Skarga forumowicza nieprzystosowanego do forumowych realiów

Biedny człek jest na forumie,
Co obrazić się nie umie.
Ten - tamtego, tamten - na tą,
A ja, kurde, niekumatoł.

Niby to nie moja brocha,
Lecz nie umiem nawet focha
Strzelić, jak rurzowa czyni
Siedząc na umrzyka skrzyni.

I tak myślę sobie ci ja:
Przypier... niczyć komuś w RYA,
Lub obrazić się na kogo,
Foch by też nie wyszedł drogo,

Trza by jakiś wziąć wzór, który
Bierze się z literatury.
A tu znowu klops, bo przecie,
Jak to sami dobrze wiecie,

Ani Julia, ni Romeo,
Ni Pigmalion z Galateą,
Ani Faust, ni Małgorzatka,
Edyp, ani jego matka,
Pan Tadeusz, ani Zocha
Nie umieli strzelić focha.

Dajcie mi tu ryło wraże,
Bardzo chętnie się obrażę.
Może Janna mnie nie kocha,
To se wreszcie strzelę focha.

Może Tygrysica Green
Wpędzi mnie w jakowyś spleen.
E, tam, taka jego mać!
Znów nie wyszło! Idę spać!

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Przyjmij ode mnie dziś ramę złotą,
Wsuń weń stroskaną głowę z ochotą,
A że z obrazu jest rama ona,
Już Twoja głowa jest obrazona.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

I tu rąbnęła się nasza Janna:
Ma głowa będzie obrazowanna.
I nie obrażę się, bowiem ona
Po-russki znaczy - że wykształcona.

(dla niekumatych we wschodnim langłydżu: образованный - wykształcony)

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Focha strzelić
ciężki grosz,
bez flaszeczki
nie rozbieriosz.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

swą pomoca chętnie służę
fochy mogę ci pokazać
wybierz sobie jakiś niezły
schowaj do kieszeni rychło

gdy cię najdzie ta ochota
wyjmiesz focha i gotowe
a jak już wystarczy tego
to podzielisz się z innymi

lecz cię prosze bardzo ładnie
nie pokazuj mi ich nigdy
dużo zniosę: celne kurwy,
alem na foch nieodporna




jeżeli ci to sprawi tę perwersyjną przyjemność to specjalnie nie dodałam rymów. dużo mnie to kosztowało ale czego nie robimy dla starych, łysych, wrednych typów.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Już za parę dni, za dni parę,
Wezmę sztormiak swój, spodnie stare.
Pożegnania kilka słów,
Ale wrócę kiedyś znów,
Lecz nie prędko, więc - canto, cantaaaare

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Smoczyca już zakłada kieckę kusą...
Gdy Neptun palcem kiwa, ulegnie nawet drwal.
Gdy spytasz ją: dla kogo ta haleczka?
Dla Zbieraja, co popłynął w siną dal.
W siną dal, w fałdy fal,
Dla Zbieraja, co popłynął w siną dal.

Jeszcze się tam żagle bielą,
My patrzeją i tęsknieją...

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Bo męska rzecz, być kobietą
Na Zbieraja wiernie szczekać,
Na werbelku cicho grać.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Zbieraj nie ma, chata wolna
oj bedzie bal!

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Dziś prawdziwych Zbierai już nie ma,
bo czy warto po świecie się tłuc?

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Zbieraju czy ci nie żal?
Zbieraju wracaj od fal!

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Jeszcze hop dziś dziś, hop dana dana,
Letem pojutrze do Jaśnie Pana.
Choć już skleroza i pamięć nie ta,
Jaśnie Pan chce mię mieć za stangreta.
I chcem czy nie chcem, we dnie i w nocy
Pojeżdżem sobie na jego karocy.

Tu som przepisy, ustawy, a tu
Znów mam ci okręt bez certyfikatu.
http://www.kulinski.navsim.pl/art.php?id=946&page=15

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Niech Ci woda letkom będzie,
Na Śródziemnym, oraz wszędzie,
Niech Ci wiater z zadka fiuka,
Jaśnie pana niech wydmucha,
Niech w spokoju Cię zostawi,
Niech andronów Ci nie prawi,
Pracę letką miej na Ajo
Bo panienki tu czekajo
Jeno palcem czasem rusz,
No i wracaj, szybko już.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Płynie Zbieraj w morskiej toni,
Drynk z palemkom lśni we szkle.
Janna gorzkie łzy wylewa,
Tygysicy też z tym źle.

