A nie mam niezgłoszonych, bo na mieliźnie (jachtem) nie byłem.

_________________
Żeglarstwo polega na tym, że pływając całe życie i będąc starym i schorowanym człowiekiem, nigdzie nie dopłynąć.
Krzysztof Chałupczak

To w tej dziedzinie wszystko przed Tobą !

A bardziej serio - zdecydowana większość mieliźnianych przygód jachtowych to drobne przytarcia, tąpnięcia czy delikatne stukanie kilem po piasku - bez konsekwencji dla strukturalnej całości jachtu. Poza wstydem dla skippera i ew. ubytkiem z jego kieszeni (na wynagrodzenie dla rożnych przygodnych ratowników) - szkody są na ogół znikome.
Stąd powyżej naśmiewanie się z martwego prawa, jakim jest przepis nakazujący zgłoszenie (do Izby Morskiej...) każdego kontaktu statku z dnem - zawsze i w stosunku do każdej jednostki.

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

Maciek, powiedz mi, skąd u Ciebie przekonanie, że ludzie uczą się ITR zamiast wiązania knagowego?

Jak sam mówisz (a masz ten przywilej, jako armator) - żeglujesz tylko ze znajomymi. Mniemam, że z byle kim się nie zadajesz, więc takich co to "zamiast" - osobiście nie znasz, a przynajmniej nie z morza.

Ja nie mam łódki, pływam z różnymi ludźmi, w tym (bardzo często) w charakterze stangreta, ordynarnie mówiąc - za pieniądze. Jeden - dwa rejsy w sezonie ze znajomymi to luksus i wypoczynek. Ale (nie narzekając, sam chciałem) poznaję chyba szersze spektrum ludzi. Od bogatych pijusów, co sobie postanowili pochlac w Chorwacji na katamaranie, przez podrostków, wysłanych "na żagle" przez tatusia (żeby mieć latorośl z głowy w trakcie wakacji, podczas gdy dany gówniarz traktuje to jako karę, dopust boży i brak możliwości zajarania trawki, bo u mnie to nie chodzi), a idąc ku pozytywom - ludzi, którzy chcą się nauczyć wiązać węzeł knagowy i wreszcie takich, co ten węzeł umieją, a na ITR idą z własnej woli oprócz.

Mówiąc krótko - nie rozumiem tej postawionej przez Ciebie dychotomii. Moim zdaniem nie jest ona usprawiedliwiona.

Sporo, oj sporo lat temu, egzamin na sternika morskiego składał się z bodaj dziesięciu ustnych cząstkowych, manewrówki i rozbójnika. Zdawałem w Gdyni, wielce czcigodna komisja urządziła "niedzielę egzaminacyjną", polegającą na tym, że specjaliści przedmiotowi popijali kawkę na tarasie JKMW Kotwica, a kursanty chodziły od stolika do stolika. Byłem jedyny, który zaliczył komplet wpisów do karty egzaminacyjnej w parę godzin (co było dla mnie o tyle istotne, że mieszkam w Krakowie, i śpieszyłem sie na pociąg). Tak szybko - m.in. dlatego, że przy stoliku "łączność" pokazałem "Świadectwo operatora radiotelefonisty w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej" (tak się to wtedy nazywało), a u "ratownika" - ITR.

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Sławku.
Gratuluję bardzo merytorycznego postu jaki nie często się zdarza czytać.
Ale codzienna rzeczywistość wygląda mniej więcej tak: pociąg/samochód, zbiórka załogi, rozkład wacht, prognoza, wyjście, MOB (flauta-bez sensu, 5B-jeden żywy-bez sensu). Może chociaż omówić pozostałe alarmy, ale z kim?, sternik ledwo żywy, jak odwrócę jego napiętą uwagę to może strzelić rufę. Dobra odłożymy to do najbliższego portu.
Słuchajcie, ponieważ w morzu nie było możliwości, to teraz omówimy alarmy. I widzisz jak w piosence "piękne oczy, smutne oczy, bez uśmiechu", bo oni chcą wyjść,a nie słuchać
twoich.....!. Dobra może później. Wieczór kapitański. Podpisujesz opinie i książeczki i obiecujesz sobie że na przyszłym rejsie będzie inaczej.
Pociąg/samochód, zbiórka załogi, rozkład wacht, prognoza...
Pociąg/samochód, zbiórka załogi, rozkład wacht ...
Pociąg/samochód, zbiórka załogi ...
Pociąg/samochód
Mający ciągle nadzieję.
Roman

_________________
Pozdrawiam
Roman

Ej, Romek, przesadziłeś.... Choć rozumiem.

Każdy rejs jest inny, każda załoga jest inna.

Masz ludzi "napalonych na żeglarstwo" - pokazujesz wszystko, co możesz, i czego potrafisz nauczyć.

Dwa lata temu, za osobisty sukces poczytałem sobie, że tzw. "załoga" zastosowała się do mojej prośby (stałej zapowiedzi przedrejsowej), aby (gdy powiem) przenosili się z kolejną flaszką Jasia Wędrowniczka z "werandy rufowej" katamaranu do mesy...

Dwa bieguny.

A wszystko to się nazywa żeglarstwo.

Podobno.

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Janusz.
Nie ma nic wstydliwego że jak to określiłeś czasami pływasz w charakterze "stangreta".
Pomyśl sobie o zawodzie taksówkarza, oni też wożą różne kobiety i to przez cały rok.
Chodzi o to czy oni to robią dobrze i bezpiecznie dla swoich pasażerów/załogi.
Pozdrawiam
Roman

_________________
Pozdrawiam
Roman

Ależ ja się tego absolutnie nie wstydzę! To jest po prostu mój drugi zawód.

Jestem na lądzie - to robię za inżyniera "od świeżego powietrza" (ochrony środowiska, znaczy). Jestem na morzu - robię za kapitana.

W jednym i drugim przypadku - najlepiej jak potrafię.

A że - rzeczywiście jako "kurewny taksiarz" - muszę czasami wozić byle kogo (byle kogo - to moja prywatna ocena, bo grubość portfela tego kogoś tysiąckrotnie przerasta mój) - nie ma sprawy. To czasem jest nawet "żeglarsko" fajne. Przewóz pasażerów luzem, żeglarstwo samotne Dodatkowy kłopot polega tylko na tym, że jeśli rzeczywiście płynę sam - to nie muszę raz zasztauowanego towaru uspokajać i prosić, żeby wrócił w bezpieczne miejsce

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Janusz.
Wygląda na to że obaj jesteśmy za "starej" szkoły. Ty chyba Gdynia/Gdańsk, ja Trzebież.
Żeby nie zanudzać forumowiczów, proponuję się spotkać na we wrześniu na Zawiasie.
We czwórkę (jak na razie) damy radę .
Pozdrawiam
Roman

_________________
Pozdrawiam
Roman

Jasiek, a ja idę po colę i chipsy

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Tak sobie myślę że ten rejs forumowy, na którym nikt nie będzie musiał wyrabiać godzin i co najmniej dwóch portów pływowych o skoku pływu..., da nam szansę na porządne przećwiczenie alarmów.
Wyobrażam to sobie mniej więcej tak:
1. dzień pierwszy:
MOB, oczywiście na spinakerze tzn. na bryfoku. Żeby było całkiem real, wypindalamy za burtę "młodego", oczywiście ubranego w pomarańczowy kapok i ciepłe ciuchy, bo on najmniej waży. We wrześniu Bałtyk jest najcieplejszy, to mamy co najmniej godzinę czasu. Ponton jest szt. 1, silnik do niego też jest szt. 1, w związku z tym podchodzimy na żaglach i tak jak robiliśmy to na egzaminie (bez silnika), wyławiamy "młodego" bosakiem w okolicach want do śródokręcia. Musimy tylko uważać żeby nasza szybkość w momencie podjęcia człowieka nie była większa niż 0,5w, bo wtedy manewr będzie nie zaliczony i musimy robić następne podejście. Wyciągamy "młodego" bosakiem, zdejmujemy spodnie i na wszelki wypadek obmywamy jego dolną część ciała. Następnie koc i szklanka koniaku.
2. dzień drugi (łatwiejszy):
Alarm wodny i opuszczenie statku. Sprawdzamy kto wyszedł z kapokiem w ręku a kto na sobie. Ci ostatni i tak by w realu nie przeżyli, to za burtę, MOB gratis.
Reszta zdejmuje kapoki i na dół szukać dziury.
3. dzień trzeci:
Alarm pożarowy:
Kuk smaży placki. Zapalił się olej. K..wa gdzie jest główny zawór gazu?. K-wa tu nie ma gazu. A co jest?. Jakaś elektryka. A jak się to wyłącza?. K-wa nie wiem. Pamiętasz jak na forum pisali że najlepszy środek gaśniczy to mąka. Gdzie jest mąka?. Nie wiem, spytaj kuka. A gdzie jest kuk?. Nie wiem. O jezu olej się wypalił.
4. dzień czwarty :
Teraz nic nas nie zaskoczy, możemy płynąć choćby na kraj świata.
Teoretycznie przeszkolony
Roman

_________________
Pozdrawiam
Roman

Niestety tak to często bywa. Usiłuję sobie przypomnieć alarmy praktyczne, jakie przechodziłem na jachtach 6-15m. i jakie ja przeprowadzałem. Ćwiczenie MOB zdarzało się relatywnie często. I muszę przyznać, że często z inicjatywy ... załogi. Tzn. jak byłem załogantem bardzo chciałem to ćwiczyć, byłem ciekawy i byłem zawsze w tej części załogi, która naciskała skiperów na takie ćwiczenie. A teraz ja często "nie widzę" warunków do takiego alarmu i to załoga naciska, że chcieliby przećwiczyć. No trudno...

Oczywiście wstydzę się, że za rzadko robię taki alarm. A czytając ten wątek wstydzę się też, że nie robię praktycznych alarmów innych. Poprawię się na ile będzie to możliwe i bezpieczne. Kto to pisał? Chyba Jaromir? Że przy ćwiczeniach z tratwą ginie więcej ludzi niż w prawdziwych sytuacjach zagrożenia?

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Mnie się udało w tym roku jeden raz przećwiczyć MOB-a, jak zwiało mi pamiątkową kaszkietkę ze łba za burtę. Emocję były duże, bo to pamiątka z Zawiasa. Mam nawet na tę okoliczność gustownego tracka.

Potem trza było topielca wysuszyć...

_________________
Słаwek vel Wąski
"Mаrynаrz powinien być chlujny i mrаwy..."

Jasiu, już wyjaśniałem, że zbytnio uogólniłem:) oczywiście, że nie wszyscy robią ITR zamiast nauczyć się knagować. Ale jest takich wielu w moim odczuciu. Skąd wiem, bo znam, bo widzę itp. Przyjrzyj się jak wiele łódek cumowanych jest na rachitycznych dwóch cumkach zawiązanych byle jak i byle gdzie Dyndające fały, walące całą noc o maszt i wszystko w okolicy itp. osobiście znam kilka osób po szeregu różnych kursów i szkoleń, mających problemy z zawiązaniem ratowniczego nie na sobie tylko w ręku:)

Ale może ja czepialski jestem

_________________
Maciek"S"Kotas

---
O!...

Tak jak pisałem - w tym wątku praktycznie w pełni się z Tobą zgadzam. Natomiast jedyne do czego mogę się 'doczepić' to ta wyblinka. Jakoś w ostatnich rejsach nie odczułem potrzeby używania jej. Mając do wyboru ITR lub wyblinkę to chyba jednak ciut sensowniejszy byłby ITR? Dlaczego akurat wyblinkę wymieniłeś wśród trzech węzłów?

pzdr,
Andrzej Kurowski
http://strony.aster.pl/spelnij_marzenia

Nie wiem dlaczego Skipcio pisze o wyblince, ale wiem, że brak umiejętności zawiązania tego prostego węzła może prowadzić do tego, że zabraknie powietrza do kolejnego rozruchu silnika, i trzeba będzie z zacisznego portu wyjść na skirdłane morze żeby dopompować. Zbieraj jak wróci, to może Ci opowie

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

osobiście używam tylko kilku węzłów. Ratowniczy, knagowy, palowy oraz włąsnie wyblinka. Inne węzły niezwykle sporadycznie w moim odczuciu znajomość tych węzłów jest wązniejsza niż ITR. Szczerze mówiąc ITR uważam za kwiatek do kożucha w żeglarstwie przyjemnościowym:)

_________________
Maciek"S"Kotas

---
O!...

W sumie trudno polemizować. Przyjemność w żeglarstwie przyjemnościowym czerpiemy z tego, że jest zimno, mokro i rzygać się chce, więc dziwnym byłoby, gdyby nie trafił się ktoś, kto nie czerpałby przyjemności z umierania przy drabince otwartej tratwy.

Maciek, rozróżnienie "ważniejszy - mniej ważny - nieważny" jest bardzo trudną sztuką i IMHO posiadanie tej umiejętności jest najważniejszą cechą skippera.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Powyższy tekst należy wpisać do światowego tezaurusa złotych myśli wszelakich

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Rober, właziłeś kiedyś do tratwy? Nie jest to takie trywialne jak niektórym się wydaje, a po przepłynięciu wpław paru metrów pod fale, gdy ręce i nogi mają w głębokim poważaniu sygnały z mózgu - zaryzykuję - jest czynnością dla wielu nie do wykonania.

Nie znam statystyk jak to wygląda w rzeczywistości, być może wypisuję farmazony.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Nie. I nie wydaje mi się, abym miał dołączyć ochoczo do grupy "czerpiących przyjemność z umierania przy drabince otwartej tratwy"

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Dlatego tak napisałem powyżej, tu zacytuję sam siebie:

Naprawdę uważam siebie za człowieka dosyć sprawnego fizycznie.

