Prawdopodobnie jest to komin, lub kanał lawowy wulkanu. Reszta została zerodowana.

_________________
pozdrawiam
skiera

Nie przegapcie relacji z lądowania na wyspie Macquarie z fantastycznymi zdjęciami
http://katharsis2.com/2015/01/26/kathar ... ie-island/

Selma ominęła tę wyspę szerokim łukiem, a znając Piotra pewnie im trochę żal. Ostatnie zmiany kursu zaznaczona na ich stronie sugerują, że albo trafili na niepogodę, albo lód.

Ta już druga, cykliczna, zmiana kursu na NE wynika z tego , że nocami kładą się w dryf. / góry lodowe/. Dlatego taka oszałamiająca prędkości - rzędu 1,5w.

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

kolor czerwony to beeeee.

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Na tej interaktywnej mapie po kliknięciu na "Ice Attributes" pojawiają się jakieś zaszyfrowane informacje. Znajdzie się tu ktoś potrafiący objaśnić jak to czytać?

Wytnij i wklej ten kod tutaj:
http://nsidc.org/data/search/

a tu opis: powodzenia
https://nsidc.org/noaa/iicwg/docs/IICWG ... _Codes.pdf

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

znalazłem opis Bałtyckiego Klucza Lodowego. Może teraz będzie jaśniej:)

http://ocean.am.gdynia.pl/student/oceano1/lody/bkl.html

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Nie będzie, bo BKL to zdaje się co innego niż SIGRID. Co do tego drugiego, to po pobieżnym przejrzeniu opisu nie jestem mądrzejszy.

A typical SIGRID code might be: CT79CA609599CB209199. The value after CT indicates the total concentration, in this case 79 meaning the concentration is between 70 and 90 percent. This is translated to 80 percent for the corresponding EASE-Grid cell. Other SIGRID values might be 70 for 70 percent, 91 for between 90 and 100 percent, and 92 for 100 percent. The corresponding value used to fill the EASE-Grid cell is always the average value if the concentration given is a range between two values. In the SIGRID code, the CA refers to the concentration of the first thickest ice. In the example CA609599, 60 is the concentration of this ice type, 95 denotes old ice, and 99 is undetermined or unknown floe size. These partial concentrations should, but do not always, sum to the same value as the total concentration. Table 9 summarizes how EASE-Grid files encode SIGRID.

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

A czym jest "-" w CT18CA-9-9-9CB-9-9-9CC-9- ...? Brak danych?

A pobierz ice code dla Zatoki Wielorybów i dla Wysp Balleny, ale dla opcji:
ANTARTIC WEEKLY HEMIPSFERE- wtedy te dane mają sens.

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Ice code

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Z FB
"Wielki Ocean Południowy 26.01.2015r.

Noc pełna wrażeń. Spokojna żegluga trwała zaledwie do 03:20. To właśnie w tym czasie Selma wchodzi w pak lodowy. Robi się gęsto.

O godzinie 03:30 pechowo tracimy jedną z tyczek lodowych. Jedną z czterech! Wiemy już, że musimy nauczyć się nimi operować. Są cięższe niż stare tyczki, mniej poręczne lecz wytrzymalsze. Dla niezorientowanych - tyczki lodowe to aluminiowe rury służące do odpychania od burt growlerów i co większych kawałków lodu. Przy ich pomocy minimalizujemy ryzyko uszkodzenia kadłuba Selmy. Po nierównej walce z lodem na tyczki włączamy silnik i dajemy wstecz.

Pak jest zbyt zwarty i niebezpiecznie byłoby wchodzić w niego głębiej. Wycofujemy się. Poruszając się w zgodzie z przyrodą płyniemy dalej. Zaczyna się coraz wolniejsza jazda.
O 12:00 zrzucamy żagle i ponownie stajemy w dryfie. Nie wieje.
Zaczynamy prace na pokładzie. Nowy bezan jest ciut za duży i zahacza o achtersztag. Na otwartych wodach nie sprawiało nam to zbyt wiele problemów, lecz w lodach byłoby kłopotliwe przy manewrach. No to do wora z nim.

Powraca w roli wybawcy stary bezan.Trzeba go przezbroić - założyć listwy, wózki i resztę szpeju. To trwa, ale mamy go już na maszcie.
Pod pokładem sielanka. Dowcipy subtelnieją i wymagają większego wysiłku intelektualnego. Poziom rośnie i żeby nie padać ofiarą następnego żartu należy wytężać umysł.

