Nie pamiętam bo wyszedłem trochę przed czasem i zaskoczyłem tym kadrę. Tak więc na moje miejsce początkowo w ogóle nie mieli następcy. Pewnie musieli się jakiś czas posiłkować zastępstwami z innych okrętów. Ja też na takie zastępstwa chodziłem, na wszystkie kutry w Naszym dywizjonie. Przez to stale praktycznie byłem w morzu.

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *


Miałem podobny zamiar, dalej to we mnie tkwi
Jak by była ciekawie napisana, to czemu nie

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Witajcie.
Czytam ten wątek z zaciekawieniem gdyż sam młodym pacholęciem będąc służyłem w naszym Mar-Woju w latach 1968-1971 (pływająca,a jakże) w charakterze żeglarza w Klubie Martnarki Wojennej YKM "Kotwica" w Gdyni na jachcie s/y "Kapitan" najpierw jako sternik a później po odejściu mojego dowódcy jachtu do cywila awansowałem na jego stanowisko.



Wszystko się zgadza ale nie do końca.Mimo 3-letniej służby (no,dwa lata i 11 miesięcy) w naszej nietypowej jednostce na otokach naszych widniał napis "Marynarka Wojenna" a na rękawach mieliśmy odznaki specjalności-głównie sternika (nr 500) a ja wyjątkowo elektryka nawigacyjnego (nr 501).
Do jednostki naszej wyszukiwano w czasie unitarki w Ustce ludzi którzy w cywilu mieli jakąś styczność z żeglarstwem (ja byłem już sternikiem jachtowym (Trzebież 1964).
Do naszych zadań należało utrzymanie w sprawności jachtów oraz szkolenie zarówno siebie jak i podchorążych WSMW.No i pływanie,pływanie i jeszcze raz pływanie.Wtedy udało mi się uzyskać stopień jachtowego sternika morskiego i sternika motorowodnego zupełnie za darmo oraz udało mi się wypływać pokaźny staż (np.w regatach o Puchar Gryfa Pomorskiego w Świnoujściu w roku bodaj 1969 lub 1970 (pamięć już nie ta) w ciągu kilkunastu dni wypływałem ponad 1000 mil!)

To musieliśmy się ciągle mijać: ja pływałem na Venus z Gryfa.
A do woja też chciałem iść do "Kotwicy" - ale nwojsko dawało gwarancji skierowania do klubu,
więc ja im też nie dałem szans.
MJS-1949

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIP-em. za co? i po co?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności, tak łatwo"-Churchil.

Kłania się orłel... hukslej.

[size=70]Zapraszam na fejsa:"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

I całkiem możliwe że w onych czasach znaliśmy się osobiście gdyż z "gryfiarzami" utrzymywaliśmy (a przynajmniej niektórzy) poprawne,przyjacielskie stosunki.Pamiętam też dobrze p.Puchalskiego i jego "Mirandę" którą pomagaliśmy mu wyposażać "pożyczając" mu to i owo z rzeczy jakie w "Kotwicy" się walały po magazynkach a które dla przeciętnego żeglarza były nieosiągalne.Ale on był chyba członkiem "Stali"?

Zgadza się, taki napis widniał również i u marynarzy pływających. Najczęściej to były jednostki pomocnicze typu zbiornikowce (oznakowane jako Z- coś tam, coś tam - zazwyczaj numer w miejscu coś) chyba również hydrografy inne jednostki pomocnicze typu holowniki i jachty żaglowe marynarki.
A u nas na dywizjonie konie na banderkach nośły napis "Okręty Pogranicza" ale po specjalności było widać, że koń Iha, ha, ha.

Działy chyba jednak nie tak były oznaczane. Sternicy to dział 1 a więc numer, który widniał na piersi marynarza mógł wyglądać tak 111; 112; 211; 212 itp.. Elektrycy z tego co pamiętam to dział 9, motorzyści dział 8, sygnaliści dział 6 chyba , radarzyści 5, artylerzyści 2, torpedyści 3, radzicy (radiotelegrafiści) 4. I jedno najważniejsze, numer działu był zawsze w środku numeru składającego się z trzech cyfr. Jeśli dobrze pamiętam czytało się je od tyłu a więc 151 (taki miałem) oznaczało:
- pierwszy specjalista działu piątego, pierwsza zmiana wachty, prawa burta. Mogę z tym odczytem od tyłu się mylić, ale akurat 151 czytane od przodu oznacza dokładnie to samo.

@stasio1948, swoją drogą gdzieś ty się chował tyle czasu na tym forum? Chyba jesteś czwartą osobą z marwoja, miło mi Cię "widzieć" A może nawet piątą, gdyby przyjąć, że pierdupierdu mógł być podchorążym (tak gdzieś mi w oko wpadło z pierdupierdu).

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Nie na piersi.Odznaka specjalności czy jak to nazwać naszyta była na lewym rękawie munduru wyjściowego i miała kształt okrągły z symbolem specjalności.A elektryk nawigacyjny to nie zwykły elektryk a specjalista od urządzeń nawigacyjnych (sondy,logi,żyrokompasy) i był "bratem" sternika.A numer specjalności do dziś mam wpisany w książeczkę wojskową i nie pochodzi od kategorii okrętowych a z wykazu specjalności MW.
Nasza jednostka była specyficzna gdyż załoga jachtu (okrętu?-wszak nosiliśmy bandere MarWoju) liczyła w zależności od wielkości jednostki 1 sztukę (dowódca) lub 2 sztuki (dowódca i sternik) więc numeracja specjalistów z "prawdziwych" okrętów u nas nie występowała.

