toczy Marek beczkę toczy
pot zalewa mu oczy
mysli sobie smętnie
może browara?
czemu nie, chetnie.
jeden browar drugi trzeci
noo, pot juz nie leci
kij tam z beczką
teraz słów rzeczką
poemata stworzyć
wszak nie będzie bez powodu
ot tak chędożyć.

_________________
https://www.etsy.com/pl/shop/soltysdesign

pozdrawiam Bartosz

Jakie piwo do cholery
Bartuss - dziś w ruch puszczam inwertery.
Tu trza myśleć - części drogie.
Na piwo to ja sobie dzisiaj pozwolić nie mogę...
A to co w rymy zamieniam - to odpryski od tego myślenia

Czytam Twoje wy... twory
poezyi strzelistej
i widzę jawno, że Tobie
brakuje porcyjki... czystej

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

Gdybym z powodu czystej potknął się dziś przy robocie.
To, AIKI - taka porcyjka kosztowała by mnie krocie
Może, miast porady dawać i wódki flaszkę do tego...
Może... Posłuchaj z uwagą człowieka myślącego
Bo tutaj wszystko AIKI poukładane ściśle...
Skoro uruchomione i działa - znaczy, że myślę.
Zauważ jaka okazja, by mędrca posłuchać się stwarza...
Ja myślę AIKI - jest dowód!
( Myślę... A to mi się często nie zdarza )

Po pierwsze - jest już wieczór
i dawno po robocie,
więc samozwańczy mędrcze
nie będą straty w krocie.

A zaś co do myślenia
to (może jestem w błędzie)
- nie z każdej Twojej myśli
jakiś pożytek będzie.

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

Pożytek jest kiedy myślisz.
Jak pomyślałeś - już po nim.
Prawdziwej szybkości trzeba
gdy mikrosekundy gonisz.
Uwagi, by pętli sprzężenia zakresy w ryzach utrzymać.
I wyobraźni by wszystko ogarnąć - nie mogąc oczyma.
A kiedy już porobione i zapiernicza aż miło.
Zostają z tego korzyści - o jakich się nawet nie śniło.
Ale zostają niedługo. Zwiewne są, jak mimoza.
Za chwilę ci je zabiera - Skleroza

Reasumując AIKI.
Sprawy tak poukładane,
że miałeś okazję mędrca posłuchać...
Lecz teraz - już pozamiatane

Mędrzec się zlisił zatem
ale łzy nie uronię
bo mędrców takich na kopy
znajść można w każdym gronie

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

Tak. W każdym gronie ich znajdziesz.
Ale nie zawsze istnieją.
Mędrcami są, kiedy myślą.
A gdy przestają - głupieją.
Zgadzam się z Twoją diagnozą.
Naprawdę. Przytaknę z ochotą.
Mądrość jest cnotą powszechną.
Ale kwantową jest cnotą.
Zanim skleroza mnie zrówna do dorsza morszczuka czy flądry...
Było mnie słuchać AIKI - wtedy - gdy byłem mądry

A karą za Twój brak refleksu.
( Nie będę taił tego )
Jest to, że mogłeś mędrca posłuchać...
Lecz grymasiłeś i teraz - słuchasz głupiego

Właśnie przywdziałeś na siebie
istoty rzeczy opończę.
Nie będę słuchał głupiego
więc tę rozmowę zakończę.

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

Dobrze choć tyle, że drogą Sajmona nie podążasz.
Że mi nie mówisz, żem głupi i nie żądasz bym zmądrzał.
Bo głupotę i mądrość ja AIKI mam w pogardzie.
Nie można być wciąż mądrym czy głupim.
Można tylko być.
Ale być można coraz bardziej

e tam inwertery
ja mam na głowie bardziej złożone machinery
i kolejne pytania z rana
o 5 axis do łódkowego styropiana
atc magazyn przekładnie
ma być szybko, precyzyjnie i składnie
termin spieprza nieskromnie
cóż tu po mnie

_________________
https://www.etsy.com/pl/shop/soltysdesign

pozdrawiam Bartosz

Żeby mnie Janna nie zbeształa, powiem, że to mój wiersz.
I to będzie zasadniczo prawda, bo gdybym potrafił pisać tak jak Lina Kostenko
to z całą pewnością bym go napisał.