Hej, bras, mówię wam,
Pęka bras, mówię wam,
Hals stęka, lecz nie pęka.
Ciągnij, bracie, ciagnij wraz...
Taka to gupia piosenka.

_________________
Daniel
***** ***
"W demokracji wolno głupcom głosować, w dyktaturze wolno głupcom rządzić." B. Russell
"Propaganda u ruskich jest potrzebna, bo jak im wyłączycie TV zorientują się, że są głodni." Internet
"To dziwne być w tym samym wieku co starzy ludzie." tamże

Niełatwo grafomanem być
gdy admin poluje na twą rzyć.
Tutaj Maar, na Sailforum Zgrzyb
krzyczą: Tygrysie używaj Shift!

Inni też nie wszystkim radzi
komuś tam "komenda" wadzi,
drugiemu przeszkadzają "szutki",
to znak, że z dala są od łódki.

Wezmę sę japko
bendem je żuć
zrozumię wszystko
gdy trafię na uć.

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Kotku, japka siem nie żuje.
Japko żujom tylko szuje.
Jeśli wontpisz - spytaj Cyzię.
Ona wie: Japko siem gryzie.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Można japko utrzeć w papkę
I tą papką zatkać japkę.
Wtedy ten, co japko tarł
Już nie będzie japy darł.

_________________
Daniel
***** ***
"W demokracji wolno głupcom głosować, w dyktaturze wolno głupcom rządzić." B. Russell
"Propaganda u ruskich jest potrzebna, bo jak im wyłączycie TV zorientują się, że są głodni." Internet
"To dziwne być w tym samym wieku co starzy ludzie." tamże

Wiersz o Odrze niestety nie mój, podaję źródło:
http://www.zegluga.wroclaw.pl/news.php?readmore=1942

„Gdzie ku Karpatom górski Jesionek się skłania,
Tam z pod Odrzańskich Wirchów Odra się wyłania.
Bieży, skacze i szumi i bieli się pianą,
Jest w kierunku jednakże niezdecydowaną.

A więc najprzód na północ ma dużo ochoty,
Potem zaś na południe znów czyni zawroty,
Gdyż strona południowa ją ku sobie nęci,
I na Morawy płynąć ma ogromne chęci.
Siostra Morawa prosi do swojego kraju,
Aby rzucić się razem w objęcia Dunaju.
Kiedy się wić tak waży niepewna w zamyśle,
To spojrzała ciekawie ku siostrzanej Wiśle.
Ta zaś rzeka tak miła i taka kochana
Do Bałtyku odrazu rwie zdecydowana.
Odra za jej przykładem skręca z całej mocy,
By samodzielnie płynąć także ku północy, -
Tembardziej, że i Łaba chytrze i obłudnie
Udawała, że płynąć chciała na południe,
Nazbierawszy zaś rzeczek i stawszy się mocną
Przedarła się przez góry na stronę północną.

A Pradziad grzbiet swój chyli jak skąpy podskarbi,
Gdy nad kruszcu skrzyniami czuwając się garbi,
Ale głowę podnosi ponad śląskie góry,
Wysuwa ją ku niebu ponad śląskie chmury,
Błogosławieństwa prosi dla swej wielkiej córy.
I jakby patryjarcha biblijny, sędziwy,
Patrzy na swoją Odrę i na śląskie niwy.
Potem zadowolony promienne uśmieszki
Posyła do małżonki – babuleńki Śnieżki.

Na północy do morza do morza jest bardzo daleko,
Więc Odra płynąc staje się ogromną rzeką.
Pogardziwszy południem płynie samowładnie
I jak siostrzana Wisła do Bałtyku wpadnie.
Płynie przez kraje piękne, bogate i ludne,
Gdzie lud jest także piękny i stroje ma cudne
I dźwięczną również mowę, aboć Odra przecie
Nazwą z tej mowy wziętą się chlubi na świecie.
Wprawdzie dźwięk tej mowy zabijają Niemcy,
Ale ta mowa dźwięczy od lat trzech tysięcy
I będzie dźwięczeć nadal, kiedy polskie ramię
Się w Łużycko-Szczecińskiej wyciągnęło bramie.

