo uprzejmie zapytali, czy mogą wejść na pokład.
Zgodziliśmy się - nie było wyjścia.
Wszedł Szwed i wspaniałą angielszczyzną zapytał, czy wiemy gdzie się znajdujemy - rozmowa była w ogóle fascynująca z uwagi na różnicę poziomów jego i naszego "angliczańskiego".

Pokazaliśmy mu mapę z zaznaczona naszą pozycją.
Bardzo się zdziwił i poprosił o pokazania namiarów z Navisata.
My, że nie mamy Navisata.
To poprosił o namiary z Lorana.
My, że nie mamy Lorana.
Krzyknął coś po szwedzku i natychmiast podali mu z kutra mapę z zaznaczoną naszą pozycją.
Stwierdził, że jesteśmy na wodach szwedzkich i poprosił, abyśmy odpłynęli.
My na to, że nie ma wiatru.
To on poprosił o odpłyniecie na silniku.
My, że silnika też nie mamy.
Wtedy do niego dotarło, gdzie jest!
Popatrzył po nadzwyczaj siermiężnie wykończonym wnętrzu, potem na nas, powiedział "sorry" i poszedł, zostawiając nam ich wspaniała mapę morską, która potem HOWW natychmiast zarekwirowało.
To "sorry", boli mnie do dziś.

Zdjęć a raczej slajdów mam z tego rejsu całkiem sporo - chyba.
Trza przeszukać strych, jeśli są komuś do czegoś potrzebne.

_________________
Pozdrawiam
WW

To ważny i prawie zapomniany fragment żeglarskiej historii Polski (albo historii żeglarstwa polskiego, jeśli kto woli) więc nie trzymaj ich na strychu, aż całkiem stracą kolor. Zeskanuj i pokaż!

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Pozostaje w stałym kontakcie z kapitanem/budowniczym/pomysłodawcą całego przedsięwzięcia.
Wojtek J, sam stanowi spory fragment tej historii
Slajdy mam, nie mam możliwości zeskanowania, ale w długie jesienne wieczory, miedzy żaglami a nartami, to może i dało by rade.
Trzeba by się z kimś kto ma maszynę umówić i ... tylko kogo to jeszcze interesuje?
Nie ma się czym właściwie chwalić.
Ludzie z mojego rocznika to pamiętają a młodsi nie zrozumieją, choćbyśmy im ze dwa litry tłumaczyli.

_________________
Pozdrawiam
WW

Nie wiem, z którego rocznika jesteś. Ja (człowiek z mojego rocznika) pamiętam, że taki jacht wybudowano, że był to eksperymentalny trimaran projektowany przez Ludomira Jawniszkę, że Wojtek Jezierski miał na nim płynąć w regatach OSTAR i że chyba nic z tego nie wyszło, bo było zbyt wiele usterek, niedoróbek itd. Mogę też mylić fakty, bo informacje w mediach były jedynie szczątkowe, chyba widziałem tylko jedno zdjęcie - Wojtek na tle czerwonego trimarana.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Był jeszcze katamaran...

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

Gwoli ścisłości: Wojtek Jeziorski. Przy najbliższej okazji pozdrów go ode mnie.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Też Wojtka, ale Kaliskiego. On zresztą też trimaran (projektu A. Armińskiego) budował na OSTAR. Zdaje się, że trochę nimi pożeglował.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Nie omieszkam. Dzięki.

_________________
Pozdrawiam
WW

Przy tworzeniu Retmana brał udział również mój ojciec (podówczas mieszkaniec Rudy Pabianickiej). Jacht faktycznie wyjątkow, np. wyposażono go w hydroskrzydła na pływakach bocznych. Tata opowiadał mi, że testy stawiania jachtu po wywrotce nie udały się gdyż po wywróceniu jachtu przez ciągnięcie traktorem za maszt pozostał przyczepiony do topu ciężki hol, co wydatnie zaburzyło cały proces. Co do śladów Retmana ponad 20 lat temu znalazłem jeden z jego pływaków w trzcinach nad brzegiem rzeki Skwry przy ujściu do Zalewu Włocławskiego.

Popytam Taty czy nie ma jakiś fotek

Mam slajdy z rejsu Retmanem.
Czy ktoś ma i może wypożyczyć na kilka dni przyzwoite ustrojstwo do skanowania slajdów?

_________________
Pozdrawiam
WW

Lepiej skorzystaj z tej strony: http://skano.pl/
Stosunkowo tanio i szybko.
Zeskanowałem tym sposobem ostatnio spore archiwum około 500 slajdów w wysokiej rozdzielczości
Podaj kod rabatowy i masz od razu 10% taniej.

_________________
Pozdr.
Tomek Niedbała

Dzięki, jesteś zadowolony z efektów?

_________________
Pozdrawiam
WW

Zdecydowanie tak!
Wysyłasz slajdy, na stronie udostępniają podgląd na 14dni - możesz odrzucić nawet 50%. Zaznaczasz wybrane i po kilku dniach dostajesz paczkę ze swoimi slajdami oraz nagranym DVD.
Zdjęcia są w wysokiej rozdzielczości (każde ok.5-7 Mb, ok.4100 x 2700 pikseli).
Sam bym tego nigdy nie zeskanował.

_________________
Pozdr.
Tomek Niedbała

Jestem obecnym posiadaczem RETMANA III . Zamierzam go odbudowac. poszukuje informacji na jego temat. Zaplace. tel 530886355

Jakich?

_________________
Pozdrawiam
WW

Gdzie go masz?
W jakim jest w stanie?

Dobry dzień

Nowy tu jestem - witam się serdecznie

Czy ktoś się orientuje czy jest kontynuowana tradycja tego jachtu?

Najlepszego
S.

Cześć wszystkim,
tak się składa że jakiś czas temu wpadły mi w ręce stare roczniki Żagli z lat 70. I teraz sobie je przeglądam... I co się dzieje. ? W numerze 02/1977 znajduję taki artykuł, którego skan załączam.

Pozdrawiam
Andrzej

_________________
http://www.dobrewiatry.pl/

Wielkie dzięki
Jak byś znalazł cosik o Retmanie III to też wrzucaj proszę

takie zdjęcie jeszcze znalazłem

_________________
http://www.dobrewiatry.pl/