Aaa, to wszystko jasne. Ja mam widocznie tylko takie robione na bazie węglowych.

Ja się slabo znam na samowarach. Co ja mówię. Wogóle sie nie znam, ale za to uczyli mnie, że o ile naczynie z wodą nie jest szczelnie zamknięte (w samowarach pojemnik zwodą jest zaknięty na "amen"?), to różnice temperatury płonącego gazu, żarzącego się węgla, czy grzalki elektrycznej nie mają żadnego wpływu na temperature wrzenia wody przy zbliżonym cisnieniu atmosferycznym. Więc "efekt pieca" ma jedynie znaczenie dla czasu podgrzania wody.

_________________
Tomek Sosin - +48 724 334 721
... jakby było lepiej - to by sie nie dało wytrzymać!

Nie rozumiesz. Herbaty nie parzy się w samowarze, tam się tylko gotuje wodę. Samo parzenie odbywa się na kominie samowara. Najlepiej będzie, jak zobaczysz to na żywo.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Samowar widzialem i czajniczek też, ale temperatura w czajniczku nie zależy od źródła ciepła

_________________
Tomek Sosin - +48 724 334 721
... jakby było lepiej - to by sie nie dało wytrzymać!

zarazilas się retoryka od MarkaSco...
On uwielbia zaczynać od "nie rozumiesz"

_________________
Tomek Sosin - +48 724 334 721
... jakby było lepiej - to by sie nie dało wytrzymać!

A, teraz rozumiem.
Chodzi o to, że zalewasz wrzątkiem i utrzymujesz temp. ok. 100 st. przez kilka minut, a w tradycyjnej metodzie zalewania masz straty temperatury już od samego początku.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Myślę, że źródło ciepła nie ma znaczenia*, byle można było czajniczek ogrzewać; różnice mogą się pojawiać, jeśli będzie się czajniczek ogrzewać parą wodną, a nie żarem lub grzałką. Ale nie wiem na pewno, bo nie próbowałam.

*za wyjątkiem mieszania się aromatu żarzącego się drewna i świeżej herbaty, którą to mieszankę osobiście uwielbiam

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Sajmon, głównie chodzi o to, że napar jest cały czas podgrzewany, nie pozwala mu się powoli stygnąć, jak przy powszechnej metodzie parzenia. Ma to bardzo istotny wpływ na smak.

A jakim niby cudem utrzymujesz, skoro nie zależy ona od źródła ciepła ?

Teraz nie rozumiesz

A retoryka MarkaSCO pozwala powiedzieć to samo, ale bez takiej ekwilibrystyki

A rzecz w tym, że nie zaczynamy zdania od "nie zależy", ale od tego w jakim zakresie zależy... Inaczej namieszasz... Sedno retoryki MarkaSCO właśnie w tym

A może tedy rozwiń, różnicę między naparem i odwarem?

A toć już starożytne rzymiany... a ściślej bodajże Heron z Aleksandrii opracował samowar automatyczny, znaczy niczem dzisiejsze nowoczesności: znaczy po zagotowaniu wyłączał się sam

Nie rozumiem.
Miałam na myśli, że w obu przypadkach utrzymujesz temperaturę gorącym powietrzem (znad żaru lub znad grzałki elektrycznej) a nie studzisz od początku. I jak napisałam, są to tylko moje domysły, bo nigdy nie używałam samowara elektrycznego z grzałką w kominie.
Kłócić się nie będę, przyznaję, bez bicia, że się w ogóle nie znam na fizyce, termodynamice i innych takich. Nie znam się też na samowarach i żaden ze mnie znawca parzenia herbaty. Po prostu lubię pić herbatę i dlatego wątek mi się podoba, więc zabrałam głos. Więc przestań się na mnie wykrzywiać.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

O kurna. Ale napar.
v

Proszę uprzejmie:
napary (infusa) - surowiec roślinny zalewa się gorącą wodą i pozostawia w temp. pokojowej przez określony czas, niekiedy przykrywając naczynie pokrywką
odwary (decocta) - surowiec roślinny zalewa się wodą o temp. pokojowej, następnie ogrzewa tak, by przez 30 min utrzymywać temp. powyżej 90 st.C
Są jeszcze maceraty (macerationes) - surowiec roślinny zalewamy wodą o temp. pokojowej i pozostawiamy na 30 min

To tak w skrócie. Jeszcze coś Ci z produkcji leków roślinnych wyjaśnić, np. jeśli zastosujemy ekstrahent alkoholowy?