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Nie bardzo rozumiem o czym piszesz. Wcześniej pisałeś, że nie uważasz, żeby ćwiczenie wchodzenia do tratwy jakoś pomagało w uratowaniu własnego tyłka.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Bardzo być może, że jestem kiepskim skipperem.
Marku kiedy zapisujesz się na szkołę ratownictwa medycznego? Bo zapewne niewielu jest chętnych do umierania np. na zawał na mokrym, zimnym i zarzyganym jachcie.

Chyba muszę poważnie zastanowić się nad moim żeglarstwem skoro uważam (podobnie jak setki tysięcy innych żeglarzy), że ITR czy jego pochodne to wiedza mało przydatna na jachcie
na początek sprzedam jacht, są jacyś chętni?

_________________
Maciek"S"Kotas

---
O!...

Wydaje mi się że nawet najlepszy taki kurs nie odda sytuacji kiedy ewidentnie jesteśmy w stanie zagrożenia życia.
Stres robi swoje. Adrenalina. Myślę że nawet osoba super przeszkolona po odbyciu en ilości kursów w sytuacji zagrożenia może po prostu psychicznie nie wytrzymać i najnormalniej w świecie się poddać. nie podjąć walki.

Wydaje mi się że są osoby które bez takiego przeszkolenia będą miały w sobie tyle siły i odwagi że zrobią to w mgnieniu oka.

To chyba nie zależy od ilości kursów tylko od siły/odwagi/psychicznego nastawiania i chęci do walki.

p.s. jeśli ja podczas wypadku samochodowego byłam wstanie w momencie jak myślałam że zaraz się zacznę palić odgiąć blachę od drzwi od samochodu.....

Marku, napisałem tak:

Natomiast Ty interpretujesz to tak:

Nie widzisz różnicy?

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

No właśnie widzę i dlatego pytam, bo nie rozumiem.
Czy uważasz, że wystarczy sprawność fizyczna aby bez problemów wejść do tratwy?

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Leniwy jestem z natury, nic chce mi się wycinać cytatów. Lenistwo jest zresztą podobno cechą pozytywną - to właśnie leniwi wynaleźli telefon, pracowici zapieprzali na piechotę.

Maciek:

Dużo racji w tym co piszesz (odczytana przeze mnie intencja - profilaktyka jest lepsza od umiejętności likwidacji szkód), ale nie do końca tą rację masz. Szkolenie w zakresie "likwidacji szkód" jest zarazem "profilaktyką". Czyż wszak nie?

_________________
Pozdrowienia - Jasiek
Janusz Nedoma

Katrin, oglądałem kiedyś film o szczurach, taki popularno-naukowy, w którym do dwóch akwariów wrzucono po jednym szczurze. Jeden szczur, nazwijmy go pierwszym zatonął po ok. pół godzinie. Drugiemu przed upływem półgodziny podano deseczką, którą wydostał się na zewnątrz po czym ponownie wrzucono go do tego samego akwarium, zanim utonął minęła ponad doba (być może się mylę, ale na pewno żył jeszcze ponad dobę).
Nawiązuję przy okazji do wcześniejszego sporu z Pierdupierdu. Nadzieja na przetrwanie może okazać się zbawienną, ale łatwiej o tę nadzieję jeśli w wodzie czujemy się pewniej. to już a propos aspektu psychologicznego, który tu poruszyłaś.

_________________
Lubię robić rzeczy, na których się nie znam, zresztą jak większość ludzi w naszym kraju" By Filip Jaślar - polski skrzypek, członek Grupy MoCarta
e sławek

Oczywiście im pewniej będziemy się czuć widząc taką tratwę tym lepiej. A taką pewność możemy uzyskać jedynie poprzez jakieś tam szkolenia/filmy. Wiadomo że nerwy robią swoje i jak coś przećwiczy się 5 razy to w chwili stresu łatwiej jest to zrobić. ale czy to jest niezbędne? myślę że środki ratunkowe są tak skonstruowane że i bez specjalnych szkoleń człowiek silny z wielką wolą walki i chęcią przeżycia da radę.
Gorzej jak ktoś wie jak coś obsłużyć a po prostu się podda bo: zimno, bo mokro, bo wielkie fale, bo to i tak nie ma sensu, bo i tak się nie uda, bo już mam dość.....

Maciek, używasz magicznego skrótu ITR i próbujesz pod konwencyjne kursy podciągnąć wszelkie przejawy szkolenia.
Szukam fotek z IX SIZu Zatokowego, bo mam wrażenie, że słyszę Twój łabędzi głosik na filmie, w czasie topienia Apacza. Po co tam stałeś? Nie była to forma szkolenia?

IMHO była i to całkiem fajna!

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa