Sezon żeglarski, ale budowa trwa. Małe podsumowanie prac: konstrukcja kokpitu prawie gotowa do pokrycia sklejką, trzeba jeszcze wkleić wzmocnienie pod szynę wózka szotowego grota i wkleić kilka już dopasowanych listew. Jednak wcześniej muszę zaszpachlować szczeliny między pasami poszycia i zabezpieczyć konstrukcję pokostem. Te prace można robić z doskoku. Teraz czas na konstrukcję nośną kabiny. Aby urozmaicić monotonię relacji, do prostych listew dokładam krzywe .

Teraz zaczęła się prawdziwa szkutnicza robota z drewnem, ręczne narzędzia: płatnica , dłuta itp. Uwielbiam pracę z drewnem, jest miłe w dotyku i często trzeba go dobrze oglądnąć, aby wg. układu słoi dopasować do dalszej obróbki. Jeszcze zdjęcia z montażu i klejenia dźwigarów.

Montaż dźwigarów c.d.

Dźwigary gotowe, teraz dopasowywanie do burt i wklejanie.

Potrzebuję dokupić sklejkę 8 mm. Jest dostępna Fuma wodoodporna . Używał ktoś z tego gatunku drewna ?

Nikt nic nie wie ?

Dlaczego chcesz sklejkę Fuma?

Kupowałem wodoodporną sklejkę w firmie Zimex http://zimex.biz.pl/

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

Nie chcem, ale muszem . Kupuję w sklejki.pl , bo odbiór w Krakowie, ale u nich tylko taka 8 mm jest dostępna. Ze sklejkami jakiś dramat , w Kętach też . Jeszcze sprawdzę w marketach .

Pod wskazanym adresem przeze mnie pytałeś, tak?

_________________
Wojciech1968 Port Rybnik
W życiu piękne są tylko chwile...

Nie pytałem, bo nie mają sprzedaży internetowej. Obawiam się że jest jak wszędzie, czyli sklejki prawie nie ma. Duży import z Rosji. Chciałem tylko dokupić , ale nie mam ciśnienia , bo mam zapas .

Dźwigary po kolei dopasowywane do burt i wklejane. Do tego wstępnie wycięte gniazda pod wzdłużniki.

Wszystkie dźwigary dopasowane i wklejone do burt. Teraz poważna zabawa ze wzdłużnikami.

Okazało się, że wzdłużniki trzeba było poddać ekstremalnemu gięciu. Kawałki materiału bawełnianego, czajnik z wrzątkiem i naprzód. Do tego dopasowanie gniazd do wzdłużników. Na czas prac dźwigary trzeba było dobrze podeprzeć , bo występują bardzo duże siły przy gięciu.

Niezła zabawa.
A nie prościej byłoby te wzdłużniki zrobić z dwóch-trzech warstw klejonych in situ?
Mniej siłowania z gięciem by było...

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Mniej siłowania, ale nie prościej. Moim zdaniem, w przypadku długich elementów, jeśli strzałka ugięcia nie przekracza wartości krytycznej, nie warto robić klejonki. Mam na myśli oczywiście listwy o przekroju np. 50X20, jak w tym przypadku. Po pierwsze wykonanie i szlifowanie kilku cienkich listew jest trudniejsze i bardziej pracochłonne. Po drugie listwa zmienia kształt w 3 wymiarach i aby dobrze skleić potrzeba mnóstwa ścisków. Ja teraz kleję wzdłużnik kabiny i zobacz ile ścisków na odcinku ok. 50 cm. A tutaj jest ok. 3,5 m , więc zabawa z klejeniem odcinków. W przypadku pary wzdłużników pokładnikowych max. strzałka ugięcia ok. 5 cm na długości 1 m, więc bez problemu na 2 razy z użyciem wrzątku, do tego pas ściągający i ściski.

Od czwartku trafiło mnie choróbsko i zobaczymy jak się potoczy. Oczywiście nie jestem w stanie nic robić ale wcześniej coś podgoniłem. Wyprofilowany i doklejony drugi wzdłużnik pokładnikowy. Teraz para wzdłużników dachowych. Pozornie wydawały się łatwiejsze do ułożenia, bo gięcie głównie w jednej płaszczyźnie. Tyle, że okazało się, że strzałka ugięcia na odcinku niecałego metra wynosi ok. 7 cm. Wobec tego wstępne kształtowanie tego odcinka zrobiłem w stolarni, bo wymaga odpowiednich warunków i siły. Z mojej obserwacji wynika, że są to okolice wartości krytycznej. Oczywiście można teoretyzować, obliczać , przedłużać proces gięcia, ale z praktycznego punktu widzenia i biorąc pod uwagę niejednorodność struktury drewna, to będzie taka zbliżona wartość.

