Czy tradycja poniedziałkowych/wtorkowych spiczy jesienno-wiosennych w Korsarzu będzie podtrzymana?
Kiedy ma być pierwszy taki spicz? Bo nie wiem czy w najbliższy poniedziałek wybierać się, czy nie?
Ktoś coś wie?

pzdr,
Andrzej Kurowski

Widzę, że w tym tygodniu nie ma spiczy w Korsarzu.
Szkoda.

Przyjdę w przyszłym tygodniu, bo Korsarz w swoich ulotkach zapowiada niesamowity spicz.

pzdr,
Andrzej Kurowski

Dałem [OT] w tytule, bo z pierwszych ulotek wynikało, że tajemniczym gościem specjalnym będzie ktoś z kregów żeglarskich.

Tymczasem dziś jest spicz poniedziałkowy w Korsarzu ale:
* zmieniono godzine z 1930 na 1900
* nie będzie żeglarski tylko rowerowy.



pzdr,
Andrzej Kurowski

A może warto posłuchać? Adam jest podróżnikiem i żeglarzem też, i to nie pierwszy jego spicz - a mówi bardzo ciekawie. Jego wyprawy to też wyczyn, godny nawet uwagi Kuracenta. Przy tym to bardzo miły i spokojny człowiek. Wiem bo chodziłam z nim do jednej klasy w liceum

_________________
Narcyza
Nobody's perfect. Call me Nobody.

To zmienia postać rzeczy. Jeśli zachęcasz to wpadnę.
Mam nadzieję, że Adam będzie mówił długo, bo na 1900 nie dam rady.

pzdr,
Andrzej Kurowski

Rowerowe wojaże Adasia porównałabym do wyczynów Patrycji. Podziwiam na równi. Odważyłbyś się przejechać rowerem Mongolię? Adam się odważył. Po paru latach manageowania w jednym z banków, rzucił robotę i zajął się tym co kocha. Warto posłuchać

_________________
Narcyza
Nobody's perfect. Call me Nobody.

Kliknąłem podziękowanie, bo rzeczywiście warto było przyjść na tegotygodniowy spicz w Korsarzu.
Było bardzo kameralnie, bo niewiele osób przyszło. Mogłem więc zadawać nieograniczoną ilość pytań. No prawie nieograniczoną, bo o 2136 prelegent uciekł.
Istotnie opowiadał jak uciekł od korporacji i odważył się prowadzić własną działalność opartą na tym co lubi czyli rowery i żeglarstwo.
Dla mnie kluczową sprawą był dobór załogi do takich wypraw. Jak dobrać 50 osób, tak aby się nie pokłóciły? I tu pierwsze zdziwienie: to nie było 50 osób tylko ... maksymalnie 4(!!). Jak to cztery? Ano tak! Im mniej osób tym łatwiej. Następne pytanie było o wachty. I okazało się, że mówiąc językiem żeglarskim nie było klasycznych wacht ale za to był podział na oficerów. Np. zaopatrzeniowy. Adam opowiadał o zjawisku, które nazwałbym wtórny analfabetyzm zakupowy. Tzn. robiła to zawsze jedna osoba, która potrafiła to. Jak Adam wrócił do Polski i poszedł na zwyczajne zakupy dla siebie, to nie wiedział jaką kawę kupić, bo był taki wybór. I kupił parzoną, której to nigdy nie pił. Zapytacie zapewne, co trudnego jest w robieniu zakupów. Ano jest. Gdy posłał jednego z załogantów, to szybko wrócił i powiedział, że wszystkie sklepy są już zamknięte. I faktycznie. Wszystkie na rynku były zamknięte. Ale okazało się, że kawałek dalej są otwarte. Adam pełnił zaś funkcję, którą można byłoby nazwać oficerem nawigacyjnym, czyli planował trasę. Co do załogi, to nie wiem jak to nazwać w wyprawach rowerowych ale w żeglarstwie nazwanoby to wyokrętowanie załoganta. Taka sytuacja wystąpiła w Mongolii.

Głównym tematem spiczu była Nowa Zelandia. Na Australię zostało mało czasu. Ale tak jak napisałem wyżej przeplatały się też wątki o Mongolii i innych wyprawach. Dowiedziałem się więc, że przełomową wysokością jest 3500 m.n.p.m. Powyżej trudno się oddycha. A wyprawa Adama docierała nawet na 5000 m.n.p.m. I to na rowerach!

W przypadku Nowej Zelandii największą niespodzianką było to, że jest nieprzyjazna do nocowania na dziko. Czyli przeciwieństwo krajów takich jak Szwecja czy Norwegia. Tam możesz biwakować na prywatnych terenach. W Nowej Zelandii jest inaczej. Historia kraju jest podobna do Australii. Czyli osiedlano tu zesłańców. Podzielona jest na farmy. Jedzie się wiele kilometrów szosą: dwa metry pas w jedną stronę, dwa metry w drugą. Wzdłuż drogi ogrodzone farmy. Co najmniej jeden drut pod napięciem. Jak droga mija rzekę to drut idzie ... rzeką. Pewnie tylko nie jest pod napięciem. I tak cały czas. Adam z załogą próbowali więc pukać do kolejnych domów. Ale reakcja była wroga. Były nawet napisy, że jeśli przekroczysz granicę posiadłości, to zostaniesz zastrzelony. Nawet lasy i góry mają swoich właścicieli. Inna sytuacja jest tylko w kilku największych miastach. Adam z załogą tak rozwiązał sytuację, że wchodzili do tawerny i zamawiali coś. I nawiązywali kontakt. Wtedy już tubylcy byli bardziej przyjaźni. I mówili, że szukają noclegu i co Im by poradzili? I najczęściej okazywało się, że znajdowali coś. Np. właściciel tawerny mówił, że mogą przenocować na polu na tyłach tawerny.

