Aż sprawdziłem w słowniku. Faktycznie "pollution" znaczy skażenie, a mnie sie coś we łbie zakonotowało, że promieniowanie

_________________
Konsul 37 "Don Kichot"
POL 0001WR
MMSI 261037650
https://jachtdonkichot.pl/


A po nocy nadchodzi dzień... I niech już tak zostanie.

Radiation, Kurczaku, radiation

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Nie myl z polucjami

Jeśli wierzyć angielskiej wersji Wikipedii http://en.wikipedia.org/wiki/Weathering_steel to zaiste "dziwny" materiał na kadłub. Bardzo podatny na korozję elektrochemiczną. Ale kontenery morskie ponoć z niego robią? Przypuszczam, że blachy na D.N. pochodziły właśnie z kontenerów, a nie ze "zbiorników" - jakie płyny można byłoby przechowywać w takich "rdzewiejących" zbiornikach bez obawy o przyspieszenie ich perforacji?

Czy nadbudówkę rufową wykonano z tej samej stali, co wcześniej kadłub, czy z innej? Może w tym tkwił problem (powstało "ogniwo elektrochemiczne")?

No to armator będzie ładnie obciążony kosztami usuwania szkód. Jest jeszcze gorzej własnie zaczeła obowiazywać, od 14 kwietnia tego roku Międzynarodowa Konwencja o usuwaniu wraków.. czyli armator jest zobowiązany do usuniecia wraku.....a Niemcy sa skrupulatni w przestrzeganiu prawa o czym nie muszę tu nikomu przypominać

Pzypuszczam, że miał OC.
Tak trochę obok tematu, to w wątkach o ubezpieczaniu jachtów, ubezpieczenie OC jest traktowane trochę po macoszemu, jako zło konieczne. Ba, gdyby można było kupić samo casco, to jestem przekonany, że wiele osób by ubezpieczało bez OC.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

OC mial , beda chcieli go wyciagnac. Generalnie lezy na torze wodnym. Maszty wystaja.
Z tego co dzisiaj sie dowiedzialem plyneli na pelnych zaglach i dostali z boku szkwal . Polozylo ich i dalej sobie dopowiedzcie. Jacht mial bardzo duzo zbiornikow wody na pokladzie i jedzienia na kilka miesiecy.

OC pokrywa koszt usuwania wraku? Watpie. W kazdym razie, zaleznie od towarzystwa pewnie, choc dla mnie to i tak dziwne.

Nie wiem czy się smiać czy płakać....Arktykę chcieli zdobywać a szkwał (przewidywany w prognozie pogody) w Zatoce ich przewrócił. Chyba mieli jednak szczęscie....Jak by im się to zdarzyło w Arktyce to pomoc nie byłaby w paręnascie minut a w paręnascie godzin...

Dodam, ( takie małe OT) że zbiorniki wody na pokładzie (co najmniej połowa,) w czasie wywrotki nie ważyły już prawie wcale.
MJS

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

naprawdę nie możemy się powstrzymać?

_________________
Seba

"Są dwie naprawdę bezgraniczne rzeczy - Wszechświat i ludzka głupota; co do Wszechświata nie jestem całkiem pewien. Albert Einstein

Podpisuje się pod tym stwierdzeniem. Dajmy możliwość załodze wypowiedzenia się co tak naprawdę się stało.

_________________
Pozdrawiam
Leszek Dmochowski

Seba, czy ktoś tu kogoś osądza, obwinia...analizujemy tu tylko fakty, a że wszystkich nie znamy...może się okazać że wszystkich nigdy nie poznamy.

OC wykupuje się z lub bez "salvage". Czasami ubezpieczyciel nie chce i zastrzeżone jest w polisie, że bez. Bo jeśli nie bedzie, to owszem, koszt usuwania wraku bedzie opłacony z OC i bez zastrzeżenia o wyłączeniu takiej odpowiedzialności ubezpieczyciel ma niewielkie szanse się wyłgać od takich kosztów.

_________________
Pozdrawiam, Monika Matis
http://www.facebook.com/theseanation

My recent thought:
"...pessimist moans about breakdowns, optimist expects it won't break; realist makes it easy to fix..."

