Stępka z wycięciami pod sklejkę...

Pierwsze wzdłużniki...

Mozolnie, do przodu, tak powstaje Open 13.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Brawo!
Na kiedy planowe wodowanie?

_________________
Pozdrawiam
Alterus

Dobre pytanie. Bardzo dobre. Trudne... za trudne.
Nie ma planu, jest ciąg zdarzeń. Kolejny krok...
Czas pokaże. Wióry lecą, klej trzyma. Zmęczenie.
A robota wciąga... drewniana łódka ma czar.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Ciekaw jestem, który to projekt jest w realizacji, no i efekt końcowy (regatowy!!!) ciekawi jeszcze bardziej. Trzymam kciuki za obie (13ft i 10ft) budowy!!!

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

Ho, ho - dwie łódki jednocześnie nie dam rady. Gdy skończę tą, pomyślę o mniejszej. To pierwsza moja drewnianka, bardzo przyjemna, czasami fascynująca. Wciąga klimat samego dłubania, a czas płynie...
Tak wygląda grafika:

Jeszcze nie wiem czy ket czy slup? Trochę improwizacji i zmian na bieżąco. Jedno jednak mnie zadziwia: niesamowita zgodność danych cyfrowych z FS-a z analogowymi wręgami i listwami. To wszystko pasuje!
Nawet wycinane piłką ręczną.
Ot, technologia przybyła w samą porę.

ps. Uciekł mi tylko jeden wymiar na wrędze (tej na zdjęciu wyżej), której dodałem 5 cm na zanurzeniu...
ale błąd już skorygowany.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Że wkręty się zmieniły, to wiedziałem, ale żeby aż tak, to nie...

Wspaniale trzymają, można poheblować wzdłużniki...

Przeszlifować listwy i pozyskać nieco pyłu drzewnego...

Przykręcić (małymi wkrętami) płat sklejki:

Na klej oczywiście, zageszczony pyłem po szlifowaniu. I jest.
Jedna burta.

Lipiec, urlopy, wakacje, lato. Słońce przeszło ze znaku Raka do znaku Lwa.
Ciepło, wiatr słaby i umiarkowany, w czasie burz porywisty...

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Patrzy się z przyjemnością.
Wierciłeś otwory pilotowe pod wkręty?

_________________
Pozdrawiam
Alterus

mjs, pochwal się i pokarz całość, nie tylko fragmenty.

_________________
Pozdrawiam
ŁJ

Otwory pilotowe są, a wkręty wkręcone wiertarką za pomocą fabrycznej końcówki (dołączonej do wkrętów!).
116 sztuk na burcie i po 98 na płatach dennych. Dobrze, że epoksyd wolno wiąże...

Całości jeszcze nie ma, wyłania się dopiero zarys kokpitu, jakby na głowie stanąć.


Deszcz pada za oknem, klej się skończył, nowy w drodze.
Druga burta klejona na długość. Wreszcie dzień wolny.

ps. Ależ ta robota wciąga...

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Domyślam się, że pomieszczenie, w którym toczy się budowa, jest ciasne. Widzę tylko, że to budowa kadłuba skośnodennego z arkuszy sklejki na szkielecie, czyli dość tradycyjne szkutnictwo. Chciałoby się zobaczyć więcej! Trzymam kciuki!!!

_________________
Robert Hoffman
***
https://stareaparatyimojefotografowanie.blogspot.com/

I ja też

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

Ciasne, ale własne.
25 cm luzu po bokach, podobnie z przodu i aż 40 cm do sufitu.
Spoko.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Tymczasem, czujny Skrytoczytacz podrzucił dwie "foty" do kontemplacji.
Jedna - stateczna:

A druga, bardziej wygibaśna:

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

I na tym nie poprzestał...

Pomysłowe mocowanie masztu:

Harmonia i Estetyka:

Precyzja i zgodność:

Trudny wybór...

