Trzeba się oswoić z przyciskiem MUTE na pilocie, sam obraz nie gryzie. Drugi krok, to przycisk STOP, zielony. On nie daje gwarancji, że za chwilę nie wciśniesz guziczka START, no bo ciekawość świata jest ogromna, a w ciągu godziny mogli podać jakieś newsy...
To trzeba przećwiczyć, może nawet robić notatki do późniejszej analizy gdzieś w ustronnym miejscu... Wszystko po to, żeby wreszcie odważyć się złamać ufność do odbiornika tv i osobiście kliknąć na telewizorze tajemniczy przycisk z napisem ON/OFF (chodzi o to po ukośniku). On jest zwykle maleńki, schowany gdzieś na górze obudowy, trudno go znaleźć. Jednak gdy go namierzysz i zapamiętasz położenie, to stanie się dla Ciebie przyjacielem prawdziwym. Po kliknięciu w OFF gaśnie dioda sygnalizująca zasilanie. To jest mocny dowód odłączenia się od nadawcy. Do tego trzeba wstać z kanapy i zrobić kilka kroków, co jest trudne z uwagi na przytulność barłogu, no nie chce się... więc, jeśli się przełamiesz, to czeka Cię nagroda jakby potrójna. Wprawdzie jest jeszcze wtyczka w gniazdku, ale trzeba się schylić, przytrzymać kontakt i wyciągnąć wtyczkę, trochę boli taki skłon, może lepiej go nie robić.
Oczywiście jest to teoria. Praktyka zwykle trwa tydzień, a najtrudniejszy jest dzień pierwszy. Istna katorga dla łba, kłębowisko myśli, wrzawa normalnie i nie wiesz kto tam się z Tobą tak kłóci???  Ciężko jest kłaść się spać w poczuciu "zdrady czy winy". Twoja najczystsza lojalność, którą z taką wiernością położyłeś na szali z drugiej strony ekranu, teraz umyka z pola widzenia, czujesz że tracisz wszystko... z trudem zasypiasz.
Ale z rana budzisz się już inny, jakby spokojniejszy, z podziwem patrzysz w lustro, nie możesz w to uwierzyć, co zrobiłeś. Jeszcze raz analizujesz po kolei, zastanawiasz się czy aby dobrze zrobiłeś, no i pojawiają się wątpliwości też. One w ciągu dnia narastają, by sięgnąć zenitu w porze największej oglądalności. Demony czuwają, nieśmiało rozglądasz się za pilotem, może "tylko na pogodę"... Nie daj się zwieść, pogada jest za oknem i na meteo.pl  . Jeśli jest to poniedziałek, to emocje się nakładają, cinżko jest, chociaż w sobotę mogłoby być gorzej. I tu pojawiło się pierwsze pocieszenie. Warto je odnotować.
Każdego kolejnego dnia dobrych cech przybywa, a złych jest mniej. A owszem, pokusa krąży dookoła pilota... A to spojrzysz na niego i przypomnisz sobie dobry film czy mecz - oj, bliski jesteś powrotu, włączenia tylko na chwilę lub może później sprawdzę tylko czy nic się nie zmieniło... (bądź spokojny, tam mają ramówkę na każdą porę roku). Głupie to myśli, one będą Cię dręczyły jeszcze trochę.
Gdy się nie dasz, dzień następny jest zdecydowanie lepszy. Nie masz już wyrzutów sumienia, nie żałujesz wydanej kasy na tv, pojawia się pierwsza myśl co z nim zrobić? Ot tak, nonszalancko zaglądasz do programu tv i ironicznie kiwasz głową - co tam dzisiaj pokazują. No niektóre pozycje selekcjonujesz jako te wartościowe, które jakby co, to dałbyś radę zdzierżyć na kanapie, z jakąś pogryzką i popijką. Trudna chwila. Jeśli ją odrzucisz, to spotka Cię nagroda.
Ranek jest Twój. Wstajesz dziarsko, przeciągasz się i żwawo bieżysz do toalety. W zasadzie nie czujesz żalu do siebie, Twoja plazma czy LCD wiszący na ścianie zaczyna Cię śmieszyć. Dostrzegasz ironię wiszących kabli, przedłużaczy na podłodze, anteny. A jeśli masz satelitę, to już śmiech na sali! Po co Ci ten talerz blaszany? Przy goleniu nagle zatrważasz się myślą... a skąd oni wiedzieli ilu nas oglądało mecz? Po co im ta oglądalność? No tak, dla reklam, niezłą kasę trzepią, też bym tak mógł. No, nie możesz. To oni nadają reklamy, a Ty masz je oglądać i kupować reklamowane towary. Fiuuuuuuuuu... i nic nam nie płacą za udział w dystrybucji, a to chitrusy. I tu pojawia się duma, która podtrzymuje Cię na duchu na cały dzień. Gdzieś tam w ciągu dnia przemykają Ci krótkie obrazy z oglądanych programów, skrawki pięknie prezentowanych reklam. Nowe auto terenowe chlapiące błotem w Twoim ulubionym kolorze... No właśnie, a skąd oni wiedzą jaki jest mój ulubiony kolor? Hmm...
Dzień szósty, to już prawie triumf, ale uważaj, bo licho nie śpi. Weekend oferuje rozdanie specjalne: programy rozrywkowe, show na żywo (akurat), ulubiony serial, a na innych kanałach też. O! Puszczają Bonda!!! No nieeeee, teraz jestem już świadomym telewidzem, a nawet już nie telewidzem... Kusi, kusi. No dobra - tylko Bonda i spać. O dziwo, film wprawdzie widziałeś kilka razy, no ale jest relaks, utrwaliłeś sobie fabułę. Fabułę? Toż to zmyślony film?!? Wszystko jest zmyślone, dograne i dopasowane - do Twoich potrzeb. - Nie po to robimy wielomilionowe badania, na grupie anonimowych respondentów telefonicznych... Anonimowych? A, po co kazali podać adres dla operatora komórek? No właśnie... To wszystko dla Twojego bezpieczeństwa! 
Siódmego dnia idziesz jak przez dym. Zakrywasz ekran pokrowcem, później wieszasz tam makatkę. Drwisz sobie z tego przedmiotu, a nawet wypominasz sobie: Jaki ja byłem głupi. Ale dałem się nabrać. Ile czasu mi zabrali, ile życia? I tu trafiasz w punkt. Jesteś ukontentowany, pojawia się poczucie satysfakcji i refleksji. Dałem radę się odłączyć...
W nowym tygodniu organizujesz sobie stanowisko internetowe. Porządne biurko, fotel, no i komp z monitorem 19". Kubek z gorącą herbatą czy kawą. Sprawdzasz program antywirusowy, przeczyszczasz co trzeba i lecimy pogooglować. No, tu jest inny świat, tu są ludzie, można pogadać, dowiedzieć się, kurcze ile tu ciekawych rzeczy jest? Kiedy ja to obejrzę??? Spoko, dasz radę, nabierzesz wprawy do klikania na klawiaturze, porobisz zakładki, opanujesz historię, walniesz sobie tapetę i ona Cię poprowadzi. 
PS. Nie stawiaj biurka z kompem w kącie pokoju, tam jest słabowato. No i uważaj na światło słoneczne... dobre zasłony czynią cuda. A co tu tak ciemno? I zaduch jakiś! Ale jak cicho... cichutko, można myśleć wreszcie.
|