Dział mechaniczny to:
6 motorzysta
7 drenażysta
8 elektryk
Ja nosiłem najpierw 463 potem 162, numer 161 był przeznaczony dla zawodowego w stopniu minimum bosmana zwanego Kierownik maszyn,Jaja były jak zrobiłem I klasę specjalizacji (biała gwiazdka nad specjalnością) i mój KM dostał od Starego 1-rok na dogonienie bo borok ganiał z 3 klasą
Trochę zmieniony ,ale dla przypomnienia
http://www.amw.gdynia.pl/library/File/N ... oncowa.pdf

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

7028.
Po wypadnięciu człowieka za burtę, w czasie pokoju, dowódca okrętu ma obowiązek
przedsięwziąć wszelkie środki w celu jego uratowania. Podczas pływania w zespole
dowódca okrętu postępuje zgodnie z zasadami pływania zespołowego, w czasie wojny
–
w zależności od sytuacji w rejonie działań.

_________________
Pozdrawiam Piotr
"Dystans do świata jest właściwy, gdy do jednego wora nawalimy ziarno wyrozumiałości, optymizmu łyżkę, tolerancji z umiarem, wiedzy mędrców szklaneczkę i wina antałek by jak będą dokuczać pierdolnąć głośnym NIE."

No właśnie, zapomniałem, że w RSO wszystko napisane
Nawet jak googlowałem te specjalności, to gdzieś w 5 rządku RSO mi się ukazało i zamiast otworzyć i przeczytać (w sensie przypomnieć sobie) to ja z pamięci tworzyłem

A u nasz była jednoosobowa obsada składająca się z marynarzy służby zasadniczej do każdego stanowiska bojowego, więc numery były 111, 121, 141, 151, itd.
Oprócz tego 3 "sierżantów": dowódca, kier. maszyn i bosman okrętowy.
W sumie 9 osób załogi.

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Chłopaki, przeczytałem z dużym zaciekawieniem wasz marwojowski wątek i tak sobie myślę, że już wtedy w marwoju działał Kuracent.
Dziwne. Myślałem, że jest znacznie młodszy.

To pisałem ja, Zbieraj, zatwardziała cywilbanda, który miał zawsze w dupie wszystkie regulaminy, z wyjątkiem własnego.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Ale Spartanie nie mieli Marynarki Wojennej

_________________
Pozdrawiam Piotr
"Dystans do świata jest właściwy, gdy do jednego wora nawalimy ziarno wyrozumiałości, optymizmu łyżkę, tolerancji z umiarem, wiedzy mędrców szklaneczkę i wina antałek by jak będą dokuczać pierdolnąć głośnym NIE."

Mieli Ateńczyków w razie Niemca

U nich się mówiło: W razie Persa.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

True. W braku którego napierdzielali się ochoczo między sobą. Jak nie przymierzając…

Janusz, nie myśl sobie, że było tak lekko. Regulaminów, oprócz tego, który tu wymienił Szpiszpak i które nas obowiązywały było jeszcze trzy. Nazw nie pamiętam, było chyba coś co się nazywało Regulaminem Służby Wewnętrznej, jeszcze coś związanego z dyscypliną (chyba) i reszty nie pamiętam. Może koledzy przypomną
Kuracent przy tym to cienias
A jedna zasada obowiązywała w każdym wojsku i u nasz w marynarce też, brzmiała tak:
może być nasrane, byle w rządek

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Mimo ze z sentymentem wspominam tamte czasy to cały czas miałem wrażenie że cała ta MW (a przypuszczam że inne rodzaje wojska też) to była (i pewnie jest nadal) dziwna instytucja gdzie nie obowiązuje zdrowy rozsądek i logiczne myślenie a tylko regulaminy,choćby nie wiem jakie idiotyczne.
Głównym zadaniem kadry zawodowej było traktowanie dorosłych bądź co bądź ludzi jak dzieci lub osobników niepełnosprawnych umysłowo.
Mnie przynajmniej pływanie pod żaglami wynagradzało tą niezbyt komfortową sytuację ale miałem kolegów z unitarki którzy trafili na okręty-oni takiej rekompensaty nie mieli.
"Kotwica" to było wojsko szczególnego rodzaju-oficjalne cywilne ciuchy w czasie uczestnictwa w pływaniach (poza Gdynią) i więcej żeglarstwa niż wojska.

Rozumiem i też tak mam-niestety Ojczyzna wezwała (nie dało się wyreklamować) i trza było wojsko odbębnić.Szczęśliwie że jako żeglarz a nie "piaskarz".

W mojej jednostce biblią był Regulamin Służby Wartowniczej

Jeden regulamin zabrałem ze sobą wychodząc, bo był to po prostu dobrze napisany podręcznik.

Nazywał się (w przybliżeniu, bo dokładnej nazwy nie pamiętam) - Regulamin prac minerskich.

_________________
Pozdrawiam
Wojtek
https://www.wojtekzientara.pl/
m/y „Wymówka”, POL000KA6
SPG5479, MMSI 261003664

Pozwolicie, że odnowię wątek?
Kamuflaż i jego historia:
https://on.interia.pl/militaria/news-da ... Id,2551651

_________________
Po 15 latach (na forum) przestałem być VIP-em. za co? i po co?

"Jeszcze nigdy tak wielu nie oddało tak wiele wolności, tak łatwo"-Churchil.

Kłania się orłel... hukslej.

[size=70]Zapraszam na fejsa:"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
i "Marian Strzelecki"

Ktoś jednak patrolował. Nie raz w nocy w szóstce i przy kiepskiej widzialności przy pływaniu zatokowym, na linii Hel-Górki coś nas oświetlało w nocy, pooświetlało pooświetlało i odpłynęło