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Kurier przybył na czas czyli o 20:00, w piątek. I przyniósł klej.
Dzięki temu druga burta trafiła na swoje miejsce, a wielkość poszycia wzrosła do 2/3.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

A kto Ci te zawijasy CNC wycinał? (i za ile)
MJS

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

Cyrkiel szkolny na ołówek, linijka, ołówek i "łyrzynarka" z wyjechaną rolką.
Po wycięciu w jednym kawałku, podłożono płat drugi, odrysowano. Wycięto i odziwo pasuje.
Sklejone na kadłubie, przeniesione na stół roboczy i od spodu tkaniną z żywicą E, rzecz jasna wzmocniono.
Nie wiedziałem, że te płaty są takie długie. Przy przenoszeniu jest co robić (zwłaszcza posmarowane klejem...) i gdy wiatr zawieje zza rogu. Przygoda życia.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Jesteś genialny,
...ale czy nie prościej było by ciąć po trapezach, lub nawet trójkątach?
Takie CNC dla ułomnych

MJS

ps Niejaki Bombel nauczał, że wystarczy sklejkę przeciąć pod kątem 45 stopni, (a nie 90) podkleić podkładką, a na oble kadłuba ułoży się sama jakby nie było żadnego klejenia.
(nie sprawdzałem, ale zrobię to przy Śmigłym)

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

http://www.port21.pl/2012/04/lodz-na-sk ... i-czesc-2/
Łączenie "na bałwanki" przez Myszka. Ale wycinane na CNC. A cięcie ręczne - szacun.

_________________
Miłego dnia
Pozdrawiam
Waldi

Przy czwartym klejeniu pomyślałem o trójkątach, bo zauważyłem dużą ilość wkrętów mocujących, które nie pozwalają na rozjechanie się płatów (klej też), więc po co "pucle"... Szybciej się je wycina, tnąc po łuku (choć trochę zarzuca i przypala, promień 2,5 cm). Rzaz ok. 1 mm pozwala na luźne dopasowanie części, ale trzeba kleić na szkielecie, bo na stole można nie upilnować zgodności z szablonem polepionym "plastrami". Trójkąty wyciąc jeszcze łatwiej. W sumie, to linia połączenia nie jest aż tak ważna, raczej chodzi i dobre spasowanie. Ale powierzchnia klejenia - im większa, tym mocniejsza...
I takich przemyśleń w czasie montażu jest dużo, oj dużo. Np. jak ścisnąć środkowe płaty na łączeniu, bez dostępu ścisków??

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Układasz klocuszki na klejonym płacie, na nie kantówkę, którą ściskiem lub dwoma łapiesz do krawędzi...

_________________
Pozdrawiam
Alterus

Chyba się nie da...
Płaty łączone idą po lekkim łuku, a przechył powierzchni na bok to 30-40 stopni. Jeśli kantówka w poprzek kadłuba, to zjedzie razem z płatami. Jeśli wzdłuż, to musiałaby się ugiąć jak deska o znacznej szerokości... przy wiązaniu na dziobie i rufie. Też by zjechało...
Poszycie dna przy stępce (prawie poziomo) obciążałem pustakiem z góry, a pod spód podkładałem kawałek płyty pilśniowej przykrytą folią. Działało. Teraz jest skos poprzeczny i zasłonięte wzdłużniki... Hmm, chyba sięgnę po liny, druty i przytrzymam to do drugiej strony. Albo 4 wkręty...
Tak czy owak - zadanie trudne.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Stary sposób stolarski (szczególnie stosowany przy fornirowaniu) na przeróżne łuki i nierówne powierzchnie to worek z suchym piaskiem. Można na niego położyć kawałek płyty i dodatkowo obciążyć... Ale klej którego używasz pewnie nie potrzebuje aż tak silnego docisku.

_________________
Pozdrawiam
Alterus

Zastosowałem wariant intuicujny. Ściskiem do dziobnicy, a linką dookoła przy pawęży. Drugą linką dookoła (w poprzek kadłuba) na łączeniu płatów. A tam... podkładka z pilśni owinięta folią, "pucle" z klejem, folia, kawałki płyty wiórowej, na nie klocek napinający linkę dociskającą, dwa kliny sosnowe (z poszerzania dziobnicy), jeszcze jedna listwa na klocek i... od niej kijek dociskowy do sufitu. Ooo. A trzecia linka na płat dziobowy (też dookoła), żeby nic się nie poskręcało, gdyby ścisk puścił (raz już tak zrobił...). Aha, pomiędzy kijkiem a sufitem jeszcze 13-centymetrowa listewka przedłużająca, a na nią skrawek (1x3 cm) sklejki 4 mm - i to właśnie ON DOCISKA moją prasę!

Burza dookoła, poszła bokiem, a "pucle-bałwanki" schną.
Przed zmrokiem zobaczyłem kształt kadłuba lewej burty.
Nooo, trzeba przyznać - właśnie o to mi chodziło...

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Jakoś nie miałem wątpliwości, że sobie poradzisz...