Skrzydła ( Крила )
--------------------
А й правда, крилатим ґрунту не треба.
Землі немає, то буде небо.
Немає поля, то буде воля.
Немає пари, то будуть хмари.
В цьому, напевно, правда пташина…
А як же людина? А що ж людина?
Живе на землі. Сама не літає.
А крила має. А крила має!
Вони, ті крила, не з пуху-пір'я,
А з правди, чесноти і довір'я.
У кого – з вірності у коханні.
У кого – з вічного поривання.
У кого – з щирості до роботи.
У кого – з щедрості на турботи.
У кого – з пісні, або з надії,
Або з поезії, або з мрії.
Людина нібито не літає…
А крила має. А крила має!

Ech. Zaryzykuję profanację
Moje pierwsze w życiu tłumaczenie ukraińskiej poezji częstochowskim rymem
Nasłażdajties

Skrzydła
------------
Skrzydlatym w sumie niepotrzebna gleba.
Brak areału, lecz mają niebo.
Choć do hydroponicznych upraw niezdolni, ale są wolni.
Nie mają pary z kotłowej rury, lecz mają chmury.
Choć to w zasadzie dotyczy ptaka...
A co z człowiekiem ? Tu prawda taka.
Z nosem przy ziemi wyżej dupy nie wzleci.
Ale ma skrzydła - każdy - nie co trzeci.
I te skrzydełka nie z piór puchem podszytych.
A z wiarygodnych prawd pospolitych.
U kogoś z wierności w miłości.
U drugiego z szaleństwa, z pracowitości.
Innemu znów szczodrość doprawiła lotki.
Piosenka, nadzieja, wierszyk słodki,
Lub urojenia - marzenia znaczy.
Człowiek też skrzydła ma - lecz inaczej

( Najszczersze przeprosiny za to "tłumaczenie" dla Pani Liny Kostenko )

Nie przesadzaj z tymi przeprosinami. Ja ukraiński znam wprawdzie tak sobie, ale IMO tłumaczenie jest OK (no - jakie takie )

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

To żebyś nie myślał, że jestem niezdolny do profanacji - moja wersja wiersza Liny Kostenko - bez tłumaczenia

Kрилатим води не треба.
Oзер немає, то буде небо.

Dzisiaj Bezmiechowa pokazała sie z samej najlepszej strony. Żeglował w termice każdy kto chciał i na czym tylko.
I szybownicy i glajciarze i nawet ja
A potem kolacja w knajpie "pod wiadrami" w gronie samych szczęśliwych ludzi
Kosmiczna niedziela po prostu

To jest ukrainski? Myślałem ze ruskij jazyk
Ciekawe czy Marek ma też akcent kargulowy

_________________
https://www.etsy.com/pl/shop/soltysdesign

pozdrawiam Bartosz

No weź nie żartuj Ruski wierszyk wygląda przykładowo tak:

Як птушкі
-----------
Неба вады не мае патрэбы, таму неба плача
Птушкі гінуць - дыхаючы мокрымі слязьмі
Іх гнёзды не ў аблоках.
Хмары - гэта гнёзды анёлаў.
І яны плачуць.
Птушкі гінуць праз слёзы анёла - яны трапляюць у гнёзды, як камяні.

Z grubsza rzecz w tym, że anioły gnieżdżące się w chmurach leją łzy z których budują swoje gniazda. Ale przez te łzy anielskie giną ptaki - ot taki ruski wierszyk.
( Biało_ruski )

Nie. Nie potrafię parodiować Kargula

Co to za sznurek po prawej na fotce? Bo chyba nie linka holownicza?

_________________
https://www.etsy.com/pl/shop/soltysdesign

pozdrawiam Bartosz

Tak. To linka Bartuss... Ops...