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Wydziel mu raz z odwara, co będziesz strzepić.
v

Nie wiem czy to już podchodzi pod odwar, na pewno nie przy każdej metodzie. Ja zazwyczaj robię napar, odcedzam i studzę, a potem stawiam na samowar. Albo bardziej ortodoksyjnie - nie odcedzam. Wtedy jest odwar (chyba).

BTW nie wiem czy wiecie, ale kawę i herbatę na świecie robi się na wszystkie sposoby, tzn. jako napar, odwar i macerat Tyle, że ten ostatni całą dobę.

Tak jak w przytoczonym przez SIRKa opowiadaniu o samowarze i pannie Salomei?

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

A nie, litości, włąśnie siem biedny leczem tincturą Ach, ten rosół z masłem jaka

Ja też nie trzymam na kominie aż tak długo, najwyżej kilka minut, więc wychodzi mi jakaś forma pośrednia.

Ale tak właściwie, to co za różnica, czym jest ta powstała esencja? Odwar, napar, macerat... Mówimy o zauważalnych subiektywnie różnicach w smaku i aromacie, w zależności od przyjętej metody parzenia, czyli inaczej będzie smakował napar a inaczej odwar czy macerat, co więcej, jeszcze inaczej - jeśli użyjemy wody lodowatej. Jeszcze inną kwestia jest sama woda - mineralna, kranówka, źródlana, destylowana... Oczywiście, wszystkie te różnice wiążą się z różnicami w składzie chemicznym, o czym była mowa wcześniej. Ale jakie to ma znaczenie? Piszemy pracę naukową, czy gawędzimy o przyjemności picia herbaty?

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Rozłóż się mała na maceracie, wujek już idzie z herbatą.
v

Wcale się nie wykrzywiam A już na pewno nie na Ciebie.
Kłócić się z Tobą nie zamierzam, bo uważam, że masz rację - ot taki banalny nie_powód do kłótni
Rozbawiło mnie to wywoływanie MarkaSCO przez Sajmona, dlatego chciałem troszkę podnieść ciśnienie
( Że niby wywołał wilka z lasu )

Że niby gotowy do parzenia?

Niektórzy tutaj tak mają, że lubią rozkminiać


Stawiam tezę, że w drugiej dobie regat, albo ogólnie drugiej dobie ciężkiej pogody, o 4 rano, smakuje każda herbata. Zwłaszcza jak ktoś ją zrobi i da nam do ręki duży kubek. Gdy doda do tego np. sok, albo inny rum, to może nawet bardziej

Podobnie jest, gdy się siedzi zimą cały dzień na jachcie, robiąc coś zgodnie z listą prac. Wtedy co prawda herbata sama się nie zrobi, ale można ją samemu zrobić. Wtedy woda może być mineralna, o świeżości bliżej nieokreślonej, kubek opłukany z martwych much, i jest pięknie. Rum co prawda odpada, ale kupno soku (bo cytryna nie przeżyje) nie jest głupim pomysłem...

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl

Ano lubią Zaraz Ci zilustruję jak bardzo lubią
Zwłaszcza, że jest okazja, żeby podziękować. Sajmonowi, Jannie i Tobie
Pajechali!

Święte słowa mości dobrodzieju - święte słowa. Ale sedno w tym "zwłaszcza gdy ktoś".
A co, jeśli ktosia nie ma ?
Patrzymy na ten mityczny samowar jak na ustrojstwo wymyślone po to, żeby optymalnie zaparzyć herbatę, nie tracąc jej walorów smakowych.
Tylko czy twórcy samowaru ( samowara ? ) kierowali się tymi samymi kryteriami ?
A co, jeśli kierowali się tymi o których piszesz w poprzednim poście...
Czyli niech ona sobie jakkolwiek smakuje, byle była gorąca o czwartej nad ranem
Przecież naczynie Dewara ( termos próżniowy ) to dopiero początek XX wieku.
A pragnienie napicia się gorącej herbaty - o każdej porze dnia i nocy - to mogło powstać dużo wcześniej.

