Co to ma wspólnego ze starymi aparatami? Macie jakieś np. do oddania w dobre ręce? Chętnie przyjmę - im starsze, tym chętniej.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

A żebyś wiedział Robciu, że kilka mam
I chętnie oddam, bo u mnie to się wyłącznie kurzą w szafie.

Nie ma post processingu, tylko nastawy wstępne.
Najłatwiej to skumać, robiąc JPG czarno-biały.
Koloru z niego nie będzie. Pozostaje obróbka RAW-a.
v

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

v - nie pitol, proszę. JPG czarno-biały to kolorowy poddany obróbce BW. A sam JPG z definicji to obróbka cyfrowa obrazu - konkretnie stratna (!) kompresja (!) grafiki rastrowej.

Czy ja wiem? Po mojemu to RAW poddany obróbce w aparacie. Mówię o systemie Fuji.
v

Fujifilm obrabia już same RAWy (najczęściej poprawia strukturę szumu), a w trakcie kompresji jpg poprawia również histogram, nasycenie, komę, paralaksę, czasem bokeh i ostrość. I parę innych rzeczy jeżeli to kompakt.
Każdy prawie program wywołujący RAWy, również ten w aparacie, ma automatykę poprawiającą obraz. Dlatego na podglądzie widzisz zdjęcie lepsze niż zrobiłeś

Na podglądzie widzisz obrobionego JPG -a, skażonego ustawieniami ekranu.
v

Dokładnie! Nie rozumiem o co Wy się kłócicie ?

Chodzi o formę negatywu cyfrowego i jego emanacje.
Chodzi ponadto, o to co widzisz na ekranie aparatu, kiedy robisz zdjęcie wyłącznie w trybie RAW.
v

Ja to aż tak religijnie do sprawy nie podchodzę. Fajnie jest pogadać o starych aparatach, fajnych czasach itd...
Dla mnie- wybaczcie- aparat cyfrowy bije na łeb wszystko co zostało w fotografii osiągnięte wcześniej. Taki RAW jeden z drugim to tak jakbym kiedyś w aparacie miał wszelkiego rodzaju filmy dostępne oraz niedostępne i potem sobie sam z tego wybrał co mi pasuje.
Nie widzę nic w tym złego. Kiedyś też przecież robiło się jakieś solaryzacje dajmy na to które przecież z magią nie miały nic wspólnego- ot po prostu świadome wyzyskanie jakiegoś tam efektu którym dysponował film na którym pracowaliśmy.
Ciągle w czymś grzebaliśmy. A to filmy wywoływaliśmy tym czy innym wywoływaczem a to papiery moczyliśmy w jakiś >magiczny< dla każdego z nas sposób. Powiększalnikiem wyginaliśmy i łapą przysłanialiśmy.
Przecież od tego rzeczywistość ówczesnych zdjęć wcale nie była prawdziwsza od tego co teraz mamy. Zmieniliśmy technikę na taką która może nieźle symulować to co było kiedyś (w sumie to trzeba się trochę powyginać żeby tak spieprzyć fote w szczególnych wypadkach) plus dodaliśmy do tego coś o czym nie śniło się nawet Tadeuszowi Cyprianowi. A on o aparatach wiedział wszystko przecie.

Cała ta domniemana wyższość dawnej foty to jedynie siła naszej wiary.
wróc- ja tej wiary nie posiadam przecież

ed: Jakoś tak od 1991 roku pracowałem w sklepie fotograficznym. Fajne czasy były a bo to ja w żywiole i w sklepie prawie zawsze był któryś z okolicznych maniaków. Ciągłe dyskusje nad wyższością obiektywów Nikona nad tymi od Canona z moim zaciekłym uporem bom ja zaś niszowego Pentaxa cenił nade wszystko w tamtych czasach. Potem mnie się rzuciło w sprawie obiektywach na kompletnie nieznaną francuską firmę o wdzięcznej nazwie Augenix.
Mniejsza z tym. Był już wtedy na świecie aparat cyfrowy dla małp- znaczy przeciętnego pstrykacza firmy Sony. Latało to to na dyskietki i robiło żałosne foty
Ale było! Ja mówiłem wtedy że przestaniecie krakać (mówię o moich sklepowych adwersarzach) gdy cyfrówka osiągnie milion pikseli.
Minął jakiś czas i bęc- mamy pierwszą Agfę -cośtam-cośtam która przekroczyła milion.
A potem to już poszło w zasadzie jak lawina.
Ale wiecie co jest najciekawsze w tym wszystkim?
Że ci którzy wtedy szaty darli że to śmierć fotografii- byli pierwszymi którzy taki sprzęt kupowali.
To ja byłem tą sierotą która ciągle srebra trzymała się. A pierwszą cyfrówkę kupiłem gdy pokazał się amatorski Olympus e-500.
Minęło jeszcze trochę czasu i zostałem zwerbowany do pracy w CeWe Color.
Wtedy na zebraniach mówiło się >>> eeetam - my jeszcze spoko do swojej emerytury dociągniemy jeszcze na naszych filmowych printerach.
Taaa - minęło pięć lat i ostał cię CIEŃ jeno dawnego wypasionego laboratorium w którym robiło się fotokubeczki
No wiecie- wysyłasz swoją paszczę a oni ci ja kopiują na kubka.
A niedawno w necie doczytałem że moje dawne laboratorium poszło się j.....
Znaczy uległo likwidacji. Małolaty łącznie z fotokubeczkami zdołali co najwyżej 15 lat przepracować.
A gdzie tu pany do emerytury?