Stal "Cor-Ten" niczym dziwnym nie jest w jachtach, widziałem kilka. To po prostu dobra stal stopowa, a że wytrzymałość mechaniczną ma wiekszą niż 'zwykła' opłaca się kupić ciut droższą do budowy, i tyle.
'Odporność na korozję' nie dotyczy wody morskiej - ale... Jakieś zdrapanie farby nie wyżre zaraz dziury, wolniej idzie; a od wewnątrz kadłuba (gdzie trudniej zauważyć czy zabezpieczyć od razu) faktycznie może się pokryć nalotem i dalej nie żre, 'perforacją' mniej zagrażając.
Spawanie nie kłopot, formowanie poszycia owszem, sztywniejsza jest.
Co do 'elektrolizy': oglądałem łódkę z kadłubem z Cortenu, lecz pokładem ze zwykłej. Kadłub zdrowy, zaś pokład zeżarło, same dziury.
A to dość dramatycznie brzmi. Łajba tej wielkości nie musi mieć jakiejś super stateczności (w sensie wymogów) lecz każdy by wolał aby jacht położony szkwałem wstawał, a najlepiej zaraz... że kąt zalewania... etc.
Co gorsza - większość na to liczy.

Cóż, tego to akurat możemy być pewni.

_________________
Strona jachtu: http://www.zpokladu.pl

Tak w ogóle, to dość dziwnym jest taka mała ilość informacji o wypadku docierająca do mediów, sieci a nawet do służb.

A może po prostu prowadzący i załoga faktycznie nie widzieli wcześniejszych żadnych oznak tego, że coś jest nie tak ze stabilnością? Szli równo po gładkim morzu i wiatr (ok. 30 kn), który zwykle był sprawcą fajnej żeglugi dla tego jachtu, nagle - i jak zaznaczyłem wcześniej, bez ostrzeżenia - położył DN na burtę.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

A wracajac do stali grupy COR-TEN (USA; u nas 10H) . – te stale po prostu korodują nieco inaczej: powstaje bardzo szczelna warstwa tlenków silnie przylegająca do podłoża. Bardzo ważne jest, aby warstwa ta nie została uszkodzona, bo wtedy korozja posuwa się super szybko. W przypadku styku stali 10H i innej na pewno powstaje potencjał, pytanie tylko jak duzy.

cytuje:


Tragedia 30 maja 2015. Komentarz.

Przepraszam za zwłokę z oficjalnym komentarzem. Trwały moje przesłuchania, trwała procedura wyjaśniająca okoliczności zatonięcia s/y Down North.

Bezpośrednia przyczyna położenia się jachtu na prawej burcie - nagły progowy wzrost prędkości wiatru. Przyczyna zatonięcia - nieznana. Pokażą ją próby stateczności po wyciągnięciu wraku. Działania w tym kierunku są już podejmowane.

Każde zdarzenie, które dotyka nas w życiu ma swoje przyczyny składowe. Nic nie dzieje się bez powodu. Z mojej strony, mogę zapewnić, że Down North był użytkowany przeze mnie i przez poprzednich kapitanów w dużo silniejszych warunkach i przy podobnym ształunku. Podmuch, który położył statek nie wzmógł wiatru z regularnej 4 B nie emitującej przechyłu (sąsiedztwo brzegu niemieckiego, brak fali), do siły większej niż 6-7 B, w momencie położenia statku. Wiatr nie przekroczył 6-7 B, czyli jak dla tej konstrukcji nie stworzył warunków adekwatnych do zaistniałej sytuacji.

Down North do tej pory nie stwarzał problemów. Przeszedł dwa sezony potężnych przygotowań do zimnych rejsów. Nie snuję hipotez związanych z przyczynami pośrednimi wypadku, nie mam ku temu wiedzy ni prawa - zbada to śledztwo Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich.

Bezpieczeństwo, na prowadzonych przeze mnie rejsach, stało na pierwszym miejscu. Wiedzą to załoganci i kursanci, którzy tworzyli ze mną Navigare i dotychczasowe wyprawy. Nie wypłynąłbym, nie podjąłbym ryzyka życia ludzkiego, gdybym miał cień pewności, że z jachtem jest "coś nie tak"

Ewakuacja przebiegła sprawnie. Człowieka straciłem już w tratwie, po godzinnej reanimacji przez ratownika wodnego i ratownika medycznego oraz inne przeszkolone w PP osoby. Prawdopodobną przyczyną był rozległy zawał już po podjęciu człowieka na tratwę.