Moja odpowiedź techniką rymarki:
Tak. To jest linka od wyciągarki.
( I byśmy nie tkwili tu jak wraże twarze,
rymuj pytania i komentarze )

I tych dwoje nad dwiema...
Ich już nie ma

Taaaaaak... To będzie stąpanie po cienkim lodzie.
Bo nie dość, że zlekceważę zalecania Janny ( że tylko własną tfurczośc zamieszczać należy)
To jeszcze Jannie zadedykuję tego Michałkowa
( Spróbuję za jakiś czas zmierzyć się przynajmniej z tłumaczeniem rymarskim )
Ale to konieczne, nieodzowne i w ogóle... Ważne
----------------------------------------------------
ПРОИСШЕСТВИЕ В ГОРАХ
Сергей Михалков

Я приехал на Кавказ,
Вылез в горы первый раз.

Мне сказали: — Выйди в горы —
Будешь к вечеру назад.
Полюбуйся на озера,
Погляди на водопад.
Там совсем другое небо,
Рядом снежные хребты,
Ты же там ни разу не был,
Ты не видел красоты!

Я ответа не нашел,
Убедили — я пошел.

«Ты пустился в путь опасный, —
Сердце мечется в груди. —
Сядь на камешек, несчастный,
Образумься, не ходи!

Умный в гору не пойдет,
Умный гору обойдет».

«Чем бы ты ни угрожало,
Как бы я ни уставал,
Я не видел перевала,
Я увижу перевал!»

Час шагаю, два шагаю,
На шестом в глазах круги,
Я с трудом передвигаю
Две натертые ноги.

Утомленный, одинокий,
Я к потоку подхожу,
Но в бушующем потоке
Красоты не нахожу.

Сердце бьется: «Я устало,
Ты безумец. Я право:
Не увидишь перевала —
Не случится ничего».

«Как бы ты ни уставало,
Как бы я ни уставал,
Я не видел перевала,
Я увижу перевал!»

Вот уже на четвереньках
Я ползу по леднику,
Шаг — ступенька, два — ступенька,
Пот струится по виску.

Я карабкаюсь на скалы,
Лезу, падаю, встаю,
Мне в пути грозят обвалы,
Камни метят в жизнь мою.

Наконец-то я у цели!
Все подъемы за спиной,
Все долины, все ущелья
Распростерты подо мной!

Самый видный выбрав камень,
Из кармана вынув мел,
Я дрожащими руками
Нацарапал, как сумел:

«Умный в гору не пойдет,
Умный гору обойдет.
Как приеду в Теберду,
Так опять сюда приду!»
----------------------------------------

Gdzie Twoja Teberda Janno ? ( Wszędzie - jak moja ? . Czy w konkretnym miejscu na Ziemi ? )

Marku, ten wątek już dawno przestał istnieć w formie, którą lubiłam, a moje apele o zamieszczanie własnych wierszy na niewiele się zdają, więc wrzucaj, co tam chcesz.

Za dedykację dziękuję. Nie wiem, czy wszystko zrozumiałam, bo rosyjskiego ostatnio używałam chyba w liceum. Wiersz przedstawia ciekawy moment życia podmiotu lirycznego. U mnie wyszło to zupełnie inaczej, bez walki wewnętrznej, ale jestem w stanie zrozumieć gościa. Nie pochwalam jednak smarowania po skałach, nawet kredą, swoich wynurzeń.

A zawsze schodzę do Krakowa, pojmowanego węziej lub szerzej. Jest kilka miejsc na świecie, gdzie mogłabym zamieszkać, ale póki co, zostaję tu.

Moim ulubionym górskim, rosyjskim wierszem jednak nadal pozostaje ten:

Если друг оказался вдруг
И не друг, и не враг, а - так,
Если сразу не разберёшь,
Плох он или хорош, -

Парня в горы тяни, - рискни!
Не бросай одного его,
Пусть он в связке в одной с тобой, -
Там поймешь, кто такой.

Если парень в горах - не ах,
Если сразу раскис - и вниз,
Шаг ступил на ледник - и сник,
Оступился - и в крик, -

Значит, рядом с тобой - чужой,
Ты его не брани, - гони:
Вверх таких не берут, и тут
Про таких не поют.

