No i ostatni mój tegoroczny przelot nad kukułczym gniazdem. Czyli ostatni z zaplanowanych na ten rok projektów zabawowych - dobiega końca.
Co pozwoli uratować prawdziwe żeglarstwo w trudnych czasach zarazy ?
Co pozwoli zachować smak prawdziwej męskiej przygody ? No oczywiście - statek widmo.
Warto mieć pod ręką taki statek, jeśli nie chcemy obudzić się któregoś pięknego dnia z tą że ręką w nocniku.
Trzeba jakoś bronić swojej wolności swobody, swoich ideałów...
Nawet będąc tej wolności i swobody pozbawionym i to pozbawionym idealnie.
Oto wyobraźcie sobie. Siedzicie w plażowym fotelu nad jakimś śródlądowym zbiornikiem wodnym.
W miejscu zacienionym przez parawan z pleksi i parasol przeciwsłoneczny...
Zimne piwo powoli sączy się przez maseczkę. A gdzieś tam, na horyzoncie, płynie sobie Wasz, pozbawiony załogi, statek.
Wasz statek widmo.
Czyż nie piękne ? Nie warto o to zawalczyć ? Ja uważam, że warto...
I tak. Napęd oczywiście elektryczny. Ekologia przede wszystkim. ( dwu wrogów za jednym podejściem nie próbujmy pokonać ) A jeśli tak, to oprócz silnika, akumulatora i solidnego prostownika do niego...
Jeszcze kilka wymiennych śrub napędowych na wał. Wiadomo. W tym masztabie można sobie tanio przeprowadzić serię ciekawych doświadczeń, co uatrakcyjni obserwację statku widmo poruszającego się po wodzie.

Dalej oczywiście porządne/mocne serwo, obsługujące ster naszej jednostki. Chcemy w końcu zachować jakąś kontrolę nad procesem

I najważniejsze. Ta "smycz", dzięki której nasz statek widmo będzie miał jakieś szanse pozostania naszym przez kilka najbliższych godzin
I tutaj od razu można pozwolić sobie na kolejny eksperyment. Mianowicie zasięg i skuteczność smyczy. Na to też można mieć wpływ i warto go zbadać.
Czyli nie tylko nadajnik i odbiornik ( dwa pierwsze "pudełeczka" od lewej licząc )
Ale dodatkowo odbiornik kontrolny z logarytmicznym "S-metrem".
Co pozwoli nam mieć jako takie pojęcie o kierunku działań jaki należało będzie ( lub nie ) podjąć w celu rozwoju naszego projektu.
Jest szansa, ze mimo wszystko... Fajnie może być tego lata

Na tym blacie to mi brakuje porządnego radyjka. Np. Pionier

_________________
Zbyszek

Są i takie ( I Pioniery i Promyki i Pioneery też - zabytkowe oczywiście ).
Ale, to co napisałem o moim stosunku do zabytków to zasadniczo szczera prawda. Nie chcę, żeby jakiś miłośnik zabytków dostał zawału
Jeśli coś wpadło w kadr, oprócz opisanych przedmiotów, to należy to traktować jak czysty przypadek. Zasadniczo tutaj zbędny. Staram się rozbawić i skoncentrować uwagę na jednym swoim szaleństwie. Pozostałych wolę naprawdę na razie nie eksponować. Uwierz mi - tak będzie lepiej

Nie miałem w weekend dostępu do komputera, a z telefonu bardziej szeroka odpowiedź jest niemożliwa. Oczywiście, chciałem o zabytkach.

Wychodzi tyle, że dla Ciebie, zabytek jako taki nie ma wartości innej, niż to, co z niego da się jeszcze zrobić i wykorzystać w celach czysto użytkowych.

Dla mnie zabytek jest pamiątką tego, co i jak było, stanowi dowód naszej historii, historycznych stylów, technologii, zwyczajów, poglądów artystycznych itp itd. Im lepiej zachowany w oryginale i im starszy, tym cenniejszy. Dla mnie, zabytek może nie mieć żadnej wartości użytkowej, poza jego wartością historyczną, czy estetyczną. Jestem przeciwnikiem dyletanckiej, czy amatorskiej, czy tym bardziej rabunkowej eksploracji zabytków np zabytków archeologicznych, jak wspomniany w innym wątku kilkusetletni wrak statku rzecznego, czy łodzi, znaleziony pod powierzchnią wody w Wiśle*. Jestem też przeciwnikiem traktowania zabytków w dziewiętnastowieczny sposób, czyli ich odkrywania, wyrywania z historycznego i przestrzennego kontekstu i przenoszenia do muzeum. W takim wypadku zabytek traci większość ze swojej wartości. Kontekst przestrzenny i historyczny, czyli istnienie pojedynczych obiektów zabytkowych w przestrzennej współzależności, pozawala na poznanie o wiele większej ilości faktów z przeszłości, niż nawet najlepiej udokumentowany obiekt przeniesiony do muzeum. Jestem też, za udostępnianiem zabytków publicznie. Jestem zwolennikiem rewaloryzacji zabytków, czyli przywracaniu im historycznej formy, funkcji i sposobu użytkowania, czyli dawnej świetności, publicznym udostępnianiu, tworzeniu nowych funkcji w celu dostosowania do współczesnych wymogów i współczesnych sposobów użytkowania, które nie powodują uszczuplenia zabytkowych wartości obiektu zabytkowego. Jestem zwolennikiem konserwacji i utrzymywania zabytków w jak najlepszym, możliwie oryginalnym stanie. Pewnie mógłbym pisać długo. Powyższe, co napisałem, zapewne wynika z mojego wykształcenia w dziedzinie ochrony, konserwacji i rewaloryzacji zabytkowych założeń ogrodowych i krajobrazu kulturowego i myślę, że nie będę więcej wyłuszczał mojego stanowiska nt ochrony zabytków, na tym forum.

___
*) Przykładem jest np eksploracja rabunkowa wraków w celu wydobycia z nich skarbów. Czy w ogóle działalność amatorskich poszukiwaczy skarbów. Dla zabytków archeologicznych, najlepszym jest, kiedy w ogóle pozostają nieodkryte, czyli nierozkopane, niewyrwane z ziemi i nieprzeniesione, ani do prywatnej szuflady, ani do muzeum. A co dotyczy wspomnianego wraku z Wisły, każda niewłaściwa próba wydobycia go spowoduje bezpowrotne zniszczenie, czyli utratę jakiejkolwiek wartości - wysuszenie, działanie UV, utlenienie. Pozostaną jedynie ewentualne obiekty z metali szlachetnych, czyli łup poszukiwaczy skarbów, znaczy zwykłych rabusiów, dla których sam wrak nie ma, ani użytkowej, ani żadnej innej tzw. realnej wartości. Wrak pozostanie pod wodą, zinwentaryzowany współczesnymi metodami cyfrowymi, tak długo, jak to będzie dla niego bezpieczne.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/