Rejs życia. Spitsbergen. Co się więc dziwić, że mam na kartce zapisane kilkanaście nowych pomysłów na wątki? Dzisiaj obiecywałem wszystkim, że będę dawkował tematy ale prośby o jeden wątek na 14 dni - nie przyjąłem.
Na początek temat, który obiecałem Adze.
Moim zdaniem bardzo niedoceniany! Czy na kursie na sternika wspomina się cokolwiek o kambuzie? Ktoś z Was powie: drobiazg. O nie! Podobno większość buntów załogi w historii wynikała z błędów kuka lub braków żywności.
Bardzo fajne w wachtach kambuzowych jest to, że można prosić je o wszystko:
- podaj sól.
- podasz majonez?
- a może jest mleczko do kawy?
- ja poproszę 1,5 łyżeczki cukru i trochę mleczka ... nie nie tyle. zrób jeszcze raz.
- a czy zostało z kolacji trochę sera feta?
A jutro Twoja wachta. I nie będziesz się złościć, że Ciebie prosić będą o to i więcej!
Ale jest jedno ALE: w spokojnym porcie.
A teraz wyobraźmy sobie jedno utrudnienie. Nawet niezbyt ekstremalny przechył ale spory: 20º. I od czasu do czasu jakiś dziad, nieco inna fala. I 3 talerze stłuczone a majonez rozlał się na nogi koleżanki. A przecież można było się chwilę zastanowić i dać plastikowe talerze, które zakładamy, że były. I może nie będziemy dzisiaj gotować jajek a kambuz wyda kanapki "do rączki" i gorące kubki do 1/2 wypełnione?
Pewnie większość przyzna mi rację i nie będzie to temat kontrowersyjny.
No to dla uatrakcyjnienia: może opowiecie jaką największą fanabelię kulinarną załogi spełnialiście mimo, że wiało bo ja wiem 7B? 8B?
pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia/
znaleźliśmy gości, co nas tam powieźli.