vaginal kokop Pomogliście mi rozwiązać pewien problem właśnie

Juziu

Nie chciałbym tego robić teraz bo koledzy dyskutują o konkretnym zdjęciu i nie chciałbym im psuć zabawy. Ja już dawno z dyskusji o artyzmie w fotografii się "zresetowałem" i pozostały mi tylko proste zabawy z technicznymi trickami.
Może zademonstruję Ci to co opisywałem w przypadku makrofotografii, tylko odwrotnie.

Sytuacja wygląda tak, że moja żona pracuje w ośrodku kultury i czasem robię jej "działalność" takimi humorystycznymi wystawkami.
Teraz kilka zdjęć z wystawki pt " Studium katastrofy koloru w godzinie szarości " ( wiem - brzmi szumnie )
I prosty sposób jak "zamęczyć" i skołować widza. Bo na tym opierał się dowcip.
Zaczynasz delikatnie od krajobrazu... Np tak:





Potem wciągasz "ofiarę" powoli w sidła np tak:





A dalej - ciągle kontrolując oświatlenie i starając się dobrze widzieć barwy i kontrasty - jedziesz "po bandzie" np tak:



I dopiero na sam koniec dajesz widzowi odpocząć na identyfikowalnych szczegółach:





Musisz tylko zadbać o to, żeby wszyscy widzowie oglądali zdjęcia w tej samej kolejności a tą metodą można "ubić wołu"
W ogóle makro to fajna dziedzina o ogromnym potencjale. Ale wymaga sporej pracy nad techniką, dlatego jakoś nigdy za bardzo mnie nie interesowała
Ale jak wyobrazisz sobie kilkadziesiąt takich katastroficznych zdjęć i to w dużym formacie, to łatwo zrozumiesz jaką ulgę widz odczuwa na końcu, kiedy widzi wykadrowane, rozpoznawalne obiekty
Powiem Ci, że nawet się to zwiedzającym podobało. Przynajmniej nikt się na mnie nie obraził za dowcip

Kurna- tabaka !
Właśnie mi się fajki skończyły

Dobra A teraz najważniejsze. Gdzie jest to "to samo tylko odwrotnie".
Spójrzmy na to najbardziej kontrastowe zdjęcie. Tak to trzecie od końca, nad którym napisałem "jedziesz po bandzie"...
Co podniosło kontrast ? Fotoszop ? Nie. Fotoshop nie dałby rady!
Kontrast podniosły te ledwie widoczne jodły na tylnym planie u góry...
Wszystkie fotki były pstrykane na jednakowym ustawieniu ( na automacie ) ale z pomiarem światła uśrednionym na cały obrazek...
Światłomierz mierzył całość i wyciągał średnią ( do tego rzecz się sprowadzała )...
Jodełki były ciemne, więc aparat zadecydował o lekkiej zmianie warunków ekspozycji.
To samo zrobilibyśmy świadomie ręcznie, gdybyśmy mieli w tych warunkach fotografować...
Tyle, że musielibyśmy chcieć widzieć średnią a nie szczegóły...
I to cała tajemnica makro. Tak widzieć światło jak zobaczy je film/matryca...
Ale to naprawdę wymaga sporego warsztatu i ja się w tej kategorii czuję raczej obco
Ale Panizzę podziwiam bezgranicznie

Kokop, w pełni Cię rozumiem, ale się nie zgadzam.
Co jest dla mnie ważne w fotografii. Odbitka. Przedmiot, w którym zaklęto rzeczywistość. Droga do tego prowadzi przez różne zaklęcia. Otóż poszukiwania techniczne miały na celu uzyskanie powtarzalności magii. Niestety tak to nie działa. Chociaż rozumiem potęgę zaklęcia Augenix, to dopiero skoncentrowany umysł z dużym nakładem pracy daje efekt obrazu, wartego by się stać fizycznym przedmiotem. W tle góry śmiecia. Dlatego rozumiem alternatywę - aparat fotograficzny jako maszyna z historią - przedmiot adoracji.
v

Marku kumam ideę . To może dać efekt! W druku D3 (lentikularnym) zwłaszcza . Się zachwycam ostatnimi laty tą techniką druku. A ona potrafi na zdjęciu pokazać ruch:). Ponoć najlepiej za pomocą kamery HD, ale nawet zwykłym aparatem i renderowaniem (nie jestem pewien czy adekwatne słowo) można osiągnąć super efekty. To taki mocno młodszy brat/siostra tych widokówek czy też długopisów co się ubrana pani zmieniała w rozebraną. I niestety odwrotnie . Te posklejane soczewki potrafią być tak niezauważalne, że dech (mój) zapiera. Jednym słowem zgadzam się z kokopem, wspaniałe czasy dla fotografów matołów takich jak ja. Bo kiedyś to trzeba było umić i to całkiem sporo .

V Przyznaję Ci rację w sprawie odbitek i również doskwiera mi ich brak. Wszystkie moje zdjęcia z ostatnich lat walają się gdzieś na jakichś dyskach. Wiele z nich pamiętam i miałem szczerą ochotę je wkleić tutaj a odnaleźć ich nie mogę. Pewnie część z nich już stracona bezpowrotnie
Ostatnie >zapasy < robiłem kilka lat temu i wszystko wrzuciłem na dyski, nie na CD jakieś tylko prawdziwe dyski komputerowe. Niestety owe dyski są w starym ATA- czy jak mu tam było a teraz mam w kompie SATA i podłączyć wprost za chiny ich nie idzie. Miałem stację dokującą ATA na USB ale gdzieś się zawieruszyła
Trzeba będzie tą sprawą zająć się kiedyś solidnie i wyprodukować kilka klasycznych albumów ze zdjęciami.
---tak teraz pocieszam się że dyski mają sporą trwałość jak kiedyś reklamowało się i dadzą się odczytać jeszcze.

Umić to i teraz trzeba. Bez znajomości tych podstawowych praw w fotografii to niczego wartościowego nie osiągniemy.
Musimy po prostu wiedzieć czego chcemy i z czego to wynika a wtedy ta nowa technologia pokaże co potrafi.

to jak z żeglarstwem
To że kupim super jachta z elektrycznymi kabestanami- wsadzimy nań pierwszą z brzega małpę i każemy płynąć do Rio na karnawał wcale nie znaczy że ona popłynie. Nawet jeżeli będzie chciała.
Weźmiesz zaś zamiast małpy jakiego starego żeglarza co to w łapach i zębach szoty trzymał to on postoi-pstryknie tu i tam- porzuca trochę k....... i innymi żeglarskimi adekwatnymi do sytuacji słowami. Walnie browara i za jakie dwie godziny będzie już na kursie do Rio.
A tak po paru dniach- jak już nikt nie będzie widział to pewno będzie gotów powiedzieć:
No pacz pan k... j.... ć ....... Ten kabestan to wcale nie takie głupie jest

Backup. Dzisiaj najważniejszy - aby nie płakać.
Mam trochę odbitek na ruskim macie z roli.
To se ne wrati. Ale idąc z duchem - mam od zeszłego roku fotkę własną na ścianie - 29x43cm. Cyfra - 16 mln. Odbitka lab.
I uwaga. RAW obrobiony jednym kliknięciem. Nakładka o nazwie dagerotyp.
Obiektywnie może banał, ale co z tego.
Wstaję rano, patrzę na ścianę i wiem że ta fota ma tam wisieć. Właśnie taka.
v

Umieć to trzeba było i będzie - zawsze.

Odbitka!
Parę dni temu w Muzeum Azji i Pacyfiku widziałem wystawę obrazów/fotografii z Sahary. Obrazy wydrukowano na płótnie naciągniętym na blejtramy. To były spreparowane zdjęcia cyfrowe, niektóre wyglądały, jak barwne "gumy". Ciekawy efekt i absolutnie odmienny od slideshow na ekranie rzutnika. W sumie, bardzo interesujące!

http://www.muzeumazji.pl/wystawy-czasow ... saffarini/

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Dokładnie tak!
Ja robię macro takimi obiektywami jak na fotce ( tym standardem odwróconym ). Wypróbowałem wiele i uznałem, że takie najbardziej mi podchodzą.
I z tego co ? Ano wój z tego! NIE POTRAFIĘ nawet nastawić ostrości.
Ja tą swoją ostrością wzrok widza po prostu "ześlizguję" z obrazka w dół



Ale nie pocieszam się, że w technice muszę szukać rozwiązania. W cyfrowych technologiach etc... Wiem już wystarczająco dużo, żeby mieć świadomość jakie ograniczenia mają technologie cyfrowe a jakie cechy są dla obu wspólne...
I wiem po prostu, że dupa ze mnie a nie makrofotografik i żadna technika tego nie zmieni
Bo umić to trza nadal niestety

A w jakim to programie ?
Bo ja to zaciekły linuxiarz i w swoim darktable tak na szybko nie poptrafię dagerotypu zlokalizwać (z ciekawości odpaliłem).
Chociaż też i przyznam się że grzebanie w jakich RAW to nie jest moja mocna strona ani dziedzina do której czuję jakiś pęd. Generalnie to mi wystarcza zwykły jpg w wysokiej jakości wprost z aparatu.
Oczywiście po jakimś skalibrowaniu przyzwoitym samego aparatu. A użytkuję aktualnie dosyć starego już Olympusa e-510 z dobrym 14-54 i 50 .. oraz małego Fuji X-100.
Fuji zajął miejsce Verry sprzed lat

I tak jakiś czas temu trochę zastanawiałem nad jakim nowym sprzętem. Ale krytycznie wobec siebie muszę powiedzieć że w zasadzie wcale bym go nie wykorzystał.
Albo- wcale nie zrobiłbym lepszych zdjęć a stracił tylko kasę. Bo jeżeli Olka miałbym na coś sensownego w moich oczach to musiałaby być jakaś Sony A pełnoklatkowa i bezlusterkowa. Wszystko co pomiędzy to tak sobie widzę.

A zeby nie było, że nie ma ( o starych aparatach )
Zagadka dla Roberta.
Co to za przedmioty, z czego i do czego ?
( Chyba zacznę i ja swoją "mimowolną kolekcję" prezentować )

Wyglądają na pierścień redukcyjny i nasadki

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Ech... Robert - jesteś kolekcjonerem a to zobowiązuje
Dobrze się przyjrzyj i czytaj... Na zdjęciu nie wszystko jest nowe i nie wszystko było kiedyś... produkowane
A pierścienie redukcyjne wyglądają tak
( Byłem na strychu i otwarłem skrzynkę z napisem "makro". Musze jeszcze którąś otworzyć chyba )

Nie używałem tego. Praktycznie nie potrzebowałem.
Zbieram aparaty, a nie akcesoria.

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Dobra. To inna zagadka...
Jaka firma szyła takie piękne ( prawda, że piękne ? ) futeraliki na obiektywy, ze świńskiej
( pozyskanej z fartuchów spawalniczych ) skóry ?

A teraz rozwiązanie poprzedniej zagadki.
Po prawej stronie rzeczywiście nasadka do makro wyprodukowana jak sama nazwa wskazuje
przez firmę PZO_&_MarekSCO z czołówki obiektywu Starta
( Nazwa, producent i ogniskowa jednoznacznie wskazywała na Starta )
Z lewej to o czym mówiłem w przypadku wymiennych obiektywów do lustrzanek dwuokich...
Czyli połówka obiektywu ( tzw telekonwerter x2, po mojej drobnej przeróbce oczywiście )

No ale odpowiedź uznam i kto wie... Może jakąś nagrodę dostaniesz

O KURCZE!!!!
Ale numer! Sam się wpakowałem w kanał
To nie Start Robercie! To czołówka ( wejściowa soczewka ) powiększalnikowego AMARA do formatu 6x9
Pamięć już nie ta i normalnie sam zapominam co i z czego zrobiłem

A z cyklu "technicy też swoich ulubionych portrecistów mają"...

Nie powiedziałbym Prawdziwe selfie jest brzydkie! Jest takie jakim widzi je Richard Avedon.
( nie oglądajcie przed snem )
https://bbook.com/tag/richard-avedon/
https://www.harvardartmuseums.org/colle ... rson=34519

Mam taki obiektyw! To jest szerokokątny 28 mm Pentacon do Praktiki typu B czyli elektronicznej z bagnetem - to identyczny, jak i jeden z widocznych na tej fotce, zamontowany akurat do tego aparatu:
https://photos.app.goo.gl/UQcE5E3eENrL6G1b8


Futerałów, niestety, nie znam. Podejrzewam, że sam zrobiłeś. Super są!

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/