Nie piszę, jak zapewne zauważyliście, od jakiegoś czasu o posiłkach. Sądzę, że ta cześć naszego życia pokładowego jest dla Was, czytelnicy, interesująca. "Góra" twierdzi, że to nudy. Proszę czytelników o wsparcie. Jeśli nasze menu jest dla Was interesujące, piszcie sms-y, zasypcie nas tekstami typu: menu! Bowiem jedzenie jest integralną, ważną częścią naszego rozkładu dnia.

Posiłki zajmują nam około trzy godziny dziennie. Biorąc pod uwagę około 12 godzin świadomego życia pokładowego na dobę,(reszta to sen w różnych porach) to ćwierć naszego rejsu. No to nie napiszę o wczorajszych stekach z wołowiny australijskiej, ziemniaczkach purre i fasolce zielonej z kukurydzą na gęsto. O ciasteczkach i herbatce ani słowa, a już absolutnie nie wspomnę o pysznej zupie grochowej na kolację. Jak nie chcą, to nie!!!

Z ciekawostek: Antarktyda wraz z Saharą jest zaliczana do najbardziej suchych i największych pustyń na Ziemi. Suma opadów na Antarktydzie jest niewielka, gdyż powietrze nad kontynentem jest zbyt zimne, aby mogło pomieścić dużo pary wodnej. 90% lodu światowego stanowiącego około 75% światowych zasobów słodkiej wody jest uwięzione w postaci lodu na Antarktydzie!

Suszymy się, wietrzymy, dryfujemy i próbnie odpalamy piecyk. Jesteśmy tuż pod kołem podbiegunowym. Może jutro je przekroczymy...

Z dryfującej Selmy pozdrawiają:
Jacek, Piotrek, Kris, Tomek, Damian, Artur, Leon, Luby, Wifi, Duszan i Krzysiek."

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Katharsis dogania Selmę.
Selma jest nieco bardziej na południe.

Czyżby wyścig o rekord w BOW?

Potwierdzają:"Do Bay of Wales pozostaje nam 920 mil morskich."

Katharsis jest zdecydowanie szybsza od Selmy:
"a w ślizgach na fali nawet 15 węzłów. W nocy z poniedziałku na wtorek odnotowanym rekordem było 63 węzły wiatru i 19,5 węzła prędkości w zjeździe z fali"

"Prędkość rewelacyjna, bo 9-10 węzłów"

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

pomiar odleglosci

* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Rozmawiając z ludźmi znającymi rejon (np. z panem, który wrócił właśnie z 61 wyjazdu do Antarktyki sic!) usłyszałem, że w obecny sezon wpisuje się w kilkuletnią tradycję: zmniejsza się obszar lodu słodkowodnego a zwiększa lodu morskiego.
Zjawisko występuje tak w zachodniej jak i wschodniej części kontynentu. Zamarznięty obszar Weddela w tym roku był rekordowy, więc przypuszczać należy, że na Rossa też lodu jest więcej niż zwykle.

Jeżeli - w co nie wątpię - Selma i Katharsis wejdą tego lata do Zatoki Wielorybów, to wyczyn będzie miał znacznie większą wartość niż gdyby rejs odbył się kilka lat temu.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

A któż to?

Bardzo interesujący kontynent

http://pogoda-w-polsce.blogspot.com/201 ... ano-2.html

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Prof. Krajewski.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Zmiana prowadzącego w wyścigu do BOW.
Komunikat z Katharsisa , w którym meldują problemy z letnim paliwem.

"Noc ze środy na czwartek przyniosła wyciszenie wiatru. Morze także zaczęło się uspokajać. Warunki te nie pozwalały już na płynięcie pod żaglami i zmuszeni zostaliśmy do odpalenia silnika. Jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wychodziło… Brak zafalowania pozwolił na wyciągnięcie szpejów z lokera rufowego i dostanie się do instalacji grzewczej. Przez trzy dni nie mieliśmy grzania pod pokładem, gdyż wytrącająca się z paliwa parafina zapchała filtry. Używamy jeszcze olej napędowy zatankowany w Sydney, a nie paliwo antarktyczne z Tasmanii i tutejsze temperatury mu nie służą. Nawet specjalny uszlachetniacz do paliwa nie pomaga. Tomciu jeszcze na swojej nocnej wachcie przeczyścił system i odpalił ogrzewanie, ku radości całe załogi. Pod pokładem wilgoć zaczęła wnikać we wszystkie zakamarki, a temperatura spadła poniżej 10 stopni, więc ciepły podmuch ucieszył ekipę.
Ale prawdziwym powodem do radości dla naszej załogi w czwartkowe przedpołudnie było minięcie południowego koła polarnego. Katharsis II już po raz drugi przecinała równoleżnik 66st.33,4 S z północy na południe. Pierwszy raz cztery lata temu w rejsie z Ushuaia na Półwysep Antarktyczny. Wówczas był to najbardziej na południe wysunięty cel naszej wyprawy. Tym razem czeka nas jeszcze do pokonania wiele mil, zanim osiągniemy założony cel – Bay of Wales. Przekraczaniu południowego koła polarnego towarzyszyła nam góra lodowa. Zrobiliśmy sobie na jej tle pamiątkowe zdjęcie i wypiliśmy symbolicznego drinka z Neptunem.
Wiatru wciąż jak na lekarstwo, więc wspomagamy się silnikiem. Na wachtach niezwykle trzeba wytężać wzrok, gdyż gór lodowych i growlerów jest coraz więcej. Jutro spodziewamy się dotrzeć do strefy lodu, gdzie przedzierać się będziemy na Morze Rossa. Napięcie rośnie z każdą godziną…
Sporym zaskoczeniem dla nas jest to, że wyprzedziliśmy łódkę Selma Expedition, która wypłynęła trzy dni przed nami. Wydaje się, że obrała zbyt zachodni kurs przy podejściu do Morza Rossa i utknęła przy Baleany Islands. W ten sposób to nam przypadnie torowanie szlaku i będziemy musieli jako pierwsi przeciskać się przez pak lodowy, który w tym roku chroni dostępu do Morza Rossa. Czy nam się to uda zobaczymy za dwa – trzy dni. Mariusz analizuje wszystkie dostępne mu zdjęcia satelitarne i szuka najbezpieczniejszej drogi. Mam nadzieję, że damy radę. Wiatry wydają się być umiarkowanie korzystne przez najbliższe 3 doby."

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Pewnie ten uszlachetniacz nie czytał rad zawartych w wątku o Polonusie i brzegu i nie wiedział, że ma pomagać.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Malutka dygresja, dotycząca Antarktydy i meteorytów. Na Antarktydzie znaleziono, jak dotychczas najwięcej meteorytów w porównaniu z innymi kontynentami. Jest tego ok. 22 tysięcy, co stanowi ponad 30 % wszystkich oficjalnie znalezionych na świecie. Według konwencji UNESCO wszystkie meteoryty z Antarktydy mają służyć celom naukowym. A dlaczego jest ich tak dużo na tym kontynencie? Bo najłatwiej jest je tam znaleźć, gdyż po jakimś czasie wiele z nich wytapia się z lodu i gromadzi w miejscach wytopienia. Dzięki zamrożeniu, często na wiele tysięcy lat, są one przeważnie bardzo dobrze zachowane i doskonale nadają się do badań naukowych. Większość z nich pochodzi z pasa planetoid znajdującego się pomiędzy Marsem i Jowiszem i liczy sobie 4-4,5 mld lat, czyli tyle, co nasz układ Słoneczny.