_________________
Pozdrawiam
Alterus

Już się dawno pogubiłem co On dociska i do czego
Ale gratuluję

_________________
"Wolność? co to takiego?" ja
"Gdy wszyscy grają to samo - szukam dyrygenta" K.Szewczyk

Wspomnij: Orwella i Huxleya.


Zapraszam na "fejsa":
"Dla tych co nie lubią szerokich ruf "
"Marian Strzelecki"
oraz
https://planyjachtow.pl/

Dzięki, dzięki za komplementy - one działają jak woda na młyn.

Doza niepewności pojawia się przed każdym płatem.
Szablon, sklejka, wycinanie, pasowanie, poprawianie (kilka razy), margines bezpieczeństwa (zapas wg S. Workerta = 1 cm). Przy wycinaniu "pucli" jestem już spokojny, jest z górki, a przynajmniej tak mi się wydaje. Wtedy zbierają się chmury, gęstnieją, gdzieś na horyzoncie pomruki burzy... Następuje przyspieszenie (burza jest mobilizująca ogromnie), wycinam kolejny kawałek sklejki, dopasowuję itp. łączę na sucho i chwila oddechu. Może nawet gorąca herbata (żeby wystygła). Temperatura w cieniu +31 C. Podmuchy wiatru bardzo mile widziane.
Pasuje. Klejenie z dociskiem, później laminat od wewnątrz i na słońce...

Odrysowuję od środka (trzeba się wgramolić pod heling) linie klejenia. To już prawie klejenie! Ale jeszcze nie. Wynoszę płat na stół roboczy i rysuję punkty pod wkręty. W nich wiertłem 2,5 mm około 100 otworków, wiertarką z wolnej ręki czyli łatwizna. Z tym, że po chwili pojawia się lekki ból w prawym przedłokciu (wiertarka trochę waży...) i lekki na plecach, bom skręcony jak śmigło. Po wywierceniu - smarowanie korytarzy klejowych. W zasadzie to samo na szkielecie kadłuba, ale tam nieco wiecej kleju i zageszczam go pyłem (4 łyżeczki na kubek 20 cm3), a to zmienia sposób nanoszenia z pędzla na listewkę. Nanoszenie maśtyki przerywają kolejne dorabiania porcji oraz... coraz bliższe grzmoty. To już kulminacja!
Nie ma odwrotu, klej posmarowany, trzeba wkręcać (elektrycznie), ściemnia się pod chmurami, żarówka mruga jakby chciała się przepalić... Zdjąłem klosz, dokręciłem - przestała mrugać. Druga przygotowana do wkręcenia. Wiertarka ręczna na korbę też, jakby prad zgasł. Słowem CAŁA NAPRZÓD!!!
Obie strony klejenia nie od razu znajdują miejsce, ślizgają się, konsternacja. Ścisk i linki pomagają w porę i przy dźwiękach muzyki filmowej z radia i kolejnych odgłosach burzy - pierwszy wkręt chwyta górną listwę. Obok, co drugą dziurkę pilotową, kolejny. Kilka w prawo, kilka w lewo. Trzyma! Układa się! Pasuje!
Pół godziny wkręcania, można zluzować pomocników i spojrzeć na dzieło...
Hmm, jest. Jest cała burta. Klei się. Już utwardza...
Cicho, można zamykać i... wypić zimną herbatę. Bajka. Jawa czy sen? Co za smak!

- Gdzie ta burza?
Znów się udało... A wczoraj wyglądało tak:


Open 13 - nikt nie mówił, że będzie łatwo.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Uwaga: SENSACJA!

Słynna P7, w obu wersjach, po "zagranicznemu": http://issuu.com/skinnyhull/docs/sh-vi-n4#

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

A tutaj jak zbudować łódź z drewna:
http://issuu.com/woodenboat/docs/gettingstartedvol1
oraz magazyn Wooden Boat sprzed pół roku:
http://issuu.com/woodenboat/docs/wooden ... cember2013

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie

Kadłub w zasadzie jest.

Jest też świadomość, że to sklejkowa skorupa z wręgami.
Już albo dopiero.
Taki stan myślałem osiągnąć... 2 m-ce wcześniej, a tu sierpień.
Dzień krótszy o 80 minut, ale za to wieczory dłuższe. Można robić!

Chciałoby się odwrócić łódź i spojrzeć w kokpit, nie pora na to. Jeszcze tkanina na kadłub, a potem szuru buru szlifowanie, malowanie... Roboty zatem - w bród.

_________________
Jeśli jest coś, gdzie nie ma nic, to tam jest wszystko.
Indiańskie