Od zawsze interesują mnie drewniane łódki, więc obserwuję uważnie Twoją pracę i widać, że mimo trudniejszych miejsc, całość prac płynnie posuwa się do przodu, nie mówiąc o samej - rzadko dziś spotykanej - amatorskiej budowie łodzi drewnianej.

Jednak obserwacja przebiegu krawędzi nadbudówki, pokazanej na zdjęciach, nasuwa pytanie, czy czy jest jakiś konkretny powód - oprócz relatywnie pojmowanej estetyki bryły - dla którego projektant wybrał taką właśnie formę tej część lodzi.

Fotografie pokazują czytelnie to, co zresztą w pełni potwierdza Twój opis, mianowicie trudną i kompletnie nieadekwatną do technologii drewna, formę tego elementu pokładówki, która może byłaby stosowna w konstrukcji laminatowej, pod warunkiem, że gotowa bryła daje pożądany, korzystny efekt wizualny.

Naturalnie przy pewnym, dużym nakładzie pracy, można z drewna zrobić dowolnie skomplikowaną formę.

Jest jednak takie kryterium jakości projektowania, które potocznie nazywamy technologicznością konstrukcji; ale w tym elemencie trudno zrozumieć cel omawianego ukształtowania formy, przeznaczonej przecież do wykonania w typowej technologii drewnianej konstrukcji szkieletowej.

Jako że nie znam tego konkretnego kadłuba, a ścislej: pokladu, nie można więc a priori twierdzić, że włożony w wykonawstwo wysiłek nie będzie procentował szczególnym walorem dzieła, ale ciekawe byłoby poznać zdanie samego Budowniczego.

____________________________________

Pozdrawiam
tomasz

Realizuję budowę tego prototypu głównie dlatego, że dzięki uprzejmości Wojtka ten nietypowy projekt powstał i jest stale kontynuowany. Są 3 główne interesujące tematy, z których jeden zrealizowałem, drugi jest w trakcie , a trzeci planuję na przyszły rok. Być może jest to kolejny i niespodzianka ze strony Wojtka . Spytam go przy okazji, bo staram się zbyt często mu doopy nie zawracać. A teraz poważnie. W ramach tego nie zawracania, zabudowę kabiny, kokpitu, oraz konstrukcji kabiny realizuję sam, bo nie prosiłem Wojtka o rysunki wykonawcze. Jest do dyspozycji jego bogata dokumentacja wykonawcza innych łódek, więc mi wystarcza przekrój wzdłużny z poziomami, do tego pozostałe rzuty z gabarytami, no i oczywiście klasyczny rysunek na kratkach w skali 1:10 linii teoretycznych- przekroje kadłuba, który mam od początku. Do tego jeszcze dostałem przekrój w osi masztu i ściany nieco przedłużonej kabiny. Konstruowanie zabudowy, to robienie kolejnych pięter, aby utrzymać płynność kadłuba i rozstaw burt, bo są wiotkie. Do tego przenikanie konstrukcji kokpitu i kabiny, które w przyszłości jeszcze się skomplikuje. W przyszłości w kabinie będę chciał uzyskać płynne i okrągłe kształty z drewna, jak to się robi z laminatu, więc akurat ten nietypowy przebieg linii świetnie się wpisuje w moją wizję . Natomiast samo gięcie listew wzdłużników nie stanowiło dla mnie problemu, bo zmieściło się poniżej wartości krytycznej . Klejenie z kawałków dotyczy wzdłużnika kabiny, o czym będzie później. Trochę się rozpisałem szerzej, skoro jest to dla ciebie interesujący temat . AD REM, załączone nowe zdjęcie i szkic chyba tłumaczą ten przebieg wzdłużników. Tu będzie luk i dzięki temu można zamontować większy. Pozdrawiam Staszek.

Dziękuję za obszerne objaśnienie sprawy kształtu tej nadbudówki, które jasno pokazuje, że wiodącym kryterium kształtowania formy są przyjęte założenia estetyczne, tym bardziej że nie wspominasz o sprawach funkcji, która jakby nie było, na jachcie żaglowym odgrywa, albo powinna, odgrywać rolę decydującą.

Inna sprawa, czy realizacja tak sformułowanych założeń estetycznych narzuca stosowanie właśnie takich, a nie innych, technik wykonania, które niekoniecznie muszą być adekwatne do użytych materiałów - ale tu decyduje doświadczenie i praktyka budowy. Technika, czy przyjęte techniki wykonania nie muszą być ani łatwe ani wygodne z zastosowaniu, za to w zamian pozwalają osiągnąć określony efekt końcowy, wobec czego nam, obserwatorom Twojej budowy, nie pozostaje nic innego jak cierpliwie czekać, na możliwość obejrzenia zamierzonego rezultatu.

Przy okazji parę słów o sztywności konstrukcji burt, czy raczej jej braku, o czym piszesz.
Czy brak sztywności jest chwilowy i wynika np. z działania na burtę sił do gięcia wzdłużników nadbudówki w danym rejonie kadłuba, czy też jest to spowodowane jakąś inną przyczyną ?

___________________________________________

Pozdrawiam
tomasz

Raczej dokładnie odwrotnie. Napisałem tylko, że ten kształt nie obraża moich subiektywnych odczuć estetycznych . Natomiast ostatnie zdanie , gdzie podaję wg. mnie prawdziwy powód. A tak naprawdę, to dowiemy się tego od Wojtka.

Muszę jeszcze jedną rzecz wyjaśnić, bo niezbyt fortunnie użyłem określenia " wiotkie burty", bez właściwego kontekstu. Miałem na myśli to , że po wyjęciu bukszteli górne krawędzie burt nie są stabilne i mogą się rozszerzać o kilka centymetrów . Początkowo myślałem, że będę musiał na każdej wrędze przykręcać poprzeczkę , aby utrzymać rozstaw. Biorąc pod uwagę konieczność przymierzania, docinania i montowania dziesiątek elementów w kokpicie i kabinie , byłoby to duże utrudnienie. Okazało się , że całą robotę wykonały wciągarki . Są zamontowane w osi jachtu, więc dają symetryczny naciąg i nie przeszkadzają w komunikacji i pracach. Ustawione na początku, plus odciąg na rufie, zapewniły stabilność wymiarów do końca prac z zabudową. Natomiast kolejna rzecz, to duże siły działające na dźwigary przy montażu wzdłużników. Dźwigary są osłabione przez wstępnie wycięte gniazda i stąd dodatkowe podpory na czas montażu wzdłużników , co widać na zdjęciach. No i jeszcze zdjęcia z dalszych prac:

Teraz kolej na wzdłużnik kabiny. Najpierw wklejam jeden cały wzdłużnik w wycięte gniazda. Później doklejam drugi , odcinkowo między dźwigarami.

Teraz pora na ukosowanie wzdłużników. Do zgrubnej obróbki najlepsze jest narzędzie, które ze względu na poprawność i BHP nie mogę polecać. Dodam tylko, że dla bezpieczeństwa obróbkę wzdłużników robię stojąc na podeście na zewnątrz kadłuba . Później wyrównywanie czołgiem.

Jakiś czas temu syn znalazł elektronarzędzie, którego jeszcze nie mam . Teraz zaczynam szlifowanie i czyszczenie z wycieków żywicy i okazało się , że jest to niezwykle przydatne narzędzie. Bez problemu usuwa żywicę z różnych zakamarków, których w konstrukcji kabiny jest wiele.

Teraz czas szlifowania, szpachlowania , szlifowania..... Nudny i żmudny etap prac, nie tylko dla forumowiczów czytających relację, ale i dla mnie . Nie jest też fotogeniczny, dlatego teraz relacja z budowy "kostki" między masztem, a pilersem. Wydaje się, że prosty element, a trochę pracy z tym jest. Najpierw podstawa z twardego drewna, musi być wypoziomowana i wycięte odpowiednie gniazda.

Dni coraz krótsze, więc w tygodniu już prawie nic nie robię. Kończę "kostkę" , wyszpachlowane i do przodu ze szlifowaniem.

Mam jeszcze trochę sklejki, ale w związku z problemami z dostępnością, zamówiłem w Legrand Wood w Kętach. Miałem sobie ją odebrać w którąś sobotę i dziś to zrobiłem. Ironia polega na tym, że na sklejki.pl też już jest dostępna, nawet 6,5 mm której nie mieli od ponad roku i raczej miało nie być. Różnica jest taka, że do Kęt mam prawie 100 km w jedną stronę .

Jeszcze zdjęcia ze składania "kostki" . Dla urozmaicenia, wiercenie otworu pod bukszpryt.

To jeszcze "kostka" c.d.

"Kostka" gotowa. Taka popierdułka , a trochę roboty jest. Pora na ostatnie dźwigary i zakończenie konstrukcji kabiny. Mam nadzieję, że jeszcze dłuższy czas utrzymają się odpowiednie temperatury i zdążę poszyć konstrukcję kabiny sklejką.