_________________
pozdrawiam
skiera

Najnowsze wieści z Katharsis / prawie to samo co Selma /

"Kończy się piątek pełen wrażeń (30.01). Za sobą mamy pierwszą noc, kiedy nie ściemniło się. Nie muszę mówić, jaką różnicę stanowi nawigowanie w lodach w dzień i w nocy. Kolejny czynnik, który pomaga w nawigacji to wiatr, a w zasadzie jego brak. Kra unosząca się na rozbujanym morzu jest ostatnią rzeczą, którą chciałbym zobaczyć.
Od dobrej doby wiatru mamy, jak na lekarstwo. Na jutro niestety zapowiada się południowo wschodni wiatr wiejący do 30 węzłów. Jesteśmy wszyscy ciekawi tego, jak będzie wyglądał pak i czy da się do niego wpłynąć.
Po analizie najnowszego zdjęcia satelitarnego obrałem kurs na punkt S70st 24min i E171st 08min. Z tego miejsca chciałem wejść w pak lodowy i obrać kurs na Cape Adare. Na południe od niego woda wydaje się być czysta od lodu, poza pasem przybrzeżnym. Pak lodowy ma w tym miejscu około 90 mil szerokości i jest wypełniony lodem w 40% – 60%. Tyle pokazują mapy lodowe, ale te są tutaj o wiele mniej dokładne niż w Arktyce. Miałem nadzieję dotrzeć do paku przed północą i spenetrować wejście do niego przed nadejściem wiatru. Nasze sielankowe płynięcie zostało jednak wcześniej zastąpione czymś ciekawszym.
Około 0900 na horyzoncie pojawiła się biała kreska. To mógł być tylko lód. Oczywiście nie było go na naszej mapie lodowej. Minęliśmy dopiero co 69 równoleżnik i do paku mieliśmy mieć jeszcze 92 mile. Początkowo myślałem, że to jakaś sporych rozmiarów łacha kry. Popłynęliśmy ze dwie mile wzdłuż jej krawędzi i gdy okazało się, że końca lodu nie widać, nie pozostało nam nic innego jak sprawdzić to miejsce bojem.
Doszedłem do wniosku, że musi to być przedłużenie cypla olbrzymiego paku lodowego znajdującego się na północ od Cape Adare. W takim przypadku musiał on mieć swój koniec. Kwestią niewiadomą była tylko jego szerokość.
Początkowo lód był dosyć luźny. Mogliśmy spokojnie płynąć z prędkością około 4 węzłów. Po godzinie jednak zagęszczenie wzrosło do 50 – 60%, a po kolejnych dwóch do 80 – 90%. Na szczęście obszar paku nie był wypełniony samą dużą krą, przez którą nawet lodołamacze mogłyby mieć problemy z przejściem. Kry wielkości pokoju było około 30 – 40%, wypełnienie stanowiły kawałki lodu wielkości pralki do prania. Taka maź przypominała nam nieco sytuację po sztormie w Disko Bay na Grenlandii w 2012 roku, chociaż tam było więcej wolnej wody i cywilizacja w zasięgu ręki.
Zacząłem się trochę obawiać, jak może wyglądać zasadniczy pak lodowy, skoro to czego nie widać na mapie lodowej to nie przelewki. Podzieliliśmy się obowiązkami: ja przejąłem stery, wspomagał mnie Misio. Na dziób z tyczkami do odpychania lodu poszedł Doktore i Wojtek. Po dwóch godzinach Adam wzmocnił ekipę z tyczkami. Na maszt wjechała Haneczka i stamtąd wypatrywała czystej wody. Po trzech godzinach manewrowania, odpychania lodu tyczkami, przepychania większych growlerów dziobem wszyscy byliśmy nieco zmęczeni. Nasza prędkość rzadko przekraczała 2 węzły. Łódka świetnie dawała sobie radę z przepychaniem się przez lód. Odgłosy lodu obcierającego się o burty czy łamanego pod naporem masy jachtu były trudne do zniesienia przez ekipę pod pokładem. Katharsis II nie wyglądała jednak na zagrożoną.
W końcu Hania dostrzegła na horyzoncie pas czystej wody. Dziwnym było tylko to, że lód na granicy paku wcale nie chciał się rozluźnić. Do końca musieliśmy ciężko pracować. Po sześciu godzinach zmagań pokonaliśmy nasz pierwszy pak o szerokości 12 mil morskich. Po dużym wysiłku niezwykle smakował nam obiad przygotowany przez Tomka, mistrza polskich smaczków. Tym razem zaserwował nam przepyszne gołąbki w sosie pomidorowym.
Do zasadniczego lodu mamy jeszcze 50 mil morskich, mamy nadzieję, względnie czystej wody. Musimy go pokonać w ciągu 36 godzin, by mieć czas na schowanie się przed ciężkim sztormem, którego nadejścia spodziewamy się za kilka dni. Gdyby miało nam się to zadanie nie powieść, będę musiał zarządzić odwrót, by nie narazić nas na katastrofę."

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Jeśli wierzyć mapie lodowej, Katharsis prawie się przedarła przez pak, a Selma zostaje z tyłu.



Prawie jak wyścig Amundsena ze Scottem.

Katharsis przebiła się przez pak i wpłynęła na Morze Rossa. Wyjaśniają też dlaczego im się udało :60 ton masy własnej oraz silnik o mocy 225 KM. Gratulacje.
Szczerze wątpią , aby ten manewr udało się zrobić Selmie tylko na żaglach.

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Fotka z ich bloga.

_________________
“We are all travellers on the earth. We come...we see...we go...”

Dlaczego niektóre mapy w tym wątku są do góry nogami?

_________________
Słаwek vel Wąski
"Mаrynаrz powinien być chlujny i mrаwy..."

Bo to półkula południowa. Oni tam wszystko mają do góry nogami.

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Popłakałem się