Dzień dobry,
prosiłbym o informację dotyczącą drewnianych jachtów, a dokładnie jak długo może stać taki jacht poza wodą, aby się nie rozeschł za bardzo i nie przepuszczał wody. Słyszałem kiedyś zasadę, że "z pierwszymi lodami wystawiamy jacht na ląd, a jak tylko lód stopnieje to wodujemy". Czyli mówiąc bardzo ogólnie - od listopada do kwietnia mamy 6 miesięcy stania na lądzie. Czy w tym czasie drewniana łódź mocno się rozsycha? A co jeśli postoi 8 miesięcy, albo 10? To co wtedy? Czy już będzie po tak zwanych "ptakach"?
Czy są jakieś metody, aby powstrzymać rozsychanie podczas postoju?
Proszę o opinię, ponieważ kupuję drewniany jacht i chciałbym uniknąć ewentualnych błędów, a może się zdarzyć, że w przyszłym sezonie będę miał krótkie opóźnienie z wodowaniem.
Dziękuję z góry i pozdrawiam,
Jakub

Nazwę już dla niego masz?

Pytanie trochę z gatunku : Ile diabłów zmieści się na czubku szpilki.
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi bez wiedzy, z jakiego gatunku drewna jest zbudowany jacht. Inaczej rozsychać się bedzie sosna, inaczej mahoń, inaczej dąb, inaczej daglezja. Inaczej słomka , inaczej planka. Ogromne znaczenie ma też rodzaj i sposób konserwowania drewna. Ponadto, jacht drewniany, nawet stojący na wodzie, będzie rozsychał się na burtach powyżej linii wodnej, szczególnie w miejscach narażonych na nagrzewające działanie słońca. Przykład Zjawy IV w tzw. Onkorejsie z 2015 roku
Lakierowana powierzchniowo słomka będzie podlegać innemu kurczeniu się w wyniku wysychania niż taka sama słomka konserwowana olejami, a w szczególności olejami na gorąco.
Użytkowałem dwie drewniane łódki. Jedna zbudowana " na zakładkę" z planek mahoniowych. Po zimie, minimalnie ciekła zawsze. Ale wykonana była w 1916 roku, więc miała prawo " ze starości".
Druga łódka, przebudowana z małego rzecznego holownika, słomka sosnowa, była tak "zakonserwowana" olejami z silnika, że część podwodna nie ciekła nigdy. Gdy otwarta, ze zrujnowanym pokładem stała na brzegu, zawsze była pełna wody. Słomki na burtach, nie mające styczności z wodą kurczyły się na tyle, że przeciekały trochę. Po namoczeniu, przecieki znikały.
Klubowe słomkowe Omegi, po zwodowaniu znikały na 2 - 3 dni pod wodą. Potem nie ciekły.

1. Konserwacja. Przy dzisiejszej gamie środków konserwujących drewno, można na tyle wysycić elementy drewniane, że praktycznie usunie się wodę, a więc nie będą podlegały kurczeniu się w wyniku wysychania.
2. Laminowanie transparentne. Pokrycie kadłuba laminatem z zachowaniem widoczności drewna, bez potrzeby martwienia się o przecieki. Przykładem jest budowa słomkowej "Setki", do odszukania w archiwach forum.
Warto się też zapoznać z procesami zabezpieczenia drewna opisanymi choćby przez Jurka Sychuta przy renowacji s/y Dockan. Tak pierwsze z brzegu.
https://www.lakiernictwo.net/dzial/142- ... aktyka,183
Na forum jest jeszcze kilku "wariatów" użytkujących drewniane "mebelki:. Może się podzielą wiedzą.

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Dziękuję bardzo za obszerną odpowiedź. Moja łódź zbudowana jest z 25mm sosny (najprawdopodobniej norweskiej) w Norwegii w 1965 roku. Wrzucam kilka zdjęć kadłuba.
A ten artykuł Jurka Sychuta - świetny. Dużo cennych porad dla początkujących.

Będę bardzo wdzięczny jeśli ktoś dorzuci jeszcze jakieś swoje ciekawe uwagi i spostrzeżenia. Wszystko się przyda, bo wygląda na to, że szykuje mi się jesień-zima nasączania kadłuba olejem lnianym.

Dzięki!
Jakub

Kuba. Z mini korespondencji z Tobą wysnuwam dwa mało sympatyczne dla Ciebie wnioski
1/ jesteś chytry - jak się kupuje "kredensik" to obowiązuje natentychmiastowe chwalenie się jego zdjęciami w całości jak i fragmentów zabudowy. Choćby po to, by posiadacze "mydelniczek" mogli nasycić wzrok i powzdychać/pomarzyć.
Poprawiaj się więc i to BIEGIEM. Mile widziane też inne informacje.
2/ jesteś leniwy - czekasz na podanie na tacy tego co Cię interesuje. A samemu poszukać to nie łaska?/
Wystarczy w forumową wyszukiwarkę wpisać "lakierowanie i olejowanie drewna" by otrzymać zwrot kilkudziesięciu stron dyskusji na ten temat. Dyskusji, w której amatorzy i fachowcy podają konkrety: co stosować, jak stosować, kiedy i za ile, dlaczego tak a nie inaczej. Lektura na tygodnie
Tobie wystarczy tylko przeczytać i wybrać coś dla siebie. Padają konkretne nazwy olejów i lakierów do drewna, a także setki innych mniej lub bardziej cennych. porad. Będziesz pan zadowolony.
A jak wpiszesz to samo w wyszukiwarkę Googla, to z nadmiaru informacji po prostu ocipiejesz.
Nie bez znaczenia byłoby skontaktować się z byłym właścicielem - o ile masz takie możliwości - i podpytać w jaki sposób i czym konserwowano kredensik. Jeżeli zdawało to egzamin, to po co zmieniać technologię.

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Doceniam urok drewna. Z przyczyn praktycznych osobiste posiadanie dużego kawału drewna w żaden sposób mnie nie rajcuje. Gratuluję, nie zazdraszczam.

_________________
Miłego dnia
Pozdrawiam
Waldi

Uwielbiam drewno. W latach hen ubiegłych marzyłem zawodzie drewkarza. Chętnie bym powrócił do "drzewiennych" pływadeł. Niestety, brak warunków likwiduje moje chęci. Nie dysponuję żadnym pomieszczeniem nadającym się na szkutnię, zaś ostatnia stodoła którą wynajmowałem do remontu łodzi, rozsypała się ze starości.
Dlatego bardzo chętnie poczytam i pooglądam zmagania każdego nowego pasjonata zabytkowych już jachtów z drewna.
PS. Jakubie, nie przyjmuj zbyt osobiście mojej oceny z poprzedniego postu. To z sympatii do "kredensów" , Nie wiem czemu zależy mi, żeby jeszcze jedno drewienko było kolejnym cacuszkiem na wodzie.

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

JakPaw napisał:
"Będę bardzo wdzięczny jeśli ktoś dorzuci jeszcze jakieś swoje ciekawe uwagi i spostrzeżenia"

Zapytałem o nazwę i z uwagi na to że juz przeszedłem tą droge na którą wstępujesz chciałbym zaproponować: "sy UTRAPIENIE".

Co do pierwszego to zaraz się poprawię.
A co do drugiego to starałem się znaleźć coś w Google, ale mi nie szło. Masa reklam różnego typu impregnatów, jakieś skrawki tego, czego naprawdę szukam, itd.
A forum zaraz ogarnę. Dzięki!

A postu nie wziąłem osobiście, raczej z przymrużeniem oka


Poza tym mnie bardziej rajcują drewniane łódki, przy których można podłubać, mam tylko nadzieję, że skala dłubania mnie nie przerośnie.
I tak, tak... słyszałem już wszystkie przycinki typu: Jak zostać milionerem? Trzeba najpierw być miliarderem i kupić drewniany jacht. Oraz najszczęśliwsze dwa dni w życiu armatora: jak kupuje jacht i jak go sprzedaje. I wiele innych, ale wiecie co... nie zniechęciło mnie to

Pozdrawiam!
Kuba

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *



Świetna nazwa, w dodatku zawiera angielskie słowo "TRAP"

A oto obiecane zdjęcia:

Ładne cacko. Życzę wytrwałości.

_________________
Miłego dnia
Pozdrawiam
Waldi

Gratuluję i zazdraszczam
Relacjonuj postęp prac. Przy problemach pytaj. W miarę możliwości i swojej wiedzy gwarantuję podpowiedzi, a co najmniej wskazanie miejsca, gdzie te odpowiedzi można znaleźć.
Jeśli jesteś angielsko kumaty to polecam;
Big Book of Wooden Boat Restoration, czyli Wielka księga renowacji łodzi drewnianych: podstawowe techniki, konserwacja i naprawa,
Jeszcze dostępna gdzieś w sieci. Nasz forumowy PioBia też zajmował się jej dystrybucją.
Spróbuj kuknąć na PWlub bezpośrednio na stronę http://pbialy.pl/

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

Super, na fotkach wygląda na zadbaną łódkę. Oby nie tylko na zdjęciach...

Jako były armator małego drewniaczka, zaś obecny armator mydelniczki gratuluję i zazdraszczam.

_________________
Konsul 37 "Don Kichot"
POL 0001WR
MMSI 261037650
www.jachtdonkichot.pl


A po nocy nadchodzi dzień... I niech już tak zostanie.

Gratulować, gratulować i:
https://youtu.be/ctLP14BeKL8

_________________
Pozdrawiam - Paweł Dąbrowski
Stopy wody pod kilem i pełnych zbiorników.

Wymieniona wyżej książka Thomasa Larssona to bardzo dobry podręcznik, zaopatrzony w marketingowy tytuł, ale ani to księga ani wielka raczej ona nie jest, za to z dostępnością nie ma kłopotów.
Larsson napisał i wydał w 2002 roku bardzo dobry podręcznik Holzboote - Renovierung und Instadhalten, który wkrótce potem wypuścił na rynek wielki niemiecki wydawca literatury żeglarskiej Delius Klasing.

Chociaż w tytule nie ma nic o wielkości, to licząca blisko 280 stron praca jest znakomita i podobnie świetnie wydana - z doskonałymi ilustracjami, na kredowym papierze i naturalnie w sztywnej okładce. Piszę o wydaniu II, bo pierwsze zniknęło błyskawicznie z półek w księgarniach.
IV wydanie Holzboote - Renovierung und Instadhalten jest równie piękne, odrobinę obszerniejsze i pochodzi z 2020 roku; poważną zaletą obu wydań jest zamieszczona na końcu bibliografia, do której warto zajrzeć.

Natomiast inna książka, mianowicie autorstwa Larry'ego Pardey'a, zatytułowana Details of Classic Boat Construction - The Hull jest niezwykla , bo krok po kroku pokazuje technikę budowy klasycznego kadłuba drewnianego jachtu.
Liczącą 500 stron oraz olbrzymią ilość fotografii książkę wydała w 1991 roku firma Norton Company z Nowego Jorku.
Oprócz licznych dodatków, na końcu książki jest zamieszczona przydatna bibliografia.
Jeśli znasz książki sygnowane Lin & Larry Pardey to nie muszę nic więcej pisać, bo nazwisko mowi za siebie; jeśli nie - to bardzo polecam abyś szybko nadrobił tę lukę.

Mogę Ci jeszcze polecić coś z bliższego nam geograficznie regionu, Richard'a Birmigham'a pracę zatytułowaną Boatbuilding Techniques Illustrated.
Ten ponad trzystustronicowy podręcznik opisuje prace przy drewnianym jachcie w zakresie podobnym jak Pardey - poczynając od pojęcia skali - do narzędzi i robót wykończeniowych; książka zawiera także dobrą bibliografię.

Naturalnie o technice i drewnianych jachtach można w nieskończoność, ale na koniec jedyny w tym gronie polski Autor: Tadeusz Sołtyk. Inzynier, konstruktor samolotów - LWD Zuch, LWD Żak i TS-8 Bies (śmigłowe) TS- 11 Iskra oraz TS-16 Grot (odrzutowe), projektant jachtów i żeglarz.

Książka Sołtyka zatytułowana Budowa Jachtów jest kuriozalna, bo została napisana przed 1944 rokiem, a pierwsze wydanie ukazało się w roku 2016, czyli po ładnych paru latach.
Dotyczy, z istoty rzeczy, jachtów drewnianych, więc każdy amator klasyki żeglarskiej bdzie ją czytał po kilka razy.

________________________________________
Pozdrawiam
tomasz

A ja jeszcze mogę polecić potężne źródło wiedzy o drewniaczkach, czyli naszego forumowego petera.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

A forumowy peter, polecił mi i sprowadził z zagranicy, piękną i mądrą książkę o drewniakach:

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Co do wielkości książki - nie będę się spierał. +- 25 x 25 x 2 cm. Stron też nie za wiele, tylko 240.
Zanabyłem ją kiedyś na Alle... za śmieszne pieniądze. Stan dosyć kiepski. Dla mnie - nie władającego językiem zakanalskim - plusem były odręczne tłumaczenia na polski dokonywane pod specyficznymi , fachowymi określeniami szkutniczymi. Tak więc zapis angielski "zamknąć zawory" nie brzmiał w tłumaczeniu translatorem jako "dusić valvy na pipach". Resztę tłumaczyła mi Córka. Wtedy było to jedyne dostępne ( i wystarczające )mi kompendium wiedzy na temat budowy i renowacji drewniaków.
Niestety, wypożyczyłem potrzebującemu, i .... nie wróciła
.
Dlaczego wcześniej napisałem

Swoim wpisem zabrałeś mi "okazję do błyśnięcia".

_________________
Pozdrawiam
Wiesław

E tam, nic Ci nie zabrałem

Książkę przedstawiłeś, błysnąłeś jak się należy - i ok.

Natomiast ja, chcąc wskazać Jakubowi, gdzie kupi tego Larssona - popatrzyłem w internecie i wyszło, że za sto zł (w zaokrągleniu, bo nie przepadam za nieśmiertelną końcówką każdej ceny w postaci 99 groszy) można ją od ręki kupić, bodajże razem z kosztem przesyłki.

Zamiast linka wystarczy tylko wpisać, że Thomas Larsson - Big Book...i wystarczy.

Okazało się też, przy tej okazji, że zakup opisanej przeze mnie wyżej książki Larry Pardey'a "Details of Classic Boat Construction - The Hull" jest równie prosty: mianowicie Amazon oferuje książkę w edycji "25th Anniversary" i w sztywnej okładce - za 37.15 USD plus 14.51 USD przesyłkę, co jest naprawdę niezłą okazją.

______________________________________

Pozdrawiam
tomasz

Boatbuilding - a Complete Handbook of Wooden Boat Construction, o którym pisze Robert jest świetną książką, pióra Howarda Irvinga Chapelle'a z 1936 roku, która na blisko sześciuset pięćdziesięciu stronach przedstawia praktycznie cały proces tworzenia drewnianego jachtu, który dzisiaj nazywamy klasycznym.

Autor, z wykształcenia inżynier budowy okrętów był pasjonatem jachtów i wielkim miłośnikiem historii wszelkich rodzajów statków żaglowych, od małych łódek (np. American Small Sailing Craft) do potężnych okrętów wojennych (History of American Sailing Navy). Łączył rozległą wiedzę techniczną z wciągającą prezentacją tła, na jakim rozwijała się flota, co kapitalnie opisuje w rozdziale The Bureaucratic Navy).

Z bliższego nam podwórka chciałbym dodać parę słów o bardzo interesującej książce A. Brixa Bootsbau - Praktische Schiffbau.
Siódme wydanie liczącej prawie czterysta stron tekstu, ilustrowanego niemal pięciuset rysunkami, tablicami oraz angielsko-niemieckim, fachowym słownikiem opublikowała w roku 1929 berlińska firma wydawnicza Wilhelm Ernst und Sohn.

W 1990 roku wydawnictwo Edition Maritim z Hamburga, we współpracy z drugim wydawcą - Delius Klasing z Bielefeld, wznowiło tę fantastyczną książkę, która jest dostępna w Internecie.
Nie trzeba nawet szukać żadnych adresów, bo wystarczy tylko wpisać "a brix bootsbau" i komputer podaje pierdylion stron ofert, oscylujących na ogół na poziomie ok. 140 złotych, co sprawdziłem osobiście.

Brix opisuje właściwie wszystko, co pływało wówczas pod wiosłami, żaglem i motorem.
Książka podzielona jest na pięć części; pierwsza - prezentuje opisy łodzi wszelkich typów: robocze, kutry rybackie różnych wielkości, łodzie ratownictwa przybrzeżnego, łodzie statkowe/okrętowe, szalupy ratunkowe, małe łodzie pilotowe, znormalizowane łodzie wiosłowe Kaiserliche Reichsmarine, sportowe łodzie wiosłowe, zaglowe, jachty i sportowe łodzie motorowe.
Część druga - poświęcona jest budowie łodzi i jachtów, trzecia - instalacjom maszynowym, czwarta - projektowaniu a piąta - utrzymaniu i konserwacji sprzętu.
A całość ilustruje - wspomniane na samym początku - prawie pięćset rysunków.

___________________________________
Pozdrawiam
tomasz

"Autor, z wykształcenia inżynier budowy okrętów był pasjonatem jachtów i wielkim miłośnikiem historii wszelkich rodzajów statków żaglowych, od małych łódek (np. American Small Sailing Craft)"

Tę również mam - bardzo zacna pozycja!

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Dziękuję wszystkim za porady, książki i materiały. Wszystko się przyda.
Zainteresowanym melduję, że łódź mam już u siebie na działce i powoli będę brał się za skrobanie. Wszystkie uwagi co do kolejności prac, podpowiedzi, wynikające z waszego doświadczenia, co robić, czego unikać - bardzo chętnie przyjmę.

Będę starał się informować o postępie prac i od czasu do czasu wrzucać jakieś zdjęcia.

Trzymajcie się!
Jakub

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *