Jassne, pewnikiem kolejny spisek.
I na pewno przed rozpoczęciem inwestycji za kilkaset mln PLN nikt nie oceniał jej wpływu na środowisko.

Skoro plany budowy tego terminala gazowego nadal są aktualne, to znaczy że ktoś już ocenił, iż wielkie gazowce tuż pod Helem u wejścia do Zatoki Puckiej nie będą nazbyt szkodliwe dla ptaszków, foczek, morświnków itp..

Wypadałoby uczyć się na błędach i nie zagrodzić im teraz wejścia do Zatoki gazowcami

Dnia 02.04.2104 o godzinie 12.00,w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku, w odpowiedzi na apel Urzędu Miasta Jastarnia, z inicjatywy Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rolnictwa p. Kazimierza Plocke, odbyło się spotkanie stron zainteresowanych projektem ochrony obszarów Natura 2000 dla Półwyspu Helskiego i Zatoki Puckiej. Gospodarzem zebrania był Wojewoda Pomorski Ryszard Stachurski. Zaproszeni goście min:

p. Andrzej Królikowski (dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni),
p. Anna Stelmaszyk-Świerczyńska (zastępca dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni),
p. Kazimierz Szefler (Dyrektor Instytutu Morskiego),
p. Lidia Kruk-Dowgiałło (kierownik zakładu ekologii wód IM),
p. Iwona Psuty (Morski Instytut Rybacki w Gdyni),
p. Tomasz Nawrocki (Dyrektor Departamentu Rybołówstwa w Ministerstwie Rolnictwa),
p. Wojciech Dettlaff (Starosta Pucki),
p. Michał Kohnke (radny powiatowy, ROPiOZP),
p. Jan Wittbrodt (naczelnik wydział rolnictwa i ochrony środowiska w Starostwie Puckim),
p.Ł. Namyślak (Ministerstwo Ochrony Środowiska),
p.A. Ginalski (Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska),
Z ramienia ROPiOZP udział wzięli: Grzegorz Burmer, Aleksander Celarek i Marek Konkel.

Spotkanie trwało ok. 1,5 godziny. Gospodarz spotkania udzielał głosu poszczególnym osobom i pozwalał na odniesienie się chętnych. Wywiązała się dyskusja.
Główne wątki:

A. Królikowski poinformował o fakcie wystąpienia do Sejmiku Wojewódzkiego uchylenia ustawy sankcjonującej Nadmorski Park Krajobrazowy, następnie zwrócił uwagę na niemożliwość prowadzenia monitoringu poprzez dodatkowe osoby na burcie. Głównie ze względu na kwestie bezpieczeństwa i odpowiedzialności kierownika jednostki.

A. Stelmaszyk-Świerczyńska narzekała na brak zaufania lokalnej społeczności odnośnie pracy nad projektem, zwróciła uwagę na niekorzystną atmosferę do współpracy.

L. Kruk-Dowgiałło zwróciła uwagę na brak kompetencji w zapisywaniu uwag do planu. Zdenerwowała się na uzasadnienie I. Psuty dlaczego MIR nie przystąpił do przetargu przygotowania planów ochrony (zadanie nie wykonalne w tak krótkim czasie).Przyjęła ton oskarżycielski – była to jedyna osoba, której Wojewoda przerwał przypominając, kto jest gospodarzem.

T. Nawrocki odniósł się do wypowiedzi Pani Stemaszyk-Świerczyńskiej i Pani Kruk-Dowgiałło. Powiedział, że rozumie, iż aluzja niekompetencji dotyczy jego resortu. Niesłusznie, gdyż dane im było pracować na materiałach opublikowanych, a nie „hipotetycznych”. Tym samym okazało się, że nie nam jednym udostępniono nie aktualny materiał. Ponadto powiedział, że plany ochrony nie powinny powstać bez rzetelnych badań oraz inwentaryzacji.

p. Kazimierz Szefler – zapewniał o doskonałej znajomości OZP z uwagi na 20 lat stażu pracy na akwenie. Zabrał głos w opozycji wypowiedzi do T. Nawrockiego, odnośnie poluzowania „gorsetu” i ram czasowych na przeprowadzenie rzetelnych badań.

Ł. Namyślak zwrócił uwagę, że: minister głuchy nie jest i słyszy co się dzieje, ale póki co, nie może nic zrobić w sprawie, gdyż sprawa sporządzania projektów jest poza jego zasięgiem (kolejność działania – UM- recenzenci – UM – konsultacje – ministerstwo środowiska).

A. Ginalski wspominał, że warto promować działania mające na celu zachęcanie do odwiedzania półwyspu zimą itp. – proponował wydłużenie sezonu letniego. Celnie ripostował A. Celarek (nie można nakazać obywatelom przyjeżdżać po sezonie) i M. Kohnke (na wczasowiczów mówi się „letnicy” z jakiś względów. Inaczej mówiono by „zimnicy”)

I. Psuty wypowiadała się w kwestii monitoringu przyłowu ptaków (małe łodzie – „pulowanie” może odbywać poza burtą), zakwestionowała rzetelność zawyżonych wartości liczenia ptaków, nijak nie mających się do rzeczywistości. Jakby uznać te dane za prawdziwe to populacja badanych gatunków już by nie istniała. Potwierdziła wnioski Michała Kohnke w tej samej kwestii.

M. Kohnke wypowiadał się kilka razy. Odnośnie zawyżonej liczebności ptaków (co potwierdziła p. Psuty) odnośnie monitoringu – brak możliwości na małych łodziach, do absurdalnej propozycji wydłużenia sezonu letniego – Półwysep Helski odpoczywa po sezonie przez pozostałe 10 miesięcy w roku. Nawiązał do wypowiedzi Marka Konkel w gestii uwarunkowań historycznych i braku zaufania lokalnej społeczności. Przedstawił obrazowo problem szkodniczej aktywności fok przed wojna i dziś. Wojewoda zwrócił mu uwagę na używanie ostrego języka.

W. Dettlaff zwrócił uwagę, że w sytuacji zagrożenia życia lub mienia żadne przepisy nie powinny stać na przeszkodzie możliwości zapobiegania zagrożeniom lub katastrofie.

J. Wittbrodt wypowiadał odnośnie tarliska w rozlewisku Plutnicy. Działania odnośnie udrożnienia tarliska de facto wiążą się z zaprzestaniem zabiegów melioracyjnych i zalaniem dużej połaci terenów wykorzystywanych rolniczo.

G. Burmer opowiedział dlaczego ROPiOZP się zawiązało (oburzenie związane z przebiegiem konsultacji oraz stwierdzeniami „i tak naukowcy będą mieli ostateczne zdanie”, zwrócił uwagę na konsekwentne nie przyjmowanie do wiadomości postulatów mieszkańców i dalsze forsowanie zapisów godzących w godność i wolność człowieka.

M. Konkel odniósł się do wypowiedzi Pani Stemaszyk-Świerczyńskiej odnośnie braku zaufania społeczności lokalnej ( badania nad przyłowem morświna i przekazywanie obrączek ornitologom), zwrócił uwagę, że warunki środowiskowe PH i OZP w znaczącym stopniu uległy poprawie od czasu zaprzestania działań wojskowych, czego efektem jest rosnąca populacja fok i przerost liczebności kormorana.

A. Celarek trafnie ripostował odnośnie monitoringu przyłowów ptaków – najpierw założyć 24h monitoring urzędników, żeby wiedzieli o czym mówią. Kolejna wypowiedź dotyczyła absurdalnej propozycji wydłużenia sezonu na Półwyspie Helskim. Następnie poparł wypowiedz Marka Konkel, że pomimo wyjątkowo nie korzystnych warunków (bombardowania ćwiczebne) ptaki nie wyginęły i mają się coraz lepiej.

Spotkanie dobiegło końca w atmosferze sprzyjającej porozumieniu. Pani Kruk-Dowgiałło prosiła, żebyśmy przygotowali nasze uwagi w ustalonej formie. Pan Tomasz Nawrocki podzielił nasz sposób rozumowania odnośnie problemów rybołówstwa w kontekście fok i kormoranów. Rozmawialiśmy jeszcze długo po zakończeniu spotkania.

Notatkę sporządził Marek Konkel.

10 kwietnia wejdzie w życie zarządzenie dyrektora UM w Gdyni "zezwalające na pływanie po Zatoce". Teraz czas na uchylenie uchwały Sejmiku. No i nadal trwają prace nad planami ochrony NATURA 2000.
Zarządzenie opublikuję, jak uwolnię sie trochę od targów.

Oto ono - w załączniku:

Oto ono - w załączniku:

§ 1. 1. Przepisy zarządzenia mają zastosowanie do jednostek pływających, które uprawiają żeglugę na określonym w zarządzeniu obszarze wewnętrznej Zatoki Puckiej.
3. W rozumieniu zarządzenia:
1) za jednostkę pływającą uważa się urządzenie pływające przeznaczone dla celów komercyjnych i rekreacyjno-sportowych w szczególności: łodzie motorowe, skutery wodne, houseboaty, łodzie żaglowe, łodzie wiosłowe, kajaki, pontony, rowery wodne, windsurfing (deska z żaglem) i kitesurfing (deska z latawcem), a także łodzie i kutry rybackie oraz statki pasażerskie;
§ 3. Zabrania się:
3) zbliżania się na odległość mniejszą niż 50 m do statków morskich stojących na kotwicy, torów wodnych dla statków morskich, statków morskich w ruchu, kąpiących się osób, wystawionego - oznakowanego sprzętu rybackiego oraz miejsc zabronionych dla żeglugi.

Art. 2. § 1. Statkiem morskim jest każde urządzenie pływające przeznaczone lub używane do żeglugi morskiej, zwane dalej „statkiem”.

albo coś pominąłem?

Tak.

- ...
albo coś pominąłem?
----

Nie wymieniono tu m.in. materacy, dętek, "banana" ciąganego za motorówką, statków handlowych (nie-pasażerskich)... czy one są wyłączone spod działania przepisów tego zarządzenia?

ciekaw jestem, jak będzie wyglądał oficjalny przekład tego zarządzenia na język angielski (bo powinni chyba umieścić go w locji południowego Bałtyku?)

Na podstawie art.48 ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i poz. 1014), zarządza się, co następuje:
(...)4. Na wewnętrznej Zatoce Puckiej ustanawia się strefę bezpieczeństwa obejmującą:
1) obszar liczony od punktu o współrzędnych φ= 54°43'46.41", λ= 18°23'37.60" w kierunku wód otwartych, do punktu o współrzędnych φ= 54°43'51.60", λ= 18°23'59.64" i dalej równolegle do linii brzegowej do punktu o współrzędnych φ= 54°43'46.36", λ= 18°24'09.00", a następnie w kierunku brzegu do punktu o współrzędnych φ= 54°43'35.15", λ= 18°23'57.85", w którym obowiązuje zakaz żeglugi;
2) obszar o promieniu trzech kabli liczony od punktu w ujściu rzeki Reda o współrzędnych φ= 54°38'27.90", λ= 18°28'30.61" (rezerwat Beka) w kierunku wód otwartych, w którym obowiązuje zakaz żeglugi;
3) obszar o współrzędnych φ= 54°42'33.41", λ= 18°33'45.48", φ= 54°42'27.13", λ= 18°34'03.12", φ= 54°40'41.83", λ= 18°32'24.23", φ= 54°40'48.11", λ= 18°32'06.61", długości 2Mm i szerokości dwóch kabli obejmujący część akwenu Rybitwiej Mielizny, w której obowiązuje zakaz żeglugi, w okresie migracji ptaków , tj. od 1 lipca do 31 października.
5. Poza obszarami określonymi w ust. 4 pkt 1 do 3 ustanawia się strefę o szerokości dwóch kabli liczoną od linii brzegu w kierunku wód otwartych, na obszarze której obowiązują ograniczenia żeglugi określone w ust. 6.(...)

No to jeszcze
dyr.GUM napisał(a):
Na podstawie art.48 ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i poz. 1014), zarządza się, co następuje:

To nie ja biję pianę tylko dyr. GUM nawarzył piwa.

Dnia 08.04.2104 o godzinie 11.00, w Urzędzie Morskim w Gdyni odbyło się kolejne spotkanie z przedstawicielami ROPiOZP. Zebranie miało na celu naniesienie uwag do załączników PLB i PLH (dyrektywa ptasia i siedliskowa), które otrzymaliśmy poprzednio. Gospodarzem była pani Anna Stelmaszyk-Świerczyńska i jej współpracownicy. Zaproszono także eksperta z zakresu ornitologii pana Szymona Bzomę. Stowarzyszenie reprezentowali: Joanna Konkel-Marchwińska, Bogna Konkel, Tyberiusz Narkowicz, Zenon Dettlaff, Michał Kohnke, Aleksander Celarek, Grzegorz Burmer i Marek Konkel.
Spotkanie trwało przeszło 5 godzin. Omawialiśmy kolejno każdy punkt i sugerowaliśmy nasze propozycje (uwzględniając nadesłane uwagi) . P. Bzoma stanowczo sprzeciwiał się naszym sugestiom, zarzucając, że nic nie wnoszą w zakresie działań ochronnych, jednocześnie podkreślał konieczność wprowadzenia daleko idących rozwiązań mających na celu czynną ochronę ptaków (monitoring) i ich siedlisk (zamknięcie Rybitwiej Mielizny). Uznał, że dyrektor Urzędu Morskiego za daleko posunął się, uwzględniając nasze postulaty. Michał Kohnke nie pozostał dłużny i wytknął błędy w liczeniu awifauny i chęć zniszczenia rybołówstwa przybrzeżnego pod pretekstem ochrony ptaków. Konflikt pomiędzy p. Bzomą a Michałem Kohnke eskalował do tego stopnia, że interweniował prawnik Urzędu Morskiego p. Michał Behnke uspokajając zarówno jedną i drugą stronę. Wypadało by pochwalić stalowe nerwy pana Mecenasa i widoczny brak stronniczości. Pytaliśmy też dlaczego celem ochrony jest kormoran skoro wiemy, że nie jest zagrożony. W odpowiedzi usłyszeliśmy, że tak naprawdę tylko 2 gatunki są krytycznie zagrożone – uhla i lodówka. Reszta ptaków jest dopisana z racji, że generalnie objęte są ochroną. Atmosfera znacząco poprawiła się gdy p. Szymon Bzoma opuścił salę konferencyjną. Ze strony pani Dyrektor można było odczuć dobrą wolę, a nawet chęć pomocy przy konstruowaniu propozycji zmian. P. Stelmaszyk-Świerczyńska podkreślała, że przygotowanie planów ochrony zostało jej narzucone i chciałaby możliwie szybko i bezkolizyjnie zamknąć projekt, by przekazać go do recenzentów. Niestety nie może nam zagwarantować ostatecznego wyglądu zapisów, gdyż będą one w gestii recenzentów. Do końca zebrania klimat sprzyjał porozumieniu i praca nabrała tempa. Ponieważ nie udało się przerobić całego materiału zaproponowano nam kolejne spotkania w dniu 13 maja 2014.
Notatkę sporządził Marek Konkel