Wychodzę na pokład, jeszcze nic nie widzę, ale zdaje mi się, że nasz sternik Oleg Choperski, mistrz w klasie finn z ukraińskiej Odessy, rozmawia z jakąś kobietą, którą najpewniej przemycił na łódkę, a teraz uwodzi: 'Jesteś cudna, najpiękniejsza, ufam ci, mogę na tobie polegać'; składał najprawdziwsze miłosne wyznania. Dopiero gdy usłyszałem, że obiekt westchnień Olega pięknie przecina fale, ma najbardziej gładkie burty, najcudowniejsze żagle, zrozumiałem, że rozmawia z jachtem.

Są bardziej cierpliwe, wytrzymałe, ambitne, mniej histeryzują. Siła fizyczna jest po stronie mężczyzn, lecz nie ona decyduje, bo siłą nie wygra się ani z oceanem, ani z jachtem.

No i jeszcze jest tam o marzeniu Romana Paszke.

więc wkleję z bash'a:

przecież utarło się, że marynarz i żeglarz to chłop nad chłopy, silny i twardziel, zaś kobieta na żaglowcu, jeśli nie była pasażerką, to zwiastun nieszczęścia i kłopotów, o czym wie każdy, kto oglądał 'Piratów z Karaibów'. Ale bez kobiet się po prostu nie da, przynajmniej na dłuższą metę. Więc skoro nie można mieć ich na pokładzie, a rejs trwa rok z okładem, niech chociaż statek nazywa się jak dziewczyna.

Mnie od zawsze wydawało się, że nie wpuszcza się kobiet na pokład dlatego