aczkolwiek wydłużało jakiekolwiek manewry Andrzeja na łodzi;)

Te wszystkie historie Kuracentowej łódki powodują, że mam coraz większą chęć zobaczyć co to za stwór po tym Zegrzu pływa

nikomu to specjalnie nie przeszkadzało;) aczkolwiek wydłużało jakiekolwiek manewry Andrzeja na łodzi;)

dziwy

Sytuacja która miała miejsce wczoraj nie daje mi spokoju dlatego chciałabym się o coś zapytać osoby które się na tym znają...

Podchodziłam do kei, chciałam stanąć long side wiatr dopychający.
...Wiatr z dziobu, bardziej hamujacy niz dopychajacy...

Byliśmy we dwie osoby na łódce, Ja i Kuracent.

Wiatr który zawiał w pewnym momencie był naprawdę silny, nie planowałam takiego....
...Wiatr jak wiatr trudno go zaplanowac...
Ster nie działa, gdy silnik jest w wodzie.
silnik nie działa gdy ster jest w wodzie.
silnik gdy sam jest w wodzie skacze do góry jak z katapulty i dymi gdy jest nad wodą...
wsteczny działa bardzo bardzo bardzo słabo (jak wrzuciłam wsteczny i ustawiłam się pod fale to łódka stała miejscu, nie cofała się na trzciny przynajmniej w sumie to i tak dorze bo w ten sposób miałam czas na pomyślenie)
sama nie jestem wstanie postawić i foka i być przy sterze.
Kuracent nie umie szybko postawić żagla (potrzebuje min 30 minut)
jestem zdenerwowana, przestraszona, są trzciny wiatr nas spycha na keje. gdzie oczywiście stoi kupa ludzi chcących pomoc i przy okazji potęgujących mój stres.

nie chciałam podchodzić tam. chciałam zostać na wodze ale kazali....

postępowałam pewnie nieprawidłowo ale zrobiłam to tak:
1. wyciągnęłam płetwę sterową do góry (by śruba silnika po niej nie jeździła przy skręcaniu silnika)
2. Andrzej wsadził silnik do wody, który defakto nie był w wodzie.... nie dało się bardziej był nad wodą.
3. silnik przy wrzucaniu biegów dymił się i strzelał do góry jakby chciał mi zęby wybić...
4. wszystkie żagle zrzucone bo na boga nie podeszłabym przy tym wietrze... bez rozwalenia kei nie umiem!, za blisko, za szybko, byłam sama.
5. powiesiłam się na tym silniku tak by całym ciężarem na nim być (oczywiście wszyscy mieli ubaw na pomoście ale mi do śmiechu nie było...) stanik mi prawie spadł bo oczywiście byłam rozebrana... tak nagle to trochę było.
chciałam podejść ukosem tak by prawa burta zaparkować oczywiście pod wiatr ale za boga nie mogłam iść do przodu... wiatr szybciej spychał w bok niż mój silnik szedł do przodu jeszcze i fala mnie spychała.... jak się zorientowałam chciałam się wycofać ale z lekka mnie obróciło tak ze rufa znalazła się w miejscu gdzie chciałam by był dziób... wtedy stanly (kpt na pomoście) mi powiedział bym rufa podchodziła......Stanley dla scislosci...kolejna niewiasta na zla droge sprowadzona i to rufa... ze byli ludzie którzy stali na pomoście stwierdziłam ze dobra (błagając by wsteczny przynajmniej trochę działał) jakoś się udało... podeszłam bez rozwalenia kei co uważam za sukces...Tu bym sie nie zgodzil, nic takiego nie mowilem, krzyknalem bys dala wsteczny po drugiej stronie zatoczki wjezdzalas w pomost stalowy na bojkenach, dziobem...

Pagaj był tylko jeden, ale Kuracent... za silny był wiatr, nie mogłam ryzykować zepchnięcia w te trzciny....Podeszlas dziobem, normalnie jak bozia dala, bez stresow i darcia sie za bardzo, zwazywszy ze ostatnie 4 godziny naglasnialas na caly zalew, mnie to nie przeszkadza, Neptuna a i Andrzeja mi szkoda...Pagaj byl na nic w tej sytuacji, chyba ze do poprawy animuszu trzymawszy go oburacz dzielac razy dla komitetu powitalnego.


nie wiem co się robi w takich sytuacjach... miałam ochotę się popłakać ale nie było czasu....

nie wiem jak wy to robicie, nigdy więcej w życiu nie chce znaleźć się w takiej sytuacji... ale co wtedy robić powinno się?

no potem jeszcze porwał nam się lejzyjack jak przywaliło znienacka;) ale to już byłam na łódce stanlejowej więc w sumie lajcik czułam się zupełnie bezpieczna;)

A ja odnoszę wrażenie, że tylko Andrzejowi zależy na Sporti. Miło, że są znajomi z forum, którzy zawsze przyjdą z pomocą

Po rozmowie telefonicznej ustaliliśmy z Marcinem, że nie dało się tego lepiej zrobić, warunki były jakie były i nie ma co tego rozważać. W sumie już nie musimy o tym gadać.

Ustaliliśmy że moim błędem było mówienie podniesionym głosem do Andrzejka za co go bardzo przepraszam. Ale ja taki nerwus jestem no.

Marcin to nie do Ciebie. To tak ogólnie do wszystkich ludzi z 2 ostatnich stron postów;)

Z Tobą to ja mogę pływać bo dogadujemy się na wodzie bez słów;) na spojrzenie możemy robić zwrot;) i to jest fajne;) zresztą tak samo ze Stanleyem

bylo rozfalowanie, wial jednostajny wiatr z kieruku poludniowozachodniego ktory...

i ani słowa o fioletach???

Postulat desyfilizacji zapisała do Książki. Został on zrealizowany.

pzdr,
Andrzej Kurowski