Obecność Leszka na pokładzie była dla mnie ważna również ze względów osobistych. Wiedziałem, że życie człowieka niepełnosprawnego w tym kraju nie jest łatwe i chciałem pomóc. Wiara w życie Lecha była dużo mocniejsza niż wiara w życie niejednego człowieka w pełni sił, który mógłby się uczyć od niego witalności życia, podejścia do życia.

Padną pewnie pytania czy człowiek niepełnosprawny powinien być na takim rejsie. Moja odpowiedź brzmi: tak. Nie straciłem Leszka przez jego niepełnosprawność. Przekazuję najszczersze kondolencje Rodzinie Leszka. Jest mi bardzo przykro. Być może można było więcej - ja tego zawsze wymagam od siebie.

Dziękuję za pomoc w sprawnej ewakuacji, którą prowadzili wraz ze mną Oficerowie:
Marek Machaczka I oficer (niezawodny przyjaciel, ratownik)
oraz II oficer Alicja Latoń i III oficer Filip Michalewski (wyszkoleni przeze mnie instruktorzy, jednocześnie sternicy morscy)

jak i Załoga. Dziękuję: Rafał, Michał, Asia, drugi Michał, Łukasz, Andrzej, Radek.
Wszyscy wykonali pracę, która nie jest łatwa, bo wymagała walki nie tylko z zimnem morza, ale też, z czasem i ze stresem. W takich momentach nieocenione jest racjonalne myślenie i wola przeżycia. To zadziało.

kapitan s/y Down North, Mateusz Ćwiklińsk

Polecam art z Tawerny Skipperów:
S/y Down North - co to za jednostka?

Rozumiem, że w tym przypadku ma to odniesienie do armatora.

W numerze 71 (12 VI) bezpłatnej gazety "Poza Toruń" ukazał się artykuł miejscowego (chyba?) dziennikarza Jacka Kiełpińskiego zatytułowany "Czemu zatonął "Down North"?" Artykuł przedrukowano w numerze 25(1305) tygodnika ANGORA z dn. 21.06.2015 (w tej gazecie czytałem artykuł), ponadto artykuł dostępny jest na stronie 12 wersji internetowej gazety "Poza Toruń" pod adresem: http://pl.scribd.com/doc/268447644/Poza ... 5%84-nr-71
Artykuł zawiera nieco więcej szczegółów niż te, o których można było dowiedzieć się poprzednio, choć jak zawsze w przypadku dzieł dziennikarzy o nieznanym związku z żeglarstwem należy mieć się na baczności. Na temat dzielności morskiej różnych statków gdybano już sporo, więc w tym zakresie niczego nie skomentuję, tym bardziej, że jako dość dawno "wysztrandowany", nie czuję takiej potrzeby.

Przy okazji informowania o artykule, chciałbym napisać parę słów o często wspominanym i komentowanym problemie hipotermii i czasu przeżycia człowieka zanurzonego w wodzie. Najwcześniej z tym zagadnieniem spotkałem się w latach '60, kiedy problem ten propagował szeroko śp. kpt. j. Jurek Morzycki podczas szkoleń żeglarskich. Do dzisiaj powiedziano na ten temat już chyba wszystko. Jest jednak jeszcze coś, co jakby umknęło uwadze i co chciałbym zasygnalizować. Zaczęło się od obejrzenia któregoś z programów telewizyjnych National Geographic w którym pokazywano ratowanie się ludzi z tonącego w morzu helikoptera. Jest oczywiste, że kiedy człowiek ma głowę zanurzoną w wodzie, wstrzymuje oddech i stara się ten stan utrzymać do momentu pojawienia się możliwości zaczerpnięcia powietrza. Jeśli dobrze pamiętam, to w audycji stwierdzono (podobno na podstawie badań prowadzonych na Uniwersytecie Southampton), że w wodzie o temperaturze 14 st. C niewytrenowany człowiek wytrzyma ok. 20 sek, a trenowany specjalnie ok. jednej minuty. Potem następuje niekontrolowany, odruchowy wdech powodujący oczywiście pobranie do płuc litrów wody i utonięcie. Zdolność utrzymania bezdechu, w pewnych granicach oczywiście, zależy w wielkim stopniu od temperatury wody. Jeśli tak jest, to nie potrzeba wielkiej wyobraźni, by uzmysłowić sobie praktyczne znaczenie tego zjawiska. Kiedy zacząłem szperać w Internecie, aby znaleźć więcej na ten temat, znalazłem opis jeszcze jednego zjawiska związanego z reakcją organizmu na zanurzenie twarzy w zimnej ("lodowatej") wodzie. W tym ostatnim przypadku powstaje u człowieka bradykardia (zwolnienie akcji serca). Okazuje się, że zjawisko to wykorzystywane bywa u osób cierpiących na migotanie przedsionków serca, które charakteryzuje się występowaniem nieregularnej pracy serca i towarzyszącej tachykardii (zbyt szybkie tętno). Jednak zwolnienie akcji serca pod wpływem zanurzenia twarzy w zimnej wodzie może być przyczyną poważnych problemów u osób ze schorzeniami kardiologicznymi.
Całkiem możliwe, że medycy obecni na Forum obsobaczą moje "odkrycia"..., sądzę jednak, że warto, by taki temat skomentowali specjaliści medyczni... (Kiedyś byłem inżynierem...).