Mógłbym jeszcze tak długo pisać. Powiem Wam tylko, że na początku Adam dał mi do obejrzenia książkę o Jego wyprawie do Mongolii. Przejrzałem przez 5 sekund a potem nie mogłem więcej bo cały czas z wypiekami na twarzy słuchałem niesamowitych opowieści. Na zakończenie rozmowa przeszła na żeglarstwo. Adam zna Rzeszowiaka. Przeżył tam m.in. jeden z trzech najbardziej znanych wypadków tego jachtu. Wspólnych tematów mieliśmy więc wiele...Żałujcie, że nie byliście!

pzdr,
Andrzej Kurowski

Przeciwieństwo to najlepiej wyjaśnia rysunek z załącznika BP, ANMSP.

A poza tym, to fajnie Jędruś opisałeś - dzięki.

_________________
Pozdrawiam,
Marek Grzywa

Fakt, zakupy to trudna sprawa.
Wiele lat temu moja śp. żona płynęła na czymś tam ze Świnoujścia i robiła za II oficera. Miała w wachcie Czecha, Borisa (dość znana postać, często pływał na trzebieskich jachtach). Trzeba było dokupić parę bochenków chleba, więc posłała Borisa. Ten poszedł i wsiąkł na 2 godziny, po czym wrócił oświadczając, że odwiedził chyba z 10 sklepów i nigdzie nie ma chleba.

Moja kobita dostała lekkiej piany. - Boris, sieroto, chodź, to ci pokażę że jest.
Weszli do najbliższego sklepu, a tam dwa regały zawalone chlebem.

- No i co, nie ma?
- Jsem se zeptal, ale ta prodavačka mi řekla, že není.

Żona z pretensją do sprzedawczyni: - Dlaczego pani powiedziała, że nie ma chleba, skoro jest?

A sprzedawczyni na to:
- Bo ten pan pytał, czy jest czerstwe pieczywo, a my mamy tylko świeże.
(Dla niekumatych: po czesku świeży to čerstvý.)

_________________
Pozdrawiam
Janusz Zbierajewski

Wczoraj wieczorem podszedł do nas Sławek (właściciel Korsarza) i przekazał radosną wiadomość:
wyprawa Adama Wiśniewskiego wygrała konkurs na wyprawę roku w kategorii Traveller.

TransOceania eXpedition 2012 - Adam Wiśniewski (787 głosów)
Archangielski trakt 2011 - Jerzy Pączek (680 głosów)
W świecie poszukiwaczy skarbów - Tomek Michniewicz (560 głosów)
Rower góral i na Ural - Dominik Szmajda (250 głosów)

Ceremonia wręczenia nagród odbędzie się 27 października, o godz. 20:00 w Muzeum Kinematografii, pl. Zwycięstwa 1, Łódź.
http://www.wyprawaroku.pl/index.php/com ... eller-2012


Ponieważ temat przyjeliście ciepło, to jeszcze kilka odprysków ze spotkania.

Adam mówił o tym, kim się czują zesłańcy dzisiaj. Mają pra-pra-pra-dziadów w Wielkiej Brytanii. Z drugiej strony zafascynowani są pop-kulturą amerykańską. Mają krótką historię. Nie bardzo mają wykształconą własną tożsamość, choć chcieliby mieć.
Bardzo zdziwiłem się też, gdzie leży Nowa Zelandia? Kojarzy mi się z filmów, gdzie są plaże, jachty, windsurferzy. Czyli jest chyba ciepło. Tymczasem przecież południowa część Nowej Zelandii leży poniżej południa Australii i dalej na południe jest już tylko Antarktyda. Warunki pogodowe są zatem złe.

Ale co ja tam będę pisał? Lepiej opowie to sam Adam:

http://www.klubpodroznikow.com/relacje/ ... ition-2012

Dla zachęty kilka fragmentów, które brzmią w podobnym duchu do żeglarskiego.






















pzdr,
Andrzej Kurowski

Ja bardzo przepraszam, ale to już jakiś ranking jest?

_________________
www.samoster.org.pl

Nie. Ale pożar na Rzeszowiaku jest z pewnością jednym z trzech poważnych.

pzdr,
Andrzej Kurowski

Dobrze, że ktoś czuwa i prowadzi statystyki

_________________
www.samoster.org.pl

Wypadek nr 1 - sprzed kliku lat, kiedy zginął kpt
Wypadek nr 2 - Łeba - wbicie kila w dno
Wypadek nr 3 - ostatni wypadek z Wysp Owczych

Jakis pożar ?
To już nr 4.
Pzdr
Kocur

_________________
Pozdrawiam
Włodzimierz "Bury Kocur" Ring
S/y "Bury Kocur IV"
POL 8888
MMSI 261 03 14 50

"Jeżeli chodzi o podatki to nikt nie jest patriotą"
G.Orwell

Masz rację. Nie jestem na bieżąco. Aż żal jachtu. Bo bardzo lubię Rzeszowiaka. Mialem zaszczyt płynąć dwa razy na tym jachcie. To wspaniały, niesamowicie dzielny jacht. A tyle wypadków.

pzdr,
Andrzej Kurowski