Do sedna:
Oto czytam sobie wątek i, jak raz, buduję sobie terenowego kampera. Takiego wiesz...
Z kilofem i łopatą na pokładzie.
Czytam wątek, buduję i... Myślę
A jest nad czym pomyśleć. Janna wiele ciekawych rzeczy o samowarze napisała...
A gdyby tak urozmaicić kamperka wyposażając go w pokładowy samowar ?
Oczywiście głupio by wyglądało uruchamianie mosiężnego cacka za pomocą cholewiaka w terenie... Ale...
A gdyby tak Tomku zatrzymać się tutaj i rozebrać tą ideę na części pierwsze ?
Gdyby rozkminić ?
Samowar to nie tylko Tuła czy Iran. Ta sama idea to i rocket stove ( którego budowę anonsuje Bartuss ) i... Benghazi boiler ( burner )
https://en.wikipedia.org/wiki/Benghazi_burner
Ot chićby w takim - bardzo samowarowym wydaniu:

Jak będę miał takie cacko ( opalane drewnem i alternatywnie propanem ) na pokładzie mojego kamperka, to koledzy zajmujący się rekonstrukcjami historycznymi zzielenieją z zazdrości
Pomijając już, że naprawdę ciekawa zabawa z tego wyniknie

No ale sam, bez Waszych wypowiedzi, bym na to nie wpadł.
Zwłaszcza bez postów Janny na temat samowara

Masz rację - niektórzy lubią rozkminiać. Ale nie bez przyczyny i naprawdę lubią

Zwłaszcza teoretycznie na forum, jesienną porą.

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl

Oczywiście, że w tym przypadku zależy. Jednocześnie- nie mam pojęcia czy i jaki wpływ to ma na herbatę. Wiem, że różne herbaty wymagają różnego czasu i temperatury parzenia i wątpię by parzenie "w samowarze " miało w jakiś sposób optymalizować ten proces pod kątem jakości herbaty.

A temperatura zależy od źródła z prostego powodu: jeżeli źródło jest mało wydajne (czyli mała ilość pary podgrzewającej czajniczek z esencją)- temperatura będzie niska, gdyż teempo oddawania ciepła będzie większe od uzyskiwanego podgrzewania. I odwrotnie: przy mocno wrzącej samowarze pary będzie dużo i będzie ona skuteczniej ogrzewała czajniczek z esencją.

Ja marudzę ( chyba ? ) niezależnie od pory
Ale grzać się przy samowarze jesienną porą... To działa na wyobraźnie powiem Ci

W sumie to miałbyś rację, tylko jest jedna sprawa - czajniczek nie jest ogrzewany parą

Ja miałem samowar, w którym był.

Ale jak już chcesz wyprawowo to czemuż nie sięgnąć po rekonstrukcję prawdziwie historycznę?
Oryginał bowiem, bywało, dawał się także postawić na dowolny ogień, miał nóżki; i tak ogólniej bardziej był portable. Znaczy można grzać tylko od wewnątrz, ale to jednak wolniej. No a potem węgielki z ogniska już są.

Autepsa - αὐθέψης - dość dwie słowie.




A jak już o kampingu, to w dzikich ostępach wschoda ekskluzywnę herbatkę - spolszczając: sytyj czaj - tako się przyrządza: w kociołku wodę zagotowawszy wsypać herbatkę, zaparzyć chwilę, posolić (sporo, jak zupę), dolać mleka drugie tyle (alternatywnie masła) i podgotowac wolno, bełtając, do zapienienia.
I zasmażka! bo zagęścić też można.
Jak dla gości dodatkowo pierożki, w stylu skądinąd znanych wschodom kołdunów, tłuste wołowe z cebulką, ugotowane w czaju przez jaki kwadransik.

I koledzy zzielenieją. Nie tylko z zazdrości