Если ж он не скулил, не ныл,
Пусть он хмур был и зол, но шёл,
А когда ты упал со скал,
Он стонал, но держал,

Если шел за тобой, как в бой,
На вершине стоял хмельной, -
Значит, как на себя самого
Положись на него.

Владимир Высоцкий, Песня о друге

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Wiesz... To był 1938 rok. Wtedy na Kaukazie mało kto smarował na skałach jakieś swoje zwerbalizowane wynurzenia. Bo raz - mało kto wysmarować umiał. A dwa - i poczytać nie bardzo miał kto Kredą zaś smarowano zwykle jakieś sobie znane znaki, żeby wiedzieć którędy wrócić, jakby trzeba było. Ot takie początki znakowania turystycznych szlaków

Ale jest przyczyna inna, dla tego, że po rosyjsku i wierszem nieswoim. Tak sobie właśnie pomyślałem, że nie będziesz pewna swojej znajomości języka i tego, że wszystko zrozumiałaś. Co znowu da mi okazję znowu coś zacytować.
A mianowicie: "Я спросил тебя: Зачем идете в горы вы?"
Tylko po rosyjsku można jednym słowem opisać to co robisz I jednocześnie jak bardzo motywujesz otoczenie.
Jedno słowo Włodzimierza Wysockiego oczywiście.
A jakie to słowo ? Bethh wypowiedziała je patrząc w monitor, jednym tchem z propozycją "zacznijmy znowu szwędać się po górach"
Cкалолазка

Nie trzeba tu rosyjskiego, choć jest to język ze wszystkich chyba najbardziej duszoszczipatielnyj. Ale w tym konkretnym przypadku, jednak niemiecki jest najlepszy. I ta odpowiedź: "Bo są."

A Piotr Pustelnik kiedyś powiedział:
"Kiedyś ktoś mnie zapytał: Dlaczego chodzisz po górach? Odpowiedziałem, że ludzi można podzielić na dwa rodzaje: na tych którym nie trzeba tej pasji tłumaczyć i na tych którym się jej nie wytłumaczy."

Tobie nie trzeba.


Najpiękniejszy komplement.

Ucałuj ode mnie Beth. I do zobaczenia gdzieś w górach.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

To dotyczy wielu pasji. Wychodzi na to, że pytanie o to, co ktoś robi (jako pasję, nie zarobkowo) jest w zasadzie idiotyczne.

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl

Pustelnik troszkę nieelegancko odpowiedział, to fakt. Mógł opowiedzieć, co on widzi w tych górach, dlaczego dla niego jest to takie ważne i fajne. Mnie jednak nie zaskakuje zdziwienie i ciekawość ludzi, zwłaszcza w przypadku pasji wymagających wysiłku i męczących. Na przykład chodzenia po górach (i nie mówię o spacerkach kilkugodzinnych) lub... braniu udziału w regatach itp.
BTW, umiałbyś odpowiedzieć na pytanie, dlaczego żeglujesz, dlaczego bierzesz udział w regatach?

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Na pierwsze pytanie odpowiedź prosta - żegluję bo navigare necesse est

_________________
Zmieniona stopka - poprzednia lewaków uwierała
--
pozdrawiam
AIKI

Umiałbym.
Co ciekawe już w młodości (od nastolatka do dwudziestaka) miałem takie pytania (chodziło o regaty) i wtedy wymyśliłem odpowiedź, która zamykała definitywnie buzię rozmówcy, a zwłaszcza rozmówczyni.
Pływam w regatach, bo wtedy przestaję myśleć o seksie.

Ale bardziej rozbudowana odpowiedź i o regaty i o żeglowanie w ogóle jak najbardziej istnieje.
Przy czym odpadł mi teraz jeden czynnik, który istniał dawno temu. Czemu - nie wiem, chyba kłania się przypadek Jaskotela z powieści Bunscha (wiem, hermetyczne).
Można się trochę rozpisać, ale kogo to interesuje?


Ale to jest bardzo smutne. Zgodnie z wypowiedzią kolegi z innego jachtu i z regat: to musi upaść (w sensie - system społeczny, Europa).

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl