Olek w pociągu odgrażał się, że odblokuje ten dział i słowa dotrzymał. Specjalnie dużo nie będę tu pisał ale mam pomysł na kontrowersyjny temat. Wypróbuję go więc w tym dziale. Jak dyskusja potoczy się merytorycznie to przeniesie się do innego pasującego działu.
Pewnie myślicie, że chodzi mi o wypadki morskie. Wtedy prawie zawsze Izba Morska przypisuje kapitanowi ogromną większość winy. I słusznie. Nie ma od tej zasady dużo wyjątków. Przykładowo wypadek Oskarda:
http://www.jedrzejko.eu/index.php?k=287
Ale nie o tym chciałem tym razem.
Nie mówmy o błędach nawigacyjnych, żeglarskich itd.
Ale tak naprawdę kapitan odpowiada za wszystko. Np. za złą pogodę. To kapitan jest winny!
Chyba w każdym moim rejsie miałem naciski, aby płynąć mimo złej pogody. To niesamowite, ale prawdziwe. Nigdy nie poddałem się tym naciskom, gdy nie byłem pewien, że w razie czego sam poradzę sobie z etapem. No dobrze! To nie poddałem się! I co? Rejs był bezpieczny. Wszyscy żyją. Wszyscy bez trwałego uszczerbku zdrowia. Jacht bez strat. I co? Nadal kapitan jest winny. Bo plan rejsu nie zrealizowany.
Pewien mądry kapitan powiedział mi kiedyś, że kapitanowanie to niewdzięczne zadanie. Jeśli rejs jest udany, to zasługa załogi. I słusznie. Bo bez dobrej załogi najlepszy kapitan nic nie zrobi. A jeśli jest nieudany rejs, to jest to wina kapitana. Innymi słowy w najlepszym przypadku kapitan może wyjść na zero. Jeśli będzie dobra pogoda, będzie miał trochę szczęścia, nic poważnego się nie zepsuje - to załoga powie: kapitan nie popełnił zbyt dużo błędów.
Proces anonimizacji pogłębia się i załogi, nie życzą sobie, abym pisał w taki sposób, aby nie można było zidentyfikować o kogo chodzi. To nie przedstawię żadnego zdarzenia 1:1 dla potwierdzenia tej tezy. Ale spróbuję wymyślić jakieś przypadki dla poparcia tej tezy.
Załóżmy, że tankujemy paliwo. Cóż prostszego? Płyniemy 15 godzin od ostatniego tankowania. Powinno być 30 litrów. A jest 70. Ależ przekręt w biały dzień! Gra na bazarze Różyckiego w 3 karty to pikuś! To jest rozbój! Trza wezwać policję! I teraz pytanie. Jak myślicie ile załóg samych bez kapitana będzie się kłócić? Nie! Powiedzą do kapitana, aby wywalczył zwrot kasy! No dobrze. Załóżmy, dla utrudnienia tego ćwiczenia intelektualnego, że kapitana nie ma na pokładzie. Poszedł pod prysznic. Co zrobi załoga? Zdziwicie się! Załoga odmówi zapłaty. Wściekły gość od mini-tanker'a będzie czekał. A po 30 minutach kapitan wróci i załoga będzie oczekiwać, że odzyska kasę. Kapitan wie, że aż taki przekręt jest mało prawdopodobny. Ale co ma zrobić? Jeśli każe zapłacić z kasy jachtowej, załoga uzna go za frajera, przez którego musi płacić o wiele więcej.
Wymyślmy inny przykład.
Przyjeżdżamy. A tu nie ma naszego jachtu. No mogło się zdarzyć. Coś się zepsuło. Poprzednia załoga rozwaliła go o skały albo cokolwiek. No raz na jakiś czas się zdarza. W najlepszej firmie! Ale załoga słusznie zauważa, że są na urlopie. Myślicie, że nacisk pójdzie na bezpośrednia kłótnie z armatorem. Oczywiście, ze nie! Przecież to kapitan orientuje się na jaką łódkę zamienić? Na co zwrócić uwagę? No i zna słownictwo żeglarskie. Niech kapitan natychmiast załatwi jacht! Może rabat? 10%? 20%? Nawet 50% nas nie interesuje! Chcemy mieć jacht natychmiast. Nie gorszy niż zamówiony. Kapitan oczywiście wie, że rozsądne jest odczekanie 15 godzin na zdobycie przez armatora innego jachtu i wynegocjowanie proporcjonalnego zwrotu kosztów. Ale co ma zrobić? Poddać się? I będzie miał załogę przeciw sobie? Oczywiście załoga będzie miała za złe armatorowi ale także kapitanowi, że rejs się skróci...
Ciężkie jest życie kapitana...
Nie wiem dlaczego, po każdym rejsie mówię, że nie wrócę już na morze...
I nie wiem dlaczego wracam? I w dodatku w najbardziej niewdzięcznej roli - kapitana?
A dlaczego Wy, kapitanowie, wracacie do tak niewdzięcznej roli?
pzdr,
Andrzej Kurowski
albo spokojnie wytłumaczyć swoją decyzję. Czasami i tak będą mieć pretensje, trudno,.... 