Najprzód więc przez bogatą płynie ziemię Śląską,
Potem – ziemie Lubuską lesistą i grząską,
A wreszcie na Pomorzu lubi słuchać śpiewu,
Zanim do Szczecińskiego się rzuci Zalewu.
I już więcej nie słodka lecz gorzka i słona
Do Bałtyckiego morza trzy poda ramiona.

Po drodze zaś prąd Odry coraz więcej krzepki,
Bo zbiera dziatki – rzeki do swojej kolebki.
Jak na niebie kometa ma dużo promieni,
Które jej panowanie na dużej przestrzeni
Niebieskiej znaczą, i tą przestrzeń z sobą wlecze,
Tak Odra ma swe państwo, ma swoje dorzecze.
Ponieważ zaś strumieni z Sudetów jest tyla,
Więc się Odra z czułością na zachód pochyla
Jak matka, kiedy dziecko, które biegnie do niej,
Chcąca prędzej pochwycić, ku niebu się skłoni.
Więc Opawa – ta wierna górnośląska rzeka,
Która z Morawy na Śląsko do Odry ucieka.
Potem żywa i prędka jak mała dziewczyna
Pozdrowienia dla Odry z Głubczyc niesie Cyna.
Osobłoka tez wartka i pędzi w podskokach
Po sudeckich zaprożach i podgórskich stokach.
Potem się Nisa Kłodzka do Odry uśmiecha,
Bo jest rzeka rodzinną świętego Wojciecha.
A potem znów Oława bardzo szybko bieży,
Aby w ramiona rzucić się Odry-macierzy.
Ślęza się o Sobótkę jak kotka ociera,
Ulubienica Odry – baśnie matce zbiera.
Mała Ślęza się chełpi i wojenną sławą,
Gdyż się pod grodem rumieniła krwawo.
Z cała dzielnicą łączą ja serdeczne więzy,
Śląsk bowiem swoją nazwę wziął od małej Ślęzy.
Wrocław jako stolica nawet hołd jej złożył,
Przed jej ujściem jak pies się na straży położył.
Zza Sobótki podlotek, a Ślęzy siostrzyca
Wyskakuje radośnie ku Odrze Bystrzyca.
Kocur Lignickie Pole przebiegle okrąża,
Mrucząc zadowolony do Odry podąża.
Potem Bóbr rybny z córka Kwiazią bardzo szparką,
Która jest pośród rzeczek najlepszą młynarką ,
Bo gdzie bobry się dawniej gnieździły i raki,
Dzisiaj liczne obraca młyny i tartaki.
Kiedy pod piastowskiemi była Polska berły,
To Kwiaź w swem łożu kryła drogocenne perły.
Chowała tak swój posag w piaszczystej pościeli,
Aby ludzie klejnotów jej zabrać nie śmieli.
Przykryła szarą pościel swa wody kołderką,
Postrzępioną na brzegach czasu poniewierką.
Lecz ludziska ciekawi prawdziwe perełki
Wyławiali z pod kołdry jak bezcenne pchełki.
Posag – jak Złota Lipa – miała wyjątkowy,
Zasługuje dla tego na nazwę – perłowej.
Dalej na zachód – Nisa łużycka się spieszy
I, że może dołączyc do Odry, się cieszy,
Bo już się nie udaje to Łużyckiej Szprewie,
Która w wielkim od Odry odwraca się gniewie.
Ale człowiek zrozumiał nieudane checi
I kanałem do Odry Szprewę sztucznie nęci.
Więc Odra górną Szprewę w swe dorzecze wzięła
I Łuzyce do siebie czule przygarnęła.

Z prawej strony dorzecze Odry rozpościera
Jeszcze szerzej – i więcej rzek i rzeczek zbiera.
Gdzie prawdziwa jest Lecha i Czecha granica,
Wpada do matki Odry córka Ostrawica.
Że jest rzeczką graniczną w tradycji i prawa,
O tem świadczy Morawska i Polska Ostrawa.
Olza zaś o trzech braciach w Cieszynie nam gada,
A Ruda o podziemnych skarbach opowiada.
Kłodnica potem kłody matce Odrze niesie,
Ażeby węgiel dźwigać,- kanałem wiąże się.
A potem Małapiana do niej pędzi z piana.
Stobrawa chociaż mniejsza, lecz też była znaną,
Skoro jej trzęsawiska i bagniste mszary
Dzieliły Wielkopolski i Śląska obszary.
Widawa wielkim łukiem ku Odrze wywija,
Mierzy jakby na Wrocław ale go omija.
Barycz z Orlą już wody z Wielkopolski bierze,
Ale na Slask je toczy dla Odry w ofierze.
Wreszcie z wielkim orszakiem jak udzielna księzna
Płynie Warta wspaniała, wielka i potężna.
Z nia Prosna, Wełna, Obra – pełne są urody –
I Noteć, która Gopła toczy święte wody
A kanałem Bydgoskim jest sztucznie związana
Z dorzeczem modrej Wisły poprzez Brdę wiślaną.
Tak cała Wielkopolska - kolebka narodu –
Z Wartą do odrzańskiego należy obwodu.
Kruszwica, Gniezno, Poznań i gród Międzyrzecza,
Kalisz i Częstochowa lgną do jej dorzecza.
Gdzie zaś do Odry Warta szafirowa wpływa,
Ziemia ta się od wieków Lubuską nazywa,
A Warta okazała mylne zaufanie,
Że ta ziemia się nigdy obcym nie dostanie.
Polskiego kraju „Kluczem” ta ziemia się zowie,
„Clavis Terrae” ja bowiem nazwali Piastowie.”

Może też zamieszczę wiersz jednego z wieszczy współczesnych..........niejakiego Waligórskiego

Gdy czasem młoda polonistka
Taka naiwna, schludna taka,
Egzaltowana, świeża, czysta,
Że chciało by się siąść i płakać.

Więc gdy ta polonistka właśnie
Małpując młodopolskie pozy
Wybiegnie o porannym czasie
Boso na łąkę między brzozy,
Poigra z pliszką i skowronkiem
Oraz z pudliszką i z biedronką,
Przywita ze wschodzącym słonkiem,
Wołając: - Witaj jasne słonko!

Z róż i powojów splecie wieńce,
Pomacha rączką do motyla,
Kraśnym obleje się rumieńcem
Widząc jak pszczółka kwiat zapyla.

Coś z Anny German gdy zanuci,
Wyrecytuje coś z Asnyka,
A potem bardzo się zasmuci
Nad żabką, którą bocian łyka,

I chcąc zapłakać nad półtrupem
(bo drugie pół ten bocian urwał)
Wlizie tą bosą nogą w kupę
I wyda okrzyk: - Ożesz kurwa!

To - jeśli byłbym na tej łące
Naocznym świadkiem tego zgrzytu -
Jak jestem facet niepijący,
Pół litra wychlałbym z zachwytu!

Autor: Andrzej Waligórski

_________________
"Bałtyk nocą skłania do przemyśleń.Ciemno i tylko woda dookoła.Czasem jakieś światełko w oddali, które szybko znika.Szum wiatru w olinowaniu i bulgot wody od dzioba jachtu." cytat z drugiego tomu " Przygód na Morzu"

Przeglądałem dzisiaj historię polskich stuczterdziestek i samo mi do głowy przyszło.
Pewna self employee z Kolna
Zyskała przydomek "Frywolna"
Kiedy rozniosła się wieść
Że osób pięć (nawet sześć)
Na raz obsłużyć jest zdolna.

A potem - za ciosem - już nieżeglarskie, ale silnie spiskowe:

pan Henryk - mieszkaniec Łowicza
(niedoceniany zazwyczaj)
Uzyskał w warunkach domowych
Słynny trotyl brzozowy
Metodą Maciarewicza.

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

Pewna kokota spod Leszna
poczuła się nagle zbyteczna
gdy pewien gość lupanaru
miast cieszyć się z jej czaru
mruknął "leż pod, a nie leż na"

_________________
Z wyrazami
JM

Super!
A czy wiesz, że na forum jest specjalny wątek wierszowany, zresztą darzony przeze mnie dużym sentymentem, gdzie zamieszczamy naszą własną twórczość (lub częściej tfurczość ) poetycką?
viewtopic.php?f=73&t=13566
Wklejanie cudzych wierszy jest wypadkiem przy pracy i nie należy się tym sugerować.
Najchętniej, jeśli się zgodzisz, przekleiłabym Twój wątek tamże. I zachęcam do dalszej eksploatacji głowy, z której wychodzą takie limeryki.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Dziękuję za opinię i proszę mnie natychmiast przekleić dla porządku.

_________________
Z wyrazami
JM

No, Robalki! Bierzcie przykład z Konika i zrymujcie coś w ulubionym temacie żeglowania, czy innej części Maryni.

_________________
Pozdrawiam,
Smoczyca

Życzenie Pani jest dla mnie rozkazem. Proszem uprzejmniem:

Ulubiona zabawka Sailhorsa:
Czysta łódka, a nie brudna forsa.
Gdy zabawkę nabędzie,
Wiem, na pewno to będzie
Albin Vega, a nie Opel Corsa.

PS. Nie pacać! Wiem, ze limeryk jest nieleguralny, bo zabrakło nazwy geograficznej, która to ona jest obowiązkowa.
PS 2. Sailhorse, limeryki znakomite!

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Na początku września tego
Czwartego czy też piątego
Do Szczecina późno w nocy
Szybko bardzo niczym z procy
Przybyli wielcy śmiałkowie
Co to Bornholm mieli w głowie

Po Zalewie na silniku
Do Świnkowa fiku-miku
Przejechali w godzin sześć
Jak to niesie gminna wieść

W nocy wstali i dla sportu
Popłynęli w główki portu
Gdzie na śmiałków promy trzy
Już ostrzyły sobie kły

Ciemno wszędzie głucho wszędzie
Czy ten Bornholm w końcu będzie
Zaliczony raz w tym roku
Czy zostanie w sferze mroku

Jako niezdobyty ciągle
Mimo że brązowe spodnie
Założone że aż miło
Jakby coś się przytrafiło

W stronę wyspy jacht się nuża
Jednak fala jest za duża
Wiater do fali za mały
Powyrwają się fały

Łódką kiwa w lewo w prawo
Jak tu wyjść z opresji cało?
Kurczak dziobem w pokład stuka
Jakiejś rady na to szuka

Odpadamy... mocniej trzepie
Jak ostrzymy trochę lepiej
Lecz w tę stronę nie ma wyspy
Bornholmskie marzenia prysły

Był Kołobrzeg, Dziwnów był
Bornholm tylko nam się śnił
Potem Wolin był z przekopem
Zalew Trzebież przez Roztokę

Dąbie Duże Dąbie Małe
Przpłyniete w burzy całe
Koniec rejsu nastał czas
Pozdrawiamy Wszystkich Was

_________________
"Bałtyk nocą skłania do przemyśleń.Ciemno i tylko woda dookoła.Czasem jakieś światełko w oddali, które szybko znika.Szum wiatru w olinowaniu i bulgot wody od dzioba jachtu." cytat z drugiego tomu " Przygód na Morzu"

Pacać nie będę, ale zawsze przecież można zastosować wybieg. Np. taki:

Pewien Zbieraj z Chujgowie
(bo w podróży jest człowiek)
Pijąc drynka z palemką
Pisał: „miła nieprędko,
będziesz miała mnie znowu na sobie”

Z wyrazami
JM

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

Tonem wytłumaczenia - ja zwykle "piszę" motocykliki, czyli limeryki wymyślane podczas jazdy motocyklem. Mijam inspirujące drogowskazy, czas leci, ani radia posłuchać, ani papierosa zapalić... Motocykliki same mi się wymyślają.

Limeryk o Zbieraju też jest motocyklikiem - wbrew ewentualnym pozorom. Powstał pod wpływem posesji, której za cholerę nie mogłem znaleźć.

Ta historia - o literackich konsekwencjach zagubienia w podrózy - ma głeboko filozoficzny sens. Dowodzi bowiem, że nawet błądząc możemy odnaleźć inny, głębszy sens.

A tu pospolitość skrzeczy:
Przypadek, czy coś jest na rzeczy?

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Zbieraju jesień już tuż
czym prędzej weź ciepły tusz
gdzie świerzop bursztynowy wróć
i zaspokój mą chuć

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.

Nie wiem, co to mąchuć znaczy.
Nie powieszę się z rozpaczy.
Mogę zaspokoić ślicznie,
Ale musisz tak publicznie?

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Jakeś zaczął ten dyskursus
to nie zwijaj się jak Ursus
tego byka za kark łapaj
i bądź dzielny niczym Papay

_________________
Aniołek, kurła, aniołek.