Nikomu nigdy nie zwracałem uwagi na nic, co się dzieje na jego pokładzie. Tak mnie nauczono, że cudzy jacht, to cudzy jacht, a mnie wara.

-- Birbante-rocca! Birbante-rocca!
Kto był wolny od pracy, spieszył na pokład, by popatrzeć na manewry motorówki.
Pierwsze podejście do trapu kończyło się zazwyczaj tym, że motorówka z szaloną szybkością mijała trap i zatrzymywała się na łańcuchu kotwicznym. Hrabia rozpoczynał manewr od początku. Zataczał koło, by się znaleźć koło rufy i dojść do trapu tak, żeby dziób motorówki był zwrócony w tę samą stronę co dziób statku. Przy rufie statku dawał rozkaz: "Stop!" i motorówka nie dochodząc do trapu zatrzymywała się. "Cała naprzód!" wołał rozjątrzony Hrabia do mechanika i motorówka z miejsca rwała naprzód. Krzyczał więc "Stop!" i znów był przy łańcuchu kotwicznym. Wtedy ponownie zaczynał zataczać koło, ale już ostrożnie. Ponieważ jednak cały był zatopiony w myślach o tym, kiedy dać rozkaz "Stop!", zapominał o sterowaniu i wchodził pod rufę statku. Bosakowi zgodnie z pouczeniem Hrabiego czekali na rozkaz i dopiero wówczas zaczynali odpychać dziób motorówki, kiedy ta ustawiała się już rufą do odległego trapu. Cały manewr musiał zaczynać na nowo. Niekiedy Hrabia wychodził daleko w morze, czasami potrafił przejść nawet na tę stronę statku, z której nie było trapu. Zataczał wówczas olbrzymie koło i defilował przed całą załogą rozwieszoną z zachwytu na relingach.
Najwięcej emocji dostarczały te dobijania Hrabiego, podczas których na motorówce był kapitan.
Kapitan nigdy nie zwracał uwagi Hrabiemu na niewłaściwe sterowanie czy nieodpowiedni moment wydania tej czy innej komendy. W milczeniu uznawał w nim dowódcę jednostki i nie zdradzał swych uczuć i myśli nawet wyrazem szczęki. Dopiero na mostku, gdy znajdowali się sami, Hrabia bywał długo i bezskutecznie pouczany, jak należy manewrować.

koszyki na odbijacze zamocowane na słukach relingowych

Nie przeszkadzają

To dlaczego wszyscy narzekają, że na Mazurach ciasno?

(podkreślenie moje)

Ci, co nie znają - powinni natychmiast lecieć do antykwariatu (w księgarniach niestety nie znajdą). A jak sobie poczytają, to i etykieta żeglarska jakoś szybciej się im "zrozumie".

I nie przeszkadzają przy wchodzeniu między inne łódki?

"ahoj kolego, obiboki zapomniałeś zdjąć" a co innego wrzeszczeć "ej baranie, nie wiesz, że nie wolno pływać z obijaczmi na burcie, mendo nieszkolona jedna jakaś?" *

przecież nie wczodzisz między inne łódki na "masło", zawsze pozostaje jakaś przestrzeń między burtami

A ja lubię gdy mi odbijacze zwisają z burt.

Zwróć takiej "dyskotece" uwagę, to nie dość, że jeszcze ze trzy razy przepłynie Ci złośliwie przed dziobem i za rufą, to jeszcze skiper gotów dać Ci w mordę.

I tak Cię nie usłyszy - możesz jedynie ostrzelać z działka Vulcan

Ostatni prawdziwy amerykański okręt wojenny.....

pardone, zmylił mnie kształt pokładu dziobowego. Dzięki za nawrócenie mnie na właściwą drogę.

BTW: Wczoraj na Zalewie widziałem i słyszałem gorsze zjawisko - szybką, bajerancką motorówę wydającą z siebie w biegu odgłosy dyskotekowe głośniejsze od ryku silnika, podobnie jak niektóre samochody: UMC, UMC, UMC, UMC...