A ja uczciwie zapytam: Ile może kosztowac taka akcja ściągania jachtu? Bo zapewne za darmo tego nie zrobią. Chyba, że się mylę.

A ja uczciwie zapytam: Ile może kosztować taka akcja ściągania jachtu?

(...) takie skojarzenia ma "opinia publiczna" (...)

Żarty żartami, ale proponuję trochę wyhamować. Cytaty z naszego forum widziałem już na onecie oraz interii. Obok wpisów w rodzaju: Nieźle zaczęli świętować, jak się prowadzi to się nie pije. A teraz będzie trzeba za nasze podatki ich ratować. Przykre to, ale takie skojarzenia ma "opinia publiczna". Więc uważajmy na nasze wpisy, bo niektórzy mogą potraktować je zbyt dosłownie.

Wierzmy w to, że jacht się sam obroni i popłynie dalej. ...

Głupim słowem można bardzo zaszkodzic.

Masz absolutną rację. I to wcale nie o durne komentarze na Onecie chodzi.
Głupim słowem można bardzo zaszkodzic.

Absolutna racja Mareczku!
Róbcie swoje i trzymajcie dobry humor.

No więc kabiny są - jakby co. Teraz pourabiam szefostwo, podejrzewam że się uda, bo oni lubią robić z tego "publicity" - cruiseship rescues stranded sailors - tego typu rzeczy, to się zawsze w mediach dobrze sprzedaje. Także jak trzeba będzie to chyba pójdzie - ale - muszę to usłyszeć od mojego szefa.

Spoko, coś się załatwi. Jeżeli - oby nie - chłopaki naprawdę potrzebowali tego transportu to myślę że da radę. Mam nadzieję że mogą poczekać aż tam będziemy? Póki co nie ma "zafiksowanej" daty bo my pływamy "panoramicznie" i bardzo dużo zależy od warunków lodowych - nie jesteśmy lodołamaczem, i stąd kapitan ma wolną rękę w ustalaniu kursu na Antarktydzie.

Ale - jesteśmy w kontakcie.
Pozdrawiam i 3mam kciuki!

Nie wiemy co było z silnikiem. Akumulatory kręcą jak gupie. Do rozruchu służy bateria zelowych kupiona w maju.

Hej!
Właśnie wracam z rozmowy z moim szefem - Hotel Director, podoba mu się pomysł, i "pozytywnie go zaopiniuje" do kapitana. Także powiedziałbym że z naszej strony na 80% jest dobrze.

Oczywiście zawsze pozostaje kwestia pogody, bo jeżeli akurat tego dnia będzie jakoś strasznie wiało czy coś, to niestety my nie możemy czekać - mamy 1300 pasażerów na pokładzie i oni muszą być na czas w swoich portach.

Ale - bądźmy dobrej myśli, jutro-pojutrze najdalej będzie wiadomo na 100% - znaczy, zobaczę kapitana a to on jest najważniejszy.

No kurdę... jakie to dziwne losy są - tak fajnie było polskich żeglarzy zobaczyć w Stanley - pewnie się zdziwili jak mnie zobaczyli a teraz takie buty...

Damy radę!


Marcin.

Ciekawa wypowiedź :

Wiara Małgosi w moc sprawczą ważnej karty bezpieczeństwa wzrusza mię silnie.

Wiara Małgosi w moc sprawczą ważnej karty bezpieczeństwa wzrusza mię silnie.

A jak bosman w Arctowskim każą okazać i nie wypuszczom?

Na szczęście stal, to nie laminat i można porzeźbić nawet na biegunie
Ściągną, na pływie wytną ew. poważniejsze uszkodzenia burty i wspawają nowy płat blachy, albo nawet prowizorycznie na stary fragment poszycia, naspawa się nowy. Potrzebna blacha i migomat.

właściwe rozumienie tytułu "Kubuś fatalista"...

jest jedna ciekawa kwestia w przytoczonym "artykule", lecz przedwcześnie by przed akcją polonezową.

(...)
Przecież ubezpieczyciel warunkuje swoją odpowiedzialność posiadaniem przez właściciela dokumentów prawem wymaganych czyli m.in. ważnością owej nieszczęsnej KB ...
Będą odnawiać KB tam gdzie są ?
Jaka jest w tak niezwykłej sytuacji praktyka ?
(...)

Wiara Małgosi w moc sprawczą ważnej karty bezpieczeństwa wzrusza mię silnie.

Trzymam te kciuki i trzymam, ale jednocześnie tak się zastanawiam: jak już ściągną delikatnie Polonusa z tych kamulców, to co dalej? Czy na Artcowskim maja slip? zdołają go obejrzeć? Nawet jeśli teraz wody nie bierze, to co będzie za kilka tygodni, gdy przyjdzie większa fala i będzie ich poniewierać? W końcu przed nimi najtrudniejszy odcinek. Czy ktokolwiek z nich ma wystarczające kompetencje, by po obejrzeniu kadłuba stwierdzić "można płynąć". Wiem, że każdy z nich sporo pływał, ale tak sobie myślę, że wiedza szkutnicza o stali jest jednak dość nieczęsta. Taka decyzja to de facto podjęcie decyzji o bezpieczeństwie całej załogi. A może to tylko takie obawy biorące się z mojej szkutniczej niewiedzy ...

Dodane dnia 26 Grudzień 2014 r.
Obserwowałam kiedyś nieudolne podchodzenie do kei francuskiego żaglowczyka i przysłuchiwałam się uczonym, wypowiadanym wieszczym tonem komentarzom braci żeglarskiej zgromadzonej na kei. Starszy pan stojący nieopodal skwitował to jednym krótkim zdaniem, które do dziś przytaczam sobie zanim wypowiem się na temat czyjegoś żeglarskiego niepowodzenia: "Najlepsi kapitanowie stoją na kei!"

Nie było mnie tam, nie znam też dokładnych realiów, a jedynie ogólnie dostępne szczątkowe informacje. Zakotwiczyli blisko stromego brzegu, zaczęli dragować, silnik nie odpalił, oparli się o dno. Sama z zasady unikam kotwiczenia w ten sposób, a jeśli już, to na krótko i przy bezwietrznej pogodzie. Jeśli wieje, to też na krótko i z włączonym silnikiem. Może kwestia ilości przeżytych i zaobserwowanych sytuacji, w których można stracić momentalnie kontrolę nad jachtem.

Pomimo powszechnego w sieci optymizmu dotyczącego możliwości odzyskania jachtu, ja zachowuję daleko idący sceptycyzm - temperatura, pływy, falowanie, skały, brak dostępnego sprzętu, a ponad wszystko czas oddziaływania tych czynników. Jeżeli nawet zdejmą go na wodę, to decyzja o wyjściu w morze będzie kontrowersyjna.

...ale ja tłumaczeniem na polski zajmuję sie zarobkowo...