_________________
Zbig A. Gintowt

mógłbyś podać jakieś źródło

_________________
pozdrowienia piotr

Niestety nie zanotowałem, ani tytułu, ani numeru odcinka ...może jeszcze coś wyguglam...?

_________________
Zbig A. Gintowt

Kilka przykładów dla których artykuł do mnie nie przemawia i uważam, że jest stanowczo nieobiektywny.



Nie jestem mistrzem żeglarstwa, ale mi się zawsze wydawało że dryf to coś innego niż stateczność, nawet im większy dryf tym trudniej o wywrotkę spowodowaną wiatrem.



Nie do końca, przy dobrym ustawieniu żagli spokojnie dało się nią pełnym bajdewindem pływać.



Powyżej 8 nią nie pływałem więc o ocenę stateczności w trudnych warunkach się nie pokuszę. Łódka nie była wolna, ani nie była słabo sterowna. Na ostatnim rejsie na niej przez 8 - 10 godzin nie dotykaliśmy steru, ustawione żagle ster 0 i łajba szła jak po sznurku i dość szybko jak na słaby wiatr między 4 a 5.



Cały opis ma na celu tylko wywołanie emocji, takie jest pływanie ewakuacja osób przy katastrofach morskich jest trudna i nie zawsze się udaje. Na pewno każdy kto wypływa w może jest świadomy, że może nie wrócić. A przynajmniej powinien być.

Z Mateuszem płynąłem tylko jeden dzień więc nie znam go jako kapitana, z internetu widać że miał przekonanie o "pancerności" i niezniszczalności tej jednostki, może udzieliło się tzw "poczucie spokoju".

Nie chcę ale muszę (się wypowiedzieć):
Ta buda (kasztel) jeśli była szczelna powiększała wybitnie stateczność końcową jachtu ( nie mylić ze stabilnością).
Podobnie działało przedłużenie kadłuba (rozumiem, że od strony rufy).
Zwykle takie przedłużenie znajduje się prawie w całości ponad linią wodną, więc także powiększa stateczność końcową jachtu.
Nie chcę być źle zrozumiany, ale obie te przeróbki uważam za poprawiające bezpieczeństwo jachtu.
Stabilność a stateczność to są inne zjawiska.

MJS

ps
Zjawisko dużego dryfu i zmniejszania powierzchni ożaglowania (cytowane 70%) może być skrótem myślowym na temat przechyłu.


opss... cofnąłem fotkę nie na temat

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

Marian, a bierzesz pod uwagę, zmiane połozenia środka cięzkości i zanurzenia?
No i uczyniłeś zalożenie "szczelności", nie znam rozmieszczenia drzwi i innych otworow...

_________________
Jestem tylko szarym człowiekiem
www.armator-i-skipper.pl

No i bomba!

_________________
Jaromir Rowiński aka pierdupierdu
Jeżeli masz ochotę komentować takie poglądy, których co prawda nigdy nie wyraziłem, ale które kompletnie bez sensu i z sobie tylko znanej przyczyny usiłujesz mi przypisać - droga wolna. Śmiesznych nigdy dość...

I to atomowa

Albo autor artykułu nie odróżnia "stabilności kursowej" od "stateczności" - albo, co jeszcze bardziej prawdopodobne, nie przejmuje się tym - bo wie, że większość czytelników nie odróżnia.
Rzeczywiście artykuł chyba ma na celu tylko "szukanie